του Γιάννη Κουριαννίδη
Η συμβολική αναπαράσταση της εισόδου του ελληνικού στρατού στην Θεσσαλονίκη, που πραγματοποίησε η Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων, με μία πορεία 27 χιλιομέτρων, από το χωριό Γέφυρα του νομού Θεσσαλονίκης (όπου υπογράφηκε η συμφωνία παράδοσης της πόλης, το 1912) μέχρι την πλατεία του Λευκού Πύργου, ήταν μία πολύ καλή αφορμή για να αναλογιστεί κανείς τί πραγματικά σημαίνει η λέξη «απελευθέρωση».
Για να φτάσει ο ελληνικός στρατός μέχρι τα πρόθυρα της Θεσσαλονίκης, έδωσε φονικότατες μάχες, με τεράστιες απώλειες και απίστευτη καταπόνηση, αλλά όλες νικηφόρες.
Ο Ελληνισμός της πόλης με καρτερία πρόσμενε την έλευση του στρατού μας που σηματοδοτούσε την λήξη μιας οδυνηρής κατοχής 500 ετών, κατά την οποία υπέστη εθνοκαθάρσεις και ολοκαυτώματα που κόντεψαν να τον οδηγήσουν στον πλήρη αφανισμό. Οι νίκες των Ελλήνων στρατιωτών γέμιζαν ελπίδα και παράλληλα γκρέμιζαν τα σχέδια των Βουλγάρων να εισέλθουν πρώτοι στην πόλη.Αναλογίζομαι τα παραπάνω, διότι τα τελευταία χρόνια γίνεται απόπειρα να καθιερωθεί ως «απελευθέρωση» της πόλης, από τα τμήματα του ΕΛΑΣ το 1944, η αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων από την Θεσσαλονίκη, λόγω των δυσμενών για την Γερμανία πολεμικών εξελίξεων. Η αποχώρηση αυτή μάλιστα έγινε συντεταγμένα, χωρίς κανένα πρόβλημα, αφού οι «ελευθερωτές» τους επέτρεψαν να φύγουν ουσιαστικά ατουφέκιστοι, κάτι που το ομολογούν και οι ίδιοι σε κείμενά τους, τάχα για να αποφευχθεί η «άσκοπη» αιματοχυσία! Η αιματοχυσία, όμως, που προκάλεσαν όταν εισήλθαν στην πόλη, με θύματα ιδεολογικούς τους αντιπάλους, φαίνεται πως κάθε άλλο παρά «άσκοπη» ήταν γι’ αυτούς...
Ο ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, κ. Σπυρίδων Σφέτας, σε παλαιότερη συνέντευξή του στον γνωστό δημοσιογράφο κ. Παντελή Σαββίδη, τονίζει μάλιστα ότι δυνάμεις του ΕΛΑΣ είχαν εισέλθει στην πόλη ήδη από τις 12 Οκτωβρίου 1944, αλλά αντί να χτυπούν τους κατακτητές επιτίθεντο σε εθνικές αντιστασιακές ομάδες. Το αποτέλεσμα ήταν οι εναπομείνασες γερμανικές δυνάμεις να καταστρέφουν τις υποδομές της πόλης ανενόχλητες, μέχρι την οριστική αποχώρησή τους στις 30 Οκτωβρίου.
Αυτά τα γεγονότα επιχειρείται στις μέρες μας να αλλοιωθούν, με την αναθηματική πλάκα που τοποθέτησε η διοίκηση Μπουτάρη στην πλατεία Λευκού Πύργου, στην οποία αναφέρεται ότι οι «μαχητές του ΕΛΑΣ απελευθέρωσαν την Θεσσαλονίκη από τα ναζιστικά στρατεύματα Κατοχής». Μία ψευδεπίγραφη πλάκα, την οποία συνεχίζει να ανέχεται η σημερινή διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης και ενώπιον της οποίας η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας πραγματοποιεί ετησίως τελετή μνήμης για την απελευθέρωση της πόλης.
Εδώ και μήνες είναι σε εξέλιξη πρωτοβουλία 521 πολιτών, που ζητούν ενυπογράφως από την διοίκηση Ζέρβα να προχωρήσει στην αποτύπωση της ιστορικής αλήθειας, αντικαθιστώντας το κείμενο της πλάκας, ώστε αυτό να είναι σύμφωνο με το υπ’ αριθμ. 50/2016 Προεδρικό Διάταγμα που ορίζει «την 30ή Οκτωβρίου ως ημέρα απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τα γερμανικά στρατεύματα, το 1944». Δυστυχώς, η διοίκηση του Δήμου κωφεύει και ακολουθεί παρελκυστική τακτική, ενώ είχε υποσχεθεί, ήδη από το 2019, ότι θα δημιουργήσει «επιτροπή σοφών», που θα διερευνήσει τα ιστορικά γεγονότα, ενώ στην συνέχεια δήλωσε ότι «δεν βρέθηκαν επιστήμονες για να την στελεχώσουν»! Μετά δε την λήψη της επιστολής κωφεύει επιδεικτικά, αγνοώντας ακόμη και την δις αποσταλείσα σύσταση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, που την καλεί να απαντήσει, μετά από προσφυγή των 521 πολιτών σε αυτήν.
Εδώ και μερικές ημέρες, οι υπογράφοντες την επιστολή προσέφυγαν στο Υπουργείο Εσωτερικών, αποτυπώνοντας όλο το ιστορικό των ενεργειών τους και ζητούν από τον αρμόδιο υφυπουργό κ. Πέτσα, αλλά και τον προϊστάμενό του υπουργό κ. Βορίδη, να λάβουν θέση επί του θέματος, θέτοντας και την διοίκηση του Δήμου ενώπιον των ευθυνών της. Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον η κυβέρνηση θα φροντίσει για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Για να μην χάνουν και το νόημά τους οι λέξεις...
