Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ
Διευθυντή e-Kathimerini
Ο Ταγίπ Ερντογάν φέρεται να εξέφρασε δυσφορία στον Ολαφ Σολτς για τη στάση που υιοθέτησε ο τελευταίος στα ελληνοτουρκικά, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα.
Αναρωτιέται κανείς τι είναι αυτό που ενόχλησε τον Τούρκο πρόεδρο. Μπορεί να είναι το γεγονός ότι ο Γερμανός καγκελάριος δήλωσε το αυτονόητο, πως «δεν νοείται κράτη-μέλη της συμμαχίας να αμφισβητούν την εθνική κυριαρχία άλλης χώρας του ΝΑΤΟ»;
Είναι δυνατόν να τον ενόχλησε η επισήμανση του κ. Σολτς ότι «όλα τα θέματα οφείλουν να λυθούν στη βάση του διαλόγου και του Διεθνούς Δικαίου», πως «είναι συμφέρουσα για όλους μας η καλή γειτονία» ή ότι «η Αν. Μεσόγειος είναι περιοχή γεμάτη δυνατότητες και είναι προς το συμφέρον όλων των χωρών να τις αξιοποιήσουν»;
Ο κ. Ερντογάν δεν έχει κανένα λόγο να δηλώνει ενοχλημένος. Η ηγέτιδα δύναμη της Ε.Ε. κινείται προσεκτικά, δεν παραγνωρίζει την πολυπληθή τουρκική κοινότητα που ζει στη Γερμανία, αλλά δεν μπορεί να αποδέχεται ή να ενθαρρύνει απειλές και έωλες αμφισβητήσεις και μάλιστα από μια χώρα του ΝΑΤΟ εναντίον μιας άλλης.
- Ο Τούρκος πρόεδρος πρέπει επιτέλους να κατανοήσει ποια είναι η Ελλάδα και πού ανήκει. Δεν μιλάμε μόνο για τη στρατιωτική ισχύ της χώρας, η οποία κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητη είναι, αλλά και για τις διμερείς στρατηγικές συνεργασίες με σημαντικές χώρες οι οποίες τη θωρακίζουν χωρίς να στρέφονται εναντίον τρίτων, αλλά και για τη συμμετοχή της σε ισχυρούς περιφερειακούς οργανισμούς πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας όπως και ασφάλειας.
Είναι όχι απλώς υπερβολικό, αλλά παράλογο, να ζητεί ο Τούρκος πρόεδρος από μια χώρα της Ε.Ε. να μην επιδεικνύει αλληλεγγύη σε μια άλλη που είναι επίσης μέλος της Ενωσης.
Εχει επανειλημμένως επισημανθεί ότι η τουρκική πολιτική ηγεσία –και αυτό δεν αφορά μόνο τον νυν πρόεδρο, αλλά και μελλοντικούς ηγέτες της γειτονικής χώρας– πρέπει να αποδεχθεί το γεγονός ότι η Ελλάδα (όπως και η Κύπρος) είναι πλήρες και ισότιμο μέλος της Ε.Ε. Και να συμπεριφερθεί αναλόγως.
Μπορεί να διαφωνεί, να αντιδρά, να αναδεικνύει τις όποιες διαφορές θεωρεί πως έχει με την Ελλάδα, αλλά δεν νοείται να απειλεί με εισβολή «ένα βράδυ» μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. και να θεωρεί πως αυτή η στάση θα γίνει αποδεκτή από τους σημαντικούς στρατηγικούς παίκτες.
Με τη συμπεριφορά της αυτή η Αγκυρα προφανώς δεν φοβίζει την Αθήνα. Απλά δυσχεραίνει τη σχέση της με την Ε.Ε. τη στιγμή που διαμηνύει ότι επιθυμεί την εμβάθυνσή της, αρχίζοντας από την απρόσκοπτη υλοποίηση της Τελωνειακής Ενωσης και φθάνοντας ακόμη και στον απώτερο στόχο της πλήρους ένταξης.
Η Ελλάδα ποτέ δεν απείλησε, ούτε απειλεί. Τάσσεται διαχρονικά υπέρ της επίλυσης των όποιων διαφορών ανακύπτουν, με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Ας αφήσει, λοιπόν, τις «ενοχλήσεις» και τις απειλές ο κ. Ερντογάν και ας επιδιώξει έναν ειλικρινή και νηφάλιο διάλογο με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Θα κερδίσει πολύ περισσότερα, επικοινωνιακά και ουσιαστικά.
https://hellasjournal.com