Το ξέρω ότι ο διχασμός, η φαγωμάρα μεταξύ των Ελλήνων είναι παλιά όσο και η ιστορία μας κι ότι ισχύει στο ακέραιο η αλήθεια των στίχων του Ποιητή ”Η Διχόνοια που βαστάει / ένα σκήπτρο η δολερή /καθενός χαμογελάει / ”πάρ’ το” λέγοντας “και σύ”…”
Γράφει η
Κρινιώ Καλογερίδου
(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
Ωστόσο αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν έχει προηγούμενο στην ιστορική μας πορεία. Και δεν έχει προηγούμενο γιατί – πέραν του υπάρχοντος διχασμού σε μείζονα ζητήματα Εσωτερικής πολιτικής και πέραν των πολιτικών διχογνωμιών που προκύπτουν στο ”μέτωπο του προσφυγικού” λόγω του υβριδικού πολέμου της Τουρκίας εναντίον μας – αναδεικνύεται, με συχνότητα ανησυχητική, ένας ιδιότυπος νεο-μηδισμός.
Ο νεο-μηδισμός συμπατριωτών μας οι οποίοι μεταφέρουν συστηματικά μέσα από άρθρα και συνεντεύξεις τους τις επίσημες θέσεις της Τουρκίας στο θέμα του αναθεωρητισμού και της διεκδίκησης μεριδίου από τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου.
Αυτοαποκαλούνται ”ρεαλιστές” στις εκτιμήσεις τους για τα εθνικά θέματα, αλλά παίζουν στην πραγματικότητα τον ρόλο του ”Δούρειου Ίππου” για τα συμφέροντα της πατρίδας μας λειτουργώντας ως τουρκόφιλοι ”συστημικοί” πολιτικοί, διεθνολόγοι, πανεπιστημιακοί και, εν γένει, ”πεφωτισμένοι της διανόησης”.
Εν γνώσει ή εν αγνοία τους, ουσιαστικά, μετατρέπονται σε ”φύλακες του ραγιαδισμού”, γιατί ο υπερβάλλων ζήλος τους να στηρίξουν τις θέσεις της Άγκυρας στα θέματα επιβίωσης του Ελληνισμού στις ιστορικές του κοιτίδες ισοδυναμεί με:
1. Λευκή σημαία της Ελλάδας στο προσφυγικό/μεταναστευτικό.
2. Οικειοθελή αποδοχή της τουρκικής πρότασης περί διχοτόμησης της Κύπρου (έστω κι αν αφαιρέσει από την Ελλάδα μια τέτοια κίνηση τον ένα της ”πνεύμονα”, την μαρτυρική Κύπρο, καθώς η Τουρκία θα προχωρήσει σε νέα εισβολή στο ελεύθερο τμήμα της, για να εξαφανίσει εντελώς απ’ τον χάρτη την ”Κυπριακή Δημοκρατία”).
3. Παράδοση στην Τουρκία κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στις θαλάσσιες ζώνες του Αιγαίου και την υφαλοκρηπίδα δυτικά του 28ου Μεσημβρινού έως το 32ο, τα οποία άφησε ακάλυπτα απ’ την ελληνική επήρεια η ημιτελής ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του ’20.
4. Εκχώρηση σε αυτήν ζωτικού, εθνικού χώρου μας στο Αρχιπέλαγος (δια της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου). Και…
5. Έμμεση παραδοχή των ανιστόρητων τουρκικών κατηγοριών για γενοκτονία που, δήθεν, συντελείται στη Θράκη λόγω της πλημμελούς απόδοσης – εκ μέρους του ελληνικού κράτους – των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην μουσουλμανική μειονότητα, δηλαδή άρνησης αναγνώρισης εκ μέρους μας ”τουρκικής” μειονότητα στην Ελλάδα).
Τώρα θα μου πείτε, δικαιολογημένα, ότι οι θέσεις όλων αυτών επισφραγίστηκαν μέσω… Κοινοβουλίου, απ’ τη στιγμή που Έλληνες πρωθυπουργοί και υπουργοί τις επικύρωσαν με τα λόγια ή τις αποφάσεις τους.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι οι Τούρκοι άρχισαν να αλωνίζουν στο Αιγαίο απ’ τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας (ως πρωθυπουργός της Ελλάδας) αναρωτήθηκε δημόσια αν έχει σύνορα η θάλασσα (8/9/’15). Έτριβαν τα χέρια τους από χαρά, όταν άκουσαν τον Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά να μας συμβουλεύει να μην είμαστε μοναχοφάηδες (5/3/’19) και τον διάδοχό του στον υπουργικό θώκο Γιώργο Κατρούγκαλο να τους επιβεβαιώνει λέγοντας ότι η Τουρκία έχει κι εκείνη δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο γιατί έχει τεράστια ακτογραμμή (2/7/’19).
Άκουσαν, επίσης, απ’ το βήμα της Ελληνικής Βουλής τον υφυπουργό Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζουράρι να λέει ότι και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει (14/12/’16) και τον πρώην υπουργό Περιβάλλοντος και εν συνεχεία υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης του ίδιου κόμματος Γιάννη Τσιρώνη να υποστηρίζει ότι το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο (22/3/’19). που πάει να πει ότι έχουν δίκιο οι Τούρκοι να θεωρούν ”διεθνή ύδατα” τα νερά του.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι υπάρχουν και τώρα λόγοι που οι Τούρκοι αγάλλονται απ’ την ”κατευναστική” υποχωρητικότητά μας. Και την αφορμή τη δίνουν, αυτήν τη φορά, οι τωρινοί κυβερνητικοί με πρώτο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος – με φόντο την αγορά φρεγατών από τη Γαλλία – μίλησε για ανάγκη αμοιβαίων υποχωρήσεων με την Τουρκία (28/9/’21), λες κι δεν είναι η Ελλάδα αυτή που υποχωρεί μόνιμα και άνευ όρων στα ελληνοτουρκικά, σε αντίθεση με την ανυποχώρητη σε όλα Τουρκία.
Λες και δε φτάσαμε ως Έλληνες στο νυν και αεί με τις λεκτικές και έμπρακτες υποχωρήσεις μας έναντι της Τουρκίας. Αρχής γενομένης από εκείνες που εξέπεμπε το σημιτογενές περιβάλλον συμβούλων του ΥΠΕΞ και του Μαξίμου, το οποίο – σε συγχορδία με άλλους ”αρίστους” του ΕΛΙΑΜΕΠ – έδωσε σήμα στην πολιτική ηγεσία να κρούσει πρύμναν στο θέμα της εξόρυξης του θαλάσσιου φυσικού πλούτου μας και στο άλλο της επέκτασης των ΕΟΧ στα 12 νμ, για να μη φανούμε ”μαξιμαλιστές” με το να ζητάμε όσα δικαιωματικά μάς ανήκουν…
Υπό την επήρεια αυτών των ηττοπαθών και ραγιαδίστικων και κατά βάση αντιλήψεων, βγήκε στην αρχή του προηγούμενου χρόνου ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας και μίλησε για ”συνεκμετάλλευση” του Αιγαίου εφόσον εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις…
Για να βρει την αφορμή που περίμενε και να επανέλθει ένα μήνα μετά στο ίδιο θέμα ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνος Ντόκος, για να υποστηρίξει ολόθερμα την προοπτική της καζάν-καζάν συνεκμετάλλευσης με τους Τούρκους του Αιγαίου.
Το κακό είναι βέβαια ότι στην ολέθρια αυτή μειοδοτική επιλογή συναινούν – πέρα απ’ τους τουρκολάγνους πολιτικούς και διπλωμάτες – και κάποιοι πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, και διανοούμενοι που φτάνουν να δώσουν δίκιο στο αίτημα της Τουρκίας για δικαιώματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο προκαλώντας την εθνική ανοχή μας. Έτσι:
1. Την ώρα που τα τουρκικά UAV (μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή drones) οργιάζουν απειλητικά στους ελληνικούς ουρανούς ανατολικά της θαλάσσιας ζώνης μεταξύ του 28ου-32ου Μεσημβρινού (ζώνης την οποία αφήσαμε απροστάτευτη, δηλαδή μη οριοθετημένη, στην ημιτελή ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, κι ας είναι θρονιασμένος σ’ αυτήν ο ”γας ομφαλός” των ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων, το Καστελόριζο)…
2. Την ώρα που η Τουρκία μάς βομβαρδίζει με Navtex Anti-navtex σ’ όλο το μήκος και το πλάτος της νησιωτικής επικράτειάς μας με στόχο να υφαρπάξει ό,τι μπορεί απ’ τα κυριαρχικά δικαιώματά μας επωφελούμενη της απρονοησίας και ανικανότητάς μας να τα υπερασπίσουμε…
3. Την ώρα κατά την οποία εξελλίσσονται με ραγδαίο και πρωτοφανή ρυθμό επιθετικές τουρκικές κινήσεις σε βάρος μας και σε βάρος της Κύπρου…
Βγαίνουν ”προοδευτικοί” (του συνεργαζόμενου με την κυβέρνηση για θέματα εθνικής ασφάλειας ΕΛΙΑΜΕΠ) των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και μιλούν σε συνεντεύξεις τους για την ανάγκη παραπομπής στη Χάγη όχι μόνο των ελληνοτουρκικών διαφορών επί της υφαλοκρηπίδας (επί των ”θαλασσίων ζωνών” τις προσδιόρισε, κακώς, ο πρωθυπουργός), αλλά επί όλων των ανοικτών – για την Τουρκία – θεμάτων ένστασής της.
Μιλάμε για πλήρη υιοθέτηση της τουρκικής προπαγάνδας, δηλαδή, αφού τα θέματα ένστασής της αφορούν το μισό Αιγαίο (το επίμονο αίτημα για αφοπλισμό των νησιών που ζητά – και φθάνουν από 18-148 ή 152- είναι η αρχή των σχεδίων απόβασης για κατάκτησή τους) και τη Θράκη (αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας).
Έχουν μάλιστα το θράσος οι σύγχρονοι ”Ανανιστές” της πολιτικής σχολής του απόλυτου κατευνασμού (μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση έχει ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αλέξης Ηρακλείδης) να χαρακτηρίζουν εθνικιστές μαξιμαλιστές όσους δεν συμφωνούν μαζί τους και ζητούν από την κυβέρνηση να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά μας δκαιώματα άνευ όρων και να διεκδικήσει όσα — με βάση τις Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις — ανήκουν δικαιωματικά στην πατρίδα μας (επέκταση των ΕΧΥ στα 12 νμ).
Ο συγκεκριμένος πανεπιστημιακός μάλιστα (Αλέξης Ηρακλείδης) έχει χωνέψει σε τέτοιο βαθμό την τουρκική θεωρία περί δικαίου της πυγμής και Ελλάδας-Ψωροκώσταινας, ώστε ζήτησε σε πρόσφατη συνέντευξή του (30/10/’21, efsyn.gr) να προσαρμοστεί η ”μικρή Ελλάδα” στην μεγάλη Τουρκία.
Έχει ενστερνιστεί μάλιστα τις τουρκικές αιτιάσεις σε βάρος μας σε τέτοιο βαθμό, που παρουσίασε σαν ουδέτερος εκτιμητής τη θέση των Τούρκων ότι αυτοί μεν δεν είναι αναθεωρητικοί, αλλά οι Έλληνες είναι μεγαλοϊδεάτες.
Και το χειρότερο, δικαιολόγησε πλήρως τη θέση τους για ανάγκη αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου επειδή ”η στρατιωτικοποίησή τους είναι απειλητική γι’ αυτήν”, ενώ δεν είναι για τα νησιά μας, που έχουν απέναντί τους – στα παράλια της Τουρκίας – σε πλήρη ετοιμότητα τον αποβατικό στόλο της και τη Στρατιά του Αιγαίου .
Επιπλέον, δε θεωρεί ούτε το casus belli απειλή για μας, έστω κι αν η Τουρκική Εθνοσυνέλευση αποφάσισε πως είναι αιτία πολέμου με την Ελλάδα. Και από πάνω κατηγορεί την πατρίδα μας ότι ”επιζητεί τη μερίδα του λέοντος και στην Ανατολική Μεσόγειο, με στόχο να επικρατήσει στην περιοχή, με ορμητήριο το απόμακρο και μικροσκοπικό Καστελόριζο”.
Οποία ύβρις, οποία ντροπή!!! Οποία παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας, όταν όλη η περιοχή (το 70 % τουλάχιστον του Αιγαίου που μας ανήκει με βάση τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας [1982], η οποία μας δίνει το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ) βοά ότι είναι ελληνική!!!
Και επειδή – άσχετα με το τι λέει – το γνωρίζει καλά αυτό η Τουρκία, αγωνίζεται λυσσωδώς με σκοπό να περάσει την ανθελληνική προπαγάνδα της. Έσχατη επίδειξη αυτής είναι η έκδοση Anti-navtex θρασύτητας που εξέδωσε για απαγόρευση της ελληνικής στρατιωτικής άσκησης γύρω απ’ το Καστελόριζο, σε… απάντηση της ικανοποίησης που είχε εκφράσει προτύτερα ο Έλληνας ΥΠΑΜ Νίκος Παναγιωτόπουλος σε συνέντευξή του για ”διακριτή μείωση των υπερπτήσεων πάνω από τα ελληνικά νησιά”.
Ικανοποίησης ακατανόητης που ισοδυναμεί με έμμεση άδεια στην Τουρκία να παραβιάζει ”ολίγον” τα εναέρια σύνορά μας, τα οποία άλλωστε αμφισβητεί (τα θέλει 6, αντί για 10 – ανάλογα με τα θαλάσσια χωρικά ύδατά μας – και γι’ αυτό οικειοποιείται ήδη τα υπόλοιπα 4 νμ φτάνοντας στο σημείο τον περασμένο μήνα να καταγγείλει ότι ήταν τα δικά μας μαχητικά που παραβίασαν 42 φορές τον εναέριο χώρο της παρενοχλώντας τα τουρκικά μαχητικά της.
Με δεδομένα αυτά, συν το γεγονός ότι η Τουρκία έχει αφεθεί ελεύθερη να οριοθετεί τις διεκδικήσεις της για ΑΟΖ στο Αιγαίο, αιωρείται ένα καίριο, διττό ερώτημα που καταντά βασανιστικό και θα έπρεπε προ πολλού να απασχολήσει την ελληνική Πολιτεία και το υπουργείο Εξωτερικών μας:
– Ως πού θα τραβήξουν το σχοινί οι Ηρακλειδείς της εθνικής μας συρρίκνωσης και ως πότε θα συνεχίσουν να εκχωρούν ανεμπόδιστα – εν είδει προτάσεων ή συμβουλών – κυριαρχικά δικαιώματα των νησιών μας, σαν να έχουμε ήδη μετατραπεί σε χώρα-δορυφόρο της Τουρκίας;
