Χτες το βράδυ είδα ένα παράξενο όνειρο: Μπήκαμε δήθεν στην “μηχανή του χρόνου” για τη σωστή πλευρά της ιστορίας και γυρίσαμε πίσω στα 1961 τότε που υπογράφηκε η πρώτη συμφωνία σύνδεσης Ελλάδας-ΕΟΚ και η Ευρώπη έκανε τα πρώτα της βήματα προς την ολοκλήρωση-ενοποίηση. Πέρασαν τα χρόνια και το σωτήριο έτος 1974, χάρη στην ισχύ που είχε εν τω μεταξύ αποκτήσει η Ενωμένη Ευρώπη, αποφεύχθηκε το πραξικόπημα των Ελλήνων δικτατόρων εναντίον του Μακαρίου και συνεπακόλουθα η απόβαση των Τούρκων στην μαρτυρική Κύπρο, αφήνοντας πίσω ενωμένο το νησί να προοδεύει.
Κάπου στα τέλη του προηγούμενου αιώνα στις 24 Μαρτίου του 1999, η ΕΕ όρθωσε πάλι το ανάστημά της και απαγόρευσε στις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ να βομβαρδίσουν την Γιουγκοσλαβία, αποτρέποντας έτσι μια πολεμική επιχείρηση στην καρδιά των Βαλκανίων, των αποκαλούμενων και “πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης”.
Παράλληλα έλαβε χώρα η προσέγγιση της ΕΕ με την Ρωσία με αποτέλεσμα την ένταξή της στην ΕΕ. Τέλος το ΝΑΤΟ μη έχοντας λόγο ύπαρξης διαλύθηκε εις τα εξ’ ων συνετέθη. Η Ευρώπη δε έχοντας εξασφαλίσει ενεργειακή και τροφική επάρκεια, ισχυροποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό που η επιρροή της άγγιξε όλον τον πλανήτη.Αυτά όμως συνέβησαν στο όνειρό μου, γιατί στην πραγματικότητα… Το Νοέμβριο 1959 ο πρόεδρος Σαρλ Ντε Γκωλ διακηρύσσει σε ομιλία του στο Στρασβούργο, το όραμά του για μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια Όρη. Η φράση αυτή συχνά χρησιμοποιήθηκε στην πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ενώ έγινε πολιτικό σύνθημα του Ντε Γκωλ για τα επόμενα 10 χρόνια, στοχεύοντας σε μία Ευρώπη που θα όριζε το μέλλον του κόσμου. «Ναι, είναι η Ευρώπη, από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια, είναι το σύνολο της Ευρώπης, που θα αποφασίσει το πεπρωμένο του κόσμου».
Με την παραπάνω φράση του, επέκτεινε την ιδέα της Ευρώπης έως τα βάθη της τότε Σοβιετικής Ένωσης και σημερινής Ρωσίας, αποκλείοντας ταυτόχρονα το Ηνωμένο Βασίλειο από μία μελλοντική ενωμένη Ευρώπη. Η ένταξη της Ρωσίας στο όραμά του, τοποθετώντας το σύνορο της Ευρώπης στα Ουράλια, έδειχνε ότι ο Σαρλ Ντε Γκώλ ήταν διατεθειμένος να χαλαρώσει τις τεταμένες σχέσεις με την τότε Σοβιετική Ένωση. Ο Ντε Γκωλ οραματιζόταν μία Ευρώπη, που με τη συνoμοσπονδία όλων των κρατών της θα αποκτούσε τη δύναμη και τη δόξα των παλιών ευρωπαϊκών αυτοκρατοριών.
Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1979, στο Ζάππειο στις 28 Μαΐου υπογράφεται η συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Χαράς ευαγγέλια! Επιτέλους δρομολογείται η συμμετοχή της χώρας μας σε έναν ισχυρό οργανισμό και ατενίζουμε το μέλλον με περισσή αισιοδοξία. Η επίσημη ένταξη έγινε την 1η Ιανουαρίου 1981.
Βέβαια έχει ήδη μεσολαβήσει η δικτατορία στην Ελλάδα το 1967 και έχει κορυφωθεί το δράμα της Κύπρου το 1974. Στην αυλαία του 20ου αιώνα βομβαρδίζεται ανηλεώς η Γιουγκοσλαβία κάτι που θα βαρύνει κατά τη γνώμη μου εσαεί την Ευρώπη και την τότε ηγεσία της που το επέτρεψε. Μπαίνει ο 21ος αιώνας με την θέσπιση του ευρώ, ενώ ακολουθεί η χρεωκοπία της Ελλάδας το 2010 και η ένταξή της στο ΔΝΤ.
Αναζητώντας τη σωστή πλευρά της ιστορίας
Κάπως έτσι φτάνουμε στον Φεβρουάριο 2022, εισβάλει η Ρωσία στην Ουκρανία και αρχίζει ο πόλεμος (κατά τον Ηράκλειτο: Πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευθέρους). Αποτελέσματα του πολέμου έως τώρα: Από τον Τύπο αυτών των ημερών. «ΗΠΑ: ENI και REPSOL θα μεταφέρουν πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα στην Ευρώπη. Έβαλαν νερό στο κρασί τους οι ΗΠΑ – Ο όρος που έθεσαν για μεταφορά πετρελαίου από τη Βενεζουέλα στην Ευρώπη – Πώς κρίνονται οι κινήσεις του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν» (Οικονομικός Ταχυδρόμος)
Το ρούβλι κατέρρευσε τις πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, φτάνοντας σε ιστορικό χαμηλό (139 ρούβλια το ένα δολάριο) στις αρχές Μαρτίου για να ανακάμψει στη συνέχεια. Την Παρασκευή 13 Μαΐου 2022 άγγιξε το επίπεδο των 62,625 ρουβλίων έναντι του δολαρίου, το υψηλότερο από τις 5 Φεβρουαρίου 2020. Το ευρώ βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων πέντε ετών έναντι του δολαρίου στο 1,04 σημειώνοντας βουτιά της τάξης του 14% από την αρχή του χρόνου.
Το κλίμα αβεβαιότητας στην ευρωπαϊκή ήπειρο λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, με τις τιμές ενέργειας να αυξάνονται καθώς η Ευρώπη επιχειρεί να απεξαρτηθεί σταδιακά από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ωθεί προς τα κάτω το ευρώ. (Πηγη: Capital.gr / 16-5-2020) Σήμερα η ισοτιμία είναι 61,035 ρούβλια για ένα δολάριο. Εν τω μεταξύ η Ουκρανία είναι σχεδόν διχοτομημένη με το σύνολο σχεδόν των ανατολικών και νοτιοανατολικών περιοχών της να έχουν περάσει στον έλεγχο της Ρωσίας.
Από την παραπάνω παράθεση δεδομένων προκύπτει ένας απόλυτος –κατά τη γνώμη μου– παραλογισμός, που αφορά κυρίως την ακολουθούμενη πολιτική της ΕΕ. Παραθέτω εδώ και την δήλωση του Σάμιουελ Χάντιγκτον: «Η Δύση κυριάρχησε στον κόσμο όχι με την υπεροχή των ιδεών της ή των αξιών ή της θρησκείας, αλλά μάλλον με την υπεροχή της στην εφαρμογή οργανωμένης βίας. Οι δυτικοί συχνά ξεχνούν αυτό το γεγονός, οι μη δυτικοί, ποτέ».
Με την ενεργειακή και επισιτιστική κρίση προ των πυλών της Γηραιάς Ηπείρου γίνεται παραπάνω από φανερό ότι “πυροβολούμε τα πόδια μας”. Με την τυφλή υποταγή στις επιταγές-επιλογές των ΗΠΑ, απομακρυνόμαστε από το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης και πολύ περισσότερο από μια Ευρώπη που θα μπορεί να διαδραματίζει έναν παγκόσμιο ρόλο, όπως οραματίστηκαν πολλοί μεγάλοι πολιτικοί άνδρες. Ευτυχώς κάτι φαίνεται να αλλάζει με τις έσχατες τοποθετήσεις του προέδρου Μακρόν, αλλά φοβάμαι ότι είναι πλέον αργά για την Ενωμένη Ευρώπη που δύσκολα θα παραμείνει και τόσο ενωμένη! Μένει να δούμε πως θα γραφτεί η Ιστορία από δω και πέρα για να δούμε αντικειμενικά και ποια είναι η σωστή πλευρά της.
Αναρτήθηκε από τον Στρατηγό εα κ. Αθανάσιο Καραντζίκο
