Περισσότεροι από 25.000 νεοι επιστήμονες έχουν εγκαταλείψει ήδη τη Ρωσία για να εγκατασταθούν στην Γεωργία από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ενώ σε πολλές δεκάδες χιλιάδες υπολογίζονται εκείνοι που έχουν κατευθυνθεί και σε άλλες γειτονικές ή μη χώρες.
Έξω από το κοινοβούλιο της Γεωργίας, ο Γεβγκένι Λιαμίν, κουβαλάει κουτιά με ρούχα και δέματα με τρόφιμα σε ένα φορτηγό με προορισμό την Ουκρανία.
Είναι ένας από τους περισσότερους από 25.000 Ρώσους που έχουν φτάσει στη Γεωργία μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Οι Ρώσοι αγωνίζονται να βρουν οικονομικά καταλύματα σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Μπορεί να δει κανείς πολλούς να περιφέρονται στην πρωτεύουσα, την Τιφλίδα, με τις βαλίτσες τους και καμιά φορά ακόμη και τα κατοικίδιά τους.
Μια μπλε-κίτρινη κορδέλα φιγουράρει στο πέτο της καμπαρντίνας του Γεβγκένι- στα χρώματα της ουκρανικής σημαίας. Αυτές οι κορδέλες ήταν που τον οδήγησαν στη σύλληψή του σε μια αντιπολεμική διαδήλωση στη Ρωσία, μια μέρα μετά την έναρξη του πολέμου κατά της Ουκρανίας.
«Καταλάβαινα ότι ο καλύτερος τρόπος να ενεργήσω κατά του καθεστώτος του Πούτιν θα ήταν η μετανάστευση μου από τη Ρωσία», λέει ο 23χρονος πτυχιούχος Πολιτικής Επιστήμης.
«Είναι δική μου ευθύνη να κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθήσω τους Ουκρανούς».
Όμως η φυγή δεν σταματά στη Γεωργία. Η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς έχουν κλείσει τον εναέριο χώρο τους για τις ρωσικές πτήσεις, επομένως κατευθύνονται προς χώρες όπου οι πτήσεις εξακολουθούν να επιτρέπονται και όπου δεν απαιτείται βίζα, όπως η Τουρκία, η Κεντρική Ασία και ο Νότιος Καύκασος.
Πολλοί έχουν καταφύγει στην Αρμενία.
Σύμφωνα με μια εκτίμηση ενός Ρώσου οικονομολόγου, έως και 200.000 Ρώσοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους από την έναρξη του πολέμου.
Οι Λευκορώσοι επίσης εμφανίζουν παρόμοια τάση, θέλοντας να γλιτώσουν από την καταστολή και τις δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση του αυταρχικού ηγέτη Αλεξάντερ Λουκασένκο για συνεργασία με τον Πούτιν.
Η τάση φυγής οδήγησε τις τιμές σε άνοδο στις πτήσεις της τελευταίας στιγμής και στις ενοικιάσεις καταλυμάτων στις κύριες πόλεις υποδοχής, όπως η Κωνσταντινούπολη και η πρωτεύουσα της Αρμενίας, Ερεβάν.
«Μια πτήση απλής μετάβασης προς την Κωνσταντινούπολη κόστισε σε εμένα και τον σύζυγό μου περισσότερο από το συνολικό μηνιαίο εισόδημά μας», είπε η Άνια στο BBC, η οποία δεν ήθελε να δώσει το επώνυμό της.
Για τη νέα αυτή γυναίκα η στιγμή της απόφασης ήρθε όταν τέθηκε σε εφαρμογή ένας νέος νόμος περί “κρατικής προδοσίας” που τέθηκε σε ισχύ στη Ρωσία. Όποιος εκφράσει την υποστήριξή του στην Ουκρανία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ποινές φυλάκισης έως και 20 ετών και η Άνια πιστεύει ότι την αφορά…
“Ο φόβος για τα κλειστά σύνορα, την πολιτική καταστολή και την αναγκαστική στρατιωτική θητεία είναι στο DNA μας. Θυμάμαι τη γιαγιά μου να μου λέει ιστορίες για την κατάσταση φόβου που ζούσαν επί Στάλιν και τώρα το βιώνουμε”, είπε.
Πολλοί από τους νέους μετανάστες είναι επαγγελματίες του κλάδου της τεχνολογίας που μπορούν να εργαστούν εξ αποστάσεως.
Ένας προγραμματιστής βιντεοπαιχνιδιών που συνάντησε σε ένα καφέ στην Τιφλίδα ο δημοσιογράφος του BBC Rayhan Demytrie του είπε ότι αυτός και οι περισσότεροι άνθρωποι που γνωρίζει διαφωνούσαν με τη ρωσική πολιτική και ξέρουν τώρα ότι οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα κατασταλεί βίαια.
“Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε είναι να φύγουμε από τη χώρα, να πάρουμε μαζί μας τις δεξιότητες και τα χρήματά μας. Σχεδόν όλοι στον κύκλο μας έχουν πάρει παρόμοια απόφαση“, είπε ο Ιγκόρ (δεν είναι το πραγματικό του όνομα). Σχεδιάζει να φύγει από την πρωτεύουσα της Γεωργίας, γιατί δεν νιώθει ευπρόσδεκτος εδώ.
Έχουν υπάρξει πολλές αναφορές για οικοδεσπότες της Airbnb που αρνούνται να παραχωρήσουν τις περιουσίες τους σε Ρώσους και Λευκορώσους πολίτες.
«Δεν δέχομαι Ρώσους και Λευκορώσους», είπε ένας οικοδεσπότης σε ένα ζευγάρι Λευκορώσων, το οποίο μίλησε με το BBC. «Δεν έχετε χρόνο για διακοπές – εξεγερθείτε ενάντια στις διεφθαρμένες κυβερνήσεις σας».
«Νομίζουν ότι τρέχουμε από τη Ρωσία επειδή το Apple Pay δεν λειτουργεί πλέον εκεί», διαμαρτύρεται ο Ιγκόρ. “Δεν τρέχουμε για άνεση, χάσαμε τα πάντα εκεί, είμαστε κατά βάση πρόσφυγες. Η γεωπολιτική του Πούτιν έχει καταστρέψει τις ζωές μας”.
Στην αίθουσα δημόσιων υπηρεσιών της Τιφλίδας, οι νεοαφιχθέντες καταγράφουν ονόματα επιχειρήσεων ή υποβάλλουν αίτηση για διαμονή.
Η Κριστίνα και ο Νικίτα, που είναι και οι δύο ειδικοί πληροφορικής από την πρωτεύουσα της Λευκορωσίας Μινσκ, έχουν εγγραφεί ως αυτοαπασχολούμενοι επιχειρηματίες. Αυτό θα τους επιτρέψει να ανοίξουν γεωργιανούς τραπεζικούς λογαριασμούς.
“Δεν υποστηρίζουμε τις κυβερνήσεις μας, κάτι που είναι προφανές γιατί φύγαμε. Θέλουμε να είμαστε ασφαλείς εδώ”, είπε η Κριστίνα. «Αλλά δεχόμαστε bullying μόνο και μόνο λόγω της εθνικότητάς μας, πρέπει να κρύβω τη χώρα καταγωγής μου, δεν αισθάνομαι άνετα όταν οι άνθρωποι με ρωτούν από πού κατάγομαι».
Από την έναρξη του πολέμου, η Τιφλίδα έχει δει μερικές από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις για την υποστήριξη της Ουκρανίας.
Μια πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι το 87% των Γεωργιανών θεωρούν τον πόλεμο στην Ουκρανία ως δικό τους πόλεμο με τη Ρωσία.
Αλλά πολλοί Γεωργιανοί είναι ανήσυχοι για αυτή τη δραματική εισροή Ρώσων, καθώς έχουν περάσει λιγότερο από 14 χρόνια από τότε που ο ηγέτης της Ρωσίας εισέβαλε στη Γεωργία.
Κάποιοι φοβούνται ότι ο Πούτιν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι Ρώσοι πολίτες στο εξωτερικό χρειάζονται προστασία, γιατί αυτή ήταν η δικαιολογία του για την την αποστολή στρατευμάτων στην αποσχισθείσα γεωργιανή περιοχή της Νότιας Οσετίας το 2008.
Μέχρι σήμερα, το 20% του γεωργιανού εδάφους παραμένει υπό ρωσική κατοχή.
Ωστόσο, ο επιχειρηματίας τεχνολογίας Λεβ Καλασνίκοφ πιστεύει ότι η Γεωργία θα επωφεληθεί από αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι η μεγαλύτερη διαρροή εγκεφάλων στη σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας.
Άνοιξε μια ομάδα για ομογενείς στην εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων Telegram ενώ στεκόταν σε μια ουρά.
“Ήταν 50 άτομα μπροστά μου και 50 άτομα πίσω μου. Έγιναν οι πρώτοι συνδρομητές μου και τώρα έχουμε σχεδόν 4.000 μέλη.”
Τα μέλη συζητούν πού θα βρουν κατάλυμα, πώς να ανοίξουν τραπεζικούς λογαριασμούς και αν είναι ασφαλές ή όχι να μιλάς ρωσικά δημόσια.
Ο Γεβγκένι Λιάμιν μαθαίνει ήδη γεωργιανά.
“Είμαι κατά του Πούτιν, είμαι κατά του πολέμου. Δεν μπορώ ακόμα να κάνω ανάληψη χρημάτων από τον ρωσικό τραπεζικό λογαριασμό μου, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ουκρανοί”.
Πηγή: The New York Times, BBC
