Αυξημένη επιφυλακή από την μια και ταχεία συντήρηση των μέσων από την άλλη, με έμφαση στις μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού,
καθώς όπως φαίνεται το πεδίο που η Τουρκία πιθανά να επιδιώξει την κλιμάκωση θα είναι γι’ ακόμη μια φορά τα νερά του Αρχιπελάγους.
Και για τον λόγο αυτό η εντολή που έχει δοθεί από το ναυτικό Επιτελείο και τον Στόλαρχο, είναι τα πλοία να βρίσκονται σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα για άμεσο απόπλου εφόσον αυτόν τον απαιτούν οι συνθήκες.
Τ’ αυτιά και τα μάτια των φρουρών- παρατηρητών στο Αν. Αιγαίο αλλά και στα Κέντρα Επιχειρήσεων είναι πάνω στις οθόνες, βλέπουν και αναλύουν όλες εκείνες τις πληροφορίες που φτάνουν ώστε τα πάντα να ελέγχονται.
Παράλληλα ο διαρκής αγώνας δρόμου των 365 ημερών που γίνεται στη Σαλαμίνα για την συντήρηση των μονάδων επιφανείας έχει ενταθεί διότι η αυξανόμενη απειλητική ρητορική των Τούρκων Αξιωματούχων δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού.
Πάντως οι διαθεσιμότητες του Πολεμικού Ναυτικού 365 τον χρόνο, με δεδομένη την ηλικία των πολεμικών πλοίων, τις διαρκείς αποστολές στο Αιγαίο ή οπουδήποτε απαιτούν οι Συμμαχικές υποχρεώσεις της χώρας, παραμένουν σε μοναδικά υψηλά επίπεδα κυρίως αν συγκριθούν μάλιστα και με ναυτικά χωρών του ΝΑΤΟ.
Στρατιωτικές πηγές σημειώνουν πως μονάδες κρούσης βρίσκονται έτοιμες σε χρόνο μικρότερο από τέσσερις ώρες ν’ αποπλεύσουν για αποστολές των οποίων η διάρκεια μπορεί να ξεπερνάει κατά πολύ ακόμη και τον έναν μήνα, όπως κατέδειξε η Ελληνοτουρκική κρίση του 2020, για ότι μπορεί αυτό να σημαίνει για τους φόρτους σε οπλισμό, ανταλλακτικά ή ακόμη και τρόφιμα.
Τέτοιες ετοιμότητες ελέγχονται κατά διαστήματα από τη Διεύθυνση Επιχειρησιακής Αξιολόγησης του Αρχηγείου Στόλου, προκειμένου να επιτυγχάνονται οι χρόνοι του ναυτικού «readiness».
Αυτό ακριβώς εξυπηρετεί το δόγμα «εκπαιδευόμαστε όπως θα πολεμήσουμε», πράγμα που εξέπληξε αρνητικά εκείνους που είχαν άλλα σχέδια το 2020…
Το νεοθωμανικό παραλήρημα
Μάλιστα πριν λίγες ώρες και πάλι ο Τούρκος πρόεδρος αφού αποκάλυψε, χάριν εντυπωσιασμού, πως το 4 ο γεωτρύπανο θα φέρει το όνομα «Αμπντούλ Χαμίντ», του τελευταίου σουλτάνου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, δηλαδή, στη συνέχεια ξεκίνησε το καθημερινό πλέον παραλήρημα, στρεφόμενος -εμμέσως αυτή τη φορά -στην Ελλάδα.
Ο Ταγίπ Ερντογάν τοποθέτησε στην ομιλία του, όχι κάτι άγνωστο από τις αιτιάσεις της Άγκυρας, θέλοντας να υπενθυμίσει και να υποστηρίξει το όραμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Τόνισε τις τρεις θάλασσες που βρέχουν την Τουρκία, είπε πως η χώρα του υπερασπίζεται την κατεχόμενη Κύπρο και πως υπάρχουν δικαιώματα για τους υδρογονάνθρακες.
«Ως χώρα που περιβάλλεται από τρεις θάλασσες κάνουμε αυτό που πρέπει, δηλαδή αισθητή την παρουσία μας από την Μαύρη Θάλασσα έως την Αν. Μεσόγειο.
Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας σ’ ότι έχει να κάνει με τους πόρους των υδρογονανθράκων με κάθε πλατφόρμα.
Η στάση της Τουρκίας είναι σ’ αυτό το θέμα πολύ ξεκάθαρη δίχως αμφιβολία. Δεν θίγουμε το δικαίωμα κανενός, ούτε παραχωρούμε τα δικαιώματά μας σε κλέφτες.» Είπε μεταξύ άλλων, ο κος. Ερντογάν ο οποίος όπου σταθεί κι όπου βρεθεί εκτός των απειλών, τα βάζει ευθέως με τον Έλληνα πρωθυπουργό φτάνοντας ακόμη και σε ύβρις.
«Τώρα ξέρετε ότι γίνεται. Και θα χρειαστεί…»
Με αυτά τα δεδομένα από πλευράς Τουρκίας τόσο τα σενάρια περί ερευνητικού σκάφους ή πλωτού γεωτρύπανου βρίσκονται επί τάπητος και παράλληλα εξετάζονται και όλοι οι τρόποι αντιμετώπισης κάποιου επεισοδίου το οποίο έχει να κάνει με το «γκριζάρισμα» νησιού και την αποστρατιωτικοποίηση.
Και μπορεί στα νερά του Αρχιπελάγους προς το παρόν- το τονίζουμε αυτό- να υπάρχει «μπουνάτσα» η οποία αφορά κινήσεις του τουρκικού στόλου, όμως αυτού του είδους η ρητορική υποχρεώνει το Ελληνικό Επιτελείο να λαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα που προβλέπονται ώστε ν’ αποτρέψει οποιαδήποτε έξαρση έκνομων ενεργειών επιχειρήσει η γείτονα.
Η περίπου πέντε μηνών κρίση του 2020 άφησε παρακαταθήκη, διδάγματα και συμπεράσματα στο Ελληνικό Επιτελείο, ιδίως στο Πολεμικό Ναυτικό.
Τα περισσότερα εξ αυτών αφορούσαν το ναυτικό αγώνα κι αυτό το είχε αποτυπώσει με γλαφυρό τρόπο τότε ο Αρχηγός Στόλου, Αντιναύαρχος Παναγιώτης Λυμπέρης στο σήμα που είχε στείλει προς τα στελέχη που επέστρεφαν μετά το παρατεταμένο πλωτό τείχος που είχαν στήσει στο Αν. Αιγαίο και την Μεσόγειο.
«Η βεβαιότητα ότι τα νερά τούτα δικά μας είναι και θα μείνουν επιβεβαιώθηκε από την στάση σας{…} Συμμαζέψτε τα πλοία σας. Ξεκουραστείτε{…} Κρατήστε τις σημειώσεις των ημερολογίων σας εύκαιρες. Όταν χρειαστεί, τώρα ξέρετε ότι γίνεται. Και θα χρειαστεί.»
Κι όπως όλα μαρτυρούν αυτό το «θα χρειαστεί», εκτός της διαρκούς υπηρεσίας στο Αν. Αιγαίο για τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, πλησιάζει ολοένα και περισσότερο καθώς η Άγκυρα θέτει μια σειρά από τα «θέλω» της τόσο προς τη Δύση, όσο και προς την Ελληνική πλευρά.
Και το κάνει προς την χώρα μας με απειλητική ρητορική και διάθεση. Και όταν η κεφαλή του Στόλου, όπως και του ΓΕΝ ο Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης, εκτός του ότι έζησε όλες εκείνες τις ημέρες, είναι η ίδια και σήμερα. Κατά συνέπεια γνωρίζει «τι θα χρειαστεί», κυρίως όταν ξέρει πως τα πληρώματα που έχει υπό την σκέπη του διαθέτουν περισσή ναυτοσύνη και αποφασιστικότητα…
