Ο πρωθυπουργός εξαίρεσε το προσωπικό της Πολεμικής Αεροπορίας από το «επίδομα» που ανακοίνωσε ορθώς για άλλες κατηγορίες εργαζομένων στην υπόθεση του κορονοϊού. Η κυβέρνηση έχει ξεχάσει τελείως τις αυτονόητες υποχρεώσεις της για την πληρωμή υπηρεσιών στρατιωτικού προσωπικού, με βάση όσα προβλέπονται… Όλα αυτά θα μπορούσαν οι στρατιωτικοί να τα προσπεράσουν -όπως πολλές φορές έχουν κάνει- αν διαπίστωναν ότι γίνεται προσπάθεια για οικονομία παντού για να «περάσουμε ξανά τον κάβο». Διαπιστώνουν το ακριβώς αντίθετο κι αυτό προκαλεί απογοήτευση, απόγνωση, θυμό και σε κάποιες περιπτώσεις παραίτηση…
Δεν είναι δυνατόν από τη μία να εξαιρούνται οι αεροπόροι από το πενιχρό επίδομα για τον κορονοϊό και την ίδια ώρα να διαπιστώνουν ότι η χρήση των VIP αεροσκαφών όχι μόνο δεν έχει περιοριστεί αλλά αυτά χρησιμοποιούνται χωρίς μέτρο και σύνεση.
Πόσο κοστίζουν αυτά τα ταξίδια; Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι το τελευταίο ταξίδι του Α/ΓΕΕΘΑ στη Γαλλία για να πετάξει με Rafale -ήταν απαραίτητο;- κόστισε περίπου 120.000 ευρώ.
Δεν είναι μόνο το οικονομικό κόστος που προκαλεί και σχόλια και οργή. Για κάθε πτήση κυβερνητικού στελέχους ή αξιωματούχου, δεν δεσμεύεται μόνο ένα αεροσκάφος VIP που έτσι κι αλλιώς δε θα λείψει από τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της ΠΑ. Δεσμεύονται ΚΑΙ μεταγωγικά αεροσκάφη ως εφεδρικά!
Να γράψουμε πόσα μεταγωγικά αεροσκάφη είναι ενεργά αυτή τη στιγμή ή θα «κλονίσουμε την εμπιστοσύνη του κοινού για την αμυντική ικανότητα της χώρας» ,όπως προβλέπει το άρθρο λογοκρισίας που «πέρασε» η κυβέρνηση στο νέο Ποινικό Κώδικα; Οι αριθμοί είναι γνωστοί στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία και δυστυχώς δεν είναι fake news!
Πως είναι δυνατόν λοιπόν μια χώρα σαν την Ελλάδα που το χρέος της προσεγγίζει πια τα 400 δις να διατηρεί διαρκώς σε κατάσταση υψηλής ετοιμότητας -100%- τέσσερα VIP αεροσκάφη και ταυτόχρονα σε πολλές περιπτώσεις να δεσμεύει ως εφεδρικά για τις μεταφορές «υψηλών προσώπων» τα ελάχιστα μεταγωγικά αεροσκάφη που διαθέτει;
Πόσες εργατοώρες δαπανώνται για την μετατροπή των μεταγωγικών σε VIP , «μήπως και χρειαστούν» για τις πτήσεις «υψηλών προσώπων»; Και φυσικά τι θα γίνει αν προκύψει επιχειρησιακή ανάγκη τις ώρες ή τις μέρες που είναι δεσμευμένα;
Θα σπεύσουν κάποιοι να υποστηρίξουν ότι αναφερόμαστε στο θέμα «λόγω κρίσεων Αρχηγών» επαναλαμβάνοντας γνωστά παραμύθια και ισχυρισμούς.
Θα πρέπει να γνωρίζουν λοιπόν ότι εκτός από τους ίδιους και τα επιτελεία τους ουδείς ασχολείται με το ποιος φεύγει, μένει, «ανεβαίνει» σε υψηλότερη θέση ή μένει σ΄ αυτή που έχει. Ουδείς ενδιαφέρεται και πολύ περισσότερο το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων.
Μεταφέρουμε ,αν δεν το έχουν καταλάβει, την οργή του έμψυχου δυναμικού των ΕΔ για το οποίο ακούμε και ακούει διαρκώς δηλώσεις στήριξης και κατανόησης. Μόνο που αυτές δεν καλύπτουν τη μείωση των μισθών τους την τελευταία δεκαετία ,47% σύμφωνα με επίσημα στοιχεία! Αυτό το έμψυχο δυναμικό δεν μπορεί να βλέπει ότι πολιτειακή , πολιτική και στρατιωτική ηγεσία συμπεριφέρονται όσον αφορά στην διαχείριση των πτητικών μέσων VIP ως να έγινε ξαφνικά η χώρα τουλάχιστον Ελβετία .
Το κείμενο αυτό περιλαμβάνει φράσεις που μας μετέφεραν στελέχη των ΕΔ. Τις γράφουμε λέξη, λέξη όπως μας τις μετέφεραν. Θα κλείσουμε με μερικές ακόμη ,όπως μας τις είπαν:
«Μετά από όλα αυτά θα βρεθεί πάλι η χώρα σε κατάσταση πτώχευσης και πάλι θα βρεθεί κάποιος να πει ότι “μαζί τα φάγαμε” , όποτε μην παραπονιέστε. Όχι ως εδώ κύριοι . Ποιος εγκρίνει και ελέγχει της πτήσεις των VIP αεροσκαφών ; Ποιος νομιμοποιείται να δεσμεύει τα μεταγωγικά αεροσκάφη ως εφεδρικά; Δεν αναμένονται απαντήσεις, ούτε να ασχοληθεί κάποιος με την πρέπουσα σοβαρότητα . Τώρα όμως κανείς δεν θα μπορεί να πει ότι δεν γνώριζε . Και τελειώνοντας ας πει κάποιος στην αντιπολίτευση και ειδικά στην αξιωματική αντιπολίτευση ότι πρέπει επιτέλους να επιτελέσει το ρόλο της και να ελέγξει τα όσα γίνονται».
