Γράφει ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΛΑΣ
βιολόγος-περιβαλλοντολόγος
Μία μόνο ημέρα χιονόπτωσης ήταν αρκετή για να κλείση η Αττική οδός και να καταταλαιπωρηθούν, σχεδόν οι μισοί Έλληνες. Τότε τί να πει κανείς για τους συμπατριώτες του...λατρεμένου Marco Hietala κι εν γένει για τους Σκανδιναβους, οι οποίοι θα έπρεπε να…παραδίδουν πνεύμα καθημερινώς, βιώνοντας τοιαύτας (και πολύ χειροτέρας) συνθήκας για τουλάχιστον 9 μήνεςμήνες! Αυτή την φορά όμως δεν θα αναλωθώ στο άθλιο κράτος της κομματοκρατίας και στα απόνερα αυτού. Οι πολιτικοί μας είναι μεν άχθος αρούρης (βάρος της γης) αλλά σήμερα λέω να αφήσουμε τα γήινα και τους…αρουραίους και να επιχειρήσουμε να πετάξουμε ψηλά! Τις τελευταίες ημέρες, κάποιοι αναγνώστες με ρώτησαν γιατί η αφεντιά μου, αν και Αστροβιολόγος δεν είπε λέξη για το τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο αποτελεί αναμφισβήτητα μία από τις σημαντικότερες εν δυνάμει ανακαλύψεις της επιστήμης. Θα πω δυο λόγια σήμερα, όπου κατά σύμπτωση, το τηλεσκόπιο έφτασε πριν δυο-τρεις μέρες στον τελικό προορισμό του κι ετέθη σε τροχιά στο σημείο L2 Λαγκράνζ, περίπου ένα εκατομμύριο χλμ. από τον πλανήτη μας. Σε αυτό το σημείο υπάρχει βαρυτική ισορροπία, τουτέστιν το James Webb δέχεται βαρυτική δύναμη μηδέν, τόσο από την Γη, όσο και από τον Ήλιο.
Θα μπορούσε κάποιος να παρομοιάσει το εν λόγω τηλεσκόπιο με μια…χρονοκάψουλα, αφού δύναται να συλλέγει το φως, που ταξιδεύει στο αχανές διάστημα για περίπου 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή από την στιγμή, που δημιουργήθηκε το Σύμπαν κι εντεύθεν. Το James Webb έχει την διεισδυτική ικανότητα να εμφιλοχωρεί μέσα στα νεφελώματα, μελετώντας τις περιοχές γέννησης των άστρων. Εκτός αυτού, τούτο το εγχείρημα αποτελεί σταθμό για την επιστήμη της Αστροβιολογίας, αφού το James Webb θα αναλύει την χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας των εξωπλανητών (πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος ευρισκόμενοι στην κατάλληλη απόσταση από το μητρικό τους άστρο, ούτως ώστε να μπορούν δυνητικά να φιλοξενήσουν την ζωή) με σκοπό την αναζήτηση καινούριων μορφών ζωής, έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Το συγκεκριμένο τηλεσκόπιο έχει την δυνατότητα να αναλύει σε περιοχές κοντά στο φάσμα φωτός του υπερύθρου, (σε αντίθεση με το προηγούμενο τηλεσκόπιο Hubble) κάτι το οποίο σημαίνει, ότι μπορεί να ανιχνεύσει και να παρατηρήσει πολύ απομακρυσμένα άστρα αλλά και μεγαλύτερη γκάμα αστεριών και ουρανίων σωμάτων, σε σχέση με το Hubble.
H NASA επαίρεται για τις δυνατότητες και την τεχνολογία του παρόντος τηλεσκοπίου (χαλάλι τα 10 δις. δολάρια, που κόστισε) λέγοντας, ότι είναι σε θέση να ανιχνεύσει το θερμικό αποτύπωμα μιας μέλισσας από την Σελήνη! Παρόλα αυτά, επιτρέψτε μου να κρατήσω μικρό καλάθι. Γελώ τώρα, που ανέφερα την Σελήνη διότι η ταπεινότητά μου είχε συγγράψει ένα άρθρο καμιά δεκαριά χρόνια πριν, σχετικά με τις ανωμαλίες του φυσικού ( ; ) μας δορυφόρου. Ουσιαστικά επρόκειτο για ένα εκτενές πόνημα, το οποίο ανέλυε αρκετές παραδοξότητες, που λαμβάνουν χώρα στο φεγγάρι της Γης, ενώ ταυτόχρονα παρουσίαζα κάποιες θεωρίες για το τί θα μπορούσε να είναι ποιοτικά η Σελήνη, αφού συμπεριφέρεται…τοιουτοτρόπως! Την συγκεκριμένη εργασία σας την παραθέτω σήμερα εδώ, καλώντας σας να…διατηρήσετε την ψυχραιμία σας διότι ενδεχομένως κάποια πράγματα να τα διαβάσετε για πρώτη φορά!
Το εν λόγω άρθρο μου έφτασε και στα χέρια της NASA, μέσω μιας φίλης Ελληνοαμερικανίδας, η οποία κατοικοεδρεύει στο LA. Ένας εκπρόσωπος τύπου της NASA (από τους περίπου 150 εκπροσώπους της, ανά την υφήλιο) ανέλαβε να μου απαντήσει. Το…ζουμί της απάντησης του ήταν, ότι όντως στις περισσότερες εκ των αποριών μου η NASA ουδόλως μπορεί να δώσει μια ικανοποιητική εξήγηση αλλά μια επόμενη επανδρωμένη αποστολή κρίθηκε αρκετά κοστοβόρα σε σχέση με το συνεχώς ελαττούμενο budget, που επενδύει η Αμερικανική Κυβέρνηση στην διαστημική έρευνα. Καταλάβατε;; Δη δη χρημάτων άνδρες Αθηναίοι ή καλύτερα…ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος, όπως έλεγε κι ο Δημοσθένης! Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια ουδόλως ευσταθεί κάτι τέτοιο, αφού οι ΗΠΑ δαπανούν τεράστια ποσά σε σκουπίδια και…τηλεσκουπίδια, ριάλιτι και παραγωγές για το πώς θα προωθηθεί στο κοινό η…διεμφυλικότητα, καθώς και το μύθευμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, σε συνεργασία (βεβαίως βεβαίως) με τα Ιδρύματα της Open Society και τις ΜΚΟ του μπάρμπα Σόρος!
Το λοιπόν, πώς είναι δυνατόν να θέλεις να ανακαλύψεις τί συμβαίνει σε εξωπλανήτες, οι οποίοι απέχουν χιλιάδες ή κι εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από την Γη την ώρα, που αγνοείς βασικούς και θεμελιώδεις νόμους της Φυσικής, που λαμβάνουν χώρα στην διαστημική γειτονιά σου, στον δορυφόρο σου;;!! (Ουσιαστικά ΔΕΝ πρόκειται για δορυφόρο της Γης αλλά για δίπολο Γης-Σελήνης. Όστις δείξει υπομονή και διαβάσει το άρθρο θα αποζημιωθεί). Για την ακρίβεια, η επιστήμη δεν μπορεί καν να δώσει απάντηση σε πολλά αινίγματα ΕΠΑΝΩ στην Γη μας, όπως σε ερήμους ή στα αβυσσαλέα βάθη των ωκεανών! Κατά συνέπεια, ας κατορθώσουμε εν πρώτοις να ιχνηλατήσουμε, να μελετήσουμε και να αποκρυπτογραφήσουμε τον…ημέτερον πλανήτη, πριν προβούμε στην έρευνα για αναζήτηση καινούριων μορφών ζωής στις εσχατιές του Σύμπαντος! Ίσως όμως, πριν κάνουμε και αυτό να πρέπει πρώτα να αναζητήσουμε και να αποκωδικοποιήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Πάμε όμως παρακάτω…
Μετά το Απόλλων 17, ούσα η τελευταία αποστολή στην Σελήνη, η NASA δεν έχει και πολλά για να υπερηφανεύεται, εάν εξαιρέσεις τις αποστολές στον Άρη. Τα τελευταία χρόνια, το μόνο, που κάνουν τόσο η NASA, όσο και η ESA είναι να κάνουν…βόλτες γύρω από τον πλανήτη μας θέτοντας δορυφόρους σε τροχιά και μεταφέροντας έξω από την ατμόσφαιρα της Γης , δισεκατομμυριούχους Κροίσους για ολιγόλεπτες τσάρκες, μπας και λάβουν κι από δαύτους κάποια χρηματοδότηση! Τω καιρώ τούτω, η NASA έχει πέσει…με τα μούτρα στην μελέτη των αστεροειδών, κυρίως αυτών, των οποίων οι τροχιές ευρίσκονται μεταξύ του Άρη και του Δία, στην λεγόμενη ζώνη των αστεροειδών. Οι τροχιές τους είναι ήδη χαρτογραφημένες έτη κι έτη, συνεπώς το επιχείρημα ότι παρακολουθούνται εναγωνίως και με τέτοια σπουδή, μπας και πέσει κάποιος από δαύτους στην κεφάλα μας (μήπως μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, όπως είπαν οι Γαλάτες στον Μ. Αλέξανδρο, όταν αυτός τους συνήντησε στον ποταμό Οίστρο ρωτώντας τους τί φοβούνται περισσότερο) είναι τουλάχιστον αίολο.
Αυτό που ψάχνει διακαώς η NASA (και το ψάχνει στο διάστημα) είναι μια τεράστια…μπάλα από πανάκριβα μέταλλα και ορυκτά! Τιτάνιο, χρυσό κ.α. ούτως ώστε να τρώνε με...χρυσά κουτάλια! Δυστυχώς, ουχί η ανθρωπότητα! Κάποιοι, μέσα από την Αμερικανική Αεροδιαστημική Υπηρεσία διατρανώνουν, ότι…τοιουτοτρόπως θα σβηστεί το παγκόσμιο χρέος! Τουτέστιν, το έλλειμμα των κρατών της Γης! Και σε ποιους ρε παλικάρια χρωστούν οι γήινοι;; Στους εξωγήινους;; Μάλλον τω καιρώ τούτω, όλοι μας χρωστάμε στης Μιχαλούς!
Τα σέβη μου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΡΛΑΣ
