10.3.22

«Κρίσιμα και απαραίτητα τα ρωσικά οπλικά συστήματα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων» δηλώνει ο πρώην Α/ΓΕΣ Κωνσταντίνος Ζιαζιάς

Η ημιμάθεια, κ. Μητσοτάκη, είναι χειροτέρα της αμαθείας.
Juan
 

Με άρθρο-παρέμβαση ο πρώην Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Κωνσταντίνος Ζιαζιάς αναιρεί τις θέσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη πως τα ρωσικά οπλικά συστήματα δεν είναι κρίσιμα για την άμυνα της χώρας.

Συγκεκριμένα ο πρώην Α/ΓΕΣ τονίζει πως τα ρωσικά οπλικά συστήματα είναι κρίσιμα και πολύτιμα, διατηρούν υψηλές διαθεσιμότητες λόγω μεγάλου όγκου ανταλλακτικών, ενώ διασφαλίζουν μοναδικές ικανότητες και δυνατότητες για την άμυνα της χώρας και τον αμυντικό μας σχεδιασμό. Μάλιστα ο πρώην Α/ΓΕΣ χαρακτηρίζει τις δηλώσεις του πρωθυπουργού εθνικά επικίνδυνες.

Συγκεκριμένα στο άρθρο του παρέμβαση αναφέρει:

«Με έκπληξη και με ανησυχία, άκουσαμε τον πρωθυπουργό της Χώρας μας, να δηλώνει σε τηλεοπτικό σταθμό, για τα ρωσικά οπλικά συστήματα, που διαθέτει η χώρα μας και τις απαιτήσεις αυτών σε ανταλλακτικά στο προσεχές μέλλον, ότι «Αποτελούν επιλογές άλλων δεκαετιών, περασμένων δεκαετιών» και «Δεν είναι αμυντικά συστήματα τα οποία είναι κρίσιμα για την εθνική άμυνα». Με όλο τον σεβασμό, που πρέπει όλοι οι Έλληνες να έχουμε προς τους θεσμούς της Χώρας μας, οι δηλώσεις αυτές δημόσια δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα και είναι επικίνδυνες για την εθνική άμυνα, αλλά και το ηθικό του στρατεύματος.

Τα οπλικά συστήματα, τα οποία δεν χρειάζεται σημερα να ονοματίσουμε , για ευνόητους λόγους, πράγματι είναι περασμένων δεκαετιών, αλλα σας διαβεβαιώνω κύριε πρωθυπουργέ, οπως σίγουρα σας διαβεβαιώνει και η αξια στρατιωτική μας ηγεσία, ότι ειναι υπερκρίσιμα, ειναι απαραίτητα για την άμυνα της Χώρας, έστω και αν είναι περασμένων δεκαετιών, μέχρι να τα αντικαταστήσουμε με πιο σύγχρονα.

Απο αυτά τα ρωσικά οπλικά συστήματα, που είναι δεδομένο ότι είναι κρίσιμα για την εθνική άμυνα, ορισμενα χορηγήθηκαν δωρεάν στην Χώρα μας μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, με τα προβλεπόμενα πυρομαχικά και με μεγάλο αριθμό ανταλλακτικών και ορισμένα αγόρασε, προμηθεύτηκε η πατρίδα από το υστέρημα του λαού, που όμως και αυτό το υστέρημα και εδώ το πολιτικό σύστημα δε σεβάστηκε, όπως γνωρίζετε πολύ καλά.

Κύριε πρωθυπουργέ επι δεκαετίες τώρα το προσωπικό του Στρατου μας δίνει αγώνα για να διατηρήσει αυτα τα οπλικά συστήματα επιχειρησιακά. Δίνει αγώνα η Στρατιωτική Ηγεσία για προμήθεια ανταλακτικων κυρίως από την Ρωσία, όσο και από άλλες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, που διαθέτουν ακόμη και αυτές σε ενέργεια αυτά τα οπλικά συστήματα. Δίνει αγώνα το τεχνικο προσωπικο των εργοστασίων και των μονάδων μας, ακόμη και με «πατέντες», για να διατηρήσει αυτά τα οπλικά συστήματα επιχειρησιακά. Η απαίτηση προμήθειας ανταλλακτικών είναι πρωταρχική και άμεση.

Κύριε πρωθυπουργέ αυτά τα οπλικά συστήματα, η διαθεσιμότητα των οποίων είναι σε υψηλά επίπεδα , συμμετέχουν ενεργά και σημαντικά στην αμυντικη θωράκιση της χώρας. Είναι αυτά που μας παρέχουν αντιαεροπορική προστασία στα μαχόμενη τμήματα, είναι αυτά που μας παρέχουν αντιαποβατικη, αντίαβακικη προστασια στα νησιά μας , είναι αυτά που μας συμπληρώνουν την αντιαρματική άμυνα των τοποθεσιών μας και γενικά είναι αυτά που συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό στην δημιουργία κλίματος αποτροπής.

Είναι αυτά, που παρά «τα χρόνια τους» δημιουργούν φόβο και αβεβαιότητα στον γείτονα. Είναι αυτά που ζητούν, που πιέζουν οι Τούρκοι ,μαζί με τους συμμάχους μας, να αποσυρθουν από τα νησιά μας και να εφαρμόσουν την αναθεωρητική πολιτική τους, χωρίς «ζόρια».

Κύριε πρωθυπουργέ, σκεφθήκατε τι ένοιωσαν όλα αυτά τα στελέχη, που υπηρετούν, που έχουν γίνει «ένα» όλα αυτά τα χρόνια, με αυτά τα οπλικά συστήματα, όταν άκουσαν ότι ο κυβερνήτης τους θεωρεί ότι αυτά τα οπλικά συστήματα δεν είναι κρίσιμα για την εθνική άμυνα , ενώ οι Διοικήσεις τους όλων των επιπέδων ο Ανθυπολοχαγος τους, ο Λοχαγός τους, ο Αντισυνταγματάρχης τους ο Διοικητής τους, ο Διοικητής Σχηματισμού, τους υπενθυμίζουν και τους τονίζουν καθημερινά την αναγκαιότητα διαθεσιμότητας και την τεράστια αξία που έχουν, αυτά τα οπλικά συστήματα για την άμυνα του νησιού μας;

Σίγουρα ένιωσε απαγοήτευση αλλά και θυμό. Θυμήθηκε το προσωπικό μας τι εργατοώρες εξάντλησε για να διατηρει αυτά τα οπλικά συστήματα αξιόπιστα και επιχειρησιακά έτοιμα για εκτελεση της αποστολής τους και εσείς τα απαξιώνετε και επομένως απαξιώνετε και το προσωπικό που τα υπηρετεί με τεράστιες δυσκολίες, αλλά μη φειδομενο χρόνου και κόπου, ευτυχώς για τον στρατό μας τα διατηρούν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Ναι κύριε πρωθυπουργέ είναι περασμένων δεκαετιών και έπρεπε από δυο δεκαετίες τώρα να έχουν αντικατασταθει με σύγχρονα αντίστοιχα οπλικά συστήματα, δυτικού βέβαια τύπου, αφού οφείλουμε να τηρούμε και τις υποχρεώσεις μας έναντι των συμμάχων μας. Όμως η κατάσταση της οικονομίας και οι δανειστές που εποπτεύουν την χώρα μας δεν το επέτρεψαν να εξοπλίσουμε έγκαιρα και αναλογικά τις Ένοπλες Δυνάμεις, όπως διαχρονικά το πολιτικό σύστημα έλεγε στις στρατιωτικές ηγεσίες.

Η προμήθεια ανταλλακτικών και η τοποθέτηση αυτών στην κλίμακα ανεφοδιασμού του Στρατού μας, για τα επόμενα τουλάχιστον πέντε χρόνια, είναι απολύτως απαραίτητα, για την ομαλή περιοδική συντήρηση, για την επισκευή τυχον βλαβών και για την διαθεσιμότητα αυτών των οπλικών συστημάτων, που αποτελούν την σπονδυλική στήλη της εθνικής μας άμυνας, σε ορισμένες ευαίσθητες περιοχές της Χώρας μας.

Πως όμως θα γίνει η προμήθεια αυτών των ανταλλακτικών όταν η χώρα μας έκλεισε και την τελευταία χαραμάδα επικοινωνίας με την προμηθεύτρια χώρα, στο όνομα της συμμαχικής αλληλεγγύης και όχι στο όνομα του εθνικού συμφέροντος και στο όνομα της εθνικής άμυνας;

Είναι πασιφανές οτι εξωτερική πολιτική ασκεί η εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση, που γνωρίζει όλα τα δεδομένα της διεθνούς σκηνής, όμως υπεράνω όλων είναι το εθνικό συμφέρον και εδώ εκτιμώ οτι οφείλαμε για εθνικούς λόγους να μην γίνουμε «βασιλικότεροι των βασιλέων», ναι να καταδικάσουμε την ρωσική εισβολή, ναι να επιβάλουμε τις κυρώσεις που πρότειναν οι συμμαχικοι οργανισμοί που συμμετέχουμε, όμως τα εθνικά μας συμφέροντα επέβαλαν να κρατήσουμε χαμηλούς τόνους αντιπαράθεσης με την Ρωσία, όπως έκανε η Κύπρος, όπως έπραξαν οι περισσότερες Χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να δίνεται η δυνατότητα στην Χωρα μας να συνδιαλέγεται και με την Ρωσία σε θέματα που αφορούν την προμήθεια ανταλλακτικών για τα κυρία οπλικά μας συστήματα.

Γενική πεποίθηση υπαρχει ότι η αντίδραση μας έναντι της Ρωσίας , ήταν υπερβολική και δεν σταθμίστηκαν , δεν εκτιμήθηκαν βασικοί παράγοντες για να διαμορφωθεί η αντίδραση της Χώρας μας. Η λήψη απόφασης από τον « έναν», χωρίς την εκτίμηση και τις προτάσεις των ειδικών , ενεχει, πέραν του σχετικού ρίσκου, κίνδυνο να οδηγηθούμε σε λάθη, σε παραλείψεις με σοβαρότατες συνέπειες για την ασφάλεια της Χώρας.

Mπορεί να είμαστε από την σωστή πλευρά της ιστορίας και πράγματι ειμαστε αλλά οι ηγέτες μας είναι φανερό ότι δεν έχουν μελετήσει την ιστορία μας. Με την σωστή πλευρά του κόσμου και της ιστορίας είμασταν το 1919, με την συμμετοχή μας στην ουκρανική εκστρατεία, αλλά αμέσως μετά βρεθήκαμε σε λάθος κόσμο σε λάθος πλευρά, δεν «διάβασαμε» σωστά τους παγκόσμιους συσχετισμούς και βρεθηκαμε στη «λάθος» πλευρα, χωρίς να έχουμε εκτιμήσει τις συνέπειες αυτής της εκστρατείας.

Τώρα, λοιπόν, που διαμορφώνονται ξανά οι μεγάλες αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις στην περιοχή μας και στον πλανήτη, έχει τεράστια σημασία να «διαβάσουμε» σωστά τις επερχόμενες εξελίξεις και να τοποθετηθούμε στη νικηφόρα και στη δημοκρατική πλευρά της Ιστορίας. Αυτά που επιλέγουμε σήμερα θα μας ωφελήσουν ή θα θέσουν τροχοπέδη στις εθνικές μας επιδιώξεις μια δεκαετία αργότερα, στον καινούργιο κόσμο που θα προκύψει . Εχει τεράστια σημασία οι ταγοί μας να «διαβάζουν» σωστά τις επερχόμενες εξελίξεις.

Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι οι οι ηγέτες πρέπει πρώτα από όλα να αντιλαμβάνονται την γεωγραφική θέση της χώρας τους στον παγκόσμιο χάρτη ,να αντιλαμβάνονται τον συσχετισμό ισχύος και την θέση της χώρας τους σε αυτόν και τα εθνικά τους συμφέροντα. Η γεωγραφία οδηγεί εν πολλοίς και στην διαμόρφωση των εθνικών συμφερόντων καθώς και στην χάραξη τόσο της εξωτερικής, όσο και της εσωτερικής πολιτικής. Η πυξίδα της εξωτερικής πολιτικής, είναι η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος και μόνο και όχι να γίνουμε αρεστοί σε φίλους και συμμάχους.

Στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχει δικαιοσύνη ούτε έλεος για τον αδύνατο. Μας τα έχει πει ο Θουκιδίδης πριν από 2,5 αιώνες και αυτό οφείλουν οι ταγοί τις χώρας να έχουν μελετήσει και να γνωρίζουν. Το Διεθνές Δίκαιο πλέον είναι το διεθνες δίκαιο συν στρατός, συν αεροπορία, συν ναυτικό.»

https://defencereview.gr/