Με φονική εμβέλεια που αγγίζει τα 50 χλμ, ταχύτητα περίπου 45 κόμβων, χρήση οπτικής ίνας για ανταλλαγή δεδομένων με το υποβρύχιο, η τορπίλη βαρέως τύπου που έχει επιλέξει το ναυτικό επιτελείο για να εξοπλίσει τους αόρατους θηρευτές του βυθού, προστίθενται στην φαρέτρα του στόλου, δημιουργώντας επιπλέον πονοκέφαλο σε εκείνους που επιχειρούν διαρκώς ν’ αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.Είναι τα κατάλληλα όπλα για τις υποβρύχιες πλατφόρμες που επιχειρούν κάτω από την επιφάνεια των νερών του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου και που αν υπήρχαν στην Ελληνοτουρκική κρίση πριν δυο χρόνια, η ανωτερότητα θα ήταν εξόφθαλμη εφόσον υπήρχε θερμό επεισόδιο.
- Η πικρή γεύση που έμεινε στα χείλη των Τούρκων κατά την κρίση του 2020 προέρχονταν από τα υποβρύχια κλάσης «Παπανικολής», τύπου 214 που αθέατα «κλείδωναν» τους στόχους που έπρεπε. Η ίδια γεύση επέμενε και όταν P-3B ORION, Sea Hawk S-70 του Πολεμικού Ναυτικού και τα γερασμένα αλλά καλοσυντηρημένα ανθυποβρυχιακά συστήματα των φρεγατών «έσκαγαν» τα τουρκικά «209» που αναζητούσαν τρόπο να πάρουν λίγο καθαρό οξυγόνο.
Οι Επιτελείς της γείτονος έχουν πλέον στο μυαλό τους ότι σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα, αυτά τα πολύτιμα εργαλεία του Ελληνικού στόλου θα είναι υπέρ εξοπλισμένα με τις νέες τορπίλες SeaHake Mod 4.
Οι πληροφορίες που φτάνουν στη σελίδα μας μιλούν για συνομιλίες και διαπραγμάτευση με την Γερμανική πλευρά, όπου το Πολεμικό Ναυτικό θα μπορεί εμβόλιμα να «εισβάλει» φιλικά σε παραγγελία τορπιλών που ήδη τρέχει.
- Με αυτό τον τρόπο η παράδοση των πρώτων SeaHake 4 δεν αποκλείεται να γίνει ακόμη και τους πρώτους μήνες του 2023. Πάντως στις Ελληνογερμανικές συνομιλίες κι όπως καταγράφεται στα επίσημα έγγραφα, ο χρόνος παράδοσης βρίσκεται ανάμεσα στους 15 και 24 μήνες.
Και μπορεί τις τελευταίες ώρες ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος, Μεβλούτ Τσαβούσογλου να έχει εξαπολύσει ευθείες απειλές κατά της Ελληνικής νησιωτικής γης, επικαλούμενος την αποστρατιωτικοποίηση, αλλά οι πάντες στην Άγκυρα δείχνουν πως αντιλαμβάνονται την αλλαγή στο ισοζύγιο δυνάμεων, τόσο στον αέρα με την αγορά των Rafale F3R, όσο και στην θάλασσα.
Belh@rra– τορπίλες- MH-60 η ισχυροποίηση του ΠΝ
Οι Ναύαρχοι στο Πολεμικό Ναυτικό επέλεξαν το πιο σύγχρονο πλοίο, που στέλνει τον στόλο δεκαετίες μπροστά από την υφιστάμενη κατάσταση που βιώνουν τα πληρώματα. Και το έκαναν με τον καλύτερα δυνατό τρόπο για τις νέες κύριες μονάδες επιφανείας, διότι καμία άλλη εταιρεία δεν μπορούσε να «χτίσει» δυο φρεγάτες και να τις παραδώσει το 2025, ετοιμοπόλεμες.
Μάλιστα δυο χρόνια μετά την παραλαβή, οι Belh@rra θα είναι με πλήρη Ελληνική διαμόρφωση. Στρατιωτικές πηγές επισημαίνουν πως αυτή ήταν η πιο σύντομη λύση για την ανανέωση και εκμοντερνισμό του στόλου, του οποίου τα πληρώματα με την υπερπροσπάθειά τους έχουν καταφέρει να διατηρήσουν καράβια με τεράστια προβλήματα.
- Πάντως η άφιξη των δυο πρώτων Belh@rra θα βρει στο Ελληνικό έδαφος τα δυο πρώτα ΜΗ-60 ROMEO, τα κορυφαία ανά τον κόσμο ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα, που σε συνδυασμό με τα συστήματα των φρεγατών χτίζουν το δικό τους τείχος στον βυθό του Αιγαίου και της Μεσογείου.
Κατά συνέπεια τα νέα όπλα, όπως και οι τορπίλες έρχονται για να συμπληρώσουν και ν’ αυξήσουν τη δυναμική των Ενόπλων Δυνάμεων και συγκεκριμένα του Πολεμικού Ναυτικού.
Οι 44 αυτές τορπίλες που αγοράζονται έναντι 112 εκ. ευρώ βρίσκονται ανάμεσα στα προγράμματα που πρόκειται να συζητηθούν την Παρασκευή στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και την ερχόμενη Τρίτη να ψηφιστούν από την ολομέλεια.
Είναι τα όπλα που κυριολεκτικά έλειπαν από την φαρέτρα του στόλου και μάλιστα αν κοιτάξει κανείς στο παρελθόν θα καταλάβει ότι σε αντίθεση με το τώρα, τότε κάτι δεν πήγαινε καλά στο σύστημα λήψης αποφάσεων.
22 χρόνια μετά τα όπλα…
Οι τορπίλες αυτές έρχονται στην Ελληνική πραγματικότητα 22 χρόνια μετά την αρχική συμφωνία με τη Γερμανία για την αγορά των τεσσάρων υποβρυχίων τύπου 214. Έρχονται 17 χρόνια μετά την παραλαβή του πρώτου υποβρυχίου «Παπανικολής» και 6 από την άφιξη στο ναύσταθμο των δυο τελευταίων, «Ματρώζος» και «Κατσώνης».
Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια τα «φαντάσματα» του βυθού,
-αυτά που αποδόμησαν πυρηνικά υποβρύχια σε ασκήσεις στο εξωτερικό,
-αυτά που ακόμη τα ψάχνουν τ’ ανθυποβρυχιακά συστήματα αεροπλανοφόρων και προηγμένα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας συμμαχικών δυνάμεων στη Μεσόγειο,
-αυτά τα τέσσερα «214» και το αναβαθμισμένο Ωκεανός, είχαν όλα αυτά τα χρόνια στους τορπιλοσωλήνες τους, τορπίλες της γενιάς του 1980.
Και μπορεί το 2000 να έγινε η σημαντική παραγγελία των υποβρυχίων 214, το 2005 να κλήθηκε η Ελληνική πλευρά για δοκιμές αποδοχής της πλατφόρμας, αλλά στη συνέχεια ξεκίνησαν τα γνωστά προβλήματα που οδήγησαν στο πάγωμα. Αποτέλεσμα ήταν το 2010 να φτάσει στην Ελλάδα ο «Παπανικολής» και να οπλιστεί με τις τορπίλες SUT, όπως κι όλα τα υπόλοιπα του ίδιου τύπου.
- Πάντως σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές οι Γερμανοί όταν παραγγέλθηκαν τα υποβρύχια τύπου 214 είχαν επισημάνει στην Ελληνική πλευρά ότι μπορεί να διαλέξει οποιαδήποτε τορπίλη και η εταιρεία θα την ενσωμάτωνε άνευ κόστους στο σύστημα μάχης του υποβρυχίου. Και τότε το σύστημα της εποχής απέτυχε, όπως επισημαίνεται, να καταφέρει να φτάσει στην τελική επιλογή και το κλείδωμα της νέας τορπίλης, που για την ιστορία προηγούνταν στην αξιολόγηση οι Ιταλικές τορπίλες Black Sark.
Όταν μάλιστα αποφασίστηκε πως θα προχωρήσουμε στην αγορά τορπιλών, πρώτων αυτό έγινε σε δεύτερο χρόνο, γεγονός που θα εκτόξευε το κόστος με την ένταξη στο σύστημα μάχης και δεύτερον αγγίζαμε ήδη την οικονομική κρίση που τόσο στοίχησε στις Ένοπλες Δυνάμεις και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
