Μόλις τον Ιούνιο, ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας δήλωνε ότι η Ελλάδα χρειάζεται τους πυραύλους: «Δεν θέλουμε να παραδώσουμε κάτι από όλα αυτά που χρειαζόμαστε, που είναι χρήσιμα και επιχειρησιακά έτοιμα». Η Ελλάδα «είναι εκτεθειμένη σε μια πραγματική απειλή», έλεγε τότε ο Νίκος Παναγιωτόπουλος για να δικαιολογήσει τη θέση του και υπονοώντας στη γειτονική Τουρκία. Η ανταπόκριση από την Αθήνα του Gerd Höhler στο Δίκτυο συντακτών Γερμανίας RND και την Handelsblatt αναφέρει, μεταξύ άλλων: Εν τω μεταξύ, φαίνεται πως έχει αλλάξει γνώμη: «Εάν οι ΗΠΑ σταθμεύσουν ένα (ένα;) σύστημα αεράμυνας Patriot στην Κρήτη και αυτό το σύστημα ενσωματωθεί στο εθνικό μας σύστημα αεράμυνας, τότε οι S-300 μπορούν να απομακρυνθούν», δήλωσε ο Παναγιωτόπουλος στο πλαίσιο εορταστικής εκδήλωσης στο Υπουργείο του ενόψει των Χριστουγέννων. (Το άλλο που μάς πήραν στη Σ. Αραβία τι θα γίνει; Πότε θα το πάρουμε πίσω μετά τις εκλογές;) Το ίδιο μπορεί να γίνει και με άλλα αντιαεροπορικά όπλα ρωσικής ή σοβιετικής κατασκευής, για τα οποία ενδιαφέρεται η Ουκρανία, είπε ο Υπουργός. Η Ελλάδα διαθέτει ακόμη ρωσικές μπαταρίες πυραύλων Tor–M1 και παλαιότερους αντιαεροπορικούς πυραύλους Osa από τα αποθέματα του πρώην Λαϊκού Στρατού της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Τα συστήματα θεωρούνται ξεπερασμένα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν να εξοπλίσουν το 2023 την Ουκρανία με σύγχρονους αντιαεροπορικούς πυραύλους τύπου Patriot. Παρ’ όλα αυτά, τα παλαιότερα ρωσικά οπλικά συστήματα που κατέχουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα ήταν ιδιαίτερα ευπρόσδεκτα, καθώς οι Ουκρανοί στρατιώτες είναι εξοικειωμένοι με τη λειτουργία και τη συντήρησή τους. Αλλά και η κυβέρνηση στην Αθήνα θα ήθελε να αντικαταστήσει τα ρωσικά και σοβιετικά όπλα με σύγχρονο δυτικό εξοπλισμό. Η Ελλάδα πήρε τους S-300 στα τέλη της δεκαετίας του 1990 δια της τεθλασμένης. Αρχικά ήταν η κυβέρνηση της Κύπρου αυτή που είχε παραγγείλει τα συστήματα αεράμυνας. Η Τουρκία, η οποία έχει καταλάβει το βόρειο τμήμα του νησιού από το 1974, διαμαρτυρήθηκε και απείλησε να επιτεθεί στα σημεία εγκατάστασης των πυραύλων. Προκειμένου να εκτονωθεί η κρίση, η Κύπρος συμφώνησε στα τέλη του 1998 να αποθηκεύσει S-300 στην Κρήτη -προσωρινά, όπως είχε λεχθεί τότε. Το 2007 η Κύπρος πούλησε οριστικά τους πυραύλους στην Ελλάδα. Το 2020 η Ελλάδα εξέτασε την αναβάθμιση των ρωσικών πυραύλων σε PMU-2. Ωστόσο, οι ΗΠΑ αντιτάχθηκαν και η Αθήνα εγκατέλειψε τα σχέδιά της. Τώρα η Ρωσία διαμαρτύρεται για τη μεταφορά των S-300 στην Ουκρανία. Σε δήλωση του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται ότι αυτά τα «προκλητικά σχέδια» αντιμετωπίζονται ως «εχθρική πράξη» προς τη Ρωσία. Η Ελλάδα αγνοεί τους διεθνείς περιορισμούς στο Εμπόριο όπλων και καθίσταται «άμεσος συνεργός της Ουκρανίας», αναφέρεται παρακάτω. Είναι ενδιαφέρον ότι η Ελλάδα προτείνει πλέον να μην της δοθούν ως αντάλλαγμα για τη μεταφορά των πυραύλων στην Ουκρανία συστήματα Patriot, αλλά να σταθμεύσουν μπαταρίες Patriot των ΗΠΑ στην Κρήτη. Αυτή είναι μια έξυπνη κίνηση. Ο Τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan απειλεί εδώ και εβδομάδες την Ελλάδα με πυραυλικές επιθέσεις. Η ανάπτυξη συστημάτων Patriot από τις αμερικανικές δυνάμεις στην Κρήτη θα ήταν ένας επιπλέον αποτρεπτικός παράγοντας.
Υπότιτλος: «Μετά από πολλούς δισταγμούς, η Ελλάδα είναι πλέον διατεθειμένη να παραδώσει στην Ουκρανία ρωσικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 από τα αποθέματα του Ελληνικού Στρατού. Ως αντιστάθμισμα, ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος αναμένει να τοποθετηθεί στην Κρήτη ένα σύστημα αεράμυνας Patriot των Ηνωμένων Πολιτειών -μια έξυπνη κίνηση δεδομένης της αισθητής απειλής από την Τουρκία»
ΠΗΓΗ: Δίκτυο συντακτών Γερμανίας RND και την Handelsblatt – Gerd Höhler https://hellasjournal.com Επιμέλεια αναρτήσεως: Στρατηγηός εα κ. Αθαν. Καραντζίκος | 
