Στο «The National Interest» δημοσιεύτηκε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση η οποία και υπογράφεται από τον Μάικλ Ρούμπιν, ανώτερο συνεργάτη του American Enterprise Institute.
«Για πάρα πολύ καιρό, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει περιοριστεί στην πολιτική του για την Τουρκία σε ευχολόγια. Ωστόσο, η άρνηση της πραγματικότητας είναι επικίνδυνη. Η Τουρκία άλλαξε. Έχοντας κυβερνήσει για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Ερντογάν δημιούργησε έναν νέο στρατό. Το να πιστεύει κανείς ότι η Τουρκία θα επιστρέψει στο status quo ante μετά τον θάνατο του Ερντογάν είναι αφελές», επισημαίνει ο Μάικλ Ρούμπιν και προσθέτει:
«Η Τουρκία δεν είναι σύμμαχος και δεν θα γίνει ποτέ ξανά. Είναι καιρός να ελέγξουμε τη δύναμη που επιδιώκει να ασκήσει στην παγκόσμια σκηνή, διπλωματικά, οικονομικά και, όταν οι πληρεξούσιοί της λειτουργούν εκτός των αναγνωρισμένων συνόρων της Τουρκίας, και στρατιωτικά».
Η απειλή κατά ελληνικών νησιών στο Αιγαίο
«Η πολεμική της Τουρκίας βάζει το Αιγαίο και τη Μεσόγειο στα όρια. Οι τουρκικές δυνάμεις απειλούν τα ελληνικά νησιά και προκαλούν σε ΑΟΖ στη Μεσόγειο. Καθώς η κατοχή της Τουρκίας στη βόρεια Κύπρο πλησιάζει μισό αιώνα, ο Ερντογάν “τεμαχίζει” το status quo: Μετακόμισε στη Βαρώσια αψηφώντας τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και μετέτρεψε το κατεχόμενο αεροδρόμιο σε βάση μη επανδρωμένων αεροσκαφών που βάζει την ανατολική Μεσόγειο και μεγάλο μέρος της Βόρειας Αφρικής. στο στόχαστρο».
Το σχέδιο του Ερντογάν
«Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ένα σχέδιο. Κατά τα 18 χρόνια που κυριαρχεί του, άλλαξε την Τουρκία στο εσωτερικό της και στην παγκόσμια σκηνή. Η φιλοδοξία του Ερντογάν είναι μεγαλύτερη από το να αναβιώσει απλώς την οθωμανική κληρονομιά της Τουρκίας και να κάνει την Τουρκία περιφερειακό παίκτη. Αντιθέτως, επιδιώκει να αναδιαμορφώσει την τάξη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Ερντογάν δεν κρύβει μυστικά. Το σύνθημά του “Ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από πέντε” είναι η απόρριψη της εξουσίας που κατέχουν τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Σάμι Κοέν, ο οποίος για έξι δεκαετίες παρακολουθεί την Τουρκία σε μια στήλη της Milliyet , έγραψε ότι “η προτεραιότητα του Ερντογάν είναι στη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης”.
Για να γίνει αυτό, ο Ερντογάν δημιουργεί προηγούμενο, απορρίπτει τη διπλωματία, πυροβολεί πρώτος και υπολογίζει στη δυτική αδράνεια για να γλιτώσει. Έχει αμφισβητηθεί, για παράδειγμα, η νομιμότητα της Συνθήκης της Λοζάνης του 1923 για τα σύνορα της Τουρκίας. Οι φίλοι του δημοσιεύουν χάρτες που ενσωματώνουν το έδαφος των γειτόνων σε μια μεγάλη Τουρκία», σημειώνεται στο άρθρο.
Η επέμβαση στη Συρία
«Ενώ ο Ερντογάν δικαιολόγησε την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία ως αντιτρομοκρατική, οι δυνάμεις του στη συνέχεια καθάρισαν εθνοτικά τις κουρδικές συνοικίες, άνοιξαν τουρκικά ταχυδρομεία και μάλιστα εξέδωσαν τουρκικές ταυτότητες.
Το ίδιο ισχύει και για το Ιράκ. Ο Ερντογάν όχι μόνο έχει αναστήσει τις αιώνιες φιλοδοξίες για τη Μοσούλη και το πλούσιο σε πετρέλαιο Κιρκούκ, αλλά έχει αναπτύξει 1.150 στρατιώτες στο ιρακινό έδαφος. Οι εισβολές είναι συχνές…»
__________________
Αναρτήθηκε στην EFenpress από τον Μιχάλη Τσολάκη
