Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά.
Την Κυριακή απογειώθηκαν δύο αεροσκάφη C-130 με εξοπλισμό και βοήθεια που στέλνει η χώρα μας στην Ουκρανία, μετά και την ανάλογη συνεννόηση με τους εταίρους της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η Ελλάδα αποστέλλει πυρομαχικά, τυφέκια τύπου καλάσνικοκφ και εκτοξευτήρες.
Ορθώς κατά την ταπεινή άποψη μου αποστέλλεται οπλισμός στην Ουκρανία, (παρ΄ όλον ότι με το μέρος μας ποτέ δεν ήταν.), για να αντιμετωπίσει μια βάρβαρη εισβολή. Παρ΄ όλα αυτά επαναλαμβάνω, γιατί το ίδιο δεν πράξατε και εσείς και οι δόλιοι άσπονδοι σύμμαχοι μας, για την Ελληνική Κύπρο, όταν τότε κινδύνευε και συνεχίζει να κινδυνεύει από βαρβάρους και λαβωμένη είναι μέχρι σήμερα. Κούφια λόγια πολλά, πράξεις μηδέν. Γιατί; Ακόμη και μέχρι σήμερα η Κύπρος εγκαταλελειμμένη είναι κύριοι. Παράδειγμα πρόσφατο και λυπηρό … Οι δηλώσεις της κ. Σακελαροπούλου, που επιδεικτικά αγνόησε δύο φορές σε επίκαιρες δηλώσεις της, την εισβολή των Τούρκων στη Κύπρο, ως εάν δεν έγινε ποτέ…
Ας επαναλάβω εν συντομία μερικά γεγονότα, που καταδεικνύουν ότι δυστυχώς, αν και το απεύχομαι το ίδιο θα συμβεί ακόμη και σήμερα, εάν ο Τούρκοι βάρβαροι εισβολείς, που κατέχουν ήδη το 37% των πατρίων εδαφών μας θελήσουν να αλώσουν ολόκληρη την Κύπρο. Τι είναι αυτό το Ελληνικό νησί, τελικά. Απόκληρο, νόθο, αποξενωμένη χώρα. Τι;;; Προς υπενθύμιση μνήμης και ιστορίας ενδεικτικά τα πιο κάτω. Και ο νοών, νοείτω και μη παρανοείτω ….
Ας επικεντρωθούμε στο 1974, διότι οι του παρελθόντος ημέρες και πράξεις δεν διαφέρουν και πολύ, από σήμερα…Αποσπασματικά τα αναφέρω, διότι η πραγματικότητα μόνο στη άπατη πίθο των Δαναϊδών χωρά .. και αν …
Το Γενικό Επιτελείο της Κυπριακής Εθνοφρουράς ζητά από το Ελληνικό Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων να χτυπήσει τους τούρκους αλεξιπτωτιστές και τα αποβατικά σκάφη και να αρχίσουν οι βολές των αντιαεροπορικών όπλων εναντίον των εφορμούντων τουρκικών αεροσκαφών. Η απάντηση από την Αθήνα και το Ελληνικό Πεντάγωνο είναι, «αυτοσυγκράτηση, διότι οι τούρκοι κάνουν άσκηση». Μάλιστα, ο επιτελάρχης, (αν δεν κάνω λάθος ο Κοκοράκης) της Κυπριακής Εθνοφρουράς μαζί με τον Νίκο Σαμψών, επειδή η διαταγή για αντίσταση καθυστερούσε, έβγαλαν το ακουστικό του τηλεφώνου έξω από το παράθυρο, ώστε να ακούσουν στην Αθήνα τις εκρήξεις από τους βομβαρδισμούς των τουρκικών αεροσκαφών και να πειστούν επιτέλους, ότι πρόκειται για πόλεμο και όχι για άσκηση! Ο Σαμψών βρίζει σκαιότατα τους επιτελείς στρατιωτικούς στην άλλη άκρη της γραμμής, που αδιαφορούν εγκληματικά για την εισβολή των βαρβάρων….και αναχωρεί εκνευρισμένος με την φρουρά του, προς την περιοχή Μιας Μηλιάς όπου ήδη ο ουρανός σκεπάστηκε από τις συνεχείς ρίψεις Τούρκων αλεξιπτωτιστών….. Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, από τις πρωϊνές ώρες καλύπτουν εκτενώς την τουρκική εισβολή και οι εν υπνώσεις επιτελείς στην Ελλάδα ….συνιστούν συνεχώς ….αυτοσυγκράτηση….. η οποία σε λίγο αποκαλύφθηκε και ερμηνεύθηκε αυτονόητα, ότι ήταν παραπλανητική, εσκεμμένη απάντηση … και πρόφαση εν αμαρτίαις, αφού εν συνεχεία τις δύσκολες εκείνες στιγμές λέχθηκε και η κατάπτυστη φράση, δια στόματος ανώτατου « Έλληνα» αξιωματικού, όταν πλέον ήταν μια αδιάψευστη πραγματικότητα η εισβολή….. « Ε…! ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΤΥΠΟΥΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΣ»
Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατούσε στο Ελληνικό Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων είναι το εξής περιστατικό: Όταν αγανακτισμένος ΕΛΛΗΝΑΣ επιτελής, ανώτερος αξιωματικός του Στρατού, απευθύνεται στον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου και του ζητάει με έντονο ύφος , να διατάξει να αρχίσει αμέσως η άμυνα των ελληνικών δυνάμεων στην τουρκική επίθεση και να σταλούν άμεσα στρατιωτικές ενισχύσεις από Ελλάδα, ο επαίσχυντος Στρατηγός Μπονάνος του απάντησε: «Οι Τούρκοι χτυπούν την Κύπρο και εμείς είμαστε Ελλάς»!
( Υπηρετούσα τότε ως υποδιοικητής της ένδοξης εφεδρείας του ΓΕΕΦ, υπό την διοίκηση του εύτολμου ταγματάρχη αείμνηστου Κατσίμπρα Ευθύμιου , ο οποίος εθελοντικά επέστρεψε με τους άνδρες του στη φλεγόμενη Κύπρο ( Αρματαγωγό ΛΕΣΒΟΣ με πλωτάρχη τον ήρωα ΧΑΝΔΡΙΝΟ ΛΕΥΤΕΡΗ. Αντικατάσταση ΕΛΔΥΚ) και βίωσα όλα τα τραγικά γεγονότα, Απλά το αναφέρω για να διευκρινίσω ότι αυτά που καταγράφω δεν είναι γεγονότα …εξ ακοής . Τα έζησα …. Και με την γλώσσα της αλήθειας τα λέω… Θάρσει λέγων το αληθές, ου σφαλεί ποτέ! )
Δύο σύγχρονα , για την εποχή εκείνη, υποβρύχια του Πολεμικού μας Ναυτικού, το «Γλαύκος» και το «Νηρεύς», που έπλεαν νότια της Ρόδου, έλαβαν εντολή από το ΓΕΝ , στις 05.15 το πρωί της 20ης Ιουλίου, να κατευθυνθούν αμέσως προς την Κύπρο και να βυθίσουν τα Τουρκικά πολεμικά πλοία που βρίσκονταν ανοιχτά της Κυρήνειας. Όμως, ενώ πλησίαζαν τις Κυπριακές ακτές, ξαφνικά τα δύο υποβρύχια μετά από διατεταγμένη εντολή, άλλαξαν ρότα και επέστρεψαν ανοιχτά της Ρόδου. Ποιος έδωσε αυτή την προδοτική εντολή;
Τα Ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη, τα προβλεπόμενα από τα επιχειρησιακά σχέδια για την άμυνα της Κύπρου, ήταν πανέτοιμα στο αεροδρόμιο του Καστελίου Κρήτης από το πρωί της 19ης Ιουλίου. Οι πιλότοι είχαν φορτώσει τα πυρομαχικά και με αναμμένες τις μηχανές περίμεναν την διαταγή απογείωσης για την Κύπρο. Ενώ δόθηκε αρχική εντολή να είναι σε ετοιμότητα….σε λίγο ακυρώθηκε. Από ποιό Εφιάλτη;;;
«Η μοναδική βοήθεια, που εστάλη προς την δοκιμαζόμενη Ελληνική Κύπρο, ήταν η αποστολή αυτοκτονίας «Επιχείρηση ΝΙΚΗ», της Α΄ Μοίρας Καταδρομών, υπό τη ηγεσία του τιμημένου ΕΛΛΗΝΑ τότε ταγματάρχη Γιώργου Παπαμελετίου, την νύχτα της 21ης προς 22α Ιουλίου.»
Είναι αναπάντητο το ερώτημα ποιος ΕΛΛΗΝΑΣ αξιωματικός προς τιμή του, έδωσε αυτή την εύτολμη εντολή και πως τους «διέφυγαν» και πέταξαν προς βοήθεια της αδελφής Κύπρου, οι ΕΛΛΗΝΕΣ καταδρομείς.. ως 300 Λακεδαιμόνιοι. Σημειώνεται βέβαια ότι οι ηρωϊκοί πιλότοι των ΝΟΡΑΤΛΑΣ, που μετέφεραν τους ΕΛΛΗΝΕΣ λοκατζήδες, μόλις απογειώθηκαν έκλεισαν τους ασυρμάτους….. και έφυγαν ….πέταξαν….. Αποτίουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης και προς τους ηρωϊκά πεσόντες καταδρομείς και στους ζώντες, οι οποίοι σημαντικότατο ρόλο αυτοθυσίας και τόλμης έπαιξαν στην υπεράσπιση του αεροδρομίου, κόμβου Κολοκασίδη και άλλων εμπόλεμων περιοχών, πολεμώντας δίπλα στους αδελφούς Κυπραίους. Ας έστελναν ακόμη δύο μοίρες καταδρομών με πολεμοφόδια και βέβαιον είναι ότι οι βάρβαροι εισβολείς …. θα έφευγαν κολυμπώντας…όσοι προλάβαιναν….. ΦΕΥ!
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 14 Αυγούστου 1974, κατά τη διάρκεια του Αττίλα ΙΙ και όταν ο τότε Προεδρος Γλαύκος Κληρίδης απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια …. «για να μην κατασφαγώμεν», ασυγκίνητος έκανε την περίφημη δήλωση: «Η Κύπρος κείται μακράν». Κατ’ αυτόν τον τρόπο συνόψισε την αδυναμία, απροθυμία και δειλία της νέας τότε κυβέρνησής του να συνδράμει την Κύπρo εναντίο της τουρκικής εισβολής. Έτσι, οι Τούρκοι εισβολείς, παρά την σθεναρή αντίσταση της άοπλης Εθνικής Φρουράς κατέλαβαν το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, διχοτομώντας το νησί. Η Κύπρος λοιπόν, «έκειτο μακράν « για τα υπερσύγχρονα τελευταίου τύπου Φάντομς και με δεδομένη την αεροπορική υπεροχή μας έναντι των Τούρκων, ενώ ήταν κοντά για τις Τριήρεις του Κίμωνα το 450 π. Χ. Που προσέτρεξε να βοηθήσει την Ελληνική Κύπρο που απειλείτο από τους Πέρσες…. Και τους κατατρόπωσε….. ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ….
Σημειώνεται ότι ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Γεώργιος Μαύρος της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας υπό το Κ. Καραμανλή, όταν έληξαν άδοξα οι ειρηνευτικές συνομιλίες με τους Τούρκους και διαφαινόταν πλέον ότι η Τουρκία θα προχωρούσε σε κατάληψη νέων Κυπριακών εδαφών, προς τιμή του δήλωσε μετά το τέλος της διάσκεψης και ενώπιον του Γλαύκου Κληρίδη….Μεταξύ πολέμου και ντροπής θα επιλέξουμε το πρώτο…. Επική φράση που βρήκε σύμφωνο και τον Γλαύκο Κληρίδη και τον τότε Υπουργό Άμυνας της Κύπρου κ. Ομήρου….
Ο Καραμανλής σε λίγες ώρες και όταν πλέον ήταν σε εξέλιξη η νέα εισβολή των Τούρκων, δηλώνει ιταμά στον Γλαύκο Κληρίδη…Άλλο τι λέει ο Μαύρος και άλλο τι θα αποφασίσω ΕΓΩ. Και μεταξύ πολέμου και ντροπής επέλεξε το δεύτερο……
Σημειώνεται ότι μετά την άρνηση να βοηθηθεί η Κύπρος, οι κ.κ. Κληρίδης και Ομήρου απευθύνθηκαν στον Καραμανλή με πολύ έντονες εκφράσεις…Εάν μας αφήσετε να κατασφαγώμεν … πρέπει να ντρέπεσθαι…..Ακολούθησε ..έντονος διάλογος και αποχώρηση χωρίς καν να ανταλλάξουν χειραψία…Ο κ. Ομήρου μόλις έφτασαν στην Κύπρο σε ένδειξη δυσαρέσκειας και ντροπής για την στάση του Καραμανλή παραιτήθηκε. Ήδη ο Κυπριακός λαός εγκαταλελειμμένος κατασφαζόταν …
6000 άμαχοι και αιχμάλωτοι δολοφονήθηκαν, 1619 Αγνοούμενοι, 250000 - 300000 εκτοπισμένοι πρόσφυγες, 30000 Εγκλωβισμένοι άμαχοι.. 550 εκκλησίες συλημένες, 850 όμηροι γυναίκες κακοποιημένες …Όλοι οι πολιτιστικοί θησαυροί, μνημεία, μουσεία, θησαυροφυλάκια, τράπεζες, ιερά χριστιανικά σκεύη, από όλες τις εκκλησίες λεηλατήθηκαν. Ακόμη και ο οικιακός εξοπλισμός των νοικοκυρεμένων κατεχόμενων κυπριακών σπιτιών, μεταφέρθηκε στην Τουρκία …Πλήρης λαφυραγωγία, σύληση, βανδαλισμοί και … κλεψιές από τους βαρβάρους. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο…. Οι αξιωματικοί του τουρκικού στρατού είχαν τον πρώτο λόγο…. στα λάφυρα….Ήρθαν πένητες και έφυγαν εκατομμυριούχοι….. Οι δε στρατιώτες γιουρούκηδες, σαν κοράκια δεν άφηναν τίποτα στους αιχμαλώτους στρατιώτες και αμάχους … αλλά και στους νεκρούς…..
Το 37% των Κυπριακών εδαφών κατελήφθη….. Η άοπλη και εγκαταλελειμμένη Ελληνική Κύπρος ΕΑΛΩ….
Αμφιβάλλω και το απεύχομαι το δράμα αυτό να το ζήσει η Ουκρανία σήμερα, σε σύκριση με αυτά που συνέβησαν στη Κύπρο. (Το 1974 ο πληθυσμός της Ελληνικής Κύπρου ήταν περίπου 550000 σε σύκριση πληθυσμού σήμερα Ουκρανίας 44.13 εκατομ.),
Και για αυτούς που μας εγκατέλειψαν, αλλά και για αυτούς που τυχόν μας εγκαταλείψουν πάλι, τους αφιερώνω το πιο κάτω συμβολικό πόνημα…
«Το αντίδωρο»
Αντί για την βοήθεια την επιθανάτια/ με τα λιγοστά, τα ψίχουλα σε μια φούχτα/ η Κύπρος θε νάχε λάβει από την «μάνα» της,/ τους εισβολείς βαρβάρους για να διώξει,/ «ευλογημένα» μεταθανάτια κόλλυβα,/ έλαβε σε μια μικρή πήλινη κούπα…
Με πόνο ψυχής και απογοήτευσης,/ μετά την εγκατάλειψη, τον όλεθρο,/ απ΄ άρτον ευλογημένο της/ κατεχόμενης Ουρανίας Καρπασίας,/ θείο αντίδωρο απ΄ το σώμα,/ των νεκρών ηρώων μας παλληκαριών,/ δεύτε λάβετε…
Τούτο εστί το σώμα τους…
Θεία κοινωνία απ΄το αίμα τους,/ από οίνο ευλογημένο,/ την ηδύποτη κουμανταρία,/ σε άγιο πήλινο δισκοπότηρο,/ με τ΄ αντίδωρο στη «μάνα» αντιδωρήσαμε…
Τούτο εστί το αίμα τους…..
Θεία κοινωνία και αντίδωρο,/ θυσίας και αθανασίας./ στην πήλινη, φτωχική κούπα,/ Τούτο εστί το σώμα τους!/ Τούτο εστί το αίμα τους!/ Και χαραγμένα έγραφε,/ «Μέα Κούλπα…»
Υστάτη Ικεσία, η Εσταυρωμένη Περήφανη Ελληνική Κύπρος αναπέμπει «Απελθέτω το πικρόν ποτήριον τούτο… πάλαι…!»
Αθάνατη Ελληνική Κύπρος Εσταυρωμένη και Περήφανη, ανά τους αιώνες έζησες και στους αιώνες των αιώνων θε να ζήσεις.
Τέλος, αν υπάρχει τέλος, προς υπενθύμιση θλιβερή, θα προσθέσω εν συντομία μερικά ενδεικτικά παλαιότερα γεγονότα, περί εγκατάλειψης της πολύπαθης Ελληνικής Κύπρου ανέκαθεν. VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT.
1965. S-1660
Η απόφαση για αγορά των πυραύλων από Κύπρο, προκάλεσε διεθνή σάλο, ιδιαίτερα στις τάξεις του ΝΑΤΟ και τις χώρες της Δύσης που ήταν αδύνατο να δεχθούν ότι ρωσικά όπλα θα μεταφέρονταν στην Κύπρο, σε μια τόσο ζωτική περιοχή της Μεσογείου. Και την ευθύνη της ματαίωσης της άφιξης των πυραύλων ανέλαβε ο Υπουργός Εθνικής Αμυνας Πέτρος Γαρουφαλιάς, ο οποίος τελικά παρενέβη και παρεμπόδισε την εισαγωγή τους στην Κύπρο κι έτσι το πλοίο που τους μετέφερε επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια άπρακτο λίγες ημέρες αργότερα. Τελικά οι Κυπριακοί πύραυλοι που εφυλάσσοντο στην έρημο του Σινά, κατά τον μεγάλο πόλεμο Ισραήλ – Αιγύπτου βομβαρδίσθηκαν από την αεροπορία του Ισραήλ και έτσι η Κύπρος και κουρεμένη βγήκε και το μαλί πλήρωσε.
1967 Η απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας Η σύγκρουση στην Κοφίνου και η απόσυρση της Μεραρχίας από την Κύπρο, είναι μια από τις «μαύρες» σελίδες της ελληνικής πολιτικής και στρατιωτικής ιστορίας, καθώς επίσης συνδέεται άρρηκτα με τη Χούντα των Συνταγματαρχών και την τουρκική εισβολή το 1974. Με την παρέμβαση των Αμερικανών, που εκδηλώθηκε με την αποστολή του υφυπουργού Άμυνας Σάιρους Βανς στο τρίγωνο Αθήνας – Άγκυρας – Λευκωσίας, η κρίση διευθετήθηκε με μια οδυνηρή υποχώρηση του δικτατορικού καθεστώτος της Ελλάδας. Υπό την πίεση Αμερικανών, Βρετανών και Καναδών, οι οποίοι ενδιαφέρονταν πρωτίστως για την τύχη της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, αναγκάστηκε να αποσύρει από την Κύπρο την ελληνική μεραρχία, που είχε στείλει μυστικά ο Γεώργιος Παπανδρέου μετά τα γεγονότα του 1963 – 1964. Μαζί αναχωρεί και ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής και πολλοί Έλληνες αξιωματικοί…. Στις 29 Νοεμβρίου του 1967 οριστικά, υπογράφεται η περίφημη συμφωνία Πιπινέλη- Τσαγλαγιαγκίλ, με την «παρέμβαση» των Αμερικανών, η οποία προέβλεπε την απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο, έπειτα από τα τρομερά επεισόδια και την σύγκρουση στην Κοφίνου.
Η χούντα ικανοποίησε τουρκικό αίτημα εντός δώδεκα ημερών! Έτσι, η Κύπρος αφέθηκε έκθετη σε ενδεχόμενη τουρκική εισβολή, που πραγματοποιήθηκε τελικά τον Ιούλιο του 1974. Άμεση συνέπεια της αποχώρησης της ελλαδικής μεραρχίας ήταν η ανακήρυξη της «Προσωρινής Τουρκοκυπριακής Διοίκησης», με την οποία οι Τουρκοκύπριοι εμφανίσθηκαν πλέον όχι ως μειονότητα ή απλή κοινότητα, αλλά ως μια οργανωμένη πολιτική οντότητα Στην σελίδα 215 του κατάπτυστου του βιβλίου «Η Αλήθεια», ο τότε χουντικός προδότης στρατηγός Μπονάνος γράφει τα εξής:
«…Δεν ήταν μόνο ο Μακάριος που ήθελε να φύγουν οι Έλληνες αξιωματικοί από την Κύπρον. Ηθελα κι εγώ! Εχω ήδη αναφέρει ότι επίστευα πως κάποιαν στιγμήν η Ελλάς έπρεπε να αμεμπλακή από το πυορρούν αυτό πρόβλημα…» Ακόμη και όταν οι Τούρκοι αποβιβάζοντο ο «κύριος» αυτός συνιστούσε αυτοσυγκράτηση… Και όταν ξεστόμιζε την επαίσχυντη φράση… με αυτονόητη ερμηνεία ότι …δεν βαριέσαι η Κύπρος ξένη χώρα είναι και ας δούμε την δική μας χώρα …η προδοτική του πράξη, όμοια ήταν όπως με του Τσολάκογλου το 1941, που υπέγραφε συνθηκολόγηση και εγκατέλειπε τους ΕΛΛΗΝΕΣ φαντάρους, που ακόμη αντιστέκοντο ηρωϊκά στα συνοριακά οχυρά ενάντια στην εισβολή των Γερμανικών υπέρτερων δυνάμεων …. Όπως δήλωσε αργότερα…ήθελε να «σώσει την Ελλάδα…ο προδότης!» Όμοιος ομοίω, όμοιες προδοτικές πράξεις…. Ω! Τι ντροπή και σε αυτόν και στους επίορκους όμοιους του, που φορούσαν Ελληνική στρατιωτική στολή οι μασκαράδες…..!΄
1974. Η ελληνική κυβέρνηση ουδεμία στρατιωτική βοήθεια προσέφερε στην Κύπρο κατά τη διάρκεια της περιόδου της Διάσκεψης της Γενεύης, ούτε και μετά την κατάρρευσή της. Οπως ανέφερε ο Καραμανλής στον Κληρίδη κατά τη διάρκεια της σύντομης παραμονής του Κληρίδη, λίγες ώρες μετά, στην Αθήνα, μετά την κατάρρευση της Διάσκεψης της Γενεύης, η Ελλάδα ουδεμία βοήθεια μπορούσε να προσφέρει στη Κύπρο….. Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΜΑΚΡΑΝ… Είχαν μιλήσει και τηλεφωνικώς μετά τις δηλώσεις Μαύρου και διαχώρισε και προηγουμένως την θέση του… άλλο τι λέει ο Μαύρος και άλλο τι λέω εγώ……….»
Ο Καραμανλής αντιμετώπισε το Κυπριακό με ψυχρή λογική, προσπαθώντας να τηρήσει αποστάσεις τόσο από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο όσο και από τον Μαύρο, ο οποίος στην Γενεύη δήλωσε την συμπαράσταση της μητέρας πατρίδας προς την Κύπρο.
Μαύρος «Μεταξύ ντροπής και πολέμου, θα επέλεγα το δεύτερο.»
ΦΕΥ! Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΑΛΩ.
1998. ΡΩΣΙΚΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ S 300
Αντί στην Κύπρο, κατέληξαν στην Κρήτη Οι πύραυλοι S-300 παραδόθηκαν τελικά προς ενταφιασμό στην Κρήτη, για να μαρτυρούν τον εξευτελισμό μιας ηρωικής πρωτοβουλίας του Κληρίδη για τη σωτηρία της Κύπρου. Ο ΥΠΑΜ Γ. Ομήρου, προς μεγάλη του τιμή, παραιτήθηκε από ευθιξία μετά τη σύσκεψη των Αθηνών. ( Από 28 Φεβρ. 1998 έως 4 Ιαν. 1999)
Και η στάση του Σημίτη στο Κυπριακό και τους S-300 Ο Κ. Σημίτης προσπάθησε να πείσει τον Γ. Κληρίδη να ακυρώσει την παραγγελία ή να μεταφερθούν οι πύραυλοι στην Κρήτη, όπως και έγινε. Με τη στάση του αυτή προκαλεί μίνι κρίση στις σχέσεις της Αθήνας – Λευκωσίας 27ης Νοεμβρίου 1998 στο Μέγαρο Μαξίμου, με βάση μαρτυρία του τότε υπουργού Άμυνας της Κύπρου, Γιαννάκη Ομήρου, ο οποίος συμμετείχε, τότε ειπώθηκαν βαριές κουβέντες.
Καταθέτω μόνο ενδεικτικά το τέλος του διαλόγου….
Πρωθυπουργός Σημίτης: Τι θα συμβεί αν οι Τούρκοι στείλουν αεροπλάνα για υπερπτήσεις πάνω από τη Λευκωσία;
Πρόεδρος Κληρίδης: Θα τους καταγγείλουμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Πρωθυπουργός Σημίτης: Δεν θα επηρεαστεί ο τουρισμός σας;
Πρόεδρος Κληρίδης: Θα το αντέξουμε. Η οικονομία μας είναι ισχυρή.
Πρωθυπουργός Σημίτης: Και αν οι Τούρκοι προχωρήσουν σε κάποιας μορφής χερσαία επιχείρηση, για να καταλάβουν εδάφη; Τι θα γίνει;
Πρόεδρος Κληρίδης: Θα γίνει πόλεμος!
Ο Σημίτης άκουσε με έκπληξη και έκδηλη ταραχή τη χωρίς δισταγμούς αναφορά του Κληρίδη για πόλεμο και περιορίστηκε να αναφωνήσει επαναλαμβάνοντας δις το ερώτημα: «πόλεμος; πόλεμος;».
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της μικρής Κύπρου, προς τιμή του μεταξύ πολέμου και και ντροπιαστικής υποχώρησης, ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ, αλλά οι ισχυρότεροι και εν συμφωνία με κ. Σημίτη, απεφάσισαν και διεταξαν οι πύραυλοι που θα ήταν χρήσιμοι για την άμυνα της δοκιμαζόμενης ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, να μεταφερθούν στην αδελφή Κρήτη…. Ας είναι… το μη χείρον βέλτιστον…. Χαλάλι της μητέρας πατρίδας….Κρητικοί αμολύστε τους όλους στα οπίσθια των βαρβάρων……
Ας αφήσουμε λοιπόν την αμείλικτο και αδέκαστη ιστορία να καταγράψει την ιστορική αλήθεια….. και τα πραγματικά γεγονότα που οδήγησαν την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ στον όλεθρο …..και να κατατάξει όλους τους τότε ηγέτες και της Ελλάδας και της Κύπρου στη ιστορική θέση που τους αρμόζει…..σύμφωνα με τις πράξεις και τις ημέρες τους….Το τελικό συμπέρασμα βέβαια είναι ένα και μοναδικό Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟΣ ΕΑΛΩ….
Τιμή και αιώνια δόξα σε όλους εγκαταλελειμμένους αδελφούς Ελλαδίτες, που πολέμησαν δίπλα στους Έλληνες Κυπρίους, χύνοντας το αίμα τους στα τιμημένα Κυπριακά χώματα. Τιμή και αιώνια δόξα σε όλους τους Έλληνες Κυπραίους ,που πολέμησαν μόνοι χωρίς καμία βοήθεια από την μητέρα Ελλάδα, αλλά και από τους τότε άσπονδους «φίλους και συμμάχους, δίπλα στους αδελφούς Ελλαδίτες, χύνοντας το αίμα τους στα τιμημένα Ελληνικά Κυπριακά χώματα….¨
Αντώνης Αντωνάς από Ελληνική πολύπαθη και εγκαταλελειμμένη ΕΛΛΗΝΙΚΗ Κύπρο.
