του συνεργάτη μας
Δημήτρη Κωνσταντάρα
Δυο Ελληνίδες δημοσιογράφοι που ανελίχθηκαν στην Ελληνική Πολιτική σκηνή, κατέλαβαν θέσεις ευθύνης, διακρίθηκαν σε αρκετούς τομείς αλλά βρέθηκαν στο κέντρο δυο εντελώς διαφορετικών «σκανδάλων» ( ανισοβαρούς βεβαίως τύπου και σοβαρότητας) απασχόλησαν και απασχολούν την Κοινή Γνώμη και τα κόμματά τους με σοβαρές καταγγελίες εις βάρος τους.
Ανεξαρτήτως έκβασης των υποθέσεών τους , Καιλή και Σπυράκη κατάφεραν να «καταστρέψουν» ό,τι είχαν επιτύχει με πράξεις, αμέλειες μη έλλειψη αποφασιστικής συμπεριφοράς απέναντι στα θέματα που δημιουργήθηκαν στο περιβάλλον τους και τώρα κινδυνεύουν με σοβαρές επιπτώσεις,
Γνωρίζω λίγο την Εύα Καιλή και σχεδόν καθόλου τη Μαρία Σπυράκη. Λυπάμαι απεριόριστα για την τροπή και τα πισωγυρίσματα της καριέρας τους και εύχομαι να αποδειχτούν αθώες. Αλλά «ό γέγονε, γέγονε». Και δεν θα επιστρέψω στο ιστορικό των υποθέσεών τους , τις πολύ σοβαρές καταγγελίες κατά της Καιλή και τις σαφώς λιγότερο σοβαρές εναντίον της Σπυράκη γιατί πλέον τα ξέρουμε όλα.
Δεν γνωρίζω τι πραγματικά έγινε στις δυο υποθέσεις και περιμένω κι εγώ τα πορίσματα των ερευνών της δικαιοσύνης. Αλλά θεωρώ το θέμα πολύ δυσάρεστο και πολύ ντροπιαστικό για την Ελλάδα και την πολιτική ζωή. . Η Μαρία Σπυράκη σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Χημεία, ενώ στη συνέχεια σπούδασε δημοσιογραφία, πιο συγκεκριμένα ΜΜΕ και Ειδήσεις, στο London School of Journalism. Το 1992 ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στον 904 Αριστερά στα FM, στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, ενώ συνέχισε την καριέρα της στο STAR, στο ALTER και στο Mega. Ειδικεύτηκε στο χώρο του πολιτικού ρεπορτάζ. Τον Μάρτιο του 2014, η Μαρία Σπυράκη παραιτήθηκε από την ενεργό δημοσιογραφία, για να συμμετέχει στο ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, μετά από πρόταση του πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά.
Η Εύα Καιλή, γεννήθηκετο 1978 στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο Mega Channel (2004-2007), παρουσιάζοντας το δελτίο ειδήσεων του Σαββατοκύριακου. Για όλους εμάς τους δημοσιογράφους, είναι δυο από εμάς. Και τους συμπαραστεκόμαστε. Ωστόσο οι περιπτώσεις τους είναι πολύ σοβαρές για τους πολιτικούς τους προισταμένους που τις επέλεξαν και τις προώθησαν. Μέσα από τις επόμενες λίγες γραμμές, συνοψίζω:
Στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014, η Σπυράκη εξελέγη ευρωβουλευτής της ΝΔ (ΕΛΚ). Στις 9 Οκτωβρίου 2017 και μέχρι τις 29 Μαρτίου 2019, με πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ανέλαβε Εκπρόσωπος Τύπου Νέας Δημοκρατίας, όντας ευρωβουλευτής. Ήταν σωστό; Δεν το ξέρω. Στις ευρωεκλογές του 2019, επανεξελέγη ευρωβουλευτής της ΝΔ, αν και η ίδια είχε δηλώσει σε συνέντευξή της – όπως είναι καταγεγραμμένο- ότι ενώ γνώριζε, ως δημοσιογράφος, απέκρυψε την είδηση ότι κατά τη διάρκεια του τραπεζικού πανικού στην Ελλάδα, το 2012, αναχωρούσε αεροπλάνο μυστικά από την Αεροπορική Βάση Ελευσίνας, έφτανε στην Ιταλία και επέστρεφε γεμάτο χρήματα που πήγαιναν στην Τράπεζα της Ελλάδος για να τροφοδοτηθούν οι στεγνές τράπεζες με μετρητά. Γιατί τι έκανε; Ποιος την κάλυψε;
Στις εθνικές εκλογές του 2004, η Καιλή ήταν η νεότερη υποψήφια, θέτοντας υποψηφιότητα στην Α΄ Θεσσαλονίκης με το ΠΑΣΟΚ. Βρέθηκε σε εκλόγιμη θέση, αλλά τελικά την έδρα κράτησε ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, να κρατήσει την έδρα της. Έφταιγε η Καιλή; Όχι βέβαια. Μπορούσε να αντιδράσει; Όχι βέβαια. Στις εκλογές του 2007 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης και διατήρησε την έδρα της και στις εθνικές εκλογές του 2009. Στις εκλογές του 2012 αναδείχθηκε πρώτη σε ψήφους, αλλά δεν ανέλαβε, λόγω της απόφασης του τότε προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου να κρατήσει την έδρα της Θεσσαλονίκης. Για δεύτερη φορά, την «παραμέρισαν».
Στις ευρωεκλογές του 2014 εξελέγη για ευρωβουλευτής με την Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη (S&D). Έπρεπε να φύγει; Δεν το ξέρω. Είχε καταλάβει ότι δεν την ήθελαν; Προφανώς. Μέχρι σήμερα, η Καϊλή είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μέλος της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και των Δημοκρατών στην Ευρώπη .Το 2018 ήταν η αποδέκτης του βραβείου Ευρωβουλευτής της Χρονιάς για την Ψηφιακή Εποχή και τις Νέες Τεχνολογίες. Στις ευρωεκλογές του 2019 επανεξελέγη ευρωβουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής, και από το 2019 ήταν επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών.
Και ξαφνικά, «μπαμ ηκούσθη στον αέρα». Εάν οι δυο δημοσιογράφοι/πολιτικοί που επελέγησαν για τις επιδόσεις και αποδόσεις τους ως δημοσιογράφοι κριθούν ένοχες για τις αποδιδόμενες σ αυτές μη δημοσιογραφικές πράξεις, εκτός από τις προσωπικές τους ευθύνες, τότε και «κάποιοι» στην Αθήνα θα πρέπει να αισθάνονται άσχημα για άλλου είδους ευθύνες. Δικές τους. Και για τις επιλογές τους και για τη συμπεριφορά τους και για ενέργειές τους. Για άλλους λόγους οι μεν και για άλλους λόγους οι δε. Αλλά αυτό δείχνουν τα πράγματα. Δεν λέω άλλα. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
