Γράφει ο Θανάσης Κ.
Είμαστε δυτική κοινωνία!
Όχι “φιλοδυτική”. Δυτική…
Διαφέρουμε σε πολλά από άλλες δυτικές κοινωνίες – οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, διαφέρουν σε πολλά μεταξύ τους – αλλά είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της Δύσης, ο πολιτισμός μας είναι η “μήτρα” του δυτικού Πολιτισμού και ο λαός μας ζει σήμερα πλήρως ενσωματωμένος σε δυτικούς θεσμούς, μέσα σε δυτικές νόρμες και δυτικά αξιακά πρότυπα.
Όμως, το ότι είμαστε δυτικοί, δεν σημαίνει ότι είμαστε και… τυφλοί για όσα συμβαίνουν στη Δύση σήμερα.
Πολύ περισσότερο, που η κρίση της Δύσης – γιατί περί πρωτοφανούς κρίσης πρόκειται πλέον – μας αφορά άμεσα και μας ακουμπά άμεσα.
Ακόμα κι αν αυτό το τελευταίο δεν το έχουμε νοιώσει πλήρως ακόμα…
* Όταν άρχισε ο Πόλεμος της Ουκρανίας ακούγαμε “προβλέψεις” ότι οι κυρώσεις θα “γονατίσουν” την Ρωσική Οικονομία, ότι ο Πόλεμος θα “διαλύσει” τη Ρωσία, ότι ο Πούτιν όπου να ‘ναι “θα ανατραπεί από τους ολιγάρχες”.
Πέρασαν οκτώ μήνες. Και στο μεταξύ, οι δυτικές οικονομίες συγκλονίζονται (από τη χειρότερη οικονομική κρίση όσο υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία, όπως αναφέρει η Βρετανική Κεντρική Τράπεζα), ενώ η Ρωσική κυβέρνηση δοκιμάζεται κι αυτή, ασφαλώς, αλλά όχι τίποτε το ασυνήθιστο για την Ρωσία…
Και το ΔΝΤ προβλέπει πως η επόμενη χρονιά θα είναι έτος ανάκαμψης για τη Ρωσία, αλλά και έτος ύφεσης για τις περισσότερες δυτικές οικονομίες.
Το ενεργειακό γονατίζει τις δυτικές οικονομίες. Όχι τη Ρωσία, Ούτε την Κίνα.
Όταν άρχιζε ο Πόλεμος στην Ουκρανία όλοι περίμεναν ότι το ρούβλι θα καταρρεύσει. Οκτώ μήνες αργότερα το ρούβλι βρίσκεται στην πραγματικότητα σε υψηλότερη ισοτιμία απ’ ότι πριν, ενώ το ευρώ έχει πέσει (έναντι του δολαρίου) και το ίδιο το δολάριο έχει υποχωρήσει έναντι των υπολοίπων “σκληρών” νομισμάτων.
Το μόνο που κατάφεραν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας ήταν να επισπεύσουν την απο-δολαριοποίηση των διεθνών συναλλαγών…
* Οι δυτικές κυβερνήσεις αποσταθεροποιούνται, κάποιες καταρρέουν, σε κάποιες περιπτώσεις έρχονται στην εξουσία “εξωθεσμικές δυνάμεις”, εσωτερικά αντιμετωπίζουν όλο και δυσκολότερα διλήμματα, εξωτερικά δεν μπορούν να συμφωνήσουν σχεδόν σε τίποτα μεταξύ τους…
Την ίδια στιγμή και ο Ρώσος Πρόεδρος ακούει κι αυτός εσωτερική “γκρίνια” σε βάρος του. Αλλά οι επικρίσεις που δέχεται δεν είναι απ’ όσους διαφωνούν με την πολιτική του στο Ουκρανικό. Αλλά γιατί δεν αντιμετώπισε την Ουκρανική κρίση πιο αποφασιστικά! Και πάντως παραμένει πιο δημοφιλής στη χώρα του απ’ ό,τι οι περισσότεροι δυτικοί ηγέτες στις δικές τους (όπως παραδέχονται πλέον και δυτικές πηγές)…
* Όταν ξεκίνησε η κρίση, ακούγαμε ότι η Ρωσική επίθεση στην Ουκρανία θα ενώσει τη Δύση και θα αφυπνίσει το ΝΑΤΟ από το λήθαργό του!
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει σήμερα:
— Η Γερμανία βρίσκεται σε διαμάχη με τις ΗΠΑ για την Κίνα. Η Ουάσιγκτον θέλει να γίνει σταδιακή αποσύνδεση (decoupling) των Ευρωπαϊκών οικονομιών από την Κίνα, την ίδια στιγμή που ο Καγκελάριος της Γερμανίας σπεύδει να ενισχύσει τους δεσμούς της χώρας του με την Κίνα! Πουλώντας της ακόμα και μερίδιο από το λιμάνι του Αμβούργου…
— Η Γερμανία βρίσκεται σε διαμάχη με τους περισσότερους εταίρους της στην ΕΕ! Για το πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου. Που οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους το επιδιώκουν διακαώς, αλλά η Γερμανία, μαζί με την Ολλανδία (και με μερικούς ακόμα) δεν το θέλει.
— Στο μεταξύ, όλη η Ευρώπη έχει στραφεί κατά της Αμερικής (με προεξάρχουσα πάλι τη Γερμανία), γιατί η Ουάσιγκτον επιμένει να απεξαρτηθεί η Ευρώπη από το Ρωσικό αέριο, αλλά η ίδια η Ουάσιγκτον πουλάει το δικό της, υγροποιημένο αέριο σε τιμή… επταπλάσια από το ρωσικό και τριπλάσια απ’ ό,τι το αγοράζουν οι Αμερικανοί…
— Και στο μεταξύ, η κεντρική γραφειοκρατία των Βρυξελλών βρίσκεται σε σύγκρουση πια με χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία ανοικτά, αλλά εμμέσως και με άλλες χώρες όπως η Ιταλία, η Σουηδία και η Βουλγαρία. Ακόμα και η Αυστρία…
Άλλοτε γιατί σπάνε το εμπάργκο ενεργείας με τη Ρωσία,
άλλοτε γιατί σπάνε την πολιτική περιορισμού των ρύπων της “πράσινης μετάβασης”,
άλλοτε για τη διαχείριση των παράνομων μεταναστών,
άλλοτε γιατί δεν εφαρμόζουν πλήρως τις νόρμες που αποφασίστηκαν τελευταία για τους…ΛΟΑΤΚΙ!
Κι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πλέον παραβιάζουν ανοικτά τους στόχους της “πράσινης μετάβασης”, λόγω επικείμενης ενεργειακής φτώχειας.
Που οδηγεί ειδικά την Ευρώπη στην αποβιομηχάνισή της! Πλήρη και οριστική αποβιομηχάνιση. Διότι με τέτοιες τιμές ενέργειες η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών καταρρέει…
Εδώ αποφάσισαν όλοι μαζί να “σώσουν τον πλανήτη” – και στην πρώτη μεγάλη δυσκολία, τρέχει καθένας να βρει ενέργεια απ’ όλα τα ως τότε “απαγορευμένα” (κάρβουνο, πετρέλαιο, αέριο, πυρηνικά) – κι ύστερα κατηγορεί όλους τους άλλους που… κάνουν ακριβώς το ίδιο!
Κι ακόμα ΔΕΝ μπορούν να πάρουν κοινή απόφαση στην ΕΕ πώς θα αντιμετωπίσουν το ενεργειακό!
Στο μεταξύ, βγαίνει ακόμα και o Economist και τους λέει ότι μάλλον πρέπει να ξεχάσουν τους πιο φιλόδοξους στόχους (για μηδενικές εκπομπές ως το 2050) και να προσαρμοστούν σε πιο σταδιακή προσαρμογή (incremental approach).
Προφανώς γιατί οι φιλόδοξοι στόχοι ΔΕΝ βγαίνουν!
Στην Ευρώπη όμως επιμένουν φανατικά σε στόχους που ΚΑΝΕΝΑΣ πια δεν εφαρμόζει…
* Έχουν και προβλήματα μεταξύ τους!
Σοβαρά προβλήματα: Για παράδειγμα στη Γερμανία οι “Πράσινοι” που μετέχουν στην κυβέρνηση Σολτς κατακρίνουν τον Καγκελάριο για το άνοιγμά του στην Κίνα. Και τον “προειδοποιούν” κι όλα!
Δεν δέχονται ότι η Γερμανία μπορεί να έχει εμπορικούς δασμούς με χώρες που δεν έχουν “ίδιες αξίες” με τις ευρωπαϊκές!
Πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία ακούγεται η “θεωρία” ότι εμπόριο κάνεις μόνο με όσους συμμερίζονται τις… ίδιες αξίες με σένα!
Αλλά πέρα από τις συνεχείς και εντεινόμενες αντιθέσεις μέσα στη Δύση – ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, αλλά και ανάμεσα στα κράτη μέλη της ΕΕ – πέρα κι από τις αυξανόμενες αντιθέσεις μέσα σε κάθε χώρα ξεχωριστά, που αποσταθεροποιούν τις δυτικές κυβερνήσεις, έχουμε πλέον και μια προϊούσα αμηχανία της Δύσης συνολικά να καταλήξει σε κοινή πολιτική για ο,τιδήποτε!
— Δεν συμφωνούν τι θα κάνουν με τον ενεργειακό τους εφοδιασμό μακροχρόνια. Δεν θέλουν πια το ρωσικό φυσικό αέριο, δεν θέλουν ούτε το ρωσικό πετρέλαιο, αλλά δεν συμφωνούν με τι θα το αντικαταστήσουν. Με ανανεώσιμες πηγές; Οι οποίες για να κατασκευαστούν χρειάζονται πρώτες ύλες (λίθιο, κοβάλτιο, σπάνιες γαίες κλπ.) από τη Ρωσία ή την Αφρική ή υλικά εισαγόμενα από την Κίνα;
— Δεν συμφωνούν αν θα αναστείλουν ή θα κρατήσουν τους φιλόδοξους στόχους της πράσινης μετάβασης. Αν τους κρατήσουν, πρέπει να ετοιμαστούν για πολλούς ακόμα δύσκολους χειμώνες. Κι αν δεν τους κρατήσουν πρέπει να αναθεωρήσουν ολόκληρη την κινδυνολογία περί “επικείμενης καταστροφής¨” της γης.
— Δεν συμφωνούν τι θα κάνουν με την Κίνα. Θα είναι αντίπαλός τους, όπως η Ρωσία; Και πώς θα αντικαταστήσουν τις εφοδιαστικές αλυσίδες που ξεκινούν από την Κίνα; Ή μήπως θα συνεχίσουν να θεωρούν “αξιόπιστο εταίρο” τους την Κίνα, η οποία όμως συνεργάζεται όλο και περισσότερο με τον “αντίπαλό” τους, τη Ρωσία;– Δεν συμφωνούν τι θα κάνουν με τη Ινδία, την Ινδονησία, την Κορέα κι ολόκληρη την Άπω Ανατολή. Οι χώρες αυτές συγκλίνουν όλο και περισσότερο είτε με την Κίνα, είτε με τη Ρωσία (συχνά και με τις δύο). Η Δύση θα ξεκόψει κι από ολόκληρη την Άπω Ανατολή;
— Δεν συμφωνούν τι θα κάνουν με την Αραβική Μέση Ανατολή. Η οποία συγκλίνει κι αυτή με τη Ρωσία όλο και περισσότερο (μέσω του OPEC+ κυρίως).
— Δεν συμφωνούν πως θα αντιμετωπίσουν τους BRICS, που συνεργάζονται μεταξύ τους όλο και πιο στενά. Δυτικά ΜΜΕ πανηγύριζαν πριν λίγες μέρες με την εκλογή του Λούλα στη Βραζιλία, ο οποίος όμως είναι αρχιτέκτονας των ΒRICS και των σχέσεων της Βραζιλίας με τη Ρωσία και την Κίνα. Χώρια που διατηρεί στενές σχέσεις με τον Πούτιν.
— Δεν συμφωνούν τι θα κάνουν με το Ιράν.
— Δεν συμφωνούν τι θα κάνουν με την Τουρκία! Η οποία είναι χώρα μέλος του ΝΑΤΟ που βοηθά σήμερα τη Ρωσία να παρακάμψει το δυτικό εμπάργκο ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη (μέσω ανατολικής Θράκης) και να υποκαταστήσει τους αγωγούς NordStream-1 και 2…
Αυτή τη στιγμή το χειρότερο πλήγμα στη δυτική πολιτική κυρώσεων κατά της Ρωσίας το έχει καταφέρει η… Νατοϊκή “σύμμαχος” Τουρκία!
— Δεν συμφωνούν τι θα κάνουν με την ίδια τη Ρωσία: Άλλοι επιδιώκουν τη στρατιωτική ήττα της Ρωσίας και “αλλαγή καθεστώτος” στη Μόσχα, δηλαδή ανατροπή του Πούτιν!
Άλλοι επιδιώκουν να αρχίσουν άμεσα συνομιλίες με τον Πούτιν για να αποφευχθεί η κλιμάκωση των εχθροπραξιών, ιδιαίτερα εν όψει της έλευσης 300 χιλιάδων ρώσων στρατιωτών στην Ουκρανία.
Άλλοι επιδιώκουν να κλιμακώσουν τις κυρώσεις έναντι της Ρωσίας, κι άλλοι σπάνε συστηματικά τις κυρώσεις που ήδη έχουν εφαρμοστεί στη Ρωσία! Κι άλλοι το κάνουν ανοικτά, ενώ άλλοι συγκεκαλυμμένα.
Στο μεταξύ βέβαια Κίνα, Ινδία, Ινδονησία ακόμα και Σαουδική Αραβία αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο και στη συνέχεια το πουλάνε ακριβότερα σε Ευρώπη και ΗΠΑ χωρίς “ονομασία προέλευσης”. Τώρα όμως στην κομπίνα μπαίνουν και Ευρωπαϊκές εταιρίες που αγοράζουν ρωσικό αργό από τη Ρωσία και πουλάνε προϊόντα επεξεργασίας πετρελαίου στις ΗΠΑ!
— Δεν ξέρουν τι θα κάνουν με τον πληθωρισμό που έχει φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα 40κονταετίας στη Δύση. Οι Κεντρικές Τράπεζες είναι υποχρεωμένες να ανεβάζουν τα επιτόκια μέχρι να τον τιθασεύσουν. Αλλά αυτό ενώ αποδίδει όταν πρόκειται για “πληθωρισμό ζήτησης”, έχει σοβαρές παρενέργειες ύφεσης όταν πρόκειται για πληθωρισμό από την πλευρά της προσφοράς (δηλαδή από το κόστος παραγωγής, στην περίπτωσή μας από το ενεργειακό κόστος).
Κι έτσι η πολιτική αύξησης των επιτοκίων από ένα σημείο και μετά οδηγεί σε μεγαλύτερη ύφεση παρά σε συγκράτηση τιμών. Και για να αντιμετωπίσουν τον υψηλότερο πληθωρισμό της 40ετίας κινδυνεύουν να προκαλέσουν τη χειρότερη ύφεση του πεντηκονταετίας!
— Δεν ξέρουν τι να κάνουν και με τον μεταναστευτικό ρεύμα. Γιατί απειλούνται πλέον με την έλευση 5 εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων στην Ευρώπη (πέραν όσων έχουν ήδη έλθει). Δηλαδή με κύμα πενταπλάσιο από εκείνο του 2015! Και το χειρότερο: αυτή τη φορά δεν μπορούν να πληρώνουν την Ουκρανία να τους κρατήσει (όπως πλήρωναν τον Ερντογάν). Γιατί ο Ζελένσκι δεν μπορεί να ελέγξει τα κύματα προσφύγων, όταν η ενεργειακή του υποδομή καταστρέφεται καθημερινά και οι πληθυσμοί τρέχουν να σωθούν από τα ρωσικά drones και από το κρύο.
Και μέσα σε όλο αυτό το χάος έχουμε και τις εκλογές στις ΗΠΑ να σηματοδοτούν μια ακόμα πιο αποδυναμωμένη κυβέρνηση και μια πολύ πιο πολωμένη εσωτερικά χώρα. Ίσως περισσότερο από ποτέ! Τουλάχιστον τον τελευταίο αιώνα…
* Η Δύση βρίσκεται σε ΚΡΙΣΗ!
— Εμφανίζονται απόψεις που επιδιώκουν την αποδυνάμωση των εθνικών κρατών – που εμφανίστηκαν ιστορικά πρωτίστως στη Δύση.
— Εμφανίζονται απόψεις που αμφισβητούν την λαϊκή κυριαρχία και προσπαθούν να επιβληθούν άνωθεν, κάποιες φορές απειλώντας λαούς, πως αν δεν “ψηφίσουν σωστά” θα τους “τιμωρήσουν”! Αλλά η δημοκρατία και η λαϊκή κυριαρχία είναι κι αυτά κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού. Που σήμερα υπονομεύονται μέσα στη Δύση…
— Υιοθετούνται πολιτικές που οδηγούν στην αποβιομηχάνιση! Ενώ ισχύς της Δύσης ήταν η παραγωγική της υπεροχή και οι τρεις βιομηχανικές επαναστάσεις που από τη Δύση ξεκίνησαν.
— Και εμφανίζονται απόψεις που προσπαθούν – στο όνομα του “δικαιωματισμού” – να επιβάλουν μειοψηφικά φαινόμενα ως “κυρίαρχη κανονικότητα” φιμώνοντας κάθε αντίρρηση. Στη Δύση σήμερα η κοινωνική πλειοψηφία κοντεύει να κηρυχθεί σε διωγμό!
Γεγονός που προκαλεί κοινωνικές εκρήξεις και την έφοδο “εξω-συστημικών δυνάμεων” στην εξουσία!
— Θέλουν να επιβάλλουν την “ταχύτατη πράσινη μετάβαση” και οδηγούνται πίσω στο… κάρβουνο!
— Θέλουν να καταργήσουν τα πυρηνικά εργοστάσια και οδηγούνται να τα ξανα-ανοίγουν άρον-άρον.
— Θέλουν να επιβάλλουν κυρώσεις στην Ρωσία – και η Ρωσία βλέπει τα έσοδά της να εκτοξεύονται, ενώ οι ευρωπαϊκές κοινωνίες παγώνουν!
— Θέλουν να απομονώσουν την Ρωσία και σπρώχνουν τους πάντες στο πλάϊ της.
Η Δύση σήμερα κινδυνεύει όχι από τους εχθρούς της, αλλά από τον ίδιο τον εαυτό της.
Κινδυνεύει από τις δικές της αδιέξοδες πολιτικές, τις δικές της ιδεοληψίες, τις δικές της εμμονές και τις δικές της στρεβλώσεις.
Και δεν υπερασπίζεται τις δυτικές αξίες, αλλά την απόλυτη άρνησή τους!
Όποιος αυτά δεν τα βλέπει δεν είναι “δυτικός”.
Είναι απλώς… “στρουθοκάμηλος”!
(Αναρτήθηκε από το Στρατηγό εα κ. Αθαν. Καραντζίκο)
