Γράφει ὁ Γεώργιος Δημητράκης
Τοὺς Πομάκους τοὺς γνωρίζομε ὅλοι. Οἱ ἀνόητοι κυβερνοῦν τὸ Κράτος τῶν Ἀθηνῶν καὶ τοῦ Κολωνακίου, καὶ αὐτὸ τὸ γνωρίζομε. Ἀλλὰ πρῶτα ἂς μείνομε εἰς τοὺς Πομάκους μας. Εἶναι πράγματι γεγονός, ὅτι δὲν ὑπάρχουν ἐπιστημονικῶς ἀδιάψευστα στοιχεῖα περὶ τῆς καταγωγῆς των. Κατὰ τὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ 19ου αἰῶνος ἡ Σόφια ἐκμεταλλεύτηκε τὸ γεγονὸς αὐτὸ καὶ ἰσχυρίσθηκε, ὅτι οἱ Πομάκοι εἶναι ἐξισλαμισθέντες Βούλγαροι. Τὸν ἰσχυρισμὸ αὐτὸν τὸν ἀπέρριψαν ὅμως Βούλγαροι ἱστορικοὶ ὅπως ὁ καθηγητὴς Στρασιμίρωφ. Προηγουμένως, τὸ 1789, ὁ Τσέχος καθηγητὴς Γίρατσεκ, διατελέσας ὑπουργὸς Παιδείας τῆς Ἡγεμονίας τῆς Βουλγαρίας, κατέληξε εἰς τὸ συμπέρασμα, ὅτι οἱ Πομάκοι εἶναι μᾶλλον Ἕλληνες. Εἰς τὸ συμπέρασμα αὐτὸ κατέληξε ὁ Γίρατσεκ βάσει γλωσσολογικῶν, μᾶλλον, παρὰ ἱστορικῶν ἐρευνῶν. Ἔκτοτε ἡ ἱστορικὴ ἔρευνα ξεπέρασε τὰ ὅρια ποὺ ἔθεσε ἡ ἔρευνα τοῦ Γίρατσεκ.
Ἐπιστημονικῶς ἀναμφισβήτητο εἶναι, ὅτι εἰς τὴν ἀρχαιότητα ζούσανε εἰς τὴν περιοχὴ ποὺ ζοῦνε σήμερα οἱ Πομάκοι οἱ Ἀγριάνες. Ὁ βασιλιᾶς αὐτῶν Λαγαρὸς ἀκολούθησε τον Μέγα Ἀλέξανδρο εἰς τὴν κατὰ τῆς Περσίας ἐκστρατεία του. Οἱ Ἀγριάνες, ἀπόγονοι ἀρχαίων Θρακικῶν Φύλων, ἦσαν δεινοὶ «ἐπὶ ἵππων μαχόμενοι τοξότες», ἐξ οὗ καὶ προέκυψε ἡ ἐτυμολογία αὐτῶν Ἰππόμαχοι, ἐντέλει Πομάκοι. Μετά τον 4ον αἰῶνα οἱ Ἀγριάνες ἐκχριστιανίσθηκαν. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἐπιστημονικῶς ἀναμφισβήτητο. Ἔκτοτε ὅμως τὰ ἴχνη τῶν Ἀγριάνων χάθηκαν εἰς τὴν δύνη τῶν ἀδιάλειπτων βαρβαρικῶν φύλων ἐναντίον τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ οἱ Βούλγαροι, οἱ ὁποῖοι κατέκτησαν τμῆμα τῆς περιοχῆς τῶν Ἀγριάνων.
Ὑπάρχουν βυζαντινὲς ἱστορικὲς πηγές, οἱ ὁποῖες ὀνομάζουν τὴν περιοχὴ ποὺ κατοικοῦν καὶ σήμερα οἱ Πομάκοι «Ἀχρίδα». Αὐτὸ εἶναι φυσικό, εἰς τὰ τέλη τῆς πρώτης χιλιετίας ὁλόκληρος ἡ Θράκη καὶ ἡ σημερινὴ Βουλγαρία ἀποκαλοῦντο Μακεδονία, μὲ μακεδονικὰ τοπωνύμια Ἡ Μακεδονικὴ Βυζαντινὴ Δυναστεία τοῦ Αὐτοκράτορα Βασιλείου τοῦ Β΄ κλπ. ἀποκαλεῖτο Μακεδονική, ἂν καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη οἱ Ἀγριάνες ἐμφανίζονται εἰς τίς βυζαντινὲς ἱστορικὲς πηγὲς ὡς Ἀχρίδαι. Αὐτοὶ οἱ Ἀχρίδαι δὲν εἶναι δυνατὸν παρὰ νὰ ἦσαν οἱ ἀρχαῖοι Ἀγριάνες. Ἄλλη ἐξήγηση δὲν ὑπάρχει.
Αὐτοὶ οἱ Ἀχρίδαι ἐξισλαμίστηκαν βιαίως μεταξὺ 1656 καὶ 1661 ἀπὸ τὸν Σεχμεντὶν Πασᾶ τῆς Φιλιππούπολης. Αὐτοὶ οἱ ἐξισλαμισθέντες Ἀγριάνοι καὶ οἱ Ἀχρίδαι εἶναι οἱ σημερινοὶ Πομάκοι. Καὶ ἐδῶ δὲν ὑπάρχει ἄλλη ἐξήγηση πολλῷ δὲ μᾶλλον ἀφοῦ ἡ τύχη των εἶναι μοναδικὴ εἰς τὰ Βαλκάνια: Σέρβοι, Ἀλβανοὶ καὶ Ἕλληνες ὑπέστησαν τὰ ἴδια. Εἰς ὅλες αὐτὲς τίς περιπτώσεις τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα νίκησε τὴν ἐθνικὴ συνείδηση. Ἴδετε καὶ σήμερα τὴν Ἰταλία. Οἱ 'Ἑλληνες τῆς Σικελίας καὶ Νοτίου Ἰταλίας ἔγιναν πρῶτα Καθολικοὶ καὶ κατόπιν ἀπώλεσαν τὴν ἐθνική τους συνείδηση.
Ἔτσι οἱ Ἀγριάνοι-Ἀχρίδαι ἔγιναν μουσουλμᾶνοι μέχρι ποὺ ὁ Ἀτατούρκ τοὺς εἶπε, ὅπως εἰς ὅλους τοὺς μουσουλμάνους τῆς Μ. Ἀσίας καὶ τῆς Εὐρώπης, ὅτι εἶναι Τοῦρκοι. Οἱ Ἀγριάνοι-Πομάκοι δὲν τὸ ἀπεδέχθησαν ἀπολύτως, ὅπως καὶ δὲν τὸ ἀπεδέχθησαν καὶ οἱ Κοῦρδοι τῆς Μ. Ἀσίας. Τοὺς Κούρδους τοὺς κατασφάζουν οἱ Τοῦρκοι ἀπὸ τὸ 1925. Τοὺς Πομάκους ὅμως τοὺς προστάτευσαν καὶ ἡ Βουλγαρία καὶ ἡ Ἑλλάδα.
Καὶ ἐρχόμαστε τώρα εἰς τοὺς ἐπικίνδυνους γιὰ τὸ Ἔθνος, εἰς τοὺς ἀνόητους τοῦ Κράτους τοῦ Κολωνακίου: 1ον) Ἀγνόησαν τὴν μετατροπὴ τῶν Μουσουλμάνων εἰς Τούρκους ἀπὸ τὸν Ἀτατούρκ. 2ον) Τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἐμφυλίου καὶ τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου μετέτρεψαν ὁλόκληρη τὴν Ἑλληνικὴ Θράκη εἰς ἕνα μεγάλο Γκέτο. «Μέσα σὲ αὐτὸ ἐγκαταλειμμένοι ὅλοι»: Ἕλληνες, Πομάκοι καὶ Μουσουλμᾶνοι! Σὲ συνέχεια ἄρχισαν τίς ὀσφυοκαμψίες ἔναντι τῆς «φίλης» Τουρκίας καὶ Ὑποχρέωσαν τοὺς Πομάκους, παρὰ τίς ἀντιδράσεις των, νὰ ἀποδεχθοῦν τὸ τουρκικὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα.!
Μάλιστα! Αὐτοὶ εἶναι οἱ ἀνόητοι τοῦ Κράτους τοῦ Κολωνακίου, οἱ ἐπικίνδυνοι ἐθνοκτόνοι. Ἄς ψάξουν ὅπου θέλουν εἰς τὸν κόσμο: Νὰ βροῦνε ἕνα Ἐθνικὸ Κράτος, τὸ ὁποῖον ὑποχρέωσε μία μειονότητά του νὰ ἀποδεχθεῖ τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα μίας ὁμόρου χώρας, ἡ ὁποία ἐγείρει ἀπαιτήσεις γιὰ τὴν ἐθνικὴ καταγωγὴ τῆς δικῆς του μειονότητας!
Αὐτὰ συμβαίνουν μόνον εἰς τὸ ἀνόητο Κράτος τοῦ Κολωνακίου. Θαυμάστε το!
Γεώργιος Ἐμ. Δημητράκης
Ὑποσημείωση: Ἡ συναισθηματικὴ Nοημοσύνη ὁδηγεῖ εἰς τὴν Ἐνσυναίσθηση, καὶ μέσα ἀπὸ αὐτὴν γινόμαστε καλύτεροι, ὑγιεῖς ψυχικὰ καὶ ὑπεύθυνοι σκεπτόμενοι ἄνθρωποι. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὴν Πατρίδα εἶναι πράξη Ἐλευθερίας.
Ὁ Συντάκτης κρητικῆς (Μαριοῦ Νομοῦ Ρεθύμνης) καὶ θρακικὴς καταγωγῆς, γεννήθηκε καὶ διαμένει εἰς τὴν Ξάνθη/Θράκη, τὸν Προμαχῶνα τῆς Ἑλλάδος. Σπούδασε Πολιτικές-Οἰκονομικὲς Ἐπιστῆμες καὶ Κοινωνιολογία εἰς τὸ Πανεπιστήμιο τῆς Βόννης, καὶ Ἱστορία καὶ Πολιτιστικὴ Κληρονομιὰ εἰς τὴν Ἀθήνα. Διετέλεσε ἐπὶ 30-ἐτίας Διπλωματοῦχος Ξεναγὸς γιὰ ὅλη τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπικράτεια
___________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
