H τουρκάλα δημοσιογράφος Uzay Bulut αναλύει το θέμα “Γκρίζοι Λύκοι – Who Are the Extremist ‘Grey Wolves’?”
- Αυτή η ιδεολογία [Τουρανισμός, ή η ευρύτερη τουρκική πατρίδα] πιστεύει στην ανωτερότητα μιας υποτιθέμενης τουρκικής φυλής και θέλει να ενώσει όλους τους Τούρκους κάτω από μια χώρα, το «Τουράν», που εκτείνεται από την Ευρώπη μέχρι τον Ειρηνικό. Αυτές οι ιδέες έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την οργάνωση Γκρίζοι Λύκοι και τις δράσεις της.
- Το ιδεώδες του «Τουράν» είναι ακόμα ζωντανό στην τουρκική πολιτική σκηνή. Πριν από μια συνάντηση στο προεδρικό μέγαρο στις 17 Νοεμβρίου, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο επικεφαλής του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), Devlet Bahçeli, πόζαραν με έναν χάρτη του λεγόμενου «τουρκικού κόσμου», ή του Τουράν, μπροστά από τις κάμερες.
- «Οι Γκρίζοι Λύκοι έχουν μακρά ιστορία τρομοκρατίας εναντίον εθνοτικών θρησκευτικών μειονοτήτων, αλλά οι ικανότητές τους έχουν εξελιχθεί. Είναι ισχυρότεροι από ό,τι στη δεκαετία του 2000. Η πολιτική συμμαχία του MHP με το ΑΚΡ πριν από τρία χρόνια τους νομιμοποίησε, δίνοντας στους Γκρίζους Λύκους μια νέα ώθηση.
- Είναι στρατιωτικοποιημένοι, δηλαδή έχουν στρατιωτική δομή, ασκούν επιρροή και κινούνται πλέον παγκοσμίως. Η αποστολή τους είναι ο παντούρκικος ισλαμισμός και οποιοσδήποτε χριστιανός εθνοτικός που υπάρχει στη σφαίρα που στοχεύει κινδυνεύει». — — International Christian Concern.
- Είναι καιρός τα πολιτισμένα έθνη να δουν πιο προσεκτικά τις βίαιες επιθέσεις και τις απειλές των Γκρίζων Λύκων εναντίον μειονοτήτων και αντιφρονούντων διανοουμένων εντός και εκτός Τουρκίας.
Το κίνημα των Γκρίζων Λύκων υπάρχει και είναι ισχυρό. Έχει μακρά ιστορία λουτρών αίματος σε όλη την Τουρκία και τώρα είναι ένα αυξανόμενο κίνημα σε όλη την Ευρώπη καθώς και στον Νότιο Καύκασο. Η ιδεολογία του Τουρανισμού, ή της ευρύτερης τουρκικής πατρίδας, πιστεύει στην ανωτερότητα μιας υποτιθέμενης τουρκικής φυλής και θέλει να ενώσει όλους τους Τούρκους κάτω από μια χώρα, τον «Τουράν», από την Ευρώπη μέχρι τον Ειρηνικό. Αυτές οι ιδέες έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την οργάνωση των Γκρίζων Λύκων και τις δράσεις της. Φωτογραφία: Ένας Τούρκος στρατιωτικός χαιρετά με το σημάδι των Γκρίζων Λύκων καθώς περιπολεί στην πόλη Atareb, στην κατεχόμενη από τους Τούρκους βόρεια Συρία, στις 19 Φεβρουαρίου 2020. (Φωτογραφία Aref Tammawi/AFP μέσω Getty Images)
Τον περασμένο μήνα, το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε μια τροποποίηση στον Νόμο περί Εθνικής Άμυνας για το οικονομικό έτος 2022 (NDAA) που θα μπορούσε να επηρεάσει το καθεστώς της ακροδεξιάς, εξτρεμιστικής ομάδας που δρα τόσο εντός όσο και εκτός Τουρκίας: των Γκρίζων Λύκων.
Η τροπολογία, που εισήγαγε η Κόγκρεσγούμαν Dina Titus (D-NV), απαιτεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να στείλει έκθεση στο Κογκρέσο σχετικά με τις δραστηριότητες των Γκρίζων Λύκων εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους — συμπεριλαμβανομένης μιας αξιολόγησης για το εάν οι Γκρίζοι Λύκοι πληρούν τις κριτήρια για να χαρακτηριστούν ως ξένη τρομοκρατική οργάνωση.
Οι Γκρίζοι Λύκοι (Bozkurtlar) είναι το άτυπο όνομα μιας τουρκικής εθνικιστικής οργάνωσης που ονομάζεται Εστίες Ιδεαλιστικών (Ülkü Ocakları). Ως πολιτικό κίνημα, αναφέρεται ως Ιδεαλιστικό Κίνημα και είναι υπεύθυνο για πολλές πράξεις βίας, συμπεριλαμβανομένης της απόπειρας δολοφονίας του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ το 1981.
Το 1968, οι Ιδεαλιστικές Καρδιές ιδρύθηκαν ως η μαχητική πτέρυγα του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), που σήμερα είναι σύμμαχος του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) της Τουρκίας.
Οι ΗΠΑ δεν είναι η μόνη χώρα που έχει αρχίσει να δίνει μεγαλύτερη προσοχή στις εγκληματικές δραστηριότητες των Γκρίζων Λύκων. Τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ Νταρμανέν ανακοίνωσε στο Twitter ότι η ομάδα των Γκρίζων Λύκων είχε απαγορευτεί στη Γαλλία. «Ενισχύει τις διακρίσεις και το μίσος και εμπλέκεται σε βίαιες ενέργειες», έγραψε σε σχετική ανακοίνωση. Η ανακοίνωση ήρθε αφότου ένα μνημείο της γενοκτονίας των Αρμενίων έξω από την πόλη της Λυών βανδαλίστηκε με κίτρινα γκράφιτι και φιλοτουρκικά συνθήματα.
Τον ίδιο μήνα, μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συνδέονται με την ομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία» πρότειναν να συμπεριληφθούν οι Γκρίζοι Λύκοι στον τρομοκρατικό κατάλογο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λέγοντας ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «καταδικάζει τις βίαιες πράξεις και την ιδεολογία των Γκρίζων Λύκων, των οποίων η επιρροή αντιπροσωπεύει απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και την Ευρώπη».
Στις 18 Νοεμβρίου, το γερμανικό κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα που καλούσε την κυβέρνηση να θέσει εκτός νόμου τις θυγατρικές οργανώσεις της ομάδας των Γκρίζων Λύκων, να αποτρέψει τη διαδικτυακή της δράση και να παρακολουθεί τις δραστηριότητές της.
Ο βουλευτής του Γερμανικού Κόμματος των Πρασίνων, Τζεμ Οζντεμίρ, ανέφερε πως πιστεύει ότι η ομάδα είναι η μεγαλύτερη δεξιά εξτρεμιστική οργάνωση στη Γερμανία, που αριθμεί έως και 20.000 μέλη. Η μεγαλύτερη οργάνωση-ομπρέλα των Γκρίζων Λύκων, σύμφωνα με την εσωτερική υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας, είναι η ADÜTF (Ομοσπονδία Δημοκρατικών Ιδεαλιστικών Τουρκικών Ενώσεων της Γερμανίας – Federation of Democratic Idealist Turkish Associations of Germany), με περίπου 170 ενώσεις και 7.000 μέλη. Ο Özdemir πρόσθεσε ότι οι Γκρίζοι Λύκοι είναι υπεύθυνοι για εκατοντάδες δολοφονίες στην Τουρκία, αλλά δεν περιόρισαν τις δραστηριότητές τους σε αυτή τη χώρα.
Το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών καταδίκασε την απόφαση της Γαλλίας, λέγοντας:
«Δεν υπάρχει τέτοιο κίνημα που να ονομάζεται «Γκρίζοι Λύκοι»», ανέφερε το σχετικό δελτίο τύπου. «Οι προσπάθειες προσφυγής σε φανταστικές αποφάσεις που προϋποθέτουν την ύπαρξη ενός τέτοιου κινήματος ή σχηματισμού που βασίζεται σε ορισμένα άτομα και τις πράξεις τους, αντανακλά την τελευταία αντιφατική ψυχολογία που ζυπάρχει σ’ αυτή η χώρα».
Στην πραγματικότητα, το κίνημα των Γκρίζων Λύκων υπάρχει και μάλιστα είναι εκτεταμένο και ισχυρό. Έχει μακρά ιστορία λουτρών αίματος σε όλη την Τουρκία και τώρα είναι ένα αυξανόμενο κίνημα σε όλη την Ευρώπη καθώς και στον Νότιο Καύκασο.
Το International Christian Concern ανέφερε τον Σεπτέμβριο:
«Η ιδεολογία του Γκρίζου Λύκου συνέχισε να εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, μαζί με τις απειλές βίας κατά των χριστιανών και κάθε άλλης ομάδας που στέκεται εμπόδιο στον τουρκικό επεκτατισμό».
«Γκρίζοι Λύκοι» στην Τουρκική Μυθολογία
Οι Τούρκοι εθνικιστές, συμπεριλαμβανομένων των παντουρκιστών, πιστεύουν ότι οι αρχαίοι πρόγονοί τους ζούσαν στην περιοχή μεταξύ των βουνών Tian Shan και Altai στην Κεντρική Ασία. Αυτή η περιοχή συνορεύει με την Κίνα. Οι Τούρκοι στην Κεντρική Ασία ήταν νομάδες που συχνά επιδίδονταν σε μεταναστεύσεις και κατακτήσεις. Τον 11ο αιώνα έφτασαν στην Ανατολία, που τότε την περιοχή ήλεγχε η Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία, και εισέβαλαν στην περιοχή προκαλώντας σφαγές.
Ο γκρίζος λύκος είναι ένα ζώο που θεωρείται ιερό στην τουρκική, την αλταϊκή και τη μογγολική μυθολογία. Είναι επίσης εθνικό σύμβολο. Ένα άρθρο στον τουρκικό ιστότοπο Karar, εξηγεί:
«Η πεποίθηση ότι κατάγονται από γκρίζους λύκους ήταν από καιρό μια μεγάλη πηγή υπερηφάνειας για τους Τούρκους, καθώς και μια αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης για το μέλλον τους… Πολλοί ήρωες στην τουρκική ιστορία έχουν ταυτιστεί με το σύμβολο του γκρίζου λύκου.
“Η ύπαρξη του γκρίζου λύκου στα τουρκικά έπη είναι καθαρά συμβολική. Εκφράζει την ανάπτυξη, την επέκταση και την ενδυνάμωση του έθνους. Καθώς οι Τούρκοι πιστεύουν και υπακούουν σε αυτήν την ιδέα, διατηρούν την κυριαρχία και την ανωτερότητά τους και όταν εγκαταλείπουν αυτήν την ιδέα, είναι ο γκρίζος λύκος που σώζει τους Τούρκους από καταστροφές.
…Σε αυτά τα έπη αποκαλύπτονται οι ακόλουθες ιδιότητες του γκρίζου λύκου, ο οποίος υπάρχει για να:
- Διασφαλίζει τη συνέχιση της καταγωγής [των Τούρκων],
- Καθοδηγεί τους Τούρκους και να
- -Σώζει τους Τούρκους από καταστροφές.”
Σύμφωνα με έναν μύθο που αφορά τον γκρίζο λύκο, οι Τούρκοι κατάγονται από ανθρώπους και λύκους.
“Στο «Έπος του Γκρίζου Λύκου», ένα αγόρι του οποίου έκοψαν τα πόδια και τα χέρια και αφέθηκε να πεθάνει, θεραπεύτηκε από μια λύκαινα που το τάιζε. Όταν οι στρατιώτες του εχθρού προσπάθησαν να σκοτώσουν το αγόρι, η λύκος το απήγαγε και το μετέφερε στα βουνά Αλτάι και τον έσωσε. Η λύκαινα τότε έμεινε έγκυος από αυτό το αγόρι και γέννησε 10 γιους. Η ανάπτυξη και η αναπαραγωγή αυτών των αγοριών έσωσε το τουρκικό έθνος από την εξαφάνιση.”
Τουρκισμός και Τουρανισμός
Η εθνικιστική ιδεολογία γνωστή ως Τουρκισμός ή Παντουρκισμός, που ονομάζεται επίσης Παντουρανισμός ή Τουρανισμός, άρχισε να εμφανίζεται τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Αυτή η ιδεολογία πιστεύει στην ανωτερότητα μιας υποτιθέμενης τουρκικής φυλής και θέλει να ενώσει όλους τους Τούρκους κάτω από μια χώρα, τον «Τουράν», που εκτείνεται από την Ευρώπη μέχρι τον Ειρηνικό. Αυτές οι ιδέες έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την οργάνωση Γκρίζοι Λύκοι και τις δράσεις της.
Το ιδεώδες του «Τουράν» είναι ακόμα ζωντανό στην τουρκική πολιτική σκηνή. Πριν από μια συνάντηση στο προεδρικό μέγαρο στις 17 Νοεμβρίου, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο επικεφαλής του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP), Devlet Bahçeli, πόζαραν με έναν χάρτη του λεγόμενου «τουρκικού κόσμου», ή του Τουράν, μπροστά στις κάμερες.
Ο Δρ. Fatih Yasli έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο “Το μίσος μας είναι η θρησκεία μας: Μελέτη για τον τουρκιστικό φασισμό”, αναλύοντας την ιστορία και τα ιδεολογικά επιχειρήματα των Γκρίζων Λύκων. Ο Yasli σημειώνε ότι Τουρανισμός θα πρέπει να αποκαλείται «εθνικιστικός τουρκικός φασισμός», επειδή οι Τουρανιστές «βάσισαν την ιδεολογία τους για τον εθνικισμό στο αίμα και την καταγωγή και υποστηρίζουν τον βιολογικό ρατσισμό».
“Είναι μια κρατική δομή, ένα από τα θεμελιώδη καθήκοντα της οποίας είναι να αποτρέψει τη φθορά της αγνότητας του αίματος της φυλής. Οραματίστηκαν επίσης μια κοινωνία “τάξης και αποστολής” συνυφασμένη με τον μιλιταρισμό. Σε μια τέτοια κοινωνία, οι σχέσεις ανωτέρου-κατωτέρου θα προσδιορίζονταν αυστηρά και οι πράξεις που θα παραβίαζαν αυτήν την ιεραρχία θα τιμωρούνταν με τον πιο σκληρό τρόπο. Επανασχεδίασαν την πολιτική ως βιοπολιτική που θα επενέβαινε άμεσα, θα ρύθμιζε και θα έλεγχε τον πληθυσμό, τη γέννηση και το γάμο. Είχαν επίσης μια πολύ ισχυρή επιθυμία για αλυτρωτισμό (επεκτατισμός ), μια ορισμένη πίστη στον κοινωνικό δαρβινισμό και θεωρούσαν τη ζωή πόλεμο επιβίωσης. Λάτρευαν τον θάνατο και τον πόλεμο και ένιωθαν ένα πολύ βαθύ μίσος για κάθε τι θυληκό, για τις ιδέες της ειρήνης, του διεθνισμού, του κοσμοπολιτισμού, για τη διανόηση και τον κομμουνισμό, ο οποίος νόμιζαν ότι αντιπροσώπευε όλα αυτά τα πράγματα”.
“Τα ιδεολογικά επιχειρήματα του κινήματος που ονομάζεται ρατσιστικός-τουρανισμός συμφωνούν σαφώς με το παγκόσμιο διάγραμμα της φασιστικής ιδεολογίας…
…Ο τουρκικός φασισμός βασίζεται στη θέση ότι είναι εχθρός όλου του κόσμου, με τον ίδιο τρόπο που ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν εχθρός των Εβραίων. Καθώς οι Τουρκοφασίστες ορίζουν τη ζωή ως πόλεμο, ένα φυσικό αποτέλεσμα αυτής της κατανόησης είναι ότι πιστεύουν ότι «εσωτερικοί» και «εξωτερικοί» εχθροί των Τούρκων υπάρχουν παντού και αυτοί οι εχθροί είναι οι εξής: μειονότητες, Εβραίοι, Κούρδοι, Αρμένιοι, Άραβες, Ρώσοι, κομμουνιστές είναι ύπουλοι και επικίνδυνοι εχθροί αυτού του κόσμου του πολέμου. Για τους Τούρκους φασίστες, όποιος είναι ξένος είναι εχθρός. Ο Atsiz έγραψε σε ένα άρθρο του 1934 ότι «οι εξωτερικοί εχθροί του τουρκικού έθνους είναι ολόκληρος ο κόσμος».”
Η Nihal Atsız (1905-1975), κορυφαία τουρκική προσωπικότητα, όρισε το ιδεώδες του τουρκισμού ως εξής:
«Οι Τούρκοι που κυριαρχούν στη γεωγραφία του Τουράν (μεγάλη τουρκική πατρίδα) είναι πάνω από όλους και είναι ανώτεροι από όλα τα άλλα έθνη».
Ο τουρκισμός ήταν μια από τις ιδεολογίες της οθωμανικής κυβέρνησης υπό την ηγεσία του εθνικιστικού κυβερνώντος κόμματος της Επιτροπής Ένωσης και Προόδου, των Νεοτούρκων. Διέπραξαν την πρώτη φάση της γενοκτονίας των χριστιανών της περιόδου 1913-23 με στόχο Αρμένιους, Ασσύριους και Έλληνες. Η σημαντικότερη πολιτική δύναμη της περιόδου, η Ένωση και Πρόοδος, μετέτρεψε τον τουρκισμό σε επίσημη ιδεολογία της οθωμανικής κυβέρνησης. Ο ιστορικός Suren Manukyan σημειώνει ότι ο τουρκισμός και ο παντουρκισμός κατά την εποχή των Νεότουρκων «στόχευαν στη δημιουργία μιας ομοιογενούς Τουρκίας και μιας Μεγάλης Τουρανικής υπερδύναμης που θα ένωνε όλους τους τουρκόφωνους λαούς μέχρι την Κεντρική Ασία».
Η παντουρκική-τουρανιστική ιδεολογία — μαζί με την τζιχάντ που κηρύχθηκε τον Νοέμβριο του 1914 — ήταν μεταξύ των ιδεολογιών που οδήγησαν στη γενοκτονία.
Σήμερα, οι Τούρκοι εθνικιστές είτε αρνούνται πεισματικά τη γενοκτονία είτε διακηρύσσουν περήφανα ότι «θα το έκαναν ξανά».
Δεκαετίες 1930 και 1940: Ο τουρκισμός συνδυάζεται με τον ναζισμό
Ο Δρ. Yasli γράφει ότι ο αντισημιτισμός κυριάρχησε στο τουρκικό φασιστικό κίνημα τις δεκαετίες του 1930 και του 1940. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, πολλοί Τούρκοι στοχαστές συνδύασαν τον τουρκισμό με τον γερμανικό ναζισμό. Αυτό επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τα ιδεολογικά επιχειρήματα του κινήματος των Γκρίζων Λύκων. Από τότε, ιδεολόγοι όπως ο Nihal Atsız, ο Reha Oğuz Türkkan, ο Rıza Nur, ο Fethi Tevetoğlu και ο Orhon Seyfi Orhon βοήθησαν όλο και περισσότερο στη διάδοση των ιδεών υπεροχής του τουρκικού έθνους.
Η Nihal Atsız, ένας εξέχων υποστηρικτής των Ναζί, θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ως ο ιδρυτής και ιδεολόγος του φασιστικού κινήματος στην Τουρκία. «Η πρώτη χώρα που έλυσε το εβραϊκό ζήτημα είναι η Γερμανία», έγραψε ο Atsız. «Τα άλλα έθνη πρέπει να πάρουν μαθήματα από αυτό».
Πέρυσι, ένα πάρκο στην Κωνσταντινούπολη πήρε το όνομα του Atsız, ο οποίος ήταν γνωστός για την ρατσισιτκή του ιδεολογία, που θεωρούσε τους Τούρκους «ανώτερο έθνος».
Στο βιβλίο της “Η Τουρκία, οι Εβραίοι και το Ολοκαύτωμα”, η μελετήτρια Corry Guttstadt περιγράφει τον Atsız ως «Τούρκο απολογητή του γερμανικού ναζισμού»:
“Ο Νιχάλ Ατσίζ ήταν φανατικός υποστηρικτής των Ναζί. Χαρακτήριζε τον εαυτό του “ρατσιστή, παντουρκιστή και τουρανιστή” και ήταν φανερός αντισημίτης. Από το 1934 και μετά, ο Ατσίζ εξέδωσε το τουρανιστικό περιοδικό Orhun, στο οποίο υποστήριζε μια Μεγάλη Τουρκική Αυτοκρατορία εκτεινόμενη από τη Μεσόγειο ως τον Ειρηνικό. Ο τουρκισμός βασιζόταν σε δεσμούς αίματος και φυλής· υποστήριξε την επιστροφή στις προ-ισλαμικές τουρκικές πεποιθήσεις”.
Όταν οι εβραϊκές κοινότητες της ανατολικής Θράκης δέχθηκαν επίθεση κατά τη διάρκεια του αντιεβραϊκού πογκρόμ του 1934, τα γραπτά του Atsız οδήγησαν σε βία. Ο ιστορικός Rifat Bali σημείωσε ότι πριν από τις ταραχές, ο Atsız είχε το ελεύθερο όριο να κάνει ωμή αντισημιτική προπαγάνδα χωρίς καμία παρέμβαση από το κράτος.
Ένας άλλος Τούρκος ιδεολόγος, ο Reha Oğuz Türkkan, έγραψε «τη διαθήκη των Γκρίζων Λύκων» το 1942:
- Ποια είναι η ιδεολογία μας; Ο τουρκισμός των Γκρίζων Λύκων
- Τι πιστεύουμε; Ότι η τουρκική φυλή και το τουρκικό έθνος είναι ανώτερα από κάθε φυλή και κάθε έθνος!
- Ποια είναι η πηγή αυτής της ανωτερότητας; Το τουρκικό αίμα.
- Οι Τούρκοι γεννιούνται ανώτεροι; Οι Τούρκοι είναι εκ φύσεως ανώτεροι και ταλαντούχοι. Ο Τούρκος αντλεί την εξυπνάδα, την ανδρεία, τη στρατιωτική ιδιοφυΐα και το μεγάλο ταλέντο και την ικανότητά του από το αίμα του.
- Μπορεί αυτό το πλεονέκτημα να χαθεί; Ακόμα κι αν μειωθεί με την επίδραση της κακής διοίκησης και του κακού περιβάλλοντος, αυτό είναι προσωρινό. Μόλις ο Τούρκος δημιουργήσει μια καλή διοίκηση και ένα καλό περιβάλλον, αυτό θα επιτρέψει τη δική του ανάπτυξη και αυτή η υπεροχή θα λάμψει ξανά.
- Πότε μπορεί αυτή η υπεροχή να εξαφανιστεί τελείως; Αν αναμειχθεί το τουρκικό αίμα με ξένο αίμα, εν προκειμένω οι γενιές που θα γεννηθούν υβριδικές και ανάμικτες δεν έχουν τα φυσικά και ηθικά χαρακτηριστικά του Τούρκου και δεν μπορούν να είναι ανώτερης καταγωγής σαν γνήσιοι Τούρκοι.
- Γιατί οι Γκρίζοι Λύκοι είναι ρατσιστές; Ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι Γκρίζοι Λύκοι είναι ρατσιστές είναι κοινωνικός· ξέρουν ότι μόνο οι Τούρκοι μπορούν να ωφελήσουν τους Τούρκους. Οι μη Τούρκοι και κάθε είδους προσήλυτοι, ανεξάρτητα από την τουρκική κουλτούρα με την οποία έχουν μεγαλώσει, δεν θα μοιάζουν ποτέ με αληθινούς Τούρκους. ούτε θα μπορέσουν να υπηρετήσουν αυτό το έθνος σαν πραγματικοί Τούρκοι.
- Όταν λέτε Τούρκοι, εννοείτε εκείνους που ήταν [καθαρόαιμοι] Τούρκοι από τις προηγούμενες γενιές; Αυτό θα ήθελε η καρδιά μου. Αλλά οι Γκρίζοι Λύκοι που βλέπουν τις πραγματικότητες θεωρούν Τούρκους και εκείνους των οποίων οι πρόγονοι είναι κατά τα τρία τέταρτα Τούρκοι ή που έχουν εκτουρκιστεί με αίμα για τέσσερις γενιές.
- Οι Γκρίζοι Λύκοι είναι παντουρκιστές; Ναί.
Οι ρατσιστικές ιδέες βρήκαν υποστήριξη και από την τότε τουρκική κυβέρνηση. Ο Δρ. Ο Γιασλί σημειώνει ότι η τότε τουρκική κυβέρνηση ανέχτηκε τις δραστηριότητες του τουρκικού φασιστικού κινήματος: η κυβέρνηση είχε εμπορικές και πολιτικές σχέσεις με τη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και ορισμένα μέλη της τουρκικής κυβέρνησης ένιωθαν κοντά στην τουρκική φασιστική ιδεολογία και είχαν μεγάλη συμπάθεια για τη ναζιστική Γερμανία. Η γερμανοτουρκική συνθήκη φιλίας, για παράδειγμα, υπογράφηκε μεταξύ της Ναζιστικής Γερμανίας και της Τουρκίας στην Άγκυρα στις 18 Ιουνίου 1941. Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Αρχείων και Αρχείων των Η.Π.Α.:
«Τον Οκτώβριο του 1941 η Γερμανία συνήψε μια σημαντική εμπορική συμφωνία με την Τουρκία, η οποία προέβλεπε ανταλλαγή τουρκικών πρώτων υλών, ιδιαίτερα μεταλλεύματος χρωμίτη, για γερμανικό πολεμικό υλικό, μαζί με προϊόντα σιδήρου και χάλυβα και άλλα βιομηχανοποιημένα προϊόντα, προκειμένου να τραβήξει την Τουρκία περαιτέρω στην τροχιά του Άξονα. Το 1943 η Τουρκία κάλυπτε ουσιαστικά το 100 τοις εκατό των γερμανικών αναγκών. Σύμφωνα με τον Άλμπερτ Σπέερ, τον Υπουργό Εξοπλισμών του Χίτλερ, η γερμανική πολεμική μηχανή θα είχε σταματήσει χωρίς μετάλλευμα χρωμίτη».
Την περίοδο εκείνη, πολλές τουρκικές εφημερίδες, όπως η Cumhuriyet, έκαναν προπαγάνδα υπέρ της ναζιστικής Γερμανίας. Αξιωματούχοι, όπως ο τότε πρωθυπουργός, Şükrü Saracoğlu, μέλος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, Fevzi Çakmak, εξέφρασαν επίσης με υπερηφάνεια ρατσιστικές ιδέες. Ο Σαράτσογλου, για παράδειγμα, είπε στο κοινοβούλιο της Τουρκίας:
«Είμαι Τούρκος πρωθυπουργός… Ο τουρκισμός είναι θέμα αίματος για εμάς όσο και θέμα πολιτισμού».
Σύμφωνα με αυτήν την ιδεολογία, οι πολιτικές της τουρκικής κυβέρνησης έκαναν συστηματικές διακρίσεις σε βάρος των μειονοτήτων. Για παράδειγμα, αναζητήθηκαν προϋποθέσεις όπως «το να είναι τουρκικής φυλής» για την εισαγωγή ατόμων σε στρατιωτικά λύκεια. Επιπλέον, υπό την κυβέρνηση Σαράκογλου, στις 11 Νοεμβρίου 1942, η Τουρκία θέσπισε τον νόμο περί φόρου περιουσίας -Βαρλίκ Βεργκισι- που στόχευε Αρμένιους, Εβραίους και Έλληνες, για να εξαλείψει τους μη μουσουλμάνους από την οικονομία. Όσοι δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους φόρους στάλθηκαν σε στρατόπεδα εργασίας, απελάθηκαν ή οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν από την κυβέρνηση.
Με την υποστήριξη της τότε τουρκικής κυβέρνησης, οι ιδεολογίες της δεκαετίας του 1940, που διέδιδαν ρατσιστικές ιδέες, διαμόρφωσαν την ιδεολογική υποδομή του τουρκοτουρανιστικού κινήματος αναμειγνύοντας αυτές τις ιδέες με τον ναζισμό.
1969: Οι θιασώτες της ανωτερότητας του τουρκικού έθνος μετατρέπονται σε πολιτικό κόμμα
Στη δεκαετία του 1960, οι οπαδοί του τουρκικού ρατσιστικού εθνικισμού οργανώθηκαν επίσημα σε ένα πολιτικό κόμμα. Ο Alparslan Türkeş, μια υπερεθνικιστική στρατιωτική φιγούρα, εντάχθηκε με την ομάδα του στο Ρεπουμπλικανικό Εθνικό Κόμμα των Χωρικών (CKMP) τον Φεβρουάριο του 1963 και έγινε ηγέτης του το 1965.
Ο Türkeş κυκλοφόρησε ένα πολιτικό φυλλάδιο με τίτλο “Το Δόγμα των Εννιά Φωτεινών Πηγών”, το οποίο έγινε η ιδεολογική ραχοκοκαλιά του κόμματος στο συνέδριό του το 1967. Ο Türkeş ανακηρύχθηκε τότε «αρχηγός» του κινήματος. Στο συνέδριο που έγινε δύο χρόνια αργότερα, το όνομα του κόμματος άλλαξε σε Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) και ολοκληρώθηκε η διαδικασία μετατροπής του κινήματος σε πολιτικό κόμμα.
Δεκαετία 1970: Το Ισλάμ γίνεται κύριο μέρος του τουρκισμού μέσω της «τουρκο-ισλαμικής σύνθεσης»
Το MHP, του οποίου η ιδρυτική ιδεολογία διαμορφώθηκε στο συνέδριο το 1969, υιοθέτησε επίσης μια αλλαγή στην ιδεολογία του κινήματος. Η ρατσιστική ιδεολογία που εκπροσωπούσε ο «ιστορικός» ηγέτης του κινήματος, Nihal Atsız, συνδυάστηκε στη συνέχεια με ισλαμικά μοτίβα, μια αλλαγή απαραίτητη για να γίνει το κίνημα μαζικό. Ίσως να μην ήταν εύκολο για μια τουρκική ταυτότητα που βασίζεται αποκλειστικά στη φυλή να είναι δημοφιλής στις πλατιές μάζες. Ως εκ τούτου, το MHP, υπό την ηγεσία του Türkeş, είχε ως στόχο να απευθύνει έκκληση στα συντηρητικά και θρησκευτικά αισθήματα των μαζών. Για το σκοπό αυτό, το MHP πρόσθεσε το σουνιτικό Ισλάμ στην τουρκική του ταυτότητα. Ο Seyyid Ahmet Arvasi, (1932-1988), ιδεολόγος των Γκρίζων Λύκων, επεξεργάστηκε την έννοια ως «Ο Τουρκισμός είναι το σώμα μας, το Ισλάμ είναι η ψυχή μας». Το τουρκικό έθνος, υποστήριξε ο Arvasi, θα πρέπει να κυριαρχήσει στην παγκόσμια τάξη.
Σύμφωνα με τον μελετητή Ευάγγελο Αρεταίο:
“Ο Türkeş και οι οπαδοί του… υποστήριξαν πλήρως τη νέα έννοια της «Τουρκο-Ισλαμικής σύνθεσης». Αυτή η σύνθεση βάζει το Ισλάμ στην πολιτιστική και όχι στην πολιτική του διάσταση, στο ίδιο επίπεδο με την εθνότητα (το να είσαι Τούρκος) ως δύο συστατικά του τουρκικού εθνικισμού».
Ο χαιρετισμός των Γκρίζων Λύκων
Το MHP και οι Γκρίζοι Λύκοι έχουν ένα “σημάδι χεριού” που έχει γίνει το σύμβολο του κινήματος. Ο Türkeş απέδωσε ένα συγκεκριμένο νόημα στο σημάδι, το οποίο εξήγησε στον Osman Bölükbaşı, τον ιδρυτή του Κόμματος του Έθνους, ως εξής:
“Αυτό το μικρό δάχτυλο είναι τούρκικο και αυτός ο δείκτης είναι το Ισλάμ. Ο χώρος μεταξύ τους με τον οποίο κάνουμε αυτό το σημάδι του Γκρίζου Λύκου είναι ο κόσμος. Και το σημείο όπου συναντώνται τα υπόλοιπα 3 δάχτυλα είναι η σφραγίδα. Με άλλα λόγια, αν κάνουμε το σημάδι, θα προκύψει το εξής: Θα βάλουμε την Τουρκο-Ισλαμική Σφραγίδα στον Κόσμο”.
Ορισμένοι Τούρκοι εθνικιστές χρονολογούν τoν συγκεκριμένο χαιρετισμό του Γκρίζου Λύκου στα αντικείμενα που φέρεται να βρέθηκαν στην Κίνα. Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ:
«Είναι προφανές από το «άγαλμα του Τούρκου Χαν [βασιλιά]» του 6ου αιώνα που βρέθηκε στις σπηλιές ότι το σημάδι του Γκρίζου Λύκου ήταν το σημάδι νίκης των Τούρκων Χαν στην προ-ισλαμική περίοδο Gokturk [Πρώτη Τουρκική Αυτοκρατορία] και άλλων τουρκικών κρατών [νομαδικές συνομοσπονδίες τουρκικών λαών στη μεσαιωνική Εσωτερική Ασία]».
Αυτό το σημάδι δεν έχει υιοθετηθεί μόνο από τους Γκρίζους Λύκους αλλά και από άλλους Τούρκους πολιτικούς ηγέτες, συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν, και του επικεφαλής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης Kemal Kılıçdaroğlu.
Τον Μάρτιο του 2019, η Αυστρία απαγόρευσε τον χαιρετισμό του Γκρίζου Λύκου. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών «καταδίκασε έντονα» την απόφαση και κάλεσε την Αυστρία να «διορθώσει αυτό το λάθος», λέγοντας ότι «προσβάλλει βαθιά τις διμερείς σχέσεις Τουρκίας-Αυστρίας».
Σφαγές από Γκρίζους Λύκους σε όλη την Τουρκία
Μέχρι το 1970, οι Γκρίζοι Λύκοι σχημάτισαν την οργανωτική τους δομή μέσα στις «ιδεαλιστικές εστίες» σε όλη την Τουρκία και κλιμάκωσαν την επιθετικότητά τους εναντίον μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των Αλεβιτών, μιας διωκόμενης θρησκευτικής μειονότητας, και των αριστερών στη χώρα.
Για παράδειγμα, στις 16 Μαρτίου 1978, οι Γκρίζοι Λύκοι — με τη βοήθεια της αστυνομίας — διέπραξαν σφαγή κατά αριστερών φοιτητών στην πανεπιστημιούπολη Beyazit του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. Επτά φοιτητές σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 40 τραυματίστηκαν.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του ίδιου έτους, οι Γκρίζοι Λύκοι επιτέθηκαν στους Αλεβίτες και τους αριστερούς σε πολλές πόλεις της κεντρικής και ανατολικής Ανατολίας. Ειδικά εκεί όπου ζούσαν μαζί οι αλεβίτες και οι σουνιτικοί πληθυσμοί, ο σουνιτικός πληθυσμός κλήθηκε να «διεξάγει τζιχάντ εναντίον των Αλεβιτών και των κομμουνιστών». Στις 17 Απριλίου, στην πόλη Μαλάτια, σπίτια και χώροι εργασίας που ανήκαν σε Αλεβίτες καταστράφηκαν και πυρπολήθηκαν. Κατά τη διάρκεια της σφαγής που διήρκεσε για τρεις ημέρες, επτά Αλεβίτες δολοφονήθηκαν και περίπου 100 τραυματίστηκαν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Από τις 3 έως τις 7 Σεπτεμβρίου, στην πόλη Σεβάστεια, πραγματοποιήθηκαν επιθέσεις κατά τις οποίες 10 Αλεβίτες δολοφονήθηκαν και 93 τραυματίστηκαν. Σπίτια και άλλες περιουσίες που ανήκαν σε Αλεβίτες και αριστερούς κάηκαν.
Στις 9 Οκτωβρίου 1978, επτά νεαρά μέλη του Εργατικού Κόμματος της Τουρκίας (TIP) δολοφονήθηκαν βάναυσα από Γκρίζους Λύκους στη γειτονιά Bahçelievler στην Άγκυρα. Είτε στραγγαλίστηκαν με σύρμα είτε πυροβολήθηκαν στο κεφάλι στα σπίτια τους.
Στην πόλη Maras στη νοτιοανατολική Τουρκία τον Δεκέμβριο του 1978, οι Γκρίζοι Λύκοι στόχευσαν ξανά τους Αλεβίτες. Πριν από τη σφαγή, κατά τη διάρκεια ενός κηρύγματος της Παρασκευής, ένας ιμάμης προκάλεσε τους σουνίτες μουσουλμάνους να «καθαρίσουν τους Αλεβίτες και τους μη θρησκευόμενους». Άλλες βίαιες κλήσεις έγιναν επανειλημμένα από μεγάφωνα. Έκαψαν ζωντανά μερικά από τα θύματά τους, τα έσφαξαν με τσεκούρια και βίασαν γυναίκες. Τα νοσοκομεία πολιορκήθηκαν και οι τραυματίες σκοτώθηκαν. Οι άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν πυρπολήθηκαν και πυροβολήθηκαν με αυτόματα όπλα. Αν και ο κυβερνήτης της πόλης κήρυξε απαγόρευση κυκλοφορίας, ο όχλος δεν σταμάτησε. Η αστυνομία και ο στρατός έμειναν αδρανείς και δεν έκαναν τίποτα για να προστατεύσουν τους Αλεβίτες. Κατά τη διάρκεια της σφαγής, η οποία διήρκεσε πέντε ημέρες, σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων μωρά, παιδιά και έγκυες γυναίκες, ενώ εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι δράστες, πολλοί από τους οποίους ήταν Γκρίζοι Λύκοι, έριξαν βενζίνη σε όσους δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με το Ισλάμ.
Στις 16 Μαΐου 1979, κατά τη διάρκεια μιας σφαγής στην περιοχή Piyangotepe στην Άγκυρα, οι Γκρίζοι Λύκοι σκότωσαν 7 ανθρώπους και τραυμάτισαν 10 με επιδρομή και πυροβολισμούς σε ένα καφέ όπου συχνά συγκεντρώνονταν αριστεροί.
Το 1980, η βία κλιμακώθηκε. Οι Γκρίζοι Λύκοι δολοφόνησαν βουλευτές, εισαγγελείς, καθηγητές και δημοσιογράφους, καθώς και έναν από τους ηγέτες του τουρκικού εργατικού κινήματος, τον Kemal Türkler, στις 20 Ιουλίου 1980.
Άλλες εθνοτικές μειονότητες όπως οι Κούρδοι έχουν επίσης στοχοποιηθεί. Το MHP έχει υιοθετήσει μια πολιτική απόρριψης της επίλυσης του κουρδικού ζητήματος στην Τουρκία με δημοκρατικά μέσα. Τον Μάρτιο, οι αξιωματούχοι του MHP ανακοίνωσαν ότι ετοίμασαν μια δικογραφία που θα απαιτούσε από το Ανώτατο Δικαστήριο το κλείσιμο του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), ενός φιλοκουρδικού κόμματος της αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο της Τουρκίας. Τον Οκτώβριο, ο πρόεδρος του MHP Devlet Bahçeli έβαλε για άλλη μια φορά στο στόχαστρο το HDP, το οποίο αντιμετωπίζει επί του παρόντος μια υπόθεση κλεισίματος στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας, και είπε ότι το HDP πρέπει να κλείσει. Ο Bahçeli, σύμφωνα με την ιδεολογία του κόμματός του, αρνείται επίσης την ύπαρξη κουρδικού πολιτικού ζητήματος στην Τουρκία. Τον Σεπτέμβριο, για παράδειγμα, είπε:
“Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το κουρδικό ζήτημα στην Τουρκία. Όποιος λέει, επιμένει ή ισχυρίζεται ότι υπάρχει είναι δειλοί των οποίων η καρδιά δεν χτυπά με το τουρκικό έθνος.”
Η τουρκική εθνικιστική άρνηση χορήγησης ίσων δικαιωμάτων στους Κούρδους οδηγεί σε προσπάθειες επίλυσης του ζητήματος με μιλιταριστικά ή αυταρχικά μέσα, κάτι που κάνει η τουρκική κυβέρνηση εδώ και δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια, για παράδειγμα, οι δημοκρατικά εκλεγμένοι Κούρδοι δήμαρχοι σε όλη την ανατολική Τουρκία έχουν απολυθεί και αντικαταστάθηκαν από αξιωματούχους της κυβέρνησης. Συνολικά 49 δήμαρχοι του HDP έχουν αποπεμφθεί με διάφορες κατηγορίες και στη θέση τους έχουν διοριστεί διαχειριστές. Επιπλέον, τουλάχιστον 31 δήμαρχοι του HDP έχουν συλληφθεί, μαζί με χιλιάδες μέλη του κόμματος καθώς και Κούρδους δημοσιογράφους και δικηγόρους που φυλακίζονται στην Τουρκία. Ένας σύμμαχος της κυβέρνησης του Ερντογάν, το MHP, υποστηρίζει και ενθαρρύνει τις αντιδημοκρατικές κυβερνητικές πολιτικές κατά του HDP.
Η άρνηση του MHP να λυθεί το κουρδικό ζήτημα με δημοκρατικό τρόπο συνοδεύτηκε από επιθέσεις, όπως απειλές, ξυλοδαρμούς, απόπειρες λιντσαρίσματος και δολοφονίες κατά μελών της κουρδικής κοινότητας σε ολόκληρη την Τουρκία.
Οι Γκρίζοι Λύκοι δραστηριοποιούνται επίσης στην τουρκοκρατούμενη βόρεια Κύπρο. Το 2015, όταν δύο Τουρκοκύπριοι — η Çinel Senem και ο Koray Chief Correctional — δικάστηκαν σε «δικαστήριο» στην κατεχόμενη πόλη της Αμμοχώστου επειδή κυμάτισαν στον χώρο εργασίας τους τη σημαία της χώρας τους, της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γκρίζοι Λύκοι επιτέθηκαν στο ζευγάρι μπροστά από το δικαστικό μέγαρο και φώναξαν συνθήματα για το θάνατο και την καταστροφή τους, αναφέρει η εφημερίδα Afrika.
Οι Αρμένιοι έχουν επίσης υποστεί τη βία των Γκρίζων Λύκων και είναι αντιμέτωποι με ρητορική μίσους. Το 2015, ο επικεφαλής των Ιδεαλιστικών Εστιών (Γκρίζοι Λύκοι) στην πόλη του Καρς, Tolga Adıgüzel, ισχυρίστηκε ψευδώς ότι ήταν Αρμένιοι ήταν εκείνοι που διέπραξαν γενοκτονία κατά των Τούρκων το 1915. Στη συνέχεια συνέχισε να απειλεί τους Αρμένιους:
“Είναι τα ξεπουλημένα δόλια μυαλά εντός και εκτός Τουρκίας που προσπαθούν να εξαντλήσουν την υπομονή μας; Ή μήπως πρέπει να πάμε να κυνηγήσουμε Αρμένιους στους δρόμους του Καρς;”
Τον Οκτώβριο του 2020, οι Τούρκοι εθνικιστές έκαναν ακριβώς αυτό — αυτή τη φορά, στη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου 44 ημερών στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ στον Νότιο Καύκασο, εκατοντάδες Τούρκοι που αναζητούσαν Αρμένιους βγήκαν στους δρόμους στη γαλλική πόλη της Λυών. Οι Γκρίζοι Λύκοι, παρελαύνοντας με τουρκικές σημαίες, φώναζαν Allahu Akbar (Ο Αλλάχ είναι ο μεγαλύτερος) και “Πού είστε Αρμένιοι; Πού είστε; Είμαστε εδώ… γιοι σκύλων”.
Ο Jonathan Lacôte, πρεσβευτής της Γαλλίας στην Αρμενία, ανακοίνωσε ότι η γαλλική αστυνομία προστατεύει τα αρμενικά κοινοτικά κέντρα στη Γαλλία από τουρκικές επιθέσεις και βανδαλισμούς.
Όπως σημειώνει η International Christian Concern:
“Οι Γκρίζοι Λύκοι έχουν μακρά ιστορία τρομοκρατίας εναντίον εθνοτικών θρησκευτικών μειονοτήτων, αλλά οι ικανότητές τους έχουν εξελιχθεί το τελευταίο διάστημα. Είναι ισχυρότεροι από ό,τι στη δεκαετία του 2000. Η πολιτική συμμαχία του MHP με το ΑΚΡ πριν από τρία χρόνια τους νομιμοποίησε, δίνοντας στους Γκρίζους Λύκους μια νέα ώθηση. Έχουν στρατιωιτκή δομή και στρατιωιτκή πειθαρχία, ασκούν επιρροή και κινούνται παγκοσμίως. Η αποστολή τους είναι ο παντουρκικός ισλαμισμός και οποιοσδήποτε χριστιανός εθνοτικός που υπάρχει στη σφαίρα που στοχεύει, κινδυνεύει».
Είναι καιρός τα πολιτισμένα έθνη να δουν πιο προσεκτικά τις βίαιες επιθέσεις και τις απειλές των Γκρίζων Λύκων εναντίον μειονοτήτων και αντιφρονούντων διανοουμένων εντός και εκτός Τουρκίας.
Η Uzay Bulut, είναι Τουρκάλα δημοσιογράφος και διακεκριμένη ανώτερη συνεργάτης στο Ινστιτούτο Gatestone.
Πηγή: gatestoneinstitute
