Το 2019-2020, η τουρκική ηγεσία ανέλαβε σειρά εξωτερικών πολιτικών και στρατιωτικών πρωτοβουλιών. Εκτός από τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν επί της Αρμενίας στο Καραμπάχ, χάρη στη στρατιωτική υποστήριξη της Άγκυρας στο Μπακού, αυτές οι πρωτοβουλίες απέφεραν λίγα, σύμφωνα με άρθρο του πρώην εκπροσώπου της ΕΕ στην Τουρκία (2006-2011), τώρα εμπειρογνώμονα στο think tank Carnegie Europe, Μαρκ Πιερίνι, το οποίο επικαλείται η ρωσική ιστοσελίδα eadaily.com.
Η διπλωματική απομόνωση Ερντογάν
Αντ’ αυτού, από τις δραστηριότητές της στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη έως το αδιέξοδο στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ και τις προσπάθειες να εξαναγκάσει απελπισμένους πρόσφυγες στα ελληνικά σύνορα, η Άγκυρα βρέθηκε σε διπλωματική απομόνωση.
Μάλιστα, η απομόνωση αυτή είναι η πιο εμφαντική από ποτέ στη διάρκεια της 19χρονης διακυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), σημειώνει ο πρώην διπλωμάτης.
«Στο εσωτερικό, η οικονομία καταρρέει, το δικαστικό σύστημα πολιτικοποιείται και η τουρκική ηγεσία αποστασιοποιείται όλο και περισσότερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Συμβούλιο της Ευρώπης σε θέματα κράτους δικαίου.
»Επιπλέον, τα ρωσικά πυραυλικά συστήματα S-400 έχουν γίνει μήλον της έριδος με το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες», υπογραμμίζει ο Μαρκ Πιερίνι.
Τέλος εποχής
Υπάρχουν πολλά σχόλια για αυτά τα προβλήματα στην Τουρκία, σημειώνεται στο δημοσίευμα της ρωσικής ιστοσελίδας και αναφέρεται πως ορισμένοι παρατηρητές στην ίδια την Τουρκία έχουν τολμήσει να δώσουν μια απλή εξήγηση γι’ αυτό το πολυδιάστατο χάος: μιλούν για το «τέλος μιας εποχής» και μια σαφή μετάβαση στην κρατική δομή μετά τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στις επόμενες εκλογές το 2023.
«Εδώ υπάρχει μια ελαφρώς διαφορετική άποψη: το μέλλον της Τουρκίας εξαρτάται από τα πολιτικά κόμματα και τους ψηφοφόρους της. Ο ευσεβής πόθος μπορεί να μην βοηθήσει πολύ, αλλά η δημοκρατική σταθερότητα μπορεί να είναι αρκετή, εάν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης συμπεριφέρονται ορθολογικά και εάν οι πολίτες πάνε (στις κάλπες στις επόμενες εκλογές) μαζικά», γράφει ο Πιερίνι.
Κατά τη γνώμη του, αφήνοντας στην άκρη τη διαμάχη ότι «το τέλος μιας εποχής» ή κάτι παρόμοιο, θα συμβεί μετά τον επόμενο γύρο των εκλογών, η νέα τουρκική ηγεσία θα πρέπει να μεταρρυθμίσει τέσσερα βασικά στοιχεία: την πολιτική αρχιτεκτονική, το σύστημα δικαιοσύνης, την οικονομία και τον αμυντικό τομέα.
Ακόμη και αν η σημερινή κυβέρνηση του προέδρου Ερντογάν παραμείνει στην εξουσία άλλα δύο χρόνια, θα εξακολουθήσει να αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα, πιστεύει ο συντάκτης του άρθρου.
Αβεβαιότητες και αντιφάσεις
Συνολικά, το μέλλον της Τουρκίας επιβαρύνεται με αβεβαιότητες και αντιφάσεις. Η πολιτική συζήτηση πριν τις εκλογές θα είναι άνευ προηγουμένου ως προς την αγριότητά της.
Για πρώτη φορά από το 2002, όταν το AKP του Ερντογάν ήρθε στην εξουσία, το βάρος της ευθύνης θα πέσει σε όλα τα πολιτικά κόμματα και τους ψηφοφόρους στη χώρα, καταλήγει ο Μαρκ Πιερίνι.
Άλλωστε, προσθέτει η eadaily, το 53,7 % των Τούρκων ψηφοφόρων πιστεύει ότι το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, με επικεφαλής τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα χάσει τη θέση του ως η κορυφαία πολιτική δύναμη στις γενικές εκλογές τον Ιούνιο του 2023, σύμφωνα με δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε αυτόν τον μήνα από τον ιδιωτικό κοινωνιολογικό οργανισμό MetroPoll.
Μόνο το 37,8% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι το AKP θα παραμείνει στην εξουσία, αν και μεταξύ των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος, ο αριθμός αυτός ανέρχεται στο 65,8%. Ταυτόχρονα, το 25,7% των ψηφοφόρων του ΑΚΡ δεν αναμένουν ότι η πολιτική τους ένωση θα παραμείνει στην εξουσία τα επόμενα δύο χρόνια, καταλήγει το δημοσίευμα.
