Γιατί οι ΗΠΑ θέλουν να εγκατασταθούν στην Ουκρανία
Η Ρωσία κατανοώντας ότι δεν μπορεί να σταματήσει την προώθηση των αμερικανικών στρατευμάτων κοντά στα σύνορα της, ξεκίνησε την παραγωγή προηγμένων οπλικών συστημάτων, που να μπορούν να αποκαταστήσουν την διατάραξη της ισορροπίας δυνάμεων που επιχειρούν να πετύχουν οι Αμερικανοί έξω από την «πόρτα» της.
Το όνειρο των ΗΠΑ είναι να εγκαταστήσου πυρηνικούς πυραύλους στην Ουκρανία, ώστε να εκβιάζουν την Ρωσία με άμεσο πυρηνικό πλήγμα, που δεν θα μπορεί να αντιμετωπιστεί, λόγω της εγγύτητας των πυραύλων με την ρωσική επικράτεια.
Επί του πρακτεόυ η Μόσχα θα τεθεί στο «στόχαστρο» των Αμερικανών. Αντίθετα για να απειληθούν με «αμοιβαία καταστροφή» από κοντινή απόσταση η Νέα Υόρκη, η Φιλαδέλφεια, το Λος Άντζελες κ.λ.π. αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο με την προσέγγιση των ρωσικών πυρηνικών υποβρυχίων στην Ανατολική και την Δυτική Ακτή των ΗΠΑ.
Οι Αμερικανοί θέλουν να εξασφαλίσουν ότι θα έχουν το πρώτο πλήγμα καθώς αυτό πιστεύουν θα τους δώσει τη νίκη σε έναν πυρηνικό πόλεμο χωρίς να υποστούν ισοδύναμες συνέπειες.
¨Ετσι η Ρωσία έχει ξεκινήσει ήδη την έρευνα για την ανάπτυξη νέων υπερηχητικών στρατηγικών πυραυλικών συστημάτων, που μπορεί αντικαταστήσουν στο μέλλον τα πανίσχυρα υπερηχητικά όπλα τύπου «Avangard», σε περίπτωση που οι ΗΠΑ αναπτύξουν δικό τους σύστημα αντιμετώπισης των ρωσικών «αόρατων» βαλλιστικών πυραύλων, όπως δήλωσε ο Συνταγματάρχης Σεργκέι Καρακάεφ
Συγκεκριμένα ο Διοικητής των Στρατηγικών Πυραυλικών Δυνάμεων της Ρωσίας υπογράμμισε την σημασία που έχει η ανάπτυξη προηγμένων υπερηχητικών όπλων για την άμυνα της χώρας του, ειδικότερα για την αντιμετώπιση των εχθρικών απειλών από την Δύση.
Σε ό,τι αφορά τον Avangard, πρόκειται για ένα σύστημα πυραύλων νέας γενιάς που είναι ικανοί, σύμφωνα με τη Μόσχα, να πλήξουν έναν στόχο σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου και να διαπεράσουν οποιαδήποτε υφιστάμενη αντιπυραυλική ασπίδα, όπως το σύστημα που έχει αναπτυχθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ευρώπη.
Οι Avangard μπροούν να αναπτύξουν ταχύτητα, 27 Mach, δηλαδή 27 φορές μεγαλύτερη της ταχύτητας του ήχου, δηλαδή 33.000 χλμ. την ώρα. Μπορεί να αλλάξει πορεία και ύψος, καθιστώντας τα «πρακτικά αόρατα», σύμφωνα με δηλώσεις που είχε κάνει πέρσι ο Ρώσος Πρόεδρος.
Ένα άλλο όπλο που έχει επίσης χαρακτηριστεί «αόρατο» από τον Πούτιν, ο βαλλιστικός διηπειρωτικός πύραυλος πέμπτης γενιάς Sarmat, αναμένεται να παραδοθεί στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις σύντομα, ενώ μέσα στο 2021 έγινε γνωστό ότι η Ρωσία αναπτύσσει και τρίτο διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο, γνωστό ως «Kedr».
Οι ιδιαιτερότητες των πυρηνικών όπλων είναι ένα από τα πιο προσεκτικά φυλαγμένα μυστικά οποιασδήποτε χώρας.
Το ρωσικό κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο TASS ανέφερε νωρίτερα to 2021 ότι οι εργασίες θα ξεκινήσουν σύντομα για τον ρωσικό διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο επόμενης γενιάς (ICBM).
«Οι ερευνητικές εργασίες για το Kedr έχουν χρηματοδοτηθεί στο πλαίσιο του τρέχοντος κρατικού προγράμματος προμηθειών όπλων, το οποίο ισχύει μέχρι το 2027. Η τεχνολογική ανάπτυξη θα ξεκινήσει το 2023–2024», δήλωσε στο TASS πηγή πληροφοριών της αμυντικής βιομηχανίας.
Το Kedr είναι ένα σύστημα ICBM με στερεά καύσιμα που, όπως και ο προκάτοχός του Yars , θα διατίθεται τόσο σε κινητές μονάδες όσο και σε σιλό. Τα συστήματα ICBM κινητών μονάδων απολαμβάνουν πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με τα αντίστοιχα σιλό.
Συγκεκριμένα, είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν, να στοχοποιηθούν και να καταστραφούν, καθιστώντας τα δυνητικά πιο επιβιώσιμα.
Σχεδόν τίποτα δεν έχει αποκαλυφθεί μέσω πληροφοριών για το πλαίσιο των συγκεκριμένων προδιαγραφών του Kedr, και αυτά τα λίγα που είναι γνωστά ενδέχεται να αλλάξουν καθώς το νέο σύστημα ICBM προχωρά περαιτέρω στη διαδικασία έρευνας και ανάπτυξης.
Πηγές άμυνας επιβεβαίωσαν στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ότι η εργασία για το Kedr βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο:
«Εάν προχωρήσει στη φάση του πειράματος και του σχεδιασμού, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε επί της ουσίας.».
Το σύστημα Kedr είναι το τελευταίο ορόσημο στο εκτεταμένο πρόγραμμα του Κρεμλίνου για την απόκτηση μιας εκσυγχρονισμένης δύναμης ICBM.
Σύμφωνα με μια ευρέως αναφερόμενη εκτίμηση του 2020, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας πιστεύεται ότι διαθέτουν σαράντα έξι αναβαθμισμένους πυραύλους R-36M2 (SS-18), σαράντα πέντε κινητά πυραυλικά συστήματα Topol (SS-25), εξήντα Topol-M (SS-27) συστήματα σιλό, δεκαοκτώ κινητές μονάδες Topol-M, 135 κινητά συστήματα Yars και άλλες δεκατέσσερις μονάδες Yars που βρίσκονται σε σιλό.
Το Κρεμλίνο στοχεύει να αντικαταστήσει πλήρως το Topol, ένα σοβιετικό ICBM της δεκαετίας του 1980 που αποτελεί τον «κορμό» των κινητών δυνάμεων ICBM της Ρωσίας τα χρόνια μετά τη σοβιετική κατάρρευση, με τον διάδοχό του Topol-M στις αρχές της δεκαετίας του 2020.
Το Yars είναι μια εξέλιξη του συστήματος Topol-M, ικανό να μεταφέρει ένα βαρύτερο και σημαντικά βελτιωμένο ωφέλιμο φορτίο — σύμφωνα με πληροφορίες είναι επίσης ελαφρώς πιο ακριβές.
Το Yars ICBM πρόκειται να καταργήσει τελικά όλες τις υπόλοιπες μονάδες Topol-M. Ομοίως, το νέο σύστημα Kedr προορίζεται να αντικαταστήσει όλες τις υπάρχουσες και προγραμματισμένες μονάδες Yars τις επόμενες δεκαετίες.
Επιπλέον, οι Στρατηγικές Πυραυλικές Δυνάμεις της Ρωσίας βρίσκονται τώρα στη μέση της αποδοχής των παραδόσεων του τρομερού νέου υπερηχητικού οχήματος ολίσθησης Avangard (HGV).
Τα Avangard HGV's θα είναι μία από τις πολλές επιλογές ωφέλιμου φορτίου για το επερχόμενο νέο RS-28 Sarmat ICBM της Ρωσίας , το οποίο είναι μεταξύ των έξι νέων όπλων που παρουσίασε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στην ετήσια ομιλία του για την κατάσταση του έθνους το 2018.
Ο Πούτιν περιέγραψε προηγουμένως τον Sarmat, έναν πύραυλο διακοσίων τόνων, υγρού καυσίμου, με μέγιστη ταχύτητα 27 Mach ανάλογα με το ωφέλιμο φορτίο του, ως πλήρως απρόσβλητο σε αναχαίτιση από «οποιοδήποτε τρέχον ή μελλοντικό» σύστημα αεράμυνας.
Το ποσοστό εκσυγχρονισμού ICBM της Ρωσίας είναι σε καλό ρυθμό για να ξεπεράσει το 80 τοις εκατό τα επόμενα χρόνια, αν δεν το έχει ήδη κάνει.
Το Kedr ICBM έχει προγραμματιστεί να αρχίσει να αντικαθιστά τις ρωσικές μονάδες Yars — και τυχόν παλαιότερα συστήματα που εξακολουθούν να λειτουργούν μέχρι εκείνο το σημείο — στις αρχές της δεκαετίας του 2030.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι ΗΠΑ και Ρωσία, βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο. Οι Αμερικανοί πίστευαν πως οι Ρώσοι ήταν πολύ πιο πίσω από αυτούς για να ανακαλύψουν ότι η Μόσχα αντί να επιχειρήσει να καλύψει τα κενά των προηγούμενων 20 ετών, προχώρησε στην ανάπτυξη «μελλοντικών» συστημάτων στο παρόν και φαίνεται πως της... βγήκε.
_______________________
Efenpress/ Μιχάλης Τσολάκης
