Ο από μηχανής Θεός πέθανε προ πολλού για τον Ελληνισμό. Και αυτό δεν φαίνεται να το εχουν χωνέψει, ακόμα, οι ”φύλακες των Θερμοπυλών” οι οποίοι κοιμούνται εφησυχασμένοι στη σκέψη της… από μηχανής στήριξης του ”ξένου παράγοντα”.
Γράφει η
Κρινιώ Καλογερίδου
Έτσι πολιτεύονται και αντιδρούν διαχρονικά ως αιφνιδιασμένοι καλύπτοντας με επίκτητα χαρακτηριστικά (φόβο, μοιρολατρία, ραγιαδισμό και δουλοπρέπεια, που δεν έχουν έχουν σχέση με το ίδιον [το γνώρισμα] των Ελλήνων το οποίο μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας) την αδυναμία άσκησης εθνικής Εξωτερικής πολιτικής σε Ελλάδα και Κύπρο.
Πολιτικής που δε θα χαρίζεται στην χώρα-εισβολέα Τουρκία, η οποία — αφού σκότωσε, βίασε, έκλεψε και ρήμαξε ανθρώπους και σύμβολα εθνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά της Κύπρου το ’74 — κατέχει επί 48 χρόνια το 37% του εδάφους της και το εποικίζει.
Το κατέχει, το εποικίζει και συνεχίζει να προκαλεί αναίσχυντα ποικιλοτρόπως και παντοιοτρόπως τον Ελληνισμό, εκμεταλλευόμενη την αδράνεια (λόγω αδυναμίας επιβολής) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και την αδιαφορία των ”Μεγάλων” στο θέμα εφαρμογής των καταδικαστικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας σε βάρος της.
Ψηφισμάτων που αφορούν την υπεράσπιση των θυμάτων της τουρκικής εισβολής και καταγγέλλουν την ωμή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαίων τους, τα οποία στηρίζονται στις αρχές και αξίες του Ελληνισμού και συνακόλουθα της ΕΕ, των Διεθνών Οργανισμών και της παγκόσμιας κοινότητας που τα έχουν δεχθεί και αποδεχθεί ως ύψιστο δώρο στην ανθρωπότητα των αρχαίων Ελλήνων.
Με δεδομένα αυτά, θα περίμενε κανείς ότι απ’ το ’75 και εντεύθεν — μετά την τραγωδία της Μεγαλονήσου και την απόδοση πολιτικών και ποινικών ευθυνών στην Ελλάδα — τόσο σ’ αυτήν όσο και (κυρίως) στην Κύπρο — το πολιτικό σύστημα και η ελληνική διπλωματία θα κινούσαν γη και ουρανό για να αυξήσουν τους ρυθμούς των πολιτικών διεργασιών τους κατά των βαρβάρων της εισβολής θεραπεύοντας παράλληλα τις συνέπειες απ’ την κατάκτηση του Αττίλα.
Θα κινούσαν γη και ουρανό για απονομή της δικαιοσύνης σύμφωνα με τα πρώτα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και επιστροφή των 200.000 προσφύγων στις λεηλατημένες απ’ τους Τούρκους εστίες τους).
Αντ’ αυτού, βλέπουμε έναν διακομματικό και διακυβερνητικό εφησυχασμό γύρω από το Κυπριακό σε Ελλάδα και Κύπρο. Έναν εφησυχασμό πολυεπίπεδο και διαχρονικό που στηρίζεται στις κωδικοποιημένες (ως εκφράζουσες την κοινή εθνική πολιτική αμφοτέρων) φράσεις: ”Η Κύπρος κείται μακράν» και το ”Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται”!!!
”Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί” από τις αδελφές χώρες!!! Ουαί υμίν Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι πολιτικοί και πολιτικάντηδες, που επιβεβαιώνετε με την απραξία σας ότι ο ρόλος σας στους θώκους της εξουσίας είναι 48 χρόνια διεκπεραιωτικός και ως τέτοιος ανταποκρίνεται μόνο στις συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι της Κύπρου.
Γιατί, σε άλλη περίπτωση — στην περίπτωση που έρεε ο πατριωτισμός στις φλέβες αμφότερων και με επίγνωση ότι ο χρόνος κυλάει σε βάρος των συμφερόντων του Ελληνισμού — θα σας ωθούσε να επιταχύνετε τους ρυθμούς σας πολυεπίπεδα για την επίλυση του Κυπριακού επιδιώκοντας να αξιοποιήσετε την γεωγραφική θέση της Κύπρου, τον ομογενειακό Ελληνισμό και τον φιλελληνισμό στα κέντρα λήψης αποφάσεων ανά τον κόσμο!!!
Θα σας ωθούσε να μην υποχωρείτε στην πρώτο εκφοβιστικό μήνυμα εξ Ανατολών, αλλά να διεκδικείτε με επιμονή την αποκατάσταση της ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας αδιαφορώντας για τις απειλές της Τουρκίας!!!
Θα σας ωθούσε να προβάλετε ημερολογιακά στα διεθνή forum και τους Διεθνείς Οργανισμούς τις ακραία παραβατικές και ασύμβατες με το Διεθνές Δίκαιο συμπεριφορές της, τις επιδιώξεις και διεκδικήσεις της που συνιστούν ανηλεή, ακήρυχτο πόλεμο για διαμόρφωση τετελεσμένων σε βάρος της Κύπρου!!!
Θα σας ωθούσε να επαναφέρετε την Ελληνική Μεραρχία στην Μεγαλόνησο (την οποία κακώς, κάκιστα έδιωξε η δικτατορία το ’67 από το νησί και σκέφτονται ανθελληνικά όσοι Κύπριοι πολιτικοί σήμερα ”δεν την θέλουν στα πόδια τους”, ενώ… βολεύονται επί 48 χρόνια με τις δυνάμεις κατοχής του Αττίλα) και να μετατρέψετε την Εθνική Φρουρά (ΕΛΔΥΚ) της Κύπρου σε σοβαρή και υπολογίσιμη δύναμη αντίστασης, αταλάντευτα προσηλωμένη στον εθνικό κορμό.
Θα σας ωθούσε, Κύπριοι αδελφοί μας να έχετε ζητήσει επιτακτικά από την Αθήνα την χάραξη της ΑΟΖ με την Ελλάδα και να καταγγείλετε, εν ανάγκη την όποια ελληνική κυβέρνηση για αναιτιολόγητες κωλυσιεργίες στο θέμα αυτό.
Θα σας ωθούσε να έχετε ζητήσει επιτακτικά απ’ αυτήν την εφαρμογή εδώ και τώρα του ξεχασμένου Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Ελλάδας-Κύπρου (ΔΕΑΧ), το οποίο — αν και είχε σκοπό εξαρχής την έμπρακτη υλοποίηση των εθνικών και συμβατικών υποχρεώσεων της πρώτης έναντι της δεύτερης — δεν λειτούργησε, τελικά, στην πράξη λόγω της δειλίας των πολιτικών εκπροσώπων μας προ του casus belli της Τουρκίας, μολονότι είναι κοινό μυστικό ότι θα προσφέρει πλήρη στρατιωτική, αμυντική επάρκεια στην Κύπρο…
Θα σας ωθούσε να μην απομονώνεστε ούτε να λειτουργείτε κατευναστικά (κατά το λανθασμένο πρότυπο της Ελλάδας) δείχνοντας ηττοπάθεια έναντι της Τουρκίας καθ’ υπόδειξη τρίτων (περιλαμβανομένης και της διαχρονικά καθεύδουσας υπό μανδραγόρα Αθήνας), αλλά αντίθετα να ακολουθείτε Εξωτερική πολιτική με βάση τη στρατηγική της αποτροπής η οποία προϋποθέτει (κατά κύριο λόγο) αξιόμαχο στράτευμα (κάτι εφικτό, πλέον, μετά την πλήρη άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ στην Κύπρο).
Προϋποθέτει, επίσης, υψηλό φρόνημα Στρατού και λαού, ώστε να έχουν το σθένος οι Ελληνοκύπριοι — με αρωγό την Ελλάδα — να πάρουν πίσω τα καταπατημένα εδάφη της χωρισμένης στα δυο πατρίδας τους.
Αντ’ αυτών, όμως, τι κάνατε, Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι πολιτικοί και πολιτικάντηδες; Κάνατε ό,τι χειρότερο για τον Ελληνισμό. Ευνουχίσατε διακομματικά και διαστρωματικά τον λαό, ώστε να διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα. Σύνδρομα υποταγής στις επιθυμίες του Τούρκου κατακτητή, αλλά και τις υποδείξεις ξένων και ημετέρων που ρίχνουν νερό στον μύλο των τουρκικών επιδιώξεων και έχουν μεγάλες ευθύνες για την κατάσταση σήψης στο Κυπριακό, η οποία αντανακλά τελικά στο όλον της Κυπριακής Δημοκρατίας...
Και μια και μιλάμε για ευθύνες της τελευταίας και της Ελληνικής Πολιτείας, σπεύδω να ξεκαθαρίσω για άλλη μια φορά ότι δεν είναι εθνική λύση υπεράσπισης του Κυπριακού Ελληνισμού η Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία, η οποία αποτελεί πρόταση της κυπριακής και ελληνικής ηγεσίας με τις ευλογίες του ΟΗΕ. Πρόταση που στηρίζεται σε βρετανικό σχέδιο του ’57 το οποίο είχε υιοθετήσει αρχικά η Τουρκία.
Και δεν αποτελεί εθνικά συμφέρουσα λύση για την Κύπρο, γιατί ουσιαστικά θα καταλήξει (σε βάθος χρόνου) στην τουρκική πρόταση της διχοτόμησης του νησιού. Πρόταση που θα οδηγήσει μοιραία στην πλήρη υποταγή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Τουρκία…
