AB212. To δικινητήριο Huey παραμένει ενεργό σε 31 χώρες. Εκσυγχρονίστηκε από Ισπανία και Αυστρία. Η Ελλάδα το έχει ήδη απαξιώσει και θα το αποσύρει Το ΑΒ 212 είναι η κατόπιν αδείας κατασκευασμένη στην Ιταλία έκδοση του δικινητήριου Huey. Του UH-1N της Bell που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 κατόπιν απαίτησης των καναδικών ενόπλων δυνάμεων. Αποκτήθηκε από 36 χώρες και περισσότερες από 40 αεροπορικές δυνάμεις. Από αυτές τις χώρες οι 31 εξακολουθούν να το αξιοποιούν επιχειρησιακά. Η Ελλάδα έχοντας ενταγμένα στη δύναμη και των τριών Κλάδων των Ενόπλων της Δυνάμεων ελικόπτερα του τύπου αυτού, τα έχει ήδη απαξιώσει μέσω της χαμηλής τους διαθεσιμότητας εδώ και χρόνια και σχεδιάζει να τα αποσύρει… Τα διαθέσιμα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι αυτή η ενέργεια είναι εσφαλμένη.
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Ας δούμε που βρισκόμαστε σήμερα.
Τη στιγμή που η Αεροπορία Στρατού μελετά την αποστολή LOR στις ΗΠΑ για την αγορά άγνωστου αριθμού (έχουν αναφερθεί 32, 40 και 50…) νέων μέσων μεταφορικών ελικοπτέρων τύπου UH-60M Blackhawk, ορισμένα εκ των οποίων -πάντα σύμφωνα με αρκετά δημοσιεύματα– θα παραδοθούν στην Πολεμική Αεροπορία προς αντικατάσταση των Super Puma (!) στο ρόλο Combat SAR (CSAR: έρευνα και διάσωση μάχης), το Πολεμικό Ναυτικό προετοιμάζεται για την παραλαβή των πρώτων MH-60R νέας γενιάς.Αν και τίποτα δεν έχει επισήμως ανακοινωθεί προς το παρόν, όλα δείχνουν ότι τα εννέα AB 212 της Διοίκησης Ελικοπτέρων (Δ.Ε.Ν) του Πολεμικού Ναυτικού, θα αποσυρθούν. Πρόκειται για εφτά ανθυποβυχιακά ΑΒ212 ASW από τα συνολικά 11 που αποκτήθηκαν την περίοδο 1979-1984 και δύο AB212 EW ηλεκτρονικού πολέμου, εξοπλισμένα με σύστημα Colibri. Άλλο ένα ΑΒ212 χρησιμοποιείται από την Αεροπορία Στρατού και άλλα τέσσερα από την Πολεμική Αεροπορία (ανήκουν στην 358 MEΔ) σε ρόλο μεταφοράς VIP.
Τα ελικόπτερα είναι στην πλειοψηφία τους κοντά στα 40 έτη ηλικίας και στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού εξακολούθησαν να επιχειρούν στην πρώτη γραμμή, όντας οργανικά ελικόπτερα των φρεγατών κλάσης S, ακόμα και μετά την παραλαβή των 11 S70B Aegean Hawk. Δεν γνωρίζουμε την πραγματική κατάσταση των ελληνικών ΑΒ212, ούτε τον αριθμό των ωρών πτήσης που έχουν βάλει. Προφανώς, το ρεπορτάζ και η διερεύνηση της υπόθεσης θα συνεχιστεί και θα επανέλθουμε με όσες νέες πληροφορίες συλλεχθούν. Εάν είναι σε πολύ κακή κατάσταση όπως λέγεται, κάποιος θα πρέπει να θέσει και ερώτημα για το πως καταλήξαμε σε αυτό το αποτέλεσμα.
Διότι αν κάτι γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας, είναι ότι το Ισπανικό Ναυτικό που άρχισε να τα παραλαμβάνει πέντε χρόνια νωρίτερα από το ΠΝ (1974-1979), τα εκσυγχρόνισε (η διαδικασία ολοκληρώθηκε το 2019) και θα τα διατηρήσει σε υπηρεσία μέχρι το 2035. Ενώ η Ισπανία είναι μια χώρα με εντελώς διαφορετικά οικονομικά δεδομένα από τα ελληνικά…
Πολλές από τις αεροπορικές δυνάμεις που διατηρούν σε υπηρεσία τον τύπο, μεταξύ αυτών και η Αεροπορία των ΗΠΑ, τα έχουν αναβαθμίσει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Το ίδιο έπραξε και η Αεροπορία της Αυστρίας για τα 23 ελικόπτερα του τύπου που διαθέτει. Το 2010 αποφάσισε τον εκσυγχρονισμό τους δαπανώντας 63 εκατομμύρια ευρώ για το σκοπό αυτό. Ήτοι 2,74 εκατ. ευρώ ανά μονάδα! Το κόστος ανά μονάδα για τα ΑB212 ASW του Ισπανικού Ναυτικού, ανήλθε σε 3 εκατ. ευρώ ανά μονάδα, καθώς περιέλαβε και συστήματα αποστολής.
Το πρόγραμμα, γνωστό ως PEVH, υλοποίησαν οι εταιρίες SENER και Babcock. Περιέλαβε την εγκατάσταση ολοκληρωμένου συστήματος παρακολούθησης πτήσης EFIS (Electronic Flight Instrument System) που απαρτίζεται από τέσσερις οθόνες απεικόνισης στοιχείων, πολλαπλών λειτουργιών (MFD), τύπου AFD-6800, διαστάσεων 6×8 ιντσών, φωτισμού συμβατού με τη χρήση διοπτρών νυχτερινής όρασης (NVG), νέου υπολογιστή στοιχείων αέρος (Air Data Computer), καθώς και νέου συστήματος ελέγχου θέσης (Αttitude and Ηeading Reference System – AHRS) και συστημάτων ασφαλών επικοινωνιών (V/UHF, ICS).
Ως προς τα συστήματα αποστολής, εγκαταστάθηκε νέο ραντάρ έρευνας επιφανείας με λειτουργικές διαμορφώσεις ραντάρ καιρού, πυργίσκος ηλεκτροοπτικών συστημάτων (EO/IR), σύστημα GPS (Global Positioning System) με δυνατότητα απεικόνισης θέσης επί κινούμενου χάρτη σε πραγματικό χρόνο, σύστημα αποφυγής εδάφους (Terrain Awareness and Warning System – TAWS), βαλλιστική θωράκιση σε πιλοτήριο και καμπίνα και νέα, ασφαλέστερα καθίσματα, σύστημα προειδοποίησης επερχόμενων πυραύλων (MAWS) και βάση για πολυβόλο τύπου Gatling. Στα αυστριακά ελικόπτερα, η διαμόρφωση του πίνακα οργάνων φαίνεται απλούστερη. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε από την AgustaWestland, κατασκευάστρια των ελικοπτέρων.
Σημασία έχει ότι όλα αυτά αποδεικνύουν ότι όποιος θέλει να παρατείνει και μάλιστα με αξιώσεις την επιχειρησιακή ζωή του ελικοπτέρου αυτού, έχει τη δυνατότητα να το κάνει με χαμηλό κόστος. Η Ελλάδα ακόμα και μετά την περίοδο των μνημονίων και της αυστηρής επιτήρησης των δημοσιονομικών της, δεν ακολούθησε το παράδειγμα της… φτωχής Ισπανίας και της ακόμα φτωχότερης Αυστρίας!
SENER DEFENSE AB212 (άνω) & AB212 Austria cockpit
Αντιθέτως, δεν μπήκε καν στη διαδικασία αναζήτησης λύσεων εκσυγχρονισμού ή αναβάθμισης του εξοπλισμού των οκτώ αρχικών S70B-6 (1996) και των τριών μεταγενέστερων (2004) S70B Lot 1 Group 2 (ΠΝ58, -59 και -60). Αντί όλων αυτών και παρά τη δεδομένη και άμεση ανάγκη εκσυχρονισμού των τεσσάρων φρεγατών MEKO 200HN, προτίμησε να κατευθύνει τη δαπάνη 600 εκατ. δολαρίων για την αγορά εφτά καινούριων MH-60R. Κορυφαίων ελικοπτέρων, ουδείς λόγος. Σήμερα παρουσιάζεται μία δεύτερη ευκαιρία περαιτέρω εκμετάλλευσης όλων των δικινητήριων Huey (AB212), δηλαδή 14 συνολικά ελικοπτέρων, που αξιοποιούνται επιχειρησιακά από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Κι επειδή δεν φαίνεται να υπάρχει συνολικός σχεδιασμός ως προς το ζήτημα αυτό, συνάγεται ότι ο εκσυγχρονισμός δηλαδή όλων των ΑΒ212 και η ομογενοποίησή τους, δεν εξετάζεται καν.
Δεν θεωρείται δηλαδή ότι θα αναβάθμιζε κατακόρυφα τις δυνατότητες της Πολεμικής Αεροπορίας σε ρόλους μεταφοράς προσωπικού και υλικού και φυσικά έρευνας και διάσωσης (SAR). Κι όλα αυτά με λελογισμένο κόστος, το οποίο σε τελική ανάλυση θα έδινε τη δυνατότητα επέκτασης σε βάθος χρόνου στο πρόγραμμα των UH-60M Blackhawk. Αυτό θα επέτρεπε τη συμπερίληψη του συνόλου των αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων -και όχι μόνο- που θα παρουσιαστούν τις ερχόμενες δεκαετίες, με στόχο τη μεγιστοποίηση της επιστροφής μιας πολύ σοβαρής επένδυσης για την εθνική οικονομία.
AB212 Bundesheer
Η αντικατάσταση των μονοκινητήριων UH-1D/AB205A, -A1 της 358 ΜΕΔ (Μοίρα Έρευνας και Διάσωσης) της 112 Πτέρυγας Μάχης, από τα δικινητήρια ΑΒ212, ελικόπτερα με δυνατότητα εκτέλεσης πτήσεων πάνω από θάλασσα, ημέρα και νύχτα και υπό άσχημες καιρικές συνθήκες με απόλυτη ασφάλεια, θα επιτρέψει ταυτόχρονα την πλήρη αξιοποίηση των οκτώ AS332C1 της 384 ΜΕΔ, σε αποστολές έρευνας και διάσωσης μάχης (Combat SAR).
Τα ελικόπτερα αυτά είναι ΙΚΑΝΟΤΑΤΑ για τον συγκεκριμένο ρόλο και το μόνο που χρειάζεται, είναι να επανέλθουν στην ενέργεια, καθώς ακόμη δεν έχει υπογραφεί σύμβαση για την υποστήριξή τους. Προς το παρόν τα διαθέσιμα ελικόπτερα του τύπου υποστηρίζονται μέσω δωρεών Ελλήνων εφοπλιστών. Συνεπώς, δεν επείγει να αντικατασταθούν. Αν γίνει αυτό, το κόστος που θα επιβαρύνει την ελληνική πλευρά θα είναι πολύπλευρο και τεράστιο. Τα τέσσερα Super Puma του Λιμενικού Σώματος είναι 23 ετών. Της Πολεμικής Αεροπορίας είναι νεότερα και σίγουρα ικανά να προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες για πολλά ακόμα χρόνια. Πρόσφατα μάλιστα είχαμε την ευκαιρία να δούμε AS330 Puma ηλικίας μεγαλύτερης των 40 ετών, της Αεροπορίας της Ρουμανίας (κατασκευασμένα κατόπιν αδείας εγχώρια ως ΙAR 330) να επιχειρούν στο πλαίσιο της άσκησης Balkan Shield 22 στην Ελλάδα!
IAR 330 (AS330 Puma της Ρουμανικής Αεροπορίας)
Το κόστος μίας ενδεχόμενης αντικατάστασης των Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας θα είναι πολύ μεγάλο και για έναν ακόμη λόγο. Το να αποδοθούν μόνο 22 UH-60M στην Αεροπορία Στρατού και τα υπόλοιπα να παραδοθούν στην Πολεμική Αεροπορία, θα παρατείνει για πολλοστή φορά τα τελευταία 30 χρόνια, το πρόβλημα της ολικής αντικατάστασης των UH-1D/AB-205 Huey. Αντιθέτως, αν η Αεροπορία Στρατού αποκτήσει 35 έως 40 νέα μέσα μεταφορικά ελικόπτερα, μαζί με τα 20 ΝΗ-90 που έχει υπό παράδοση, θα συγκροτήσει μία αξιόλογη δύναμη ελικοπτέρων, με μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα από αυτή των 80+ Huey που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί, αλλά και επιχειρησιακές δυνατότητες ασύγκριτα μεγαλύτερες.
Σε όλη αυτή τη διαδικασία επομένως, τα 14 διαθέσιμα ΑΒ212 μπορούν να διαδραματίσουν σε αναβαθμισμένη μορφή έναν ιδιαίτερα κρίσιμο ρόλο. Θα επιτρέψουν μεγάλες οικονομίες κλίμακας και θα εξασφαλίσουν τον αναγκαίο χρόνο για τη μετάβαση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε πραγματικά σύγχρονους και ομοιογενείς στόλους τέτοιων πτητικών μέσων. Παράλληλα, όπως προαναφέρθηκε, θα δοθούν και τα απαραίτητα περιθώρια διαπραγμάτευσης στην ελληνική πλευρά για την απόσπαση βιομηχανικού έργου και έργου συντήρησης.
AB212 ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
