Έγγραφο σοκ μαζί με χάρτη έστειλε το Υπουργείο Εξωτερικών σε όλες τις διπλωματικές αρχές της χώρας στο εξωτερικό προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση όλων των χωρών για τον χρόνο προετοιμασίας, αντίδρασης, διάταξης της τουρκικής Γ’ Στρατιάς του Αιγαίου.
Ελληνικές πηγές εμφανίζονται βέβαιες πως υπάρχει πρόβα “Αττίλα” πίσω από την διεθνή νομική εκστρατεία των Τούρκων για την αποστρατικοποίηση καθώς κατασκευάζουν λόγο εισβολής επικαλούμενοι παραβίαση των Συνθηκών όπως το 1974.
Τι αναφέρει το έγγραφο
Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα “Εστία της Κυριακής”, το υπουργείο Εξωτερικών με αδιαβάθμητο έγγραφο της 10ης Μαϊου 2022 με αριθμό πρωτοκόλλου 247575 προς όλες τις πρεσβείες, εξοπλίζει τους ανά τον κόσμο επικεφαλής των διπλωματικών μας αρχών με επιχειρήματα για την αναγκαιότητα οχύρωσης των ελληνικών νησιών τα οποία τελούν διαρκώς υπό το καθεστώς της τουρκικής απειλής.
Του Μανώλη Κοττάκη, ΠΗΓΗ: εφημερίδα “Εστία Κυριακής”
Για να καταδείξει μάλιστα σε όλους τους διεθνείς συνομιλητές ότι η Ελλάδα είναι αμυνόμενη και όχι επιτιθέμενη χώρα, το Υπουργείο επισυνάπτει στο πεντασέλιδο κείμενο με τα νομικά επιχειρήματα και ένα χάρτη σοκ στον οποίο περιέχονται αναλυτικές πληροφορίες για τον χρόνο που απαιτείται στις κατά τόπου δυνάμεις της Γ’ Στρατιάς του Αιγαίου που βρίσκεται στην Μικρά Ασία για να συγκεντρωθούν, να επιτεθούν και να εισβάλλουν στην Ρόδο, την Κω και την Χίο, την Σάμο, την Ικαρία και άλλα νησιά.
Ο συγκεκριμένος χάρτης περιέχει αριθμό στρατευμάτων, 22.000 στρατιώτες, χρόνο αντίδρασης σε εντολή για εισβολή, βάσεις ελικοπτέρων και την διάταξη των τουρκικών δυνάμεων, ναυτικών και άλλων στην Μικρά Ασία.
Η εικόνα με τα τόξα που ζωγράφισαν στον χάρτη τα στελέχη του ΥΠΕΞ μιλά από μόνη της: 12 ώρες απαιτούνται για να συγκεντρωθούν οι δυνάμεις που θα επιτεθούν στην Λέσβο, 12 ώρες για να κινητοποιηθούν οι δυνάμεις που θα επιτεθούν στην Χίο και 12 για να κινητοποιηθούν οι δυνάμεις που θα επιτεθούν στην Ρόδο.
Ο λόγος που η Ελλάδα αντέδρασε έτσι – έστω και καθυστερημένα- (πέρασαν ολόκληροι εννέα μήνες από την τελευταία επιστολή Σινιρίογλου με την οποία η Τουρκία έθεσε θέμα αποστρατικοποίησης και κυριαρχίας για τα νησιά του Βορείου Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα) είναι εξαιρετικά σημαντικός:
Η διαμάχη Σουηδίας-Φινλανδίας για τα νησιά Όλαντ
Αν και το θερμό επεισόδιο ως βασικό σενάριο απορρίπτεται για την ώρα σε διπλωματικούς κύκλους, εντοπίζεται μια παράξενη ομοιότητα της σημερινής πρακτικής με την συμπεριφορά της Τουρκίας λίγο πριν από την εισβολή του 1974 στην Κύπρο.
Και τότε διεξήγαγε παρατεταμένη διεθνή νομική εκστρατεία προκειμένου να πείσει ότι καταστρατηγούνται από την Ελλάδα και την Κύπρο η Συμφωνία της Ζυρίχης και η συνδεόμενη με αυτήν Συμφωνία Εγγυήσεων.
Το ίδιο ακριβώς πράττει και τώρα με έναρξη διεθνούς νομικής εκστρατείας εναντίον της Ελλάδας από το φθινόπωρο του 2020. Τότε εμφανίστηκε το ζήτημα της “κυριαρχίας υπό όρους” και της αποστρατικοποίησης.
Αξιοποιώντας την διαμάχη Σουηδίας – Φινλανδίας για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών Όλαντ, οι Τούρκοι επικαλούνται το περιεχόμενο διεθνούς σύμβασης του 1856 στην οποία, αν και ή Σουηδία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος, τελικώς εισακούστηκε ως προς το αίτημα για την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων Όλαντ.
Κατά τους Τούρκους, αυτό συνιστά «αντικειμενικό γεγονός», το όποιο μπορεί να τύχει αναλόγου εφαρμογής στα Δωδεκάνησα. Το δε επιχείρημά τους για την Συνθήκη της Λωζάνης είναι πως, επειδή τάχα την παραβιάζει η Ελλάς και οχυρώνει νησιά της, αφαιρείται η νομική δυνατότητα να επικαλείται δικαιώματα που απορρέουν από την κρατική κυριαρχία. Μεταξύ των οποίων και ή οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.
Με τον ίδιο νομικό συλλογισμό, η Τουρκία αμφισβητεί την κρατική κυριαρχία της Ελλάδος στα νησιά, αμφισβητεί τα σύνορα και το εδαφικό καθεστώς των συνόρων. Καλούν δε -το πλέον εξοργιστικό – τα συμβαλλόμενα μέρη που έχουν υπογράψει τις διεθνείς συνθήκες και τις διεθνείς συμφωνίες να εγκαλέσουν την Ελλάδα και προειδοποιούν ότι θα προχωρήσουν σε έμπρακτη καταγγελία εναντίον αυτής για παραβίαση των Συνθηκών.
Οι Τούρκοι απάντησαν ανεπιτυχώς και στα ελληνικά επιχειρήματα ότι η Ελλάδα δεν παραβίασε τις συνθήκες, καθώς ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ρουστού Αράς παραδέχθηκε ενώπιον της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης το 1936 ότι η Ελλάδα δεν έχει υπο-χρέωση να αποστρατιωτικοποιήσει τη Λήμνο και την Σαμοθράκη, παραδοχή πού συνοδεύτηκε από επιστολή του τότε Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα προς τον Έλληνα πρωθυπουργό εκείνης της εποχής. Τούτων δοθέντων, η Ελλάδα διεύρυνε την νομική της επιχειρηματολογία, όπως αυτή διαμορφώθηκε το πρώτον σε έγγραφο της Μονίμου Αντιπροσώπου μας στον ΟΗΕ τον Ιούλιο του 2021.
Η ομοιότητα με τον Αττίλα
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η διεθνής αυτή νομική εκστρατεία μέσω της οποίας κατηγορείται η Ελλάδα ότι αποτελεί… απειλή για την Τουρκία έχει ως στόχο να πείσει την διεθνή κοινότητα ότι η πατρίδα μας παραβιάζει τάχα τις συνθήκες και να θεμελιώσει ισχυρό λόγο στρατιωτικής εισβολής, πρέπει να σημάνει και άλλος συναγερμός για την προβολή των ελληνικών θέσεων σε όλη την διεθνή κοινότητα.
Οι Τούρκοι ποτέ δεν χώνεψαν την ήττα στους Βαλκανικούς Πολέμους και ότι επεστράφησαν στην Ελλάδα το 1914 λίγο πριν ξεσπάσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος τα ελληνικά νησιά, ιδίως αυτά που βρίσκονται κοντά στην είσοδο των Δαρδανελίων και αποτελούν “καρφί’ στο μάτι τους.
Θα κάνουν τα πάντα μέσα στα “ιστορικά” έτη 2022 και 2023 (Μικρασιατική Καταστροφή και υπογραφή Συνθήκης Λωζάννης) για να ανακτήσουν νησιά που παραχώρησε ο Κεμάλ.
Το γεγονός ότι η Τουρκία περνά βαθιά οικονομική κρίση και διανύει προεκλογική περίοδο σε κλίμα βαθιάς πόλωσης, δεν είναι καλός Οιωνός.
{Αναρτήθηκε στην Efenpress, από τον Μιχάλη Τσολάκη}