Ανησυχία για τον ερχομό των 6 πρώτων ελληνικών Ραφάλ καταλαμβάνει την ηγεσία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, καθώς ήδη τα τουρκικά ΜΜΕ αφιερώνουν χρόνο σε αναφορές τους για την αξιοποίησή τους από την Ελληνική Αεροπορία.
Σε κείμενό του ο ιστότοπος HABER GLOBAL αναφέρει τα εξής:
«Οριστικοποιήθηκε η ημερομηνία παράδοσης των πολεμικών αεροσκαφών που αγόρασε η Ελλάδα από τη Γαλλία. Τα 6 από τα 24 πολεμικά αεροσκάφη που αγοράστηκαν, θα παραδοθούν στον ελληνικό στρατό τον επόμενο μήνα».
«Την δήλωση αυτή την έκανε ο υπουργός Αμύνης της Ελλάδας. Τα υπόλοιπα 12 θα σταλούν στην Ελλάδα εντός δύο ετών. Η Ελλάδα είχε ανακοινώσει πώς σε πρώτη φάση θα αγοράσει από τη Γαλλία 18 πολεμικά αεροσκάφη αεροσκάφη έναντι 2,3 δις ευρώ, ενώ αργότερα το νούμερο αυτό έφτασε τα 24».
Στις 19 Ιανουαρίου καταφθάνει στην Ελλάδα η πρώτη εξάδα των Rafale της Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.), πρώτο βήμα στην ένταξή τους στην 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα. Τα πρώτα έξι (από τα συνολικά 24 τα οποία θα αποκτήσει η Π.Α.) γαλλικά μαχητικά της 332 Μοίρας θα καλύψουν άμεσα επιχειρησιακές ανάγκες, καθώς ήδη οι χειριστές τους έχουν πρακτικά ολοκληρώσει και τελειοποιούν την εκπαίδευσή τους στη Γαλλία.
Στο cockpit των Rafale θα βρίσκονται Έλληνες πιλότοι, οι οποίοι εδώ και 9 μήνες έχουν εκπαιδευτεί πάνω στο πανίσχυρο γαλλικό μαχητικό. Συγκεκριμένα, τα χειριστήρια των αεροσκαφών θα κρατούν 8 Έλληνες πιλότοι, τέσσερις στα μονοθέσια και 4 στα δύο διθέσια. Ο σχεδιασμός στο ελληνικό «Πεντάγωνο», προβλέπει την άφιξη των «Δελταπτέρυγων» μαχητικών με το εθνόσημο στα φτερά στις 19 Ιανουαρίου 2022.
Αξίζουν για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία κάποια εκ των 218 αεροσκαφών που αποσύρει η USAF;
Εν τω μεταξύ 218 αεροσκάφη αποσύρει η Αεροπορία των ΗΠΑ εντός του 2022. Βασιζόμενοι στα πρόσθετα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν τα τελευταία εικοσιτετράωρα, θα εξετάσουμε και την (ενδεχόμενη) σκοπιμότητα της αναζήτησης και άλλων τύπων μαχητικών, μαζί με μεταφορικά αεροσκάφη, ιπτάμενα τάνκερ και μη επανδρωμένα οπλισμένα MQ-9 Reaper.
Σύμφωνα με δηλώσεις αξιωματούχων της Αεροπορίας των ΗΠΑ και συγκεκριμένα του υπουργού Frank Kendall και του αρχηγού της, Στρατηγού Charles Q. Brown, εντός του 2022 θα αποσυρθούν από τις τάξεις της, την ενεργό υπηρεσία δηλαδή, περισσότερα από 200 αεροσκάφη.
Συγκεκριμένα πρόκειται να αποσυρθούν 48 μαχητικά τύπου F-15C/D Eagle, 47 F-16C/D, 13 μεταφορικά C-130H, 18 αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού ΚC-135R, μαζί με άλλα 14 τρικινητήρια KC-10 Extender, 42 βομβαρδιστικά/επιθετικά Α-10 Warthog, καθώς και 20 μη επανδρωμένα MQ-9 Reaper. Σύνολο 202 μονάδες.
Ενδιαφέρει, ή πρέπει να ενδιαφέρει, την Ελλάδα, κάποιο από το υλικό που αποσύρεται από την ενεργό υπηρεσία στις τάξεις της USAF;Υπό εξέταση δε βρίσκεται και το ενδεχόμενο απόσυρσης 16 αεροσκαφών ηλεκτρονικής επιτήρησης και στοχοποίησης E-8 JSTARS, που αν τελικά εγκριθεί και προχωρήσει, θα ανεβάσει το σύνολο των μονάδων που θα τεθούν εκτός ενεργείας σε 218.
Τροποποίηση μικρού αριθμού C-130Η σε KC-.
Τα παλιά C-130H θα είναι συνολικά 92, αλλά όλα εκσυγχρονισμένα, μαζί με άλλα 84 της Εθνοφρουράς. Επομένως η αναζήτηση αεροσκαφών C-130H από τα αποθέματα της USAF θα είχε νόημα για την Ελλάδα, μόνο αν υπήρχαν κάποια που είναι διαμορφωμένα ως ιπτάμενα τάνκερ. Δεδομένου όμως ότι μόνο το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ και το Ναυτικό χρησιμοποιούν C-130 ως τάνκερ, δεν υπάρχουν KC-130H στην USAF.
Για τα ιπτάμενα τάνκερ, τα τετρακινητήρια KC-135R και τα τρικινητήρια KC-10, ούτε λόγος να γίνεται. Το κόστος συντήρησης και υποστήριξης τόσο παλιών αεροσκαφών, είναι απλά απαγορευτικό για τα ελληνικά οικονομικά δεδομένα. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει. Μπορεί ο Έλληνας ΥΠΑΜ να έκανε λόγο σε πρόσφατη ομιλία του για ιπτάμενα τάνκερ, αλλά θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν εννοούσε τα ηλικίας 50+ ετών KC-135R αλλά ούτε και τα ηλικίας 40 ετών KC-10.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι αντίστοιχα και το κόστος διατήρησης σε υπηρεσία, συντήρησης και υποστήριξης των 40+ ετών C-130H είναι πολύ μεγάλο. Και αυτό φυσικά είναι αλήθεια, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με το κόστος των αρχαίων τετρακινητήριων KC-135R και τρικινητήριων KC-10. Πρόκειται για πολύ μεγαλύτερα και πολύ πιο κοστοβόρα αεροπλάνα. Αυτό το κόστος υποστήριξης είναι που έχει οδηγήσει και την τουρκική Αεροπορία (ΤΗΚ), στην αναζήτηση συλλογών τροποποίησης αεροσκαφών Α330-200 του εθνικού αερομεταφορέα ΤΗΥ, σε Α330MRTT.
Η μόνη εφικτή οικονομικά και τεχνικά λύση για την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, κατά την άποψή μας πάντα, είναι η τροποποίηση μικρού αριθμού C-130Η σε KC-. Κάτι που άλλωστε έχει κάνει και το Ισραήλ, εγκαταλείποντας τα μετασκευασμένα Β720 που είχε σε αυτό το ρόλο.
MQ-9 Reaper
Σε περίπτωση που οι ΗΠΑ είναι πράγματι διατεθειμένες να αποδεσμεύσουν τέτοια αεροσκάφη, για το οποίο διατηρούμε ζωηρές επιφυλάξεις, η Πολεμική Αεροπορία τα έχει απόλυτη ανάγκη για πολλούς λόγους.
Ακόμη και υπό την προϋπόθεση, ότι θα υπάρξει κόστος για την αναβάθμιση του εξοπλισμού αποστολής τους. Γιατί αν δεν υπήρχε η ανάγκη τέτοιας αναβάθμισης, δεν θα τα απέσυρε η USAF. Ο πρώτος λόγος για τον οποίο τα Reaper είναι αναγκαία στην Πολεμική Αεροπορία, έχει να κάνει με το ότι επιχειρησιακά θα εισαχθεί στη φιλοσοφία των επιχειρήσεων οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, έστω και με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Θα εκπαιδεύσει χειριστές και τεχνικούς, θα στήσει τις αναγκαίες υποδομές και ότι άλλο απαιτεί η επιχειρησιακή αξιοποίηση τέτοιων αεροσκαφών.
Ο δεύτερος, είναι ότι θα κερδίσει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, το χαμένο έδαφος που την χωρίζει από την Tουρκική Αεροπορία στον τομέα αυτό. Και με πολύ χαμηλό κόστος. Θα βρεθούμε πολύ κοντά στους Τούρκους, επομένως στην αποτελεσματική αξιοποίηση οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών και όχι δεκαετίες πίσω τους, όπως σήμερα.
Ο τρίτος λόγος είναι ότι το κύριο όπλο αυτών των αεροσκαφών, οι πύραυλοι αέρος – εδάφους AGM-114 Hellfire, είναι διαθέσιμος στο ελληνικό οπλοστάσιο. Ενταγμένος σε υπηρεσία και στον Ελληνικό Στρατό, αλλά και στο Πολεμικό Ναυτικό. Κατά συνέπεια τα MQ-9 Reaper είναι απαραίτητο να διερευνηθεί αν μπορούν να αποκτηθούν από την Ελλάδα.
Πρέπει επιτέλους να απαλλαγούμε από νοοτροπίες δεκαετιών και να λειτουργήσουμε με κύριο γνώμονα τη σχέση κόστους – απόδοσης.
