Εν Πειραιεί τη 29η Νοεμβρίου 2021
Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο να σώσει το ανθρώπινο γένος και ολόκληρη τη δημιουργία από την αιχμαλωσία του σατανά, τη δουλεία της αμαρτίας, τη φθορά και το θάνατο. Ήρθε να καταλύσει τα έργα του Σατανά και να αποκαταστήσει την διασαλευμένη τάξη της θείας δημιουργίας, «εις οικονομίαν του πληρώματος των καιρών, ανακεφαλαιώσασθαι τα πάντα εν τω Χριστώ, τα επί τοις ουρανοίς και τα επί της γης, εν αυτώ» (Εφ.1,10). Ο Χριστός είναι ο δημιουργός των πάντων, «ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα εν τοις ουρανοίς και επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι· τα πάντα δι᾽ αυτού και εις αυτόν έκτισται, και αυτός εστιν προ πάντων και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκεν» (Κολ.1,16), αλλά και ο αναδημιουργός των, δια της Ενανθρωπήσεώς Του. Ο σαρκωμένος Υιός και Λόγος του Θεού, έγινε άνθρωπος για να απολυτρώσει τον κόσμο από τη δαιμονική δυναστεία και να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αρχική του προοπτική, της κατά χάριν θεώσεώς του.
Ο Θεός της απόλυτης αγάπης και των οικτιρμών, «εξελέξατο ημάς εν αυτώ προ καταβολής κόσμου είναι ημάς αγίους και αμώμους κατενώπιον αυτού, εν αγάπη προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν δια Ιησοῦ Χριστού εις αυτόν, […] εν ω έχομεν την απολύτρωσιν δια του αίματος αυτού, την άφεσιν των παραπτωμάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος αυτού» (Εφ.1,6-7). Αυτός «ερρύσατο ημάς εκ της εξουσίας του σκότους και μετέστησεν εις την βασιλείαν του υιού της αγάπης αυτού, εν ω έχομεν την απολύτρωσιν, την άφεσιν των αμαρτιών· ος εστιν εικών του θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως» (Κολ.1,13). Θεμελιώδης πίστη της Εκκλησίας μας είναι ότι, «Άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται» (τροπάριο Χριστουγέννων). «Αυτός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» (Μ. Αθανάσιος). «Άνθρωπος γαρ εγένετο ο Θεός και Θεός ο άνθρωπος» (Ι. Χρυσόστομος). Κι αυτό διότι εν τω Χριστώ «κατοικεί παν το πλήρωμα της Θεότητος σωματικώς» (Κολ. 2,9). Αυτή είναι η πεμπτουσία της Θείας Οικονομίας και η ουσία της πραγματικής απολυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους. Δια του Χριστού και εν τω Χριστώ γίνεται η επανένωσή μας με το Θεό, από τον Οποίο αποσκιρτήσαμε με την πτώση και την αποστασία μας.
Η εν Χριστώ απολύτρωση και σωτηρία δεν είναι ένα αφηρημένο θεωρητικό σχήμα, αλλά μια απτή πραγματικότητα, η οποία διαφέρει διαμετρικά με τις πάμπολλες «σωτηρίες» τις οποίες επαγγέλλονται τα πτωτικά θρησκευτικά σχήματα του κόσμου. Ο Χριστός γενόμενος αληθινός άνθρωπος, ένωσε τον άνθρωπο με το Θεό στο δικό Του Σώμα, για να είναι η σωτηρία πραγματική και όχι ουτοπική. Η σωτήρια αυτή ένωση με το θεανδρικό Του πρόσωπο συντελείται στην Αγία Του Εκκλησία, δια των θείων και ιερών Μυστηρίων και κύρια της Θείας Ευχαριστίας, δια της οποίας ο άρτος και ο οίνος μεταβάλλονται πραγματικά σε Σώμα και Αίμα Χριστού, ώστε οι πιστοί εσθίοντας και πίνοντας ενώνονται πραγματικά, οργανικά με το τεθεωμένο Σώμα Του, αγιάζονται, σώζονται και θεώνονται. Πέραν αυτού, στα υλικά στοιχεία του Άρτου και του Οίνου καθαγιάζεται και ολόκληρη η κτιστή δημιουργία. Δια της Θείας Ευχαριστίας μεταβάλλεται και γίνεται «τα πάντα και εν πάσι Χριστός» (Κολ.3,11). Αποκαθίσταται ο αρχικός προορισμός και της κτιστής δημιουργίας, «ότι και αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από της δουλείας της φθοράς εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού» (Ρωμ.8,21).
Ο Ίδιος ο Κύριος έδωσε τεράστια σημασία στην κοινωνία του αγίου Σώματός Του, ως τον μοναδικό τρόπο σωτηρίας των ανθρώπων, τονίζοντας κατηγορηματικά: «εγώ ειμι ο άρτος της ζωής. […] ο άρτος ο εκ του ουρανού καταβαίνων, ίνα τις εξ αυτού φάγη και μη αποθάνη. 51 εγώ ειμι ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς· εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα. και ο άρτος δε ον εγώ δώσω, η σαρξ μου εστιν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής. […] αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς. ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ αναστήσω αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα. η γαρ σαρξ μου αληθώς εστι βρώσις, και το αίμά μου αληθώς εστι πόσις. ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ. καθώς απέστειλέ με ο ζων πατήρ καγώ ζω δια τον πατέρα, και ο τρώγων με κακείνος ζήσεται δι' εμέ. ούτός εστιν ο άρτος ο εκ του ουρανού καταβάς, […] ο τρώγων τούτον τον άρτον ζήσεται εις τον αιώνα» (Ιωάν.6,48-59)! Για τούτο διέταξε τους μαθητές Του, κατά τον Μυστικό Δείπνο «τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν» (Λουκ.22,19).
Η Εκκλησία τήρησε και τηρεί με ακρίβεια αυτή την θεία εντολή, ανάγοντάς την σε ύψιστη και θεμελιώδη λατρευτική πράξη, καθιερώνοντας το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Δια της επενέργειας του Παναγίου Πνεύματος ο άρτος και ο οίνος μεταβάλλονται σε Σώμα και Αίμα του Χριστού και μεταδίδονται στους πιστούς εις άφεσιν αμαρτιών, εις αγιασμό ψυχής και σώματος, εις αρραβώνα της ουράνιας βασιλείας. Δια της κοινωνίας του αγίου Σώματος και Αίματος ο πιστός συσσωματώνεται οργανικά με το Χριστό, μεταγγίζεται σε αυτόν η αθανασία, αίρεται σταδιακά από αυτόν η φθορά και η θνητότητα και καθίσταται αθάνατος, χριστοφόρος, θεοφόρος.
Εκτός αυτής της θείας δωρεάς, της συσσωματώσεως με το Χριστό, δια της Θείας Κοινωνίας, δεν υπάρχει σωτηρία. Αυτό το γνωρίζει καλά ο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος διάβολος και γι’ αυτό πασχίζει να διαστρέψει την ανυπολόγιστη δύναμη του Μυστηρίου και να αποτρέψει τους ανθρώπους να μετέχουν σ’ αυτό και να σωθούν. Ιστορικά αναφέρουμε τις τερατώδεις συκοφαντίες των ειδωλολατρών στα πρωτοχριστιανικά χρόνια, διαδίδοντας ότι το Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ήταν «θιέστια δείπνα», δηλαδή ανθρωποφαγία, κανιβαλισμός σφαγμένου βρέφους! Αργότερα ο σφοδρός πολέμιος του Ιερού Μυστηρίου διάβολος παρακίνησε αιρετικούς να το μεταστρέψουν και να το βεβηλώσουν, όπως οι δαιμονοκίνητοι Γνωστικοί, οι οποίοι «κοινωνούσαν» ανδρικό σπέρμα! Δεν είναι τυχαίο πως οι δυστυχείς σατανιστές έχουν ως κύρια τελετουργία τη βεβήλωση της Θείας Ευχαριστίας! Δεν είναι επίσης άνευ σημασίας το μένος των χριστιανομάχων κατά της Θείας Κοινωνίας, πράξη «ανοησίας», «ανευθυνότητας» και «πρόσφορο τρόπο μετάδοσης ασθενειών»!
Στους νεώτερους χρόνους διέστρεψε το Ιερό Μυστήριο ο αιρετικός Παπισμός, με τα ολέθρια ορθολογιστικά διδάγματα του σχολαστικισμού, την αιρετική δοξασία της «μετουσίωσης» και του τρόπου καθαγιασμού, η οποία προσβάλλει την αρχέγονη εκκλησιαστική παράδοση. Επί πλέον, όπως είναι γνωστό, δεν μεταδίδει «Αίμα» στους λαϊκούς. Οι αιρετικοί Προτεστάντες προχώρησαν παραπέρα, αρνούμενοι την μεταβολή των Τιμίων Δώρων σε πραγματικό Σώμα και Αίμα Χριστού, δοξάζοντας την «συμβολική παρουσία του Χριστού» σ’ αυτά!
Δυστυχώς όμως παρατηρούμε και στους δύστηνους, αποκαλυπτικούς και εσχατολογικούς χρόνους μας απόπειρες υποτιμήσεως και νοθεύσεως του Ιερού Μυστηρίου και στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, ως τραγικό αποτέλεσμα της μακροχρόνιας επέλασης της παναιρέσεως του Οικουμενισμού σε αυτή. Δεν είναι άνευ σημασίας, στις μέρες της πανδημίας, η προσπάθεια κάποιων εκκλησιαστικών ταγών να θέσουν υπό αμφισβήτηση την ανυπολόγιστη σωστική και καθαρτική δύναμη της Θείας Κοινωνίας, προτείνοντας και χρησιμοποιώντας λαβίδες μιας χρήσης, για την «αποτροπή μεταδόσεως της νόσου του κορωνοϊού» στους μεταλαμβάνοντες πιστούς! Κάποιος μάλιστα μακαριστός Επίσκοπος (ο Θεός ας τον συγχωρήσει) είχε πει πως «στη Θεία Κοινωνία δεν κολλάει ο ιός διότι …περιέχει οινόπνευμα»!
Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από δημοσίευμα στον καλό και αποκαλυπτικό ιστότοπο «ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ», σύμφωνα με το οποίο η τοπική Σύνοδος των Επισκόπων της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Φινλανδία έθεσε «το πρόβλημα» της χρησιμοποιήσεως άρτου χωρίς γλουτένη για τη Θεία Ευχαριστία! Δείτε την είδηση: «Έξι χρόνια (σχεδόν 7 για την ακρίβεια) έχουν συμπληρωθεί από την απαράδεκτη κίνηση του Μητροπολίτη Ελσίνκι να συλλειτουργήσει με γυναίκα επίσκοπο και το Φανάρι συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα! Τώρα η Εκκλησία της Φινλανδίας, που υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, προέβη σε ακόμη μια σκανδαλώδη απαίτηση! Το Επισκοπικό Συμβούλιο της Φινλανδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας συνεδρίασε στις 13 Οκτωβρίου στο Ελσίνκι υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Ελσίνκι και πάσης Φινλανδίας Λέοντος, συζητώντας, μεταξύ άλλων, το θέμα των ατόμων που πάσχουν από την νόσο κοιλιοκάκη και που λαμβάνουν Θεία Κοινωνία. Οι Ιεράρχες συζήτησαν προηγουμένως το θέμα τον Φεβρουάριο και έδωσαν οδηγίες στον π. Ιωάννη Λαμπρόπουλο να μελετήσει τη στάση και την πρακτική της Εκκλησίας της Ελλάδος. «Όσοι πάσχουν από κοιλιοκάκη δεν μπορούν να κοινωνήσουν με το Σώμα του Χριστού στην Ευχαριστία λόγω της δυσανεξίας τους στην πρωτεΐνη του σιταριού. Όσοι πάσχουν από μια οξεία μορφή δεν μπορούν ούτε να κοινωνήσουν το Αίμα του Χριστού, γιατί θα μπορούσε επίσης να περιέχει σωματίδια αλεύρου σίτου», έγραψε η Φινλανδική Εκκλησία στην έκθεσή της τον Φεβρουάριο. Στην παρουσίασή του στη σύνοδο νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Αρχιεπίσκοπος Λέων ανέφερε ότι έχοντας μελετήσει το θέμα, ο π. Ιωάννης ανέφερε ότι η Ελλαδική Εκκλησία δεν έχει ανεπτυγμένη θέση επί του θέματος. Ο επί θεμάτων βιοηθικής Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος του είπε ότι είναι κανονικό θέμα και ότι απαιτεί προσφυγή στο Κανονικό Τμήμα της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Έτσι, ο κ. Λέων θα προσφύγει στην Κωνσταντινούπολη για επίλυση του θέματος»!
Αλλά δεν είναι, κατά την ταπεινή μας γνώμη, καθόλου «αυθόρμητη» η ανακίνηση αυτού του «προβλήματος» από το Επισκοπικό Συμβούλιο της Φινλανδικής Εκκλησίας. Δεν είναι δυνατόν να έχει εντοπιστεί το «πρόβλημα δυσανεξίας» των πιστών ταυτόχρονα με το «πρόβλημα μετάδοσης του κορωνοϊού» δια της Θείας Κοινωνίας και η χρησιμοποίηση λαβίδων μιας χρήσης! Δεν είναι επίσης άσχετο το γεγονός ότι το «πρόβλημα δυσανεξίας» από την γλουτένη του καθαγιασμένου Άρτου, ξεκίνησε, εδώ και τρία χρόνια σε παπικές και προτεσταντικές «εκκλησίες», όπως είχε αποκαλύψει το 2018 ο ιστότοπος «ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ»: «Ολοένα και περισσότερες εκκλησίες προσφέρουν ψωμί χωρίς γλουτένη για τη Θεία Κοινωνία, κυρίως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού […] Αρκετές εκκλησίες στη Νότια Καρολίνα προσφέρουν στους ενορίτες την επιλογή να έχουν ψωμί χωρίς γλουτένη κατά τη διάρκεια της Θείας Κοινωνίας, αλλά το Βατικανό λέει ότι η γλουτένη είναι στην πραγματικότητα ένα απαραίτητο μέρος της ιερής τελετής. Το θέμα έχει προκαλέσει μια συζήτηση μεταξύ αυτών που υποφέρουν από δυσανεξία στη γλουτένη και ορισμένους επισκόπους. Η Επισκοπική Εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας άρχισε πρόσφατα να χρησιμοποιεί ψωμί χωρίς γλουτένη κατά τη διάρκεια των λειτουργιών, ανέφερε το The Post and Courier, ώστε τα μέλη που διαγνώστηκαν με δυσανεξία να μπορούσαν να λάβουν τη Θεία Κοινωνία με ψωμί και κρασί»!
Με πολλά ερωτηματικά και με βάση τη λογική και την ιστορική πορεία της Εκκλησίας, θεωρούμε ότι δεν πρόκειται για υπαρκτό πρόβλημα. Θεολογικά, δεν είναι δυνατόν να λάβει κανείς ασθένεια και θάνατο από το Ποτήριο της Ζωής, διότι ο εσθιόμενος Χριστός προσφέρει αθανασία και αιώνια ζωή στους κοινωνούντες πιστούς. Ιστορικά, ουδέποτε στην δισχιλιόχρονη πρακτική της Εκκλησίας σημειώθηκε μετάδοση ασθένειας και προκλήθηκε θάνατος από τη Θεία Κοινωνία. Κλασσικό παράδειγμα η κοινωνία ασθενών με μεταδοτικές ασθένειες (π. χ. λέπρα, χολέρα, φυματίωση, κλπ) και η κατάλυση από τους ιερείς των νοσοκομείων, οι οποίοι ουδέποτε κόλλησαν και νόσησαν. Λογικά, είναι επιστημονικά αδύνατον, ένα ελάχιστο τεμάχιο αγιασμένου Άρτου να προκαλέσει δυσανεξία σε όσους πράγματι είναι ευαίσθητοι στην γλουτένη. Πρόβλημα δημιουργεί προφανώς η επαρκής κατανάλωση δημητριακών και όχι η ελάχιστη ποσότητα, του μισού η ενός γραμμαρίου ψιχίου της Θείας Κοινωνίας!
Τότε, ποια «ανάγκη» οδήγησε το Επισκοπικό Συμβούλιο της Φινλανδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας να ανακινήσει τέτοιο θέμα; Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση από την «οικουμενιστική σύγκληση»! Η λεγόμενη «Οικουμενική Κίνηση» έχει αμβλύνει επικίνδυνα το ορθόδοξο αισθητήριο των ορθοδόξων, κυρίως της διασποράς, με αποτέλεσμα να ακολουθούν κατά πόδας την δυτική νοοτροπία, να συντονίζονται με αυτή και να απεμπολούν βασικά στοιχεία της δισχιλιόχρονης εκκλησιαστικής μας παραδόσεως. Δεν μπορούμε να θεωρήσουμε τυχαίο το γεγονός, ότι το «πρόβλημα» της γλουτένης στη Θεία Κοινωνία κινήθηκε αρχικά από την αιρετική δυτική πανσπερμία!
Η εκκλησιαστική ηγεσία της Εκκλησίας Φινλανδίας έχει δυστυχώς ένα πολύ βεβαρυμμένο οικουμενιστικό παρελθόν. Είναι από τις πλέον ένθερμες εκκλησιαστικές επαρχίες του Οικουμενικού Θρόνου στα «τολμηρά οικουμενιστικά ανοίγματα». Να θυμίσουμε την αυθαίρετη απόφαση πριν από κάποια χρόνια να αλλάξει τον χρόνο εορτασμού του Πάσχα, συνεορτάζοντάς το με τους αιρετικούς παπικούς και προτεστάντες, παραβαίνοντας τις διατάξεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, την μακραίωνη εκκλησιαστική παράδοση και διαταράσσοντας την εορτολογική ενότητα της Ορθοδοξίας, ιδιαίτερα του εορτασμού της εορτής των εορτών. Η Εκκλησία της Φινλανδίας είναι η μόνη (απ’ όσο γνωρίζουμε) ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία δεν συνεορτάζει το Πάσχα με την υπόλοιπη Ορθοδοξία! Ο τωρινός Αρχιεπίσκοπος κ. Λέων συλλειτούργησε πριν από καιρό με προτεστάντισσα «αρχιεπισκοπίνα», αναγνωρίζοντας έτσι εμμέσως πλην σαφώς την «ιεροσύνη» των γυναικών, μεταθέτοντας όρια που έθεσαν, εν Αγίω Πνεύματι, οι θεοφόροι Πατέρες. Τώρα έρχεται να «συντονισθεί» και στο θέμα της Θείας Ευχαριστίας με τον αιρετικό δυτικό χριστιανισμό, να καταλύσει την παράδοση είκοσι αιώνων, για χάρη μιας αυθαίρετης και στην ουσία ανόητης «σύγκλησης» με τους αμετανόητους αιρετικούς!
Είναι πολύ σημαντικό για τους αφανείς και εμφανείς προωθητές του θρησκευτικού συγκρητισμού, η τμηματική «σύγκληση» των «εκκλησιών» και των θρησκειών. Κάθε βήμα προς την θρησκευτική ενοποίηση του κόσμου, φέρνει πιο κοντά την πραγματοποίηση του καταχθονίου σχεδίου για τη δημιουργία της εφιαλτικής πανθρησκείας, της θρησκείας του ταχέως ερχομένου Αντιχρίστου, της οποίας η ολοκλήρωση θα σημάνει και την έλευσή του! Για την Εκκλησία μας όμως αυτή η τμηματική «σύγκληση» σημαίνει την σταδιακή αποποίηση σωστικών της διδασκαλιών και πρακτικών, τις οποίες έθεσαν, με την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος οι άγιοι και θεοφόροι Πατέρες για την σωτηρία του κόσμου. Κάθε στοιχείου αποποίησης έχει ως συνέπεια την αποδυνάμωσή της να επιτελέσει την σωστική της λειτουργία.
Κλείνοντας την ανακοίνωσή μας, εκφράζουμε την λύπη μας και την ανησυχία μας για τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της λεγομένης «Οικουμενικής Κινήσεως», όπου, για χάρη μιας επίπλαστης «χριστιανικής ενότητας», στην ουσία «συγκόλλησης» αληθείας και ψεύδους, κολοβώνεται επικίνδυνα η σώζουσα αλήθεια της μιας και αδιαίρετης Εκκλησίας. Εν προκειμένω, η ανακίνηση θέματος για την δήθεν «βλαπτική» φυσική ουσία του σιταριού, την γλουτένη, στον καθαγιασμένο Άρτο, αποτελεί σαφή αμφισβήτηση της αγιαστικής και λυτρωτικής δυνάμεως της Θείας Ευχαριστίας. Αποτελεί επίσης ευθεία ύβρη κατά του Αγίου Πνεύματος, βεβήλωση του Ιερού Μυστηρίου, ασέβεια προς την Εκκλησία και την δισχιλιόχρονη παράδοσή της.
Ελπίζουμε και ευχόμαστε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να αρνηθεί αυτή την φρικτή καινοτομία, τον ασεβή πειραματισμό και επεμβατισμό στο Ιερότατο Μυστήριο και οι Ιεράρχες της Φινλανδικής Ορθοδόξου Εκκλησίας να συναισθανθούν το μεγάλο σφάλμα τους, να ζητήσουν συγνώμη από τον Θεό και τον βαρύτατα σκανδαλισμένο λαό του Θεού!
Εκ του Γραφείου Αιρέσεων και Παραθρησκειών
