Tρείς εβδομάδες μετά την σύγκρουση ανοιχτά των στενών Οτράντο μεταξύ ιταλικών και βρετανικών πολεμικών, το ελληνικό επιτελείο αποφασίζει μια επιδρομή κατά του λιμανιού του Αυλώνα, σημαντικού κόμβου ανεφοδιασμού των ιταλικών δυνάμεων. Πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά νυχτερινή επιδρομή στο λιμάνι, μετά τις 14-15/11 και 15-16/12 του 1940.
Τα ελληνικά αντιτορπιλικά “Βασίλισσα Όλγα” (D-15), “Βασιλεύς Γεώργιος” (D-14), “Σπέτσαι” (D-83), “Ψαρά” (D-98) και “Κουντουριώτης” πέρασαν υπό την κάλυψη του σκότους της νύχτας της 4ης προς 5η Ιανουαρίου το στενό του Οτράντο και βομβάρδισαν τις ιταλικές θέσεις του κόλπου του Αυλώνα.
Η επιδρομή είχε φτωχά αποτελέσματα, όπως λίγο-πολύ και οι άλλες δύο επιδρομές, με μικρές υλικές ζημιές και περιορίστηκε στον ψυχολογικό αντίκτυπο κυρίως στο εσωτερικό της χώρας. Με τον στρατό να πολεμά στα βουνά της Αλβανίας, η συμβολή του Βασιλικού Ναυτικού φαινόταν μικρή έως ανύπαρκτη στις καθημερινές ειδήσεις.
Σύντομα, το επιτελείο θα καταλάβαινε πως η έκθεση των πολύτιμων αντιτορπιλικών του στόλου σε τόσο κίνδυνο, μέσα από ναρκοπέδια, θαλάσσια περάσματα που κυριαρχούνταν από έναν ανώτερο εχθρικό στόλο και κάτω από την πλήρη αεροπορική κυριαρχία της ιταλικής αεροπορίας με ασήμαντα αποτελέσματα δεν είχε νόημα, δίνοντας τη σκυτάλη των περιπολιών στην εξίσου μικρή δύναμη υποβρυχίων.
https://www.ptisidiastima.com/
