Το ιρανικό Ναυτικό ανακοίνωσε την δημιουργία αυτού που αποκαλεί “διοίκηση drone-carrier”. Η ανακοίνωση προβλήθηκε στην τηλεόραση και έδειχνε το Ναυτικό να εκτοξεύει drones από διάφορα πλοία, ακόμη και από υποβρύχιο. Η τελετή κατέδειξε τη προσπάθειες του Ιράν όχι μόνο να αποκτήσει περισσότερες δυνατότητες οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη με περισσότερες δυνατότητες, αλλά να αποκτήσει και μεγαλύτερο αριθμό.
Το γεγονός δεν θα ήταν αξιοσημείωτο αν δεν σηματοδοτούσε μια ευρύτερη κίνηση πολλών κρατών να αναπτύξουν ικανότητες προβολής ισχύος στη θάλασσα μέσω drones. Το Ιράν και σίγουρα άλλοι αναζητούν φτηνές λύσεις κορεσμού, ενώ οι δυτικές χώρες μάλλον αδρανούν.
Οι ΗΠΑ έχουν την τεχνολογία, αλλά αμέλησαν για πολλά χρόνια τον τομέα. Καιρός να αναρωτηθούμε αν και η Ελλάδα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το “άθλημα”.Σε μια συμβολική κίνηση, η νέα ιρανική διοίκηση ανακοινώθηκε, ενώ ο Μπάιντεν επισκεπτόταν τη Σαουδική Αραβία (15 Ιουλίου) και λίγες μόλις ημέρες αφότου είχαν αρχίσει να εμφανίζονται αναφορές σε ιρανικά ΜΜΕ ότι η Τεχεράνη έχει προσφερθεί να προμηθεύσει τη Ρωσία με σημαντική ποσότητα οπλισμού και drones. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στα διεθνή ύδατα του Ινδικού με την παρουσία υψηλόβαθμων Ιρανών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού Στρατού, στρατηγού Αμπντολραχίμ Μουσαβί. Η εκδήλωση ήταν επίδειξη ισχύος, δίνοντας στην Τεχεράνη την ευκαιρία να επιδείξει τη χρήση πλοίων ως πλατφόρμες των τοπικά παραγόμενων drones.
Η διοίκηση drone-carrier
Στην τελετή διακρίναμε ένα υποβρύχιο κλάσης Kilo (μάλλον το Tareq), το βοηθητικό πλοίο Delvar και το αποβατικό Lavan. Αν και λεπτομέρειες σχετικά με τη νέα διοίκηση δεν ανακοινώθηκαν, το Reuters ανέφερε ότι η ιρανική τηλεόραση ισχυρίστηκε ότι ένα ιρανικό σκάφος μεταφέρει επί του παρόντος τουλάχιστον 50 drones! Το ιρανικό PressTV ισχυρίζεται ότι οι κύριες επιχειρήσεις της νέας διοίκησης θα συνίστανται στη μεταφορά και λειτουργία αυτών των μη επανδρωμένων αεροχημάτων (οπλισμένα, επιτήρησης και καμικάζι). Αξιοσημείωτο ότι το ρεπορτάζ επικεντρώθηκε στο ότι πολλά από αυτά τα αεροχήματα είναι καμικάζι. Τα drones που χρησιμοποιεί η νέα διοίκηση είναι τύπου Pelican, Homa, Arash, Chamroosh, Jubin, Ababil-4 και Bavar-5. Όλα τους χρησιμοποιήθηκαν στην τελετή.
Ο Κιάν Σαρίφι του BBC Monitoring, έγραψε στο Twitter ότι το drone που εκτοξεύθηκε από το υποβρύχιο είναι το αναγνωριστικό Homa. Σε φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν φαίνεται να εκτοξεύεται από το κατάστρωμα του υποβρυχίου και να αιωρείται πάνω του. Για ένα υποβρύχιο, ένα μικρό αναγνωριστικό drone είναι πολύ χρήσιμο, αφού μπορεί να του δίνει εικόνα κι όταν είναι σε κατάδυση.
Στην τελετή εμφανίστηκε και το Pelican-2, ένα ναυτικό αερόχημα κάθετης απογείωσης που έχει σχεδιαστεί να πετάει οριζόντια, να προσγειώνεται και να επιπλέει στο νερό σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Το Pelican-2 κατασκευάστηκε για αποστολές περιπολίας και αναγνώρισης, με τέσσερις κινητήρες που του επιτρέπουν να επιτυγχάνει κάθετη κίνηση εκτός από τον ισχυρό έλικα που χρησιμοποιείται για οριζόντια πτήση. Αυτή η “υβριδική” διαμόρφωση γίνεται όλο και πιο δημοφιλής για ναυτικές εφαρμογές. Το UAV Chamroosh είναι λιγότερο εξελιγμένο, καθώς εκτοξεύεται με το χέρι.
Το Arash είναι drone-καμικάζι που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2020 και χρησιμοποιήθηκε σε άσκηση το 2021. Το Ababil-4 είναι η δεύτερη νεότερη προσθήκη στην οικογένεια drones Ababil που σχεδιάστηκε από την Ghods Aviation Industries και παράγεται μαζικά από την Iran Aircraft Manufacturing Industries. Ενώ λίγες τεχνικές λεπτομέρειες είναι γνωστές για το Ababil-4, οι προκάτοχοί του χρησιμοποιούνται κυρίως για επιχειρήσεις επιτήρησης, αλλά μπορούν να εξοπλιστούν ανάλογα με την αποστολή. Τον Απρίλιο, το Ababil-5 θεάθηκε να φέρει έξι Almas κατευθυνόμενους αντιαρματικούς πυραύλους και λέγεται ότι φέρουν πυρομαχικά ακριβούς καθοδήγησης Ghaem-5.
Εμπορικά πλοία drone-carrier
Τόσο το Bavar-5 όσο και το UAV Jubin παρουσιάστηκαν τώρα, αλλά δεν είναι διαθέσιμες σχετικές λεπτομέρειες. Η διαμόρφωση πηδαλίων μπροστά και πτερύγων πίσω (delta-canard) που εμφανίζεται σε ορισμένα από αυτά τα drones δεν είναι κάτι καινούργιο, καθώς χρησιμοποιείται για πολλά σχέδια ιρανικών drones. Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροχήματα συνήθως χρησιμοποιούνται για επιθέσεις αυτοκτονίας μεγάλης εμβέλειας. Μπορούν μάλιστα να μεταφέρουν αναζητητές συχνοτήτων για την εύρεση και εξουδετέρωση εχθρικών ραντάρ αεράμυνας.
Πλοία που υποστηρίζουν τη νέα διοίκηση drones είναι ένα άλλο παράδειγμα πως το Ιράν αναπτύσσει με μικρό κόστος ικανότητες για ασύμμετρες επιθέσεις μακριά από τις δικές του ακτές. Το Ιράν έχει χρησιμοποιήσει εμπορικά πλοία για στρατιωτικούς σκοπούς. Παρόλο που αυτά τα πλοία δεν είναι πλατφόρμες υψηλής τεχνολογίας ικανές να αντιμετωπίσουν πολεμικά πλοία, είναι πραγματικές απειλές. Τα drones μπορούν να εκτοξευθούν από σχεδόν οποιοδήποτε πλοίο, όχι μόνο από αποκλειστικά κατασκευασμένους “φορείς drones”. Αυτό μπορεί να καταστήσει τον εντοπισμό της πηγής των επιθέσεων πολύ δύσκολο.
Τα μικρά ίχνη των drones και η ικανότητά τους να πετούν χαμηλά και αργά για μεγάλες αποστάσεις, σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος τους, επιτρέπει την εκτόξευση σμηνών εναντίον στόχων. Οι επιθέσεις κορεσμού συνιστούν ιδιαίτερα ισχυρή πρόκληση για την αεράμυνα. Το γεγονός ότι μπορούν να εκτοξευθούν από σχεδόν οποιοδήποτε πλοίο περιπλέκει σημαντικά τα πράγματα. Το Ισραήλ προετοιμάζεται ήδη για να αντιμετωπίσει τα ιρανικά drones. Δεδομένου ότι έχει πρωτοστατήσει στην ιδέα του drone αυτοκτονίας, εξοπλίζει επίσης δικά του πλοία με παρόμοια, αν και πολύ πιο προηγμένα συστήματα.
Το Ιράν με την καινούργια διοίκηση, επέδειξε ένα μοντέλο, το οποίο έχει στο παρελθόν δώσει καρπούς. Η Τεχεράνη έχει αναπτύξει μια σειρά όπλων, κάποια εκ των οποίων μοιάζουν πολύ με αντίστοιχα ισραηλινά, αλλά η έμφαση έχει δοθεί στην οικονομία πόρων. Με άλλα λόγια ψάχνει φθηνές λύσεις σε σύγχρονα εξοπλιστικά προβλήματα. Εστίασε σε περιπλανώμενα πυρομαχικά και drones αυτοκτονίας κι αυτό της έδωσε την ικανότητα να συγκροτήσει την διοίκηση drone-carrier.
Ο εξοπλισμός παλιών αποβατικών, που έχουν και την αντίστοιχη επιφάνεια καταστρώματος, με συστοιχίες drones μιας χρήσης είναι μια έξυπνη, φθηνή κι αποτελεσματική λύση. Αυτά τα πλοία, σε συνδυασμό με άλλες μονάδες του στόλου μπορούν να παράσχουν δυνατότητες επίθεσης κορεσμού εναντίον ισχυροτέρων αντιπάλων. Το γεγονός ότι τα drones αυτοκτονίας δεν θα επιστρέψουν απαλλάσσει τον επιτιθέμενο από την ανάγκη για κατάστρωμα προσνήωσης. Με τον τρόπο αυτό περιορίζονται τα έξοδα, αξιοποιούνται πλατφόρμες που αλλιώς θα κατέληγαν σε διαλυτήρια, μειώνονται οι ανάγκες σε προσωπικό και το Ναυτικό αποκτά ένα δύσκολα ανιχνεύσιμο όπλο. Τα πλεονεκτήματα είναι προφανή…
______________________
Αναρτήθηκε από τον ΜΙχάλη Τσολάκη
