H δικαστική απόφαση της περασμένης εβδομάδας που καταδίκασε τον δημοφιλή αντιπολιτευόμενο δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου (Ekrem İmamoğlu), σε περισσότερα από δύο χρόνια φυλάκισης και του απαγόρευσε τη δημόσια ζωή είναι αυτονόητο ότι είχε πολιτικά κίνητρα, σχολιάζει σε άρθρο της η εφημερίδα The Guardian – The Observer.
Για τον Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan), ο Imamoglu αποτελεί ενδεχομένως τη μεγαλύτερη απειλή για τις ελπίδες επανεκλογής του στην προεδρική εκλογή του επόμενου έτους. Ο İmamoğlu θα ασκήσει έφεση, αλλά είναι σαφές ότι ο Erdogan θέλει να τον βγάλει από τη μέση.
Χιλιάδες υποστηρικτές βγήκαν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, ορκίζοντας να βάλουν τέλος στην εποχή Erdogan. Δυστυχώς, σύμφωνα με το άρθρο, αυτό είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει. \
Το κύριο αντιπολιτευόμενο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο ανήκει ο İmamoğlu, έχει ήδη έναν εθνικό ηγέτη – τον Kemal Kılıçdaroğlu – ο οποίος σκοπεύει να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος. Η εξακομματική συμμαχία της αντιπολίτευσης είναι διχασμένη ως προς το ποιον θα υποστηρίξει.
Ορισμένοι προτιμούν τον δήμαρχο της Άγκυρας, Mansur Yavaş. Τόσο αυτός όσο και ο İmamoğlu τείνουν να κερδίσουν έναν υποθετικό δεύτερο γύρο κατά του Erdoğan – αν δεν εμποδιστούν να θέσουν υποψηφιότητα. Η αμφισβήτηση της εξουσίας του Erdogan μπορεί να περιπλεχθεί περαιτέρω από τις ταυτόχρονες βουλευτικές εκλογές του 2023.
Μια πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το μπλοκ της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να κερδίσει την πλειοψηφία χωρίς την υποστήριξη του φιλοκουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος. Όμως, σε κάτι που μοιάζει με περισσότερη σκανδαλολογία εμπνευσμένη από τον Erdogan, ένα δικαστήριο πρόκειται να αποφανθεί τον επόμενο μήνα σχετικά με την απαγόρευση του κόμματος για υποτιθέμενες διασυνδέσεις με την τρομοκρατία.
Ο Erdogan δεν αξίζει άλλη μια θητεία, υποστηρίζει στη συνέχεια το άρθρο. Η οικονομική του πολιτική θα έπρεπε να είναι αρκετή για να τον βουλιάξει. [..] Το ΑΚΡ, απελπισμένο να κερδίσει πίσω τους ψηφοφόρους, φέρεται να σχεδιάζει να αυξήσει τις συνταξιοδοτικές παροχές και τον κατώτατο μισθό.
Είναι απογοητευτικό ότι ένας από τους λίγους τομείς στους οποίους ο Erdogan μπορεί να ισχυριστεί οικονομική επιτυχία είναι οι εξαγωγές προς τη Ρωσία. Παρακάμπτοντας τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί από τους Νατοϊκούς και Ευρωπαίους συμμάχους της, το εμπόριο της Τουρκίας με τη Μόσχα έχει αυξηθεί κατά 198% μετά την εισβολή στην Ουκρανία.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι δυτικές κυβερνήσεις δεν θα ‘αποδοκίμαζαν’ για το πολιτικό θάνατο του Erdogan. Θεωρείται ταραχοποιός στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όχι μόνο λόγω των ύποπτων συμφωνιών με τον Putin.
Η απόφαση του να αγοράσει ρωσικούς πυραύλους που θα μπορούσαν να καταρρίψουν αεροσκάφη του ΝΑΤΟ προκάλεσε μόνιμη ρήξη με τις ΗΠΑ. Ο Erdogan απειλεί να επιτεθεί ξανά στους Κούρδους στη βόρεια Συρία.
Οι σχέσεις της ΕΕ ταλανίζονται από το δημοκρατικό έλλειμμα της Τουρκίας, τις προσφυγικές διαφορές και την επιθετική στάση της Άγκυρας απέναντι στην Κύπρο και την Ελλάδα. Οι προοπτικές ένταξής της παραμένουν δυσοίωνες. Εν τω μεταξύ, εξακολουθεί να παζαρεύει τις αιτήσεις της Φινλανδίας και της Σουηδίας για το ΝΑΤΟ.
Ενώ πολλοί θα καλωσόριζαν την πτώση του Erdogan, οι Τούρκοι έχουν να κερδίσουν τα περισσότερα. Η νεοϊσλαμιστική του ατζέντα, ο αυταρχισμός και οι μυριάδες καταχρήσεις των πολιτικών ελευθεριών ισοδυναμούν με προδοσία της δημοκρατικής κοσμικής κληρονομιάς του Κεμάλ Ατατούρκ (Ataturk).
Ο İmamoğlu και η αντιπολίτευση πρέπει να ενωθούν για να τον νικήσουν στην κάλπη, καταλήγει το άρθρο.
ΠΗΓΗ: The Guardian – The Observer/ https://hellasjournal.com/
