Συνεχίζουν ακάθεκτοι, παρά τα καταδικαστικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, UNESCO, ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΧΑΓΗΣ, οι βάρβαροι εισβολείς να ισοπεδώνουν και λεηλατούν την πολιτιστική κληρονομιά της κατεχόμενης Ελληνικής Κύπρου …
Ο αρχαίος Ελληνορθόδοξος πολιτισμός της Κύπρου, χάνεται…
Επιμέλεια κειμένου Αντώνης Αντωνάς
Η σύληση της Αγίας Σοφίας και μετατροπή της σε τζαμί, όπως και η μετατροπή των εκκλησιών της κατεχόμενης Κύπρου, επίσης σε τουρκικά τεμένη.
Πληροφορίες από φιλειρηνικούς Τ/Κ, αναφέρουν ότι τους εναπομείναντες αρχαιολογικούς θησαυρούς και εκκλησιαστικά κειμήλια της Κύπρου, που «φυλάσσονται» στο κατεχόμενο κάστρο της Κερύνειας, σε «κυβερνητικές και στρατιωτικές αποθήκες» κ.α., ο κατοχικός στρατός θα τα μεταφέρει στην Τουρκία σύντομα. Ήδη με άκρα μυστικότητα συσκευάζονται από τούρκους στρατιώτες, υπό την επίβλεψη αξιωματικών εκ Τουρκίας. Σημειώνεται ότι μεγάλο μέρος, προ πολλού μυστικά μεταφέρθηκε. Και η σύληση, η κλεψιά και η αρχαιοκαπηλία συνεχίζονται ….
Διάσπαρτα σε όλη την κατεχόμενη Κύπρο τα τζαμιά. Τα πλείστα πρώην Ελληνικές χριστιανικές εκκλησίες.
Πρόλογος. Η τακτική χρησιμοποίησης της θρησκείας ως πολιτικού εργαλείου των Τούρκων εισολέων, εδραιώθηκε με τη μεθοδευμένη εμφύτευση πέραν των 60 σήμερα νέων δυσανάλογα ψηλών, μιναρέδων οθωμανικού τύπου και δεκάδων άλλων μικρότερων «mescit» στα κατεχόμενα. Συν αυτά η Τουρκία *κουβάλησε άνω των 100,000 εποίκους φανατικούς σαλαφιστές Σιϊτες μουσουλμάνους και οι γηγενείς Τ/Κ συρρικνώνονται.
*Συν 40-45,000 κατοχικού στρατού και αρκετές χιλιάδες λαθρομετανάστες τους οποίους με την μέθοδο της σαλαμοποίησης σιγά σιγά θα αποστέλλουν στις ελεύθερες περιοχές και οι «προοδευτικοί» συμπατριώτες μας «απαιτούν» ελεύθερα σύνορα και κατάργηση συρματοπλεγμάτων, για να περνούν ελεύθερα οι … αδελφοί μας. Στην ελεύθερη Κύπρο εκατοντάδες «φιλοξενούμενους» μουσουλμάνους λαθρομετανάστες μας αποστέλλουν καθημερινά πεσκέσιν από τα κατεχόμενα…
Από 120000, που ήταν προ 74 οι γηγενείς Τ/Κ, σήμερα είναι μόλις 70,000. Ο νεοσουλτάνος Ερντογάν και η μαριονέττα του Τατάρ (ο οποίος είναι τουρκικής και όχι Κυπριακής καταγωγής ) τους θεωρούν ξένο σώμα και επιθυμούν την εξαφάνιση τους. (εξισλαμισθέντες Έλληνες, κοινώς λινοπάμπακους) Η Ισλαμοποίηση της Κύπρου από τους ισλαμιστές νεοθωμανούς επιδιώκει: Πρώτο, την χειραγώγησης της πολιτιστικής ταυτότητας και δεύτερον, την πολιτική αλλοίωση της ιστορικής φυσιογνωμίας και του πολιτισμικού χαρακτήρα των κατεχόμενων εδαφών, μετατρέποντας το βόρειο τμήμα του νησιού σε μια παράνομη, μη αναγνωρισμένη, επικράτεια με τεχνητά εμφυτευμένη ισλαμική ταυτότητα.
Στο δια ταύτα. Μια ζοφερή εικόνα για την κατάσταση στην κατεχόμενη Κύπρο, περιγράφει ο Δανός φωτογράφος και συγγραφέας, Χένρικ Κλάουσεν, σε βιβλίο του, που καταγράφει την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ορθόδοξες εκκλησίες, χριστιανικά, αρχαία μνημεία και κοιμητήρια στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη της Κύπρου. Αποσπάσματα με πρόσθετες πληροφορίες και σχόλια.
Η κατάσταση προκαλεί θλίψη με κατεστραμμένες εκκλησίες, κατεστραμμένα κοιμητήρια, εκκλησίες, που μετατράπηκαν σε τζαμιά. Στο βιβλίο του αναφέρεται πως μετά την εισβολή των Τούρκων το 1974, ήρθαν στην κατοχή τους περίπου 550 εκκλησίες ή άλλα χριστιανικά μνημεία και αρχαιοελληνικά παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, πολλά εκ των οποίων μεγάλης ιστορικής και πολιτιστικής αξίας. Επιπλέον σημειώνει πως μετά την εισβολή, δεν υπήρχε για πολλά χρόνια πρόσβαση σε αρχαιολογικούς χώρους ή εκκλησίες στα κατεχόμενα, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη σημερινή τους κατάσταση, καθώς δεν μπορούσαν να γίνουν εργασίες συντήρησής τους ή να προστατευθούν από λεηλασίες και κλοπές. Τονίζεται πως αυτά τα προβλήματα είναι τεκμηριωμένα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλα διεθνή Ινστιτούτα, «αλλά η διεθνής κοινότητα έκανε μικρή προσπάθεια για να καταστήσει την Τουρκία υπεύθυνη για τα προβλήματα αυτά».
Στο βιβλίο επιχειρείται και σύγκριση για το πώς διατηρούνται στις ελεύθερες περιοχές τα τζαμιά. Αναφέρει ο συγγραφέας: «Μετά που είδαμε πώς αντιμετωπίζονται οι εκκλησίες και όλα τα αρχαία μνημεία στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, κάποιος θα αναρωτηθεί δικαίως, αν οι Κύπριοι, στο ελεύθερο τμήμα του νησιού, συμπεριφέρονται στα τζαμιά με ανάλογο τρόπο, δηλαδή αφήνοντάς τα να αποσυντεθούν, προχωρώντας σε βανδαλισμούς ή κλοπές. Η απάντηση είναι "όχι". Υπάρχουν 17 κύρια τζαμιά στο νότιο ελεύθερο τμήμα της Κύπρου και περί τα 70-80 άλλα, τα οποία είναι όλα προστατευόμενα από την κυβέρνηση και συντηρούνται από το κράτος. Πολλά από αυτά αρχικά κτίστηκαν ως εκκλησίες και στη συνέχεια μετατράπηκαν σε τζαμιά, κάτω από την οθωμανική κυριαρχία.
Η κυβέρνηση της Κύπρου δεν έχει μετατρέψει τα τζαμιά ξανά σε εκκλησίες και διευκολύνει ενεργά τη χρήση τους από τους μουσουλμάνους». Εν συντομία άλλα κεφάλαια του βιβλίου, αναφέρονται στις κλοπές από τις εκκλησίες και τα μουσεία στα κατεχόμενα. Όπως επισημαίνεται, εκτιμάται πως έχουν κλαπεί από 15 έως 20 χιλιάδες εικόνες, χιλιάδες αρχαία βιβλία, καθώς τοιχογραφίες και ψηφιδωτά. Ο Χένρικ Κλάουσεν αναφέρει πως υψηλά ιστάμενοι Τούρκοι αξιωματούχοι, όχι μόνο έδειξαν ανοχή σε αυτές τις κλοπές, αλλά τις ενθάρρυναν ανοιχτά με σκοπό να «διώξουν» τη χριστιανική τέχνη και Ελληνικό πολιτισμό από το κατεχόμενο μέρος του νησιού. Αυτά, που έχουν κλαπεί, έχουν πωληθεί στη μαύρη αγορά ή μεταφέρθηκε μεγάλο μέρος στην Τουρκία..
Όντως αποδεδειγμένα στην απληστία και στο ψέμα οι Τούρκοι είναι ασυναγώνιστοι. Ενώ όλες σχεδόν οι εκκλησίες μας στα κατεχόμενα έχουν καταστραφεί ή μετατραπεί σε καμπαρέ και στάβλους, οι κατηγορίες του ιμάμη του τεμένους Χαλά Σουλτάν της Λάρνακας, περί έλλειψης σεβασμού, από τους Ελληνοκυπρίους, για τα μουσουλμανικά τεμένη στις ελεύθερες περιοχές, προβάλλουν ως μια κακόγουστη φάρσα.
Απάντηση. Άνω των 10 εκατομ. διέθεσε (και συνεχίζει) η Κυπριακή Δημοκρατία, για την αναστήλωση τεμενών στις ελεύθερες περιοχές,
Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ανακαινίσει 96 τεμένη σε ολόκληρη την ελεύθερη Κύπρο. Έχουμε δαπανήσει υπέρογκα ποσά και συνεχίζουμε μέχρι σήμερα να συντηρούμε τα τουρκικά τζαμιά στην ελεύθερη Κύπρο. Αντίθετα, 550 Ελληνορθόδοξες εκκλησίες, δεκάδες παρεκκλήσια, τα μοναστήρια σε πόλεις και χωριά των κατεχομένων περιοχών και όλα τα μουσεία και ιδιωτικές αρχαίες συλλογές, έχουν λεηλατηθεί, υποστεί εσκεμμένους βανδαλισμούς και σε αρκετές περιπτώσεις κατεδαφιστεί. Πολλoί χριστιανικοί χώροι λατρείας έχουν μετατραπεί σε τζαμιά, αποθήκες του κατοχικού στρατού, στάβλους και αχυρώνες, γεγονός που αποδεικνύει σαφώς ότι η Ελληνοχριστιανική κληρονομιά στα κατεχόμενα υπήρξε στόχος των κατοχικών αρχών στο πλαίσιο της πολιτικής αλλοίωσης της πολιτιστικής ταυτότητας της περιοχής. Επιπρόσθετα, σημαντικά πολιτιστικά μνημεία και χώροι λατρείας εξακολουθούν να μην είναι προσβάσιμα επειδή βρίσκονται μέσα σε «στρατιωτικές ζώνες» του Τουρκικού κατοχικού και κανείς δεν γνωρίζει την τύχη τους, αλλά αυτονόητο είναι ότι έχουν και αυτά λεηλατηθεί πλήρως. Η τύχη των εκκλησιαστικών κειμηλίων των ναών αυτών, που υπολογίζονται στις 20,000, παραμένει άγνωστη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Κυπριακής Αστυνομίας, πάνω από 60,000 πολιτιστικά αρχαία αντικείμενα έχουν μεταφερθεί παράνομα σε ξένες χώρες μετά το 1974. Πολύ σημαντικές και ανεκτίμητες εικόνες ανυπολόγιστης αξίας, περιήλθαν στην κατοχή ξένων οίκων δημοπρασίας και πωλήθηκαν παράνομα στο εξωτερικό από λαθρεμπόρους τέχνης.
Η καταστροφή δεν περιορίζεται στα μνημεία που ανήκουν στην Εκκλησία της Κύπρου, αλλά επεκτείνεται και σε μνημεία, που ανήκουν στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και στις θρησκευτικές ομάδες των Αρμενίων, των Μαρωνιτών και των Λατίνων, όπως για παράδειγμα το Αρμενομονάστηρο Sourp Magar στη Χαλεύκα και το Μαρωνίτικο Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στη Σκυλλούρα. Δυστυχώς, επίσης υπάρχουν πληροφορίες ότι όλα τα αντικείμενα που εκτίθεντο σε μουσεία στις κατεχόμενες περιοχές, καθώς και όλο το μη καταχωρημένο υλικό στις αποθήκες ξένων αρχαιολογικών αποστολών λεηλατήθηκαν κι εξήχθησαν παράνομα στο εξωτερικό συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας. Κάποια άλλα «φυλάσσονται» σε στρατιωτικές αποθήκες και το κατεχόμενο κάστρο της Κερύνειας. Σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι, όπως η Έγκωμη που ανάγεται στην ύστερη εποχή του Χαλκού, έχουν αφεθεί στα στοιχεία της φύσης και χρειάζονται επειγόντως συντήρηση. Όλα τα κινητά αρχαία μνημεία κλάπηκαν. Και κάτι που κυκλοφορεί ευρέως… Αγάλματα, κίονες, αρχαίοι τάφοι κ.ά. από ατόφιο μάρμαρο θρυμματίζονται από Τούρκους εργολάβους οικοδομών και μετατρέπονται σε ασβέστη ή πλακίδια, τα οποία διοχετεύουν στην Ελεύθερη Κύπρο με βάση τις συμφωνίες *πράσινης γραμμής.
*Για να «ανοίξει» ο δρόμος προς την επανένωση, η «στήριξη» της ΕΕ είχε ως στόχο να φέρει την τουρκοκυπριακή και την ελληνοκυπριακή κοινότητα πιο «κοντά» τη μία στην άλλη. Μία από τις θεμελιώδεις αρχές του ευρωπαϊκού εγχειρήματος είναι η ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών «ανάμεσα στα κράτη μέλη της». Ως εκ τούτου, η ΕΕ καθόρισε το 2004 τους κανόνες βάσει των οποίων τα πρόσωπα, τα εμπορεύματα και οι υπηρεσίες μπορούν να διέρχονται μέσω της Πράσινης Γραμμής από και προς τα κατεχόμενα….. και εμείς οι αφελείς και υποτελείς, το αποδεχτήκαμε με επακόλουθο να ενισχύουμε την οικονομία του παράνομου καθεστώτος και να συντηρούμε και τον κατοχικό στρατό….
Παρά το γεγονός ότι το Τμήμα Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η μόνη νόμιμη αρχή για την έκδοση αδειών αρχαιολογικών ανασκαφών ή αποκατάστασης μνημείων και αρχαιολογικών χώρων και έχει την πλήρη ευθύνη για οποιαδήποτε εργασία διεξάγεται σε ολόκληρη την επικράτεια της Δημοκρατίας, «ανασκαφές» εξακολουθούν να διεξάγονται παράνομα σε αρχαιολογικούς χώρους στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού (Τουρκικά αρχαία μνημεία στην Ελληνική Κύπρο δεν υπάρχουν, όπως και στην κατεχόμενη Ελληνική Μικρά Ασία, αφού ο τουρκικός λαός είναι ο μοναδικός στον κόσμο χωρίς ιστορία, αλλά με πλούσιο ποινικό μητρώο!)
Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελούν οι παράνομες ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Σαλαμίνας, που διεξάγει το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας σε ετήσια βάση από το 1999. Οι ενέργειες αυτές της αρχαιοκαπηλίας παραβιάζουν τις σχετικές διεθνείς συνθήκες και καταδεικνύουν έλλειψη σεβασμού προς την ακαδημαϊκή ηθική. (Παροιμία από τους πρώτους διδάξαντες Τούρκους.... Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΤΡΟΠΗ. ΜΟΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ)
Η «σύσταση» της ΟΥΝΕΣΚΟ για τις Διεθνείς Αρχές, που Διέπουν τις Αρχαιολογικές Ανασκαφές σύμφωνα με το Άρθρο VI (32) περί Ανασκαφών σε Κατεχόμενες Περιοχές διαλαμβάνει σαφώς ότι «Σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης, οποιοδήποτε Κράτος Μέλος που κατέχει έδαφος άλλου Κράτους Μέλους, θα πρέπει να αποφεύγει τη διεξαγωγή αρχαιολογικών ανασκαφών στο κατεχόμενο έδαφος. Σε περίπτωση τυχαίων ευρημάτων, ιδιαίτερα κατά τη διεξαγωγή στρατιωτικών έργων, η κατοχική Δύναμη οφείλει να λαμβάνει κάθε δυνατό μέτρο για την προστασία αυτών των ευρημάτων, τα οποία και θα πρέπει, μετά τον τερματισμό των εχθροπραξιών, να παραδίδονται στις αρμόδιες αρχές του εδάφους που προηγουμένως ήταν υπό κατοχήν, μαζί με όλη τη σχετική τεκμηρίωση».
Ο ρόλος της Τουρκίας στο παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων από την κατεχόμενη περιοχή της Ελληνικής Κύπρου καταδείχθηκε από αριθμό υποθέσεων, που η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η Εκκλησία της Κύπρου οδήγησαν ενώπιον της δικαιοσύνης και το γεγονός ότι κλεμμένα πολιτιστικά αντικείμενα, που εντοπίζονται στο εξωτερικό προέρχονται και από μνημεία που βρίσκονταν εντός των στρατοπέδων του κατοχικού στρατού, όπως για παράδειγμα οι τοιχογραφίες του Αγίου Ευφημιανού της Λύσης κ.ά.
Η πιο γνωστή υπόθεση με διεθνή αντίκτυπο αφορούσε την αφαίρεση και παράνομη εξαγωγή των ψηφιδωτών της Κανακαριάς, ένα σπάνιο αριστούργημα του 6ου αιώνα. Μετά από αγωγή που κατέθεσε η Εκκλησία της Κύπρου το 1989 στο Επαρχιακό Δικαστήριο της Ινδιανάπολης στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα ψηφιδωτά επέστρεψαν στην Κύπρο. Ο Πρόεδρος του Αμερικανικού Εφετείου, Δικαστής Bauer στην απόφαση του 1990 για την επιστροφή των ψηφιδωτών της Κανακαριάς στην Κύπρο κατέληξε: «Μόνο οι χειρότεροι των αχρείων προσπαθούν να αποκομίσουν προσωπικό κέρδος από αυτή τη συλλογική απώλεια. Αυτοί που λεηλάτησαν τις εκκλησίες και τα μνημεία στην πληγείσα από τον πόλεμο Κύπρο, μετέφεραν τα υπολείμματα μακριά και τώρα κάνουν λαθρεμπόριο και τα πωλούν για μεγάλα ποσά, είναι απλώς τέτοιοι παλιάνθρωποι».
Η διεθνής κοινότητα επιδεικνύει μεγάλη ευαισθησία σε θέματα προστασίας και σεβασμού της πολιτιστικής κληρονομιάς σε όλο τον κόσμο, όπως γίνεται φανερό από τον αριθμό των Συμβάσεων και Πρωτοκόλλων, που έχουν υιοθετηθεί για την προστασία, καθώς και την επιστροφή τέτοιων αντικειμένων πολιτιστικής κληρονομιάς στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Για την Κύπρο όμως δεν μιλούν, δεν βλεπουν, δεν ακούνε ….οι δόλιοι πιθηκίζοντες.
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση της Χάγης του 1954 για την «Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε Περίπτωση Ένοπλης Σύρραξης» (1964). Αυτή η Σύμβαση θεωρείται η πιο σημαντική για την περίπτωση της κατεχόμενης Κύπρου. Ιδιαίτερα το άρθρο 4(3) της εν λόγω Σύμβασης αναφέρει ότι η όποια κατοχική δύναμη έχει ρητή υποχρέωση, όπως «Απαγορεύσει, εμποδίσει και, αν χρειαστεί, σταματήσει οποιουδήποτε είδους κλοπή, λεηλασία ή σφετερισμό από οποιεσδήποτε πράξεις βανδαλισμού που στρέφονται κατά της πολιτιστικής περιουσίας».
Και η Τουρκία είναι επίσης συμβαλλόμενo μέρoς και στη Σύμβαση της ΟΥΝΕΣΚΟ (1965-1970) «για τους Τρόπους Απαγόρευσης και Παρεμπόδισης της Παράνομης Εισαγωγής, Εξαγωγής και Μεταβίβασης Ιδιοκτησίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» η οποία προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι «η εξαγωγή και μεταφορά ιδιοκτησίας πολιτιστικής περιουσίας υπό καθεστώς εξαναγκασμού που πηγάζει άμεσα ή έμμεσα από την κατοχή μιας χώρας από μια ξένη δύναμη πρέπει να θεωρείται παράνομη» (άρθρο 11).
Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος, επιμένει να μη συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις της που προκύπτουν από αυτές τις συμβάσεις και συνεχίζει τη συστηματική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου.
Πολλές άλλες Συμβάσεις έχουν υιοθετηθεί για την προστασία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς ή την επιστροφή της στους νόμιμους ιδιοκτήτες. Ανάμεσα σ’ αυτές είναι η Σύμβαση Unidroit για την Κλοπιμαία ή Παράνομα Εξαχθείσα Πολιτιστική Κληρονομιά, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία της Αρχαιολογικής Κληρονομιάς και οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κλπ. Οπως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Βασικών Ελευθεριών μαζί με τα Πρωτόκολλά της, που σχετίζεται με την άρνηση των κατοχικών αρχών να επιστρέψουν στην αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου, ως το νόμιμο ιδιοκτήτη, να έχει πρόσβαση στην περιουσία της, καθώς και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία της Αρχαιολογικής Κληρονομιάς και πολλές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όμως, παρά τις συμβατικές της υποχρεώσεις της Τουρκίας που εκπορεύονται από τις Συμβάσεις, η ολική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς στην κατεχόμενη Κύπρο συνεχίζεται όπως φαίνεται από τις ακόλουθες περιπτώσεις λίγες ενδεικτικές περιπτώσεις:
Η καταστροφή του νεολιθικού οικισμού στο ακρωτήριο Απόστολος Ανδρέας Κάστρος στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο το 2005 καταδεικνύει την απόλυτη έλλειψη σεβασμού του κατοχικού στρατού προς την πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου, η οποία αποτελεί κοινή κληρονομιά ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ο αρχαιολογικός χώρος ισοπεδώθηκε από μια μπουλντόζα του κατοχικού στρατού με στόχο την τοποθέτηση δυο βάσεων, για τοποθέτηση της σημαίας της Τουρκίας και της παράνομης αποσχιστικής οντότητας των κατεχομένων στην κορυφή του λόφου όπου βρίσκεται και ο αρχαιολογικός χώρος.
Ο Απόστολος Ανδρέας Κάστρος ήταν ένας οικισμός ψαράδων της 6ης χιλιετίας π.Χ., που ανασκάφηκε μεταξύ του 1970 και του 1973. Επρόκειτο για ένα από τους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Νεολιθικής περιόδου ο οποίος καταδείκνυε την προσαρμογή των κατοίκων του στο παράκτιο περιβάλλον. Η καταστροφή καταδικάστηκε από τη 15η Γενική Συνέλευση του ICOMOS (International Council of Monuments and Sites) στην Xi’ an της Κίνας.
Π.χ. Ο Αϊντίν Ντικμέν, στενός συνεργάτης του κατοχικού καθεστώτος και γνωστός για τα εγκλήματα της αρχαιοκαπηλίας σε βάρος της Κύπρου, έτυχε παρακολούθησης προτού συλληφθεί στη Γερμανία, και στην κατοχή του βρέθηκαν εκατοντάδες εικόνες και άλλα αρχαία αντικείμενα κρυμμένα στους τοίχους και στα πατώματα δυο διαμερισμάτων, πράξη την οποία δικαιολόγησε ως «ιδιωτική συλλογή», κάτι που δεν έγινε πιστευτό και η γερμανική αστυνομία προχώρησε στην κατάσχεση των αντικειμένων. Ακολούθως, η γερμανική εισαγγελία ζήτησε από την Εκκλησία της Κύπρου να αποδείξει ότι τα κλαπέντα αντικείμενα είναι κυπριακά και τότε είναι που έγινε τεράστια προσπάθεια από πλευράς Αρχιεπισκοπής, για να αποδείξει ότι είναι κυρίαρχος των θρησκευτικών κειμηλίων που έπεσαν στα χέρια του εν λόγω αρχαιοκάπηλου.
Ωστόσο, μια άλλη από τις πιο συγκλονιστικές περιπτώσεις, είναι αυτή της μεσαιωνικής εκκλησίας του Σωτήρος στο χωριό Χρυσηλιού της Μόρφου, η οποία μετατράπηκε σε νεκροτομείο της περιοχής.«Πάνω στην Αγία Τράπεζα βάζουν τους νεκρούς. Εκεί τους πλένουν και τους ετοιμάζουν. Εκεί έχουν και τα φέρετρα με τους νεκρούς. Ανατριχιαστικό!
Από τις δεκάδες άλλες περιπτώσεις σύλησης και καταστροφής είναι και οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου του Εξορινού στην Αμμόχωστο, που έχει μετατραπεί σε θέατρο και του Αγίου Λουκά στη Λάπηθο που λειτουργεί ως χοροδιδασκαλείο. Τι έγιναν και τα εικονοστάσια των εκκλησιών αυτών; Μαρτυρίες από τα κατεχόμενα αναφέρουν ότι στρατιώτες πριόνιζαν κομμάτι – κομμάτι τα εικονοστάσια των εκκλησιών, μεταφέροντάς τα προς την Τουρκία ή με πιθανή τελική κατάληξη στα χέρια αρχαιοκάπηλων.
Μια λεπτομερειακή καταγραφή των εκκλησιών από την ομάδα υπό τον Χαράλαμπο Χοτζάκογλου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αγνοούνται από τις κατεχόμενες εκκλησίας μας γύρω στις 20 χιλιάδες εικόνες, αν και ο αριθμός αυτός μάλλον είναι πολύ υψηλότερος, διότι από 550 εκκλησίες συν μοναστήρια και ξωκλήσια, αν υπολογίσουμε μόνο ότι κάθε εκκλησία αν είχε στο εικονοστάσι της Μ/Ο έστω 50 εικόνες τότε έχουμε αγνοούμενες αγιογραφίες 27000, εκτός των μοναστηριών και μικρών εκκλησιών. Σημειώνεται ότι η εικονογράφηση Αγίων στην Κύπρο είναι από τις πλέον πλούσιες της Ορθοδοξίας, ως εκ τούτου, δικαιολογημένα η Κύπρος ονομάστηκε «Νήσος των Αγίων», από διάφορους χρονογράφους και συγγραφείς, για το πλήθος των Αγίων οι οποίοι, είτε επέρασαν από το νησί είτε ετελείωσαν τη ζωή τους σ' αυτό, είτε κατάγονταν από αυτό. Από τους αποστολικούς χρόνους μέχρι σήμερα αναγράφονται 240 γνωστοί Άγιοι της Κύπρου. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι που είναι σήμερα άγνωστοι σ' εμάς. Όλες οι εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε στάβλους, σιταποθήκες, ορνιθώνες, νυχτερινά κέντρα, βιβλιοθήκες και τουρκικά «πολιτιστικά» κέντρα.
Ο Ιερός Ναός και το Μοναστήρι της Αγίας Αναστασίας στη Λάπηθο της Κερύνειας έχει μετατραπεί σε πολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα με τα κελιά της Μονής να έχουν διαμορφωθεί σε διαμερίσματα, ο περίβολος σε πισίνα και στη μέση αυτών η εκκλησία που, από χώρος προσευχής, έγινε αξιοθέατο για παραθεριστές. Εκκλησίες όπως της Αχειροποιήτου στη Λάμπουσα και του Αγίου Παντελεήμονα στη Μύρτου μετατράπηκαν σε στρατόπεδα.
Στην περίπτωση του Μοναστηρίου του Αγίου Παντελεήμονα μετά τη χρήση του για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ως κατάλυμα για Τούρκους στρατιώτες τώρα χρησιμοποιείται και ως αποθήκη κλαπέντων αρχαιοτήτων της κατεχόμενης Κερύνειας. Επίσης άλλα ολίγα ενδεικτικά για τις επαίσχυντες μέρες και βάρβαρες πράξεις των Τούρκων εισβολέων, που δεν άφησαν τίποτα όρθιο Ελληνοχριστιανικό στην κατεχόμενη Ελληνική Κύπρο… και συνεχίζουν το αποτρόπαιο έργο τους.
Η μετατροπή της Εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής στην κατεχόμενη κωμόπολη της Λαπήθου (επαρχία Κερύνειας) σε ξενοδοχείο και καζίνο πολυτελείας και η χρήση του Αρμενικού μοναστηριού Σουρπ Μάγκαρ (κτισμένο τον Μεσαίωνα) σαν καφετέρια, αποτελούν αδιάσειστη απόδειξη των άνομων σκοπών των κατοχικών αρχών. Περαιτέρω, τέτοιες ενέργειες αποδεικνύουν πως όχι μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και η Αρμενική και Λατινική Εκκλησία της Κύπρου είναι επίσης θύματα λεηλασίας κι έχουν υποστεί σημαντικές απώλειες.
Προστίθεται ότι λόγω της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, όλες οι νόμιμες αρχαιολογικές ανασκαφές από Κύπρο και ξένες αποστολές στις επαρχίες Αμμοχώστου, Κερύνειας, Μόρφου κ.α., είχαν διακοπεί και δυστυχώς, υπάρχουν αναφορές ότι όλα τα αντικείμενα που εκτίθεντο σε μουσεία στις κατεχόμενες περιοχές, καθώς και όλο το μη καταχωρημένο υλικό στις αποθήκες ξένων αρχαιολογικών αποστολών επίσης λεηλατήθηκαν κι εξήχθησαν παράνομα στη Τουρκία. Σύμφωνα με υπολογισμούς της Κυπριακής Αστυνομίας, πάνω από 80,000 αρχαία αντικείμενα έχουν παράνομα μεταφερθεί στη Τουρκία και σε ξένες χώρες σ’ όλο τον κόσμο, από το 1974 και άλλα τόσα «φυλάσσονται» από τις κατοχικές δυνάμει προς περαιτέρω εκμετάλλευση. Παρά το γεγονός ότι το Τμήμα Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η μόνη νόμιμη αρχή για την έκδοση αδειών αρχαιολογικών ανασκαφών ή αποκατάστασης στην Κύπρο και έχει την πλήρη ευθύνη για οποιαδήποτε εργασία διεξάγεται σε ολόκληρη την επικράτεια της Δημοκρατίας, ανασκαφές και αρχαιοκαπηλία εξακολουθούν να διεξάγονται παράνομα σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού. Ιδιαίτερα σημειώνεται ότι πρόσφατα έχουν διεξαχθεί ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Γαληνόπορνης στη χερσόνησο της Καρπασίας, ο οποίος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Κύπρο.
Άλλο παράδειγμα είναι οι παράνομες ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο της Σαλαμίνας που οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Το εν λόγω πανεπιστήμιο, παραβιάζοντας όλα τα διεθνή θέσμια και επιδεικνύοντας ασέβεια προς την ακαδημαϊκή ηθική και τους προηγούμενους ανασκαφείς, ξεκίνησε εργασίες από το 1999. Σαν αποτέλεσμα, αρχαιολογικοί θησαυροί, που χρονολογούνται σε όλες τις ιστορικές περιόδους του Κυπριακού Ελληνικού πολιτισμού έχουν βρεθεί συστηματικά στην κατοχή οίκων δημοπρασίας του εξωτερικού. Πολλά από αυτά εκτίθενται σε Τ/Κ και Τουρκικά μουσεία ως πολιτιστική κληρονομιά των Οθωμανών!
Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις οι κατοχικές δυνάμεις έχουν προκαλέσει την πλήρη καταστροφή μοναδικών θρησκευτικών και αρχαιολογικών χώρων. Παράδειγμα της έλλειψης σεβασμού εκ μέρους του τουρκικού στρατού είναι η κατεδάφιση νεολιθικού οικισμού στο Ακρωτήρι Αποστόλου Ανδρέα-Κάστρου στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, παρά το γεγονός ότι η αναποτελεσματική UNESCO είχε κηρύξει το εν λόγω χώρο Αρχαίο Μνημείο. Σκοπός της απαράδεκτης αυτής ενέργειας, η οποία έγινε με τη χρήση εκσκαφέων, ήταν η τοποθέτηση δύο ιστών για τη σημαία της Τουρκίας και της «ΤΔΒΚ» στην κορυφή του λόφου.
Η Κυπριακή Δημοκρατία εργάζεται συστηματικά για την προστασία και τη διατήρηση της θρησκευτικής και πολιτιστικής της κληρονομιάς. Το Τμήμα Αρχαιοτήτων γνωρίζει για την σταδιακή καταστροφή πολλών αρχαιολογικών χώρων στην κατεχόμενη περιοχή κι έχει επανειλημμένα ζητήσει μέσω των Ηνωμένων Εθνών να επισκεφθεί αυτές τις τοποθεσίες και να διεξάγει τις απαραίτητες εργασίες αποκατάστασης. Δυστυχώς, αυτό δεν κατέστη δυνατό λόγω της άρνησης της κατοχικής δύναμης.
Η Κύπρος, στοχεύοντας σε όσο το δυνατό καλύτερα αποτελέσματα ως προς την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της, είναι επίσης συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση της Χάγης του 1954 για την «Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Περίπτωση Ένοπλης Σύρραξης» (1964). Αυτή η διεθνής συμφωνία θεωρείται η πιο σημαντική για την περίπτωση της Κύπρου. Ιδιαίτερα το άρθρο 4(3) της εν λόγω Σύμβασης αναφέρει ότι η κατοχική δύναμη αναλαμβάνει όπως «Απαγορεύσει, εμποδίσει και, αν χρειαστεί, σταματήσει οποιουδήποτε είδους κλοπή, λεηλασία ή σφετερισμό από οποιεσδήποτε πράξεις βανδαλισμού που στρέφονται κατά της πολιτιστικής περιουσίας».
* Προστασία πολιτιστικών αγαθών σε περίπτωση πολέμου, Διασκέψεις Χάγης, 1899 και 1907 και πλήρης επικύρωση. Χάγη 1954. Πλήρης επικύρωση το 1964. Πρόσθετο πρωτόκολλο Χάγη 26-3-1999, που προστατεύει και παρεμποδίζει εξαγωγή πολιτιστικών κατεχόμενων πολιτιστικών αγαθών και ρητά τονίζει ότι παράνομες αρχαιότητες επιστρέφονται άμεσα στη χώρα από την οποία παράνομα έχουν εξαχθεί. UNESCO, 1970 N. 1103/1980, Παρίσι 18-20/5/2015 STOP ILLICITY TRAFFICKING. Εγκρίθηκε ομόφωνα από 112 παρόντα κράτη…κ.λ.π.
Θα αφυπνισθεί επί τέλους ο πολιτισμένος κόσμος ή θα συμβιώσουμε με βαρβάρους απολίτιστους και θα υποταχθούμε και στη ψυχή και στο σώμα στους πολεμοχαρείς, αιματόβρεκτους νεοσουλτάνους της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…; Μας λεηλάτησαν τους θησαυρούς μας, τα ιερά μας κειμήλια, την ανεπανάληπτη αρχαία μας τέχνη….. τα ιερά και όσια και βρίσκονται σήμερα σαν ξένα σώματα σε ξένες ιδιωτικές συλλογές και στα δήθεν Αρχαιολογικά Μουσεία όλων των μεγάλων πόλεων του κόσμου… Κλεπταποδόχοι όλοι …!
Μόνο το πνεύμα το Ελληνικό αθάνατο δεν μπορούν στους ώμους να σηκώσουν για να το πάρουν και να φύγουν… αυτό δεν έχει κρικέλια για να το γαντζώσουν…. Και οι Ευρωπαίοι έκαναν λένε την Αναγέννηση τον Μεσαίωνα…. Την νόθα αναγέννηση τους πλασματικά την έπλασαν από τα κλαπέντα συγγράμματα, αλλά και τους θησαυρούς του της αρχαίας Ελλάδας επί Οθωμανικής κατοχής και του ένδοξου Ελληνικού Βυζαντίου, που αυτοί πρώτοι άλωσαν λεηλάτησαν και κατέστρεψαν … Οι ΒΑΡΒΑΡΟΙ σταυροφόροι…. Δεν άφησαν τίποτα…το 1204…. Το Βατικανό ήταν αυτό που έκανε έναρξη της αρχής του τέλους του Ελληνικού Βυζαντίου και άνοιξαν την κερκόπορτα το 1453 στην Κωνσταντινούπολη και εν συνεχεία οι Μωαμεθανοί κατέλαβαν την Αθήνα το 1458. Οι Έλληνες άντεξαν στην Πελοπόννησο μέχρι το 1460 και οι Βενετοί και οι Γενουάτες παρέμειναν σε μερικά από τα νησιά του Αιγαίου και στο Ιόνιο, αλλά από το 1500 το μεγαλύτερο τμήμα των πεδιάδων και των νησιών της Ελλάδας ήταν πλέον στα οθωμανικά χέρια. Το ίδιο συνέβη και στην Κύπρο το 1571.
Παρένθεση. Και ας μην ξεχνάμε ότι το Μουσείο Βατικανού και όλα τα μεγάλα ξένα μουσεία, είναι πλήρη από κλεμμένους Βυζαντινούς αρχαιολογικούς θησαυρούς, μεταξύ αυτών και αρχαία, που κλάπηκαν από Ελλάδα και Κύπρο επί οθωμανικής κατοχής και Ενετοκρατίας. (Όπως και στο Αγγλικό μουσείο τα γλυπτά του Παρθενώνα, αλλά επίσης και αμύθητοι Κυπριακοί θησαυροί. Συγκλονίζεσαι.. δακρύζεις, συγκινείσαι αλλά και αγανακτείς όταν επισκέπτεσαι αυτά τα Μουσεία…. που είναι ΕΛΛΗΝΙΚΑ… σε ξένα μέρη ..αφιλόξενα και αταίριαστα για την ανεπανάληπτη Ελληνική τέχνη και σοφία…. Και όταν βάλεις την φαντασία σου να δουλέψει …. τι θα ήταν αυτά τα μουσεία χωρίς τους κλαπέντες ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ, αυτόν τον ανώτερο Πολιτισμό της τέλειας άψογης τέλειας Ελληνικής τέχνης, που καπηλεύονται οι ξένοι, διαπιστώνεις … ότι μόνο Art Gallery θα καταντούσαν με πίνακες αφηρημένης τέχνης… εξ ου και η αφηρημένη ιστορία τους και αυτών και της Τουρκίας και θα ήταν μια ασήμαντη νουβέλλα μπροστά στην γιγαντιαία Ελληνική ιστορία.
Όσον αφορά Τουρκικά μουσεία που είναι πλήρη κλαπέντων Ελληνικών – Βυζαντινών αρχαιοτήτων αν δεν υπήρχαν αυτά … μην ανησυχείτε θα είχαν ναργιλέδες και φονικά όπλα, που κατέσφαξαν χιλιάδες χριστιανούς αμάχους … Το ένδοξο πνεύμα αθάνατο Ελληνικό δεν πλανάται μόνο στα Μουσεία των Αρχαιοκαπήλων, δολίων κλεφτών, λαθρεμπόρων, καταχραστών, ολετήρων του Ελληνισμού….
Το πνεύμα αυτό μεταμορφωμένο σε Ερινύα και Νέμεση, θα τους κατατρέχει αιώνια για τα δεινά, που επέφεραν στους Έλληνες… Αιδώς. Μιλούν και πράττουν οι δόλιοι ολετήρες οι ευεργετηθέντες από τον Ελληνικό Πολιτισμό, ακόμη και μέχρι σήμερα, ανεχόμενοι αναίσχυντα τους Βαρβάρους Τούρκους να επιβουλεύονται, αλλά και να καταστρέφουν ότι Ελληνικό και ορθόδοξο στην κατεχόμενη Ελληνική Μικρά Ασία και την μικρή Ελλάδα Κύπρο..
Ας συνεχίσουν κάποιοι από αυτούς να νίπτουν τας χείρας και ορισμένοι να τις τρίβουν και υπόδουλοι και στο πνεύμα και στο σώμα θα καταντήσουν και σε βαρβαρότητα θα περιπέσουν μαζί με τους Βαρβάρους χέρι, χέρι στα τάρταρα θα πέσουν…. Ποιός ΟΗΕ, ποιό διεθνές δικαστήριο της Χάγης, ποιός διεθνής οργανισμός προστάτευσε τα ελληνικά δίκαια. Ποιός απαίτησε να επιστραφούν οι αμύθητοι αρχαιολογικοί θησαυροί του Ελληνισμου στην Ελληνίδα μάνα γη, που τα γέννησε και έπλασε;;;
Τελική διαπίστωση είναι ότι όλοι οι επίδοξοι ολετήρες του Ελληνισμού, συμμετέχουν στον διεθνή ανθελληνικό θίασο, αλλά κάποια στιγμή η αυλαία θα κλείσει και δικαιοσύνη θα αποδωθεί….
Tι άλλο να προσθέσω εγώ ο άσημος μπροστά στον γίγαντα της Ελληνικής ιστορίας; Ιερή, εθνική αγανάκτηση σε διακατέχει και δεν γνωρίζεις σε ένα φαύλο κύκλο, που είναι η αρχή και που το τέλος. Μπροστά στις τόσες προδοσίες, που δέχεται ανά τους αιώνες ένθεν κακείθεν, αυτός ακαταμάχητος λαός, ο καλός και αγαπημένος, ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος, δεν λυγίζει και δεν γονατίζει ειμή μονάχα μπροστά στους ήρωες νεκρούς του. Σκοτίζεται ο λογισμός και το μυαλό στερεύει, φουντώνει η αγανάκτηση και ο θυμός θεριεύει. Τέτλαθι δή, κραδίη καὶ κύντερον ἄλλο ποτ᾿ ἔτλης
Η φράση αυτή βρίσκεται στην Ομήρου Οδύσσεια (ραψωδία υ, στίχος 18) και μεταφράζεται ως:
"Κράτα καρδιά μου, πολύ σκληρότερο έχεις βαστάξει πόνο".
Ο Οδυσσέας, επιστρέφοντας, μετά από τις πολλές περιπέτειές του, στην Ιθάκη, αντίκρισε την χαώδη κατάσταση, που επικρατούσε με τους μνηστήρες στο σχεδόν κατεστραμμένο και συλημένο παλάτι του και ξεστόμισε την παραπάνω παροιμιώδη φράση.
Και μη χειρότερα, αν υπάρχουν και χειρότερα…
