(ΕΝΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ)
 |
| του + Ιωάννου Μ. Ασλανίδη, Αντιστρατήγου |
«Η Στρατιωτική θητεία είναι ένα Σχολείο, τον καιρό της ειρήνης και καθήκον τον καιρό του πολέμου» (ΜΑΡΣΕΛΛΙ, Ο Πόλεμος και η Ιστορία του)
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
ΠΡΩΤΟΝ: Η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδος.
– Οποιεσδήποτε κοσμογονικές αλλαγές και αν επέλθουν στην ανθρωπότητα, η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν μπορεί να αλλάξει.
– Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μειώσει την θωράκιση της Πατρίδας, και να διακινδυνεύσει την ασφάλεια της Χώρας.
– Επομένως χωρίς ν’ αλλάξει στις βασικές αρχές ο Στρατός πρέπει να λειτουργεί σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις διαταγές, προσαρμόζοντας τα μέσα, την εκπαίδευση και τις γνώσεις στα σύγχρονα δεδομένα κάθε εποχής.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η Αποστολή του Αξιωματικού στο πόλεμο και την ειρήνη.
– Στο πόλεμο έχει την ιστορική, εθνική, πατριωτική, κοινωνική και ηθική ευθύνη, να οδηγήσει τους νέους στην μάχη με κίνδυνο την θυσία των, για την υπεράσπιση της ακεραιότητας της Πατρίδας μας και την εξασφάλιση της ελευθερίας του Λαού μας.
– Στην ειρήνη, παραλαμβάνουν οι Αξιωματικοί τους νέους από τις οικογένειές τους, γνωρίζουμε όλοι τι θα πει να μεγαλώσει μια οικογένεια ένα παιδί και να το φθάσει στην ηλικία Στράτευσης. Από την στιγμή εκείνη οι Αξιωματικοί είναι υπεύθυνοι για την υγεία των, την διατροφή των, για την ενδυνάμωση των σωματικών και ψυχικών δυνάμεών των και για την εκπαίδευσή των, ώστε εάν τους χρειαστεί η Πατρίς να ’ναι άξιοι υπερασπιστές αυτοί και τέλος να τους παραδώσουν και πάλι στις οικογένειές των καλύτερους από κάθε πλευρά, οπωσδήποτε όμως τουλάχιστον όπως τους πήρανε. Αυτό το αξίωμα ο Αξιωματικός δεν πρέπει να λησμονεί ποτέ.
Ο ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ
ΠΡΩΤΟΝ: Οι αρετές που πρέπει να κοσμούν τον Αξιωματικό πολύ περισσότερο τον σημερινό Αξιωματικό σ’ αυτή την ταραγμένη εποχή, είναι:
– Να είναι πραγματικός ηγήτωρ, να έχει την ψυχική δύναμη, να εμπνέει και να δημιουργεί αίσθημα εμπιστοσύνης και ασφαλείας στους υφισταμένους του για το άτομό του.
– Να είναι άριστος επαγγελματίας, γνώστης όλων των στοιχείων της αρμοδιότητάς του στο χώρο ευθύνης, με δυνατότητα ευρύτερης αντιμετώπισης όλων των Στρατιωτικών θεμάτων.
– Είναι απαραίτητο να μελετά συνεχώς επάνω στην ειδικότητά του για να είναι πάντα ένας σύγχρονος Αξιωματικός με ευρεία Στρατιωτική και εγκυκλοπαιδική μόρφωση.
– Ο Αξιωματικός δεν κομματίζεται, δεν ανήκει σε κανένα κόμμα. Αυτός και το Λειτούργημά του ανήκουν αποκλειστικά στην Υπηρεσία της Πατρίδος και στην Δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση της χώρας μας.
– Να είναι ηθικός, έντιμος, υπεύθυνος άνθρωπος, να δημιουργεί αναγνώριση στους προϊσταμένους του και να εμπνέει εμπιστοσύνη στους υφισταμένους του.
– Να είναι πάντοτε αφοσιωμένος στα καθήκοντά του και την αποστολή του.
– Να είναι γενικά καλός και αγαπητός, διότι θα πρέπει με την καλοσύνη που θα τον διακρίνει, να μπορεί να περνά την απαραίτητη, υποχρεωτική και αναγκαία σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση στους υφισταμένους του, χωρίς να γογγύζουν, απλά να τους κάνει να πιστεύουν στην αναγκαιότητα της εκπαίδευσης. Γνωρίζουμε όλοι ότι: «Παλικάρια δια της βίας δεν γίνονται».
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Τα Στελέχη του Στρατού είναι ο βασικός παράγων σε μια Κυβέρνηση για την χάραξη εξωτερικής και εθνικής πολιτικής.
– Όταν η Κυβέρνηση της Πατρίδος μας διαθέτει ισχυρό και αξιόμαχο Στρατό, τότε μπορεί να βασίζεται σ’ αυτό για να χαράσσει εθνική εξωτερική πολιτική.
– Τα στελέχη μόνο και μάλιστα τα μικρά στελέχη μπορούν, με τις κατευθύνσεις της Ηγεσίας των, να προετοιμάζουν ένα καλό και αξιόμαχο Στρατό, ο οποίος τα μέγιστα θα συμβάλλει στην χάραξη της Εθνικής Εξωτερικής Πολιτικής της εκάστοτε Κυβερνήσεως της Χώρας μας. Ένα Κράτος χωρίς εκπαιδευμένο και καλά οργανωμένο Στρατό μοιάζει με ορχήστρα, χωρίς μουσικά όργανα.
ΤΡΙΤΟΝ: Η Θέση και η εμπιστοσύνη του Αξιωματικού σήμερα μέσα στην Ελληνική Κοινωνία είναι αναμφισβήτητα καταξιωμένη. Αυτό οφείλεται:
– Στις αρχές και αξίες που διδάσκονται νέων μας, που επιλέγουν το λειτούργημα του Αξιωματικού.
– Στην Μεθοδικότητα και υπευθυνότητα που διδάσκονται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.
– Στην Δυνατότητα που υπάρχει στον Στρατιωτικό χώρο για ευρύτερη διάκριση, μόρφωση και απόκτηση εμπειριών.
– Στην πειθαρχία που διδάσκεται και που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του Στρατεύματος.
– Στην Σχέση τους με τον Έλληνα πολίτη που έρχονται σ’ επαφή κατά την διάρκεια της θητείας των.
– Τα παραπάνω σε γενικές γραμμές είναι μερικά από τα στοιχεία που καταξιώνουν τον Αξιωματικό στην συνείδηση του Ελληνικού Λαού και όλα αυτά έχουν την αφετηρία των, στην παγκοσμίου φήμης Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων στο Ανώτατο και αρχαιότερο αυτό εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ελλάδος.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Οι Αυριανοί Αξιωματικοί των Ενόπλων μας Δυνάμεων οι Ευέλπιδες.
– Είστε οι πραγματικές Ελπίδες του Έθνους όπως σας οραματίστηκε ο πρώτος Κυβερνήτης της Χώρας ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ και ίδρυσε το 1828 την Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων.
– Είστε λοιπόν οι αυριανοί νέοι Αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς. Έχετε αποκτήσει αρκετές γνώσεις για το λειτούργημά σας τα 4 χρόνια στο Ανώτατο Στρατιωτικό Σχολείο, έχετε δύναμη, σωματικές και ψυχικές δυνάμεις, σας λείπει η πείρα, αυτήν θα την αποκτήσετε με την εφαρμογή στην πράξη των γνώσεών σας αύριο στις Μονάδες.
– Ίσως όλες οι διοικήσεις να μην σας εκφράζουν σ’ όλα, έχετε όμως αποκτήσει στην Σ.Σ.Ε. που είναι και παράδειγμα προς μίμηση Ανώτατο Εκπαιδευτικό ίδρυμα, το στοιχείο εκείνο της δυνατότητος διακρίσεως του καλού και του κακού. Σ’ εσάς απομένει ποια θα είναι τα πρότυπα των επιλογών σας.
– Τελειώνοντας δεν θα ήθελα να κρύψω τα αισθήματα που νοιώθω όχι μόνο σαν παλαιός Διοικητής της Σ.Σ.Ε., αλλά και σαν απλός Έλλην Πολίτης της Πατρίδος μου: Νοιώθω πραγματικά δέος και υπερηφάνεια για το ανώτατο και αρχαιότερο αυτό ιστορικό εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Πατρίδος μας που και σήμερα ακόμη λειτουργεί άριστα, παρά τις αντιξοότητες, συνδεδεμένο ακόμη με όλη την νεότερη Ιστορία της Ελλάδος. Η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με παγκόσμια διάκριση, είχε ένα Εθνικοπατριωτικό παρελθόν, σήμερα έχει ένα ζωντανό και παράδειγμα προς μίμηση παρόν και είναι απόλυτα βέβαιο, ότι θα έχει και ένα λαμπρό μέλλον. Εσείς οι Ευέλπιδες, οι αυριανοί Αξιωματικοί της Πατρίδος μας πρέπει να ’στε υπερήφανοι στη ζωή σας γιατί υπήρξατε σπουδαστές στο Ιστορικό αυτό Σχολείο.
– Τέλος! όλα αυτά ίσως στην σημερινή εποχή, να ακούγονται κάπως παράξενα και άκαιρα, όμως! εάν όλοι οι λειτουργοί της Πατρίδος μας ήσαν αφοσιωμένοι στο καθήκον των, σήμερα η Πατρίδα μας δεν θα θρηνούσε για την χαμένη λεβεντιά της.
«Ένα έθνος ζει μόνον στην καρδιά των πολιτών του, αν αποθάνει σ’ αυτήν, ουδεμία εδαφική έκταση ή πλουτισμός δύναται να το σώσει» (ΧΑΜΙΛΤΟΝ)
+ Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α.
