Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*
Στο Ψαράδικο της γειτονιάς ο Γεράσιμος (χαϊδευτικά Μάκης), τακτικός πελάτης, πιάνει στα χέρια του μια τσιπούρα από την κάσα που γράφει «τσιπούρες…αλανιάρες» φέρνει την ουρά της κοντά στη μύτη του και την μυρίζει!..
Παραξενεμένος ο ιδιοκτήτης του ψαράδικου ο Ανέστης, τον κοιτάζει τον καλό του πελάτη τον Γεράσιμο ο οποίος περιεργάζεται και μυρίζει την τσιπούρα από την ουρά προς το…κεφάλι και παρεμβαίνει δηλώνοντας με σχετική έκπληξη:
-Εάν δεν γνώριζα φίλε μου Μάκη ότι τα ξέρεις όλα για τα ψάρια θα έλεγα πως είσαι πρωτάρης και λάθος σε καθοδηγήσανε να μυρίζεις το ψάρι από την ουρά προς το…κεφάλι…Μένω έκπληκτος!
-Αφορμή για κουβέντα ήθελα Ανέστη! Ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι το ξέρω! Ότι ΠΟΛΛΑ «κεφάλια» χαλάσανε στην Πατρίδα μας το ξέρω, απλά ήθελα σήμερα να σου δώσω αφορμή σα γείτονες και φίλοι να κουβεντιάσουμε εάν «το χάλασμα έφτασε μέχρι την ουρά!...»
- Για Κόμματα, Υπουργούς, Βολευτές, Γιατρούς, Δικηγόρους, Αστυνόμους, Δεσποτάδες, Καθηγητές και βάλε, το συζητάμε…
-Για τα ψάρια μου, όμως, ΟΧΙ!!!
Είμαστε στον Ιούνιο, συνεχίζει στα ψηλά ο δείκτης της θερμοκρασίας και φεύγοντας από το ψαράδικο έκατσα στο γνωστό μου καφέ-μπαρ για να απολαύσω τον μονό-λούνγκο εσπρέσσο μου.
Ξαφνικά, έτσι στα καλά καθούμενα, δέχτηκα ένα ανώνυμο τηλεφώνημα από άνδρα που μου δήλωσε ότι είναι μικρό-επιχειρηματίας που φοβάται ότι ίσως χάσει την επιχείρησή του εξαιτίας του καλπασμού τιμών ενέργειας και πρώτων υλών και μείωσης του αγοραστικού ενδιαφέροντος…
Με ρώτησε εάν παρακολουθώ το τί γινεται μετα την πανδημία και τον 100 ημερών πόλεμο Ρωσίας Ουκρανίας και εάν παρακολουθώ τις εξελίξεις στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Του απάντησα ότι τα βλέπω, πληγώνομαι και αναρωτιέμαι που θα μας πάνε όλα αυτά...
Δεν θα σας πω το όνομά μου κ Καθηγητά μου είπε αλλά εάν δεν μου κλείσετε το τηλέφωνο θα σας παρακαλέσω να μου επιτρέψετε να σας κάνω άλλα τρία ερωτήματα και συγκεκριμένα δύο «πονηρά» και ένα «αφελές».
Ομολογώ ότι μου κέντρισε την περιέργεια ο άγνωστος συνομιλητής και καθώς η φωνή και η άρθρωσή του έδειχναν άνθρωπο με ευγένεια τον προέτρεψα να μου θέσει τα 3 ερωτήματά του δηλώνοντας προκαταβολικά ότι εφόσον γνώριζα θα προσπαθούσα να τα απαντήσω αλλά εάν δεν γνώριζα δεν θα του έδινα απάντηση.
Σας ευχαριστώ μου είπε και συνέχισε:
Πρώτο «πονηρό» ερώτημα:
«Τι μάρκας αυτοκίνητα οδηγούν οι περισσότεροι ανωτέρων βαθμίδων πανεπιστημιακοί καθηγητές;»
Πριν από μερικά χρόνια, του απάντησα, κυρίως Mercedes, BMW και Audi αλλά τώρα λιγότερο πολυτελή και ακριβά καθώς μειώθηκαν σημαντικά οι κάποτε παχυλοί μισθοί και τα υψηλά επιδόματα…
Είναι πικρόχολο και κακόψυχο το ερώτημά μου, ρώτησε ο άγνωστος;
Καθόλου, του απάντησα και έτσι εκείνος συνέχισε…
Δεύτερο «πονηρό» ερώτημα:
«Ποια σκοπιμότητα πέραν της επίδειξης πλούτου που πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι εξυπηρετούν οι πανάκριβες Mercedes με οδηγούς-σωφέρ υπαλλήλους των ΑΕΙ που μεταφέρουν Πρυτάνεις και Αντιπρυτάνεις όχι μόνο σε επίσημες τελετές και δεξιώσεις αλλά ακόμη και από τα σπίτια στα γραφεία τους;»
Έ, καλά τώρα, άγνωστε συνομιλητή μου, του είπα, μη γίνεσαι κακός, «στελέχη» είναι της Ανώτατής μας Παιδείας, οι κορυφές της Πνευματικής και επιστημονικής ζωής του τόπου μας.
Κάτι σαν τα «golden boys» των ιδιωτικών επιχειρήσεων είπε πριν ξεκαρδιστεί στα γέλια στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο άγνωστος συνομιλητής μου.
Συνέχισε να γελά και μου θύμισε ότι εδώ και πολλά χρόνια «εξαφανίστηκαν» τα «golden boys» των ιδιωτικών, μη-Κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων, πολλές από τις οποίες «μετακόμισαν» στη γειτονική μας Βουλγαρία και πολλές έβαλαν λουκέτο για πάντα αλλά αυξήθηκαν σε Κρατικές, Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς, και μου λέει:
Τώρα, κ Καθηγητά, θα σας κάνω το «αφελές» ερώτημα, που έχει τρία σκέλη, για να τελειώνουμε και να μη σας κουράζω με την περιέργειά μου και την φλυαρία μου:
«Στην Ελλάδα της τρόικας, της φτώχειας, της μιζέριας, της ανεργίας του ενός στους δύο νέους, του «ξενιτεμού» εκατοντάδων χιλιάδων πτυχιούχων νέων και της απροσδόκητης οικονομικής ύφεσης που μας έφερε η πανδημία του covid-19 και τώρα ο Ρώσο-Ουκρανικός πόλεμος δεν ζούνε οι κορυφαίοι των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και δεν αντιλαμβάνονται ότι αποτελεί χυδαία πρόκληση η συνέχιση της χρήσης ΚΡΑΤΙΚΩΝ MERCEDES να τους πηγαινοφέρνουν με έξοδα της σακατεμένης πια ελληνικής οικονομίας; ΔΕΝ μπορούνε να οδηγήσουν τα δικά τους αυτοκίνητα, όπως έκαναν ΠΡΙΝ γίνουν Πρυτάνεις και όπως κάνουν οι συνάδελφοί τους καθηγητές και καθηγήτριεςν;»
«Τι έχουν να πούνε ως πνευματικοί ηγέτες σε εσάς τον ήδη συνταξιούχο Πανεπιστημιακό Καθηγητή και όλους τους μισθωτούς του Δημοσίου και των ιδιωτικών επιχειρήσεων Έλληνες που εάν δεν είναι άνεργοι έχουν δει εισοδήματα, μισθούς και συντάξεις να ψαλιδίζονται και να μειώνονται επί μια δεκαετία;»
«Τι έχουν να πούνε οι Πρυτάνεις και Αντιπρυτάνεις ΑΕΙ στους μέχρι χτες επιτυχημένους επιχειρηματίες που έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους, πουλάνε για ένα κομμάτι ψωμί τα δικά τους πολυτελή αυτοκίνητα καθώς αδυνατούν να τα συντηρήσουν ενώ αυτοί συνεχίζουν να πηγαινοέρχονται με Mercedes, πληρωμένες από το υπερχρεωμένο διεθνώς Ελληνικό Δημόσιο που στενάζει κάτω από την ασφυκτική πίεση και τον οικονομικό έλεγχο των «θεσμών» (δηλαδή της πρώην τρόικα).
Τον έκοψα πριν συνεχίσει υπενθυμίζοντάς στον ανώνυμο συνομιλητή μου ότι εγώ δεν συμμετέχω πλέον ενεργά στην πανεπιστημιακή καθημερινότητα και ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ εάν συνεχίζουν να έχουν στη διάθεσή τους πολυτελή αυτοκίνητα όλες οι Πρυτανικές Αρχές των Ελληνικών Πανεπιστημίων που τώρα πια ενσωμάτωσαν κάτω από τον τίτλο τους διοικητικά Σχολές και Προσωπικό ΟΛΩΝ των γειτονικών τους τέως ΑΤΕΙ…
Εάν συνεχίζουν θα είμαι στους πρώτους που με την συμβολική έννοια της λαϊκής φράσης «θα τους τραβήξω το αυτί...»
Να το ψάξουν οι δημοσιογράφοι και να πληροφορήσουν τους Έλληνες εάν πέρα από εργαστήρια, βιβλιοθήκες, γραφεία και άλλα περιουσιακά στοιχεία των ΑΕΙ υπήρξαν Πρυτανικές Λιμουζίνες που πυρπόλησαν οι «άγνωστοι κουκουλοφόροι» που καταστρέφουν την περιουσία του Ελληνικού Λαού όπως τώρα πάλι στο Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης; Και ας μας πούνε οι δημοσιογράφοι μετά από καταστροφές σε Πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις πόσοι Πρυτάνεις υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους;
Διέκοψα τον άγνωστο συνομιλητή μου υπενθυμίζοντάς του ότι ούτε και οι ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ακόμη και της ‘πρώτη φορά αριστερά΄ Κυβέρνησης ΔΕΝ επέστρεψαν τα κρατικά αυτοκίνητα όταν τους το ζήτησε Δημοσίως ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τότε Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας…
Και μου απαντά:
Οι Βουλευτές είναι Πολιτικοί και για τους Πολιτικούς δεν έχει μείνει και πολλή εκτίμηση, ενώ οι Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων μας είναι οι ‘κορυφαίοι’ της Ελληνικής πνευματικής και επιστημονικής ελίτ, δηλαδή «η κεφαλή του ιχθύος» και κατά κανόνα ο ιχθύς, το ψάρι, «βρωμάει» από το κεφάλι!…
Εκστομίζοντας το λαϊκό απόφθεγμα έκλεισε το τηλέφωνο πριν προλάβω να του πω ότι έτσι ξεκίνησε η ημέρα μου με το λογοπαίγνιο ανάμεσα στον Ανέστη τον ιδιοκτήτη του ψαράδικου της γειτονιάς και τον γείτονά μας Γεράσιμο...
Πικρή η γουλιά που πήρα από τον μονό-λούνγκο εσπρέσσο καφέ μου...
----------------------------------------
*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, συνταξιούχος καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
