Τά νησιά διεκδικούν οι τούρκοι; Εμείς γιατί δε διεκδικούμε τη μισή Τουρκία, που είναι
Ελληνικά κατεχόμενα εδάφη; Γιατί εφαρμόζουμε εκείνη την αχαρακτήριστη γελοία δήλωση
ορισμένων @@@ πολιτικών οτι ..."δεν διεκδικούμε τίποτα αλλά -λέει- δεν παραχωρούμε και τίποτα";
Κότες ελευθέρας βοσκής;
Juan
Η Τουρκία σε καθημερινή βάση συντηρεί το κλίμα της έντασης με την Ελλάδα, εστιάζοντας στην αποστρατικοποίηση των νησιών μας στο Αιγαίο, παρερμηνεύοντας τις Διεθνείς Συνθήκες
Η κατάσταση στα Ελληνοτουρκικά είναι ιδιαίτερα τεταμένη, με τουρκική υπαιτιότητα, αφού οι "γείτονες" κάθε ημέρα εφευρίσκουν και κάτι νέο προκειμένου να προκαλέσουν τη χώρα μας και να δημιουργήσουν τριβές.
Η προσπάθεια αυτή κατευθύνεται από τον ίδιο τον Τούρκο Πρόεδρο, επικουρούμενο από Υπουργούς και λοιπούς αξιωματούχους της κυβέρνησης του, ενώ τα Ερτνογανικά ΜΜΕ, ακολουθούν κατά πόδας ρίχνοντας λάδι στη φωτιά.
Το τελευταίο τουρκικό αφήγημα σε βάρος της Ελλάδας, έχει να κάνει με κατηγορίες περί υποτιθέμενης παράνομης στρατικοποίησης των νησιών μας στο Αιγαίο, κατόπιν ερμηνείας a la turka, των Διεθνών Συνθηκών Λωζάνης και Παρισίων, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την Ελληνική κυριαρχία σε αυτά και απειλώντας με κατάληψή τους.
"22 νησιά είναι πλέον οπλισμένα", είναι ο τίτλος άρθρου τουρκικού ΜΜΕ φίλα προσκείμενου προς την κυβέρνηση Ερντογάν, τα κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα ακόλουθα:
"Η Ελλάδα συνεχίζει να εξοπλίζει τα νησιά που προκαλούν ένταση με την Τουρκία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έλαβε η Yeni Şafak, 22 από τα 23 νησιά που θα έπρεπε να έχουν «μη στρατιωτικό καθεστώς» στο Αιγαίο ήταν οπλισμένα. Μόνο το νησί Herke δεν έχει στρατιωτικές μονάδες.
Οι σκληρές προειδοποιήσεις του Προέδρου Ερντογάν και του υπουργείου Εξωτερικών έφεραν για άλλη μια φορά στην ημερήσια διάταξη την ελληνική στρατιωτική παρουσία στα με μη στρατιωτικό καθεστώς νησιά του Αιγαίου. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, δεν πρέπει να υπάρχει άλλη δύναμη εκτός από αυτή για την επιβολή του νόμου. Τα 22 από τα 23 νησιά ήταν οπλισμένα από την Ελλάδα. Το μόνο νησί όπου δεν μπορούσε να εντοπιστεί στρατιωτική παρουσία ήταν το νησί Herke (Χάλκη). Αυτά τα νησιά διαθέτουν τα πάντα, από βάση αεριωθουμένων έως μηχανοποιημένες μονάδες και μονάδες πυροβολικού…
Αστυνομική άδεια μόνο για τα 14 νησιά
Το καθεστώς των 23 νησιών, που προκάλεσαν ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, καθορίστηκε από τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947. 14 από αυτά τα νησιά είναι το Batnoz, Lipso, Ileriye, Kelemez, Kos, Istanbulya, İncirli, Ileki. , Σύμη, Herke, Kerpe και Çoban (12 νησιά) και τα νησιά Ρόδος και Μέις που βρίσκονται στα νότια του νησιού (Αιγαίο). . Τα νησιά, που υπάγονταν στην κυριαρχία της Ιταλίας με τη Συνθήκη της Λωζάνης, δόθηκαν στην κυριαρχία της Ελλάδας με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947. Ωστόσο, σε αυτά τα νησιά δόθηκε μη στρατιωτικό καθεστώς. Ως προϋπόθεση της μεταβίβασης της κυριαρχίας ορίστηκε ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να τοποθετεί ένοπλες δυνάμεις στα νησιά αυτά, εκτός από τη χωροφυλακή και την αστυνομία.
Η κυριαρχία των 9 νησιών είναι ακόμη στην Τουρκία
Στις συμφωνίες εφαρμόστηκε διαφορετική φόρμουλα για τα 9 νησιά που αποτελούνται από τη Θάσο, τη Σαμοθράκη, τη Λήμνο, την Μποζμπάμπα, τη Λέσβο, την Υψάρα, τη Χίο, τη Σάμο και την Αχικερία (Ικαρία). Δεν υπήρξε μεταβίβαση κυριαρχίας σε αυτά τα 9 νησιά, δόθηκε στην Ελλάδα μόνο το δικαίωμα χρήσης αυτών των νησιών. Με την κυριαρχία των νησιών, οι περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας και ο εναέριος χώρος παρέμειναν στην Τουρκία. Ταυτόχρονα, τα νησιά αυτά έλαβαν και μη στρατιωτικό καθεστώς.
Στοιβάζοντας όπλα από το 1960
Ωστόσο, η Ελλάδα παραβίασε και τις δύο συμφωνίες. Η Ελλάδα άρχισε να εξοπλίζει τα νησιά, που είχαν μη στρατιωτικό καθεστώς, από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1960. Αν και η Τουρκία έκανε προσπάθειες στα Ηνωμένα Έθνη το 1964 και το 1975, ο οπλισμός απέκτησε ακόμη μεγαλύτερη δυναμική μετά την ειρηνευτική επιχείρηση στην Κύπρο.
1 Ελληνική Μηχανοποιημένη Μεραρχία από τα μη στρατιωτικά νησιά μέχρι τη Λέσβο. Τρεις Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες, μία Ελληνική Μηχανοποιημένη Ταξιαρχία, ιδρύθηκαν στα νησιά Λήμνο, Χίο και Σάμο.
Στρατιωτικές μονάδες επιπέδου Τάγματος-Συντάγματος αναπτύχθηκαν σε συνολικά 5 νησιά, δηλαδή τη Θάσο, τη Σαμοθράκη, την Μποζμπάμπα, την Υψάρα και την Αχικερία. Επιπλέον, κατασκευάστηκαν αεροδρόμια στα νησιά Κω, Ρόδο, Κομπάν, Λήμνο και Λέσβο για επιχειρήσεις αεριωθουμένων κατά της Τουρκίας και εκεί αναπτύχθηκαν πολεμικά αεροσκάφη.
Απλά όλα ξεκάθαρα
1 Ελληνική Μηχανοποιημένη Μεραρχία στη Ρόδο από τα νησιά, που ήταν επίσης σε μη στρατιωτικό καθεστώς. 1 Ελληνική Μηχανοποιημένη Ταξιαρχία σε Κω, Μπατνόζ, Λίψο, Ιλερίγιε, Κελεμέζ, Ισταμπούλ, Ιντσιρλί, Σύμη, Ιλέκι, Τσόμπαν, Κέρπε και Μέις, αναπτύχθηκαν συνολικά 11 στρατιωτικές μονάδες σε επίπεδο τάγματος-συντάγματος.
Σε όλες αυτές τις μονάδες τοποθετήθηκαν εκατοντάδες τανκς, τεθωρακισμένα οχήματα, πυροβολικό και χιλιάδες στρατιώτες. Από τα 23 μη στρατιωτικά νησιά, μόνο το νησί Herke δεν έχει στρατιωτικές μονάδες."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η Τουρκία σε καθημερινή βάση συντηρεί το κλίμα της έντασης με την Ελλάδα, εστιάζοντας στην αποστρατικοποίηση των νησιών μας στο Αιγαίο, παρερμηνεύοντας τις Διεθνείς Συνθήκες
Είναι προφανής η στοχευμένη προσπάθεια των Τούρκων προκειμένου να αποχωρήσουν οι Ένοπλες Δυνάμεις μας από τα νησιά μας στο Αιγαίο, προκειμένου να τα καταλάβουν εύκολα.
Οι Τούρκοι ευελπιστούν να γίνει αυτό που έγινε και στην Κύπρο το 1974 στον "ΑΤΤΙΛΑ", όπου νωρίτερα και συγκεκριμένα το 1968 είχαν πετύχει την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας, δυνάμεως 8500 ανδρών, από τη Μεγαλόνησο.
Αλήθεια αν η Μεραρχία ήταν στην Κύπρο το 1974, οι Τούρκοι θα πετύχαιναν να καταλάβουν με τον "ΑΤΤΙΛΑ" το 36% της Κύπρου μας;
Oύτε κατά διάνοια. Ίσα -ίσα οι Τούρκοι δεν θα τολμούσαν να πραγματοποιούσαν τον "ΑΤΤΙΛΑ".
Αναφορικά με το σκέλος το τι προβλέπουν οι συνθήκες Ειρήνης της Λωζάννης 1923 και του Παρισιού 1947 , επισημαίνουμε τα ακόλουθα:
1. Λήμνος-Σαμοθράκη-Ίμβρος-Τένεδος-Λαγούσαι Νήσοι
Η συνθήκη της Λωζάννης 1923, πράγματι επιβάλλει καθεστώς αποστρατικοποίησης στα παραπάνω νησιά. Όμως με τη Σύμβαση του Μοντραί 1936 επιτρέπεται ο επαναξοπλισμός της ζώνης των Στενών, ενώ στο προοίμιο της εν λόγω νεώτερης χρονικά Συμβάσεως αναφέρεται ρητά ότι αυτή υποκαθιστά τη Σύμβαση της Λωζάννης.
Προς επίρρωσιν των ανωτέρω υπάρχει επιστολή της 6ης Μαϊου 1936 του Πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα, Ρουσέν Εσρέφ, πρός τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά όπου ρητά αναφέρει:
"Κατ' εντολή της Κυβέρνησης μου, είμαστε εξ ολοκλήρου σύμφωνοι όσον αφορά την στρατικοποίηση αυτών των δύο νησιών Λήμνου και Σαμοθράκης ταυτόχρονα με τον εξοπλισμό των Στενών".
Αλλά και ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Ρουστού Αράς, στην τουρκική βουλή (Εθνοσυνέλευση), κατά τη διαδικασία της κυρώσεως της Συμβάσεως του Μοντραί είχε δηλώσει επί λέξει:
"Οι διατάξεις που αναφέρονται στα νησιά Λήμνος και Σαμοθράκη, τα οποία ανήκουν στη φίλη και γείτονα Ελλάδα και ήσαν αποστρατικοποιημένα βάσει των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης της Λωζάννης καταργούνται και αυτές από τη Σύμβαση του Μοντρέ".
Και τέλος είναι ή δεν είναι νομική αυθαιρεσία η ερμηνεία από την Τουρκία, ότι οι υποχρεώσεις αποστρατικοποίησης ισχύουν για τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη που ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά όχι για την Ίμβρο, την Τένεδο και τις Λαγούσες Νήσους που ανήκουν στην Τουρκία;
Σημειωτέον ότι τώρα στην Ίμβρο εδρεύει Σύνταγμα Τούρκων Καταδρομών και στην Τένεδο Λόχος Τούρκων Καταδρομών.
2. Λέσβος-Χίος-Σάμος-Ικαρία
Η Συνθήκη της Λωζάννης 1923 δεν αναφέρει πουθενά κάποιον περιορισμό σε πάσης φύσεως στρατιωτικό έργο (ραντάρ κλπ) ούτε σε αεροπορικές βάσεις, αλλά ούτε και σε κάποια ειδική διαδικασία ελέγχου του αριθμού των στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων.
Ρηματικά μάλιστα αναφέρει ότι "Αι ελληνικαί στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των δια την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζονται επιτόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον πρός την εφ΄ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσα τοιαύτην". (άρθρο 13)
3. Δωδεκάνησα (Συνθήκη Παρισίων 1947)
Σύμφωνα με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάννης “Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου”.
Περαιτέρω, το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10.12.1947) προβλέπει: «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λειψών, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
Η Τουρκία δεν ήταν διάδικο μέλος στη Συνθήκη των Παρισίων.
Τέλος η Ελλάδα επικαλείται το άρθρο 51 του Χάρτη του ΟΗΕ με το οποίο επικαλείται το δικαίωμα της στη νόμιμη άμυνα και για αυτόν το λόγο προέβη στις αναγκαίες αμυντικές προπαρασκευές της στα νησιά της που θα της επιτρέψουν να ασκήσει το δικαίωμα της της νόμιμης αυτοάμυνας.
