Τρία απλά ερωτήματα, τρεις απλές παρατηρήσεις παραθέτει σχετικά με το μέγιστο θέμα των ημερών ο ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας-ΠΕΜΑΣ.
Τρία απλά ερωτήματα, τρεις απλές παρατηρήσεις!Αναλυτικά η παρέμβασή του:
1. Ποιός είναι ο πολιτικός σκοπός μίας τέτοιας στρατιωτικής εισβολής, όταν μάλιστα έχει ήδη κερδίσει πολλά, μάλλον πάρα πολλά. Τόσο σχετικά με την μη ένταξη της Ουκρανίας (και Γεωργίας στο ΝΑΤΟ) όσο και την αποτροπή οποιασδήποτε ουκρανικής στρατιωτικής ενέργειας για επανάκτηση των αποσχισθεισών περιοχών στο Ντόμπας. (Ντονέτσκ και Λούγκανσκ). Όταν μάλιστα μέρος της "Δύσης" συζητάει ήδη για μία νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας.
2. Ποιό θα είναι το κόστος μίας τέτοιας ενέργειας σε σχέση με το επιδιωκόμενο όφελος τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο κυρίως μακροπρόθεσμα.
3. Γιατί να εισβάλει ακόμα και στις αποσχισθείσες περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας αφού η Ρωσία είναι ήδη εκεί.
Θα έλεγα να λάβουμε υπόψη και τις τρεις παρακάτω παρατηρήσεις:
1.Η Ρωσία είναι μία αναθεωρητική μεγάλη δύναμη με παγκόσμιες φιλοδοξίες αλλά δεν είναι ανορθολογική. Ασκεί εξαναγκαστική πολιτική, δηλαδή με την απειλή χρήσεως στρατιωτικής βίας να επιτύχει πολιτικά κέρδη και επιχειρεί να διασπάσει την ενότητα της "Δύσης". Ήδη η Δύση συζητάει μαζί της.
2.Τα βελάκια στο έδαφος που συμβολίζουν τους πιθανούς άξονες προελάσεως και επιθέσεως των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων θα πρέπει πρώτα να κατανοούνται από τους ασχετοσχετικούς πριν... "αναλυθούν".
3. Είναι άλλο η στρατιωτική εισβολή και άλλο ο υβριδικός πόλεμος που έχει σκοπό την περαιτέρω εξασθένηση και αποσταθεροποίηση του Κιέβου προκειμένου στο τέλος να επιβληθεί η πλήρης θέληση της Μόσχας σε αυτό αν και πάνω από την μισή δουλειά την έχουν κάνει οι Αμερικανοί αλλά και οι Βρετανοί με προθύμους παντού με την συνειδητά θα έλεγα σκόπιμη υστερία!
Αυτά που παραθέτω δεν σημαίνουν ότι θεωρώ σωστές τις ενέργειες της Μόσχας, του Πούτιν και του..siloviky. Τουναντίον! Αλλά θέλω να πιστεύω ότι παραθέτω μία ρεαλιστική προσέγγιση.
