Ενδιαφέρον άρθρο πρώην αξιωματούχου του Πενταγώνου για τις προσπάθειες της Μόσχας να πλήξει το ΝΑΤΟ, τις παρεμβάσεις στο εσωτερικό βαλκανικών χωρών αλλά και τον ρόλο του Τούρκου προέδρου.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επιδιώκει να χρησιμοποιήσει την Τουρκία για να παραλύσει τη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ εκ των έσω, εκτιμά ο Μάικλ Ρούμπιν, πρώην αξιωματούχος του αμερικανικού Πενταγώνου και ανώτερος συνεργάτης του American Enterprise Institute.
Σε άρθρο του στην ιστοσελίδα ειδήσεων και αναλύσεων 19fortyfive αναφέρει ότι ο Ερντογάν βρίσκεται πιο κοντά στη Μόσχα παρά στην Ουάσιγκτον και πως καθυστέρησε την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Οι ενέργειες της Τουρκίας, αναφέρει, αποτελούν μέρος της προσπάθειας για να πληγεί το ΝΑΤΟ και τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Αμερικανοί πρέπει να αποφασίσουν πως θα αντιδράσουν.
Ο Ρούμπιν εκτιμά επίσης, ότι ο Πούτιν δεν βλέπει τον Ερντογάν ως ισάξιο, αλλά περισσότερο σαν ... τσιουάουα και γι' αυτό δεν θα στηριζόταν στον Τούρκο πρόεδρο για τους ευρύτερους στόχους ασφαλείας της Ρωσίας. Συνεπώς επιχειρεί παρεμβάσεις στο εσωτερικό βαλκανικών χωρών ακόμα και μελών του ΝΑΤΟ.
Ολόκληρο το άρθρο του Μάικλ Ρούμπιν
Η Ρωσία έχει σχέδιο αποδυνάμωσης του ΝΑΤΟ: Τη διπλωματική του αδυναμία, ανέδειξε πλήρως τον περασμένο μήνα, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ανέστειλε την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να κερδίσει άσχετες παραχωρήσεις: Μια σουηδική και φινλανδική δέσμευση πως θα ανακαλέσουν την στήριξή τους σε Κούρδους της Συρίας και της Τουρκίας και μια ώθηση στον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν για να προχωρήσει η πώληση προηγμένων F-16 και αναβάθμιση των μαχητικών που ήδη έχει η Τουρκία».
Μπορεί ο Ερντογάν να είναι κυνικός και στην Τουρκία να μην αξίζει πια να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά πολύ λίγα μπορεί να κάνει το ΝΑΤΟ γι’ αυτό για δύο λόγους: Πρώτον δεν υπάρχει μηχανισμός στο ΝΑΤΟ για την εκδίωξη ενός μέλους και δεύτερον ο οργανισμός κυβερνάται μέσω ομοφωνίας. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ της ψήφου των Ηνωμένων Πολιτειών των 330 εκατ. ανθρώπων, της Τουρκίας των 85 εκατ. ανθρώπων και της Βόρειας Μακεδονίας των 1,8 εκατ. ανθρώπων.
Εάν ο Εντογάν συμπαθεί περισσότερο τη Ρωσία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και όλα τα στοιχεία αυτό δείχνουν, τότε εκείνος και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, αποκτούν περισσότερη δύναμη με την Τουρκία ως μέλος του ΝΑΤΟ παρά εκτός αυτής, καθώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν την συμμετοχή της για να παραλύσουν τη συμμαχία εκ των έσω.
Ο Πούτιν ωστόσο αντιλαμβάνεται πόσο άστατος και εγωιστής είναι ο Ερντογάν. Όταν ο Ερντογάν κοιτάζει στον καθρέφτη του, βλέπει έναν ισάξιο του Πούτιν, αλλά όταν ο Πούτιν κοιτά τον Ερντογάν, βλέπει ένα τσιουάουα. Με απλά λόγια, ο Πούτιν δεν θα εναποθέσει ποτέ τους ευρύτερους στόχους ασφαλείας της Ρωσίας σε έναν άνθρωπο που θεωρεί κάτι περισσότερο από ένα σκύλο που χαϊδεύει.
Άρα ποιο είναι το Plan B του Πούτιν για το ΝΑΤΟ;
Ήδη ξεδιπλώνεται στα Βαλκάνια. Η Ιβάνα Στράντερ του Ιδρύματος για την υπεράσπιση των Δημοκρατιών (Foundation for Defense of Democracies) έχει καταγράψει προσεκτικά και επανειλημμένα τις προσπάθειες του Κρεμλίνου να αναμειχθεί σε εσωτερικές υποθέσεις αρκετών βαλκανικών χωρών, μεταξύ των οποίων και μέλη του ΝΑΤΟ, όπως το Μαυροβούνιο, η Βόρεια Μακεδονία και η Κροατία. Ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορεί να τμηματοποιούν τη διπλωματία τους, αλλά ο Πούτιν έχει μια πιο ολιστική προσέγγιση. Για να το πούμε απλά, αυτή η στρατηγική φαίνεται ότι είναι να μπλοκάρει τις ενέργειες του ΝΑΤΟ μέσω βέτο από μικρότερα μέλη στα οποία οι δυνάμεις (του Πούτιν) διεισδύουν πολύ πριν χρειαστεί να αντιμετωπίσει την αμυντική συμμαχία σε πεδίο μάχης.
Συνεπώς το ερώτημα για την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες είναι ποια θα είναι η αντίδραση των Αμερικανών Ευρωπαίων; Η τάση και στις δύο πρωτεύουσες να αναστενάζουν με ανακούφιση όταν ξεπερνιέται μια κρίση, δεν εξυπηρετεί το ΝΑΤΟ όταν αυτό που πραγματικά συνέβη με την Τουρκία ήταν μια πρόβα για καταστροφή του ΝΑΤΟ εκ των έσω.
Με πληροφορίες από το Ahval
