Μόλις την προπερασμένη Τετάρτη, στην Τούζλα της Τουρκίας, σε μια «σεμνή» τελετή, τα ναυπηγεία Anadolu, παρέδωσαν στο Ναυτικό του Κατάρ, τέσσερα πλοία αμφιβίων επιχειρήσεων. Πλοία παρόμοια με αυτά, τα οποία το τουρκικό Ναυτικό έχει μονίμως εστραμμένα απειλητικώς προς τα ελληνικά νησιά. Δύο ημέρες ενωρίτερα, από την αρμοδία επιτροπή της ελληνικής Βουλής, περνούσαν τα τελευταία εξοπλιστικά της περιόδου. Ανάμεσα σε αυτά και η προμήθεια 76 αμφιβίων οχημάτων για την Ταξιαρχία Πεζοναυτών.
Του Ευθ. Π. Πέτρου
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ
Εν προκειμένω το μόνο κοινό είναι η λέξις «αμφίβια». Και δεν αναφερόμαστε στο γεγονός ότι άλλο πράγμα είναι τα πλοία και άλλο τα οχήματα, αλλά στο γεγονός ότι η Τουρκία ναυπηγεί και εξάγει, ενώ η Ελλάς εξακολουθεί να εισάγει και μάλιστα μεταχειρισμένα! Και όμως κάποτε είχαμε ανθούσα ναυπηγική βιομηχανία, είχαμε εργοστάσια οχημάτων και πολλά ακόμη τα οποία εγκαταλείψαμε.
Θα ήταν ενδιαφέρον να ενημερωθούμε για τις εξελίξεις και τις προοπτικές των ναυπηγείων μας, τόσο του Σκαραμαγκά, όσο και της Ελευσίνος, διότι η κοινή γνώμη έχει μείνει με την εντύπωση ότι μετά κάποιες διθυραμβικές εξαγγελίες, έχουν περιέλθει σε τέλμα.
Ούτως ή άλλως όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να ομολογήσουμε ότι η Τουρκία εξακολουθεί να είναι πολλά βήματα μπροστά. Και αυτή είναι μία μόνον από τις πτυχές του προβλήματος. Η άλλη είναι οι τεράστιες καθυστερήσεις στην ενεργοποίηση προγραμμάτων, τα οποία επί δύο και τρεις δεκαετίες οι Ένοπλες Δυνάμεις μας χαρακτηρίζουν «επείγοντα»!
«Επείγον» είχε χαρακτηρισθεί το πρόγραμμα αποκτήσεως αμφιβίων οχημάτων για τους Πεζοναύτες για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Τελικώς η ανάγκη καλύπτεται τώρα με την απόκτηση 76 Τεθωρακισμένων Αμφιβίων Οχημάτων AAV7A1 (συνολικού εκτιμωμένου ύψους 291 εκατ. €) τα οποία προέρχονται από τα αποθέματα του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ. Υποτίθεται ότι πριν παραδοθούν θα υποβληθούν σε εργασίες πλήρους ανακατασκευής.
«Επείγον» είχε χαρακτηρισθεί το πρόγραμμα αποκτήσεως τροχοφόρων τεθωρακισμένων, ήδη από το 1990. Τελικώς η ανάγκη καλύπτεται σήμερα και πάλι από τα αποθέματα του αμερικανικού Στρατού. Με τα οχήματα Μ 1117 που έχουν αρχίσει να παραλαμβάνονται.
Όσο για τα ερπυστροφόρα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, η προσδοκωμένη απόκτησις των γερμανικών Marder (και αυτά μεταχειρισμένα) έρχεται να καλύψει μιαν απαίτηση που ο Στρατός μας έχει διατυπώσει από την δεκαετία του ’80!
Όλες αυτές οι περιπτώσεις καταδεικνύουν μια τραγική παθογένεια. Το χειρότερο όμως είναι ότι τόσο τα προαναφερθέντα προγράμματα, όσο και πολλά ακόμη περιελαμβάνοντο κατ’ επανάληψιν στον προγραμματισμό του υπουργείου Εθνικής Αμύνης. Πράγματι ο προγραμματισμός αυτός ανανεώνεται με θρησκευτικήν ακρίβεια με την σύνταξη του ΕΜΠΑΕ (Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανανεώσεως και Εξοπλισμού) ή άλλων αναλόγων χρονοδιαγραμμάτων, τα οποία ουδέποτε τηρούνται.
Εν τέλει σε αυτήν την χώρα, «πάμε καλά» από προγραμματισμό. Στην εφαρμογή του πάσχουμε. Ο προγραμματισμός θα επέτρεπε την προετοιμασία της εγχώρια βιομηχανίας, ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων ή την αναζήτηση των πλέον προσφόρων και οικονομικών λύσεων.
Σε κάποιες περιπτώσεις όμως απορρίπτουμε τις οικονομικές λύσεις που μας προτείνονται σχεδιάζοντας την αγορά πρωτοποριακών υποτίθεται συστημάτων τα οποία δεν αποκτούμε ποτέ («Μεγάλους άσπρους ελέφαντες» ονομάζουν οι Άγγλοι τέτοια υπερφίαλα και καταδικασμένα προγράμματα). Καταλήγουμε λοιπόν σε μεταχειρισμένα και προκειμένου να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις επινοήσαμε τον όρο «αξιοποιημένα» για να τα χαρακτηρίζουμε!
Η Τουρκία την ίδια στιγμή τρέχει. Πέρα από τα δικά της πλοία αμφιβίων επιχειρήσεων, παράγει ερπυστριοφόρα και τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα και σχεδόν κάθε είδος στρατιωτικού εξοπλισμού. Τα μη επανδρωμένα αεροχήματα είναι η κορωνίς μιας επιτυχημένης αναπτυξιακής πορείας της βιομηχανίας της.
Εμείς και στον τομέα αυτό, εξακολουθούμε να αγοράζουμε. Τουλάχιστον όχι μεταχειρισμένα. Η Επιτροπή της Βουλής ενέκρινε την ενεργοποίηση προγράμματος προμηθείας τριών Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων MQ-9B SeaGuardian με δύο Σταθμούς Ελέγχου Εδάφους (Ground Control Station) συνολικού εκτιμωμένου κόστους 388 εκατ. € περίπου.
Πάντως η Βουλή ενέκρινε και ένα πρόγραμμα πωλήσεως παλαιών μαχητικών. Πρόκειται για το υποπρόγραμμα εκποιήσεως των 18 μαχητικών αεροπλάνων Mirage 2000BGM/EGM στο πλαίσιο της συμβάσεως προμήθειας 18 μαχητικών Rafale. Στην εκποίηση περιλαμβάνονται αεροκινητήρες, εξοπλισμός, απόθεμα ανταλλακτικών κ.λπ., που εκτιμάται από την Πολεμική Αεροπορία ότι μπορούν να αποφέρουν 117 εκατ. €. Η τελική εκτίμησις θα προσδιορισθεί κατόπιν διαπραγματεύσεων μεταξύ της ΓΔΑΕΕ και της κτασκευάστριας εταιρείας Dassault Aviation.
Θα υπογραμμίσουμε όμως ότι μια ιδιαίτερα σημαντική έγκρισις για την οργάνωση του Πολεμικού Ναυτικού, και την ανάπτυξή του προς την ανατολική Μεσόγειο είναι η έγκρισις για διάθεση πιστώσεων 170-180 εκατ. € για έργα υποδομής του Ναυστάθμου Κρήτης. Η πρόθεσις για ενεργοποίηση των Ναυστάθμου Κρήτης με μόνιμη στάθμευση πολεμικών πλοίων σε αυτόν, έχει διατυπωθεί και αυτή εδώ και πολλά χρόνια. Και πολύ σωστά η ανάπτυξις υποδομών είναι το πρώτο βήμα.
Έτσι αναβιώνει η παλαιά οργάνωσις του Στόλου που αντιμετώπιζε ως διαφορετικά πεδία επιχειρήσεων το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Κάτι που για λόγους τακτικά ακατανόητους καταργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Καιρός ήταν να επανέλθει η λογική.
