Juan
Με μία προδοτική πρόταση επέλεξε να βγει εκτός εθνικής γραμμής ο «δελφίνος» του Αλέξη Τσίπρα και πρώην υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και να υιοθετήσει τη γραμμή Ερντογάν, την ίδια ημέρα που στην Ελληνική Βουλή ψηφιζόταν η Ελληνογαλλική συμφωνία που «θωρακίζει» τη χώρα μας έναντι της τουρκικής προκλητικότητας.
Η δε προσπάθειά του αργότερα να δώσει διευκρινήσεις είναι τουλάχιστον κωμική, καθώς ο ίδιος από την πρώτη στιγμή είχε συνδέσει τη Συμφωνία των Πρεσπών με τα όσα είπε. Αναπολώντας προφανώς τις ημέρες που -παρά το ότι ο ελληνικός λαός φώναζε κατά της προδοσίας των Πρεσπών- ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραφε τη Συμφωνία με τα Σκόπια, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ζήτησε μία αντίστοιχη «Συμφωνία των Πρεσπών» και με την Τουρκία.
Αυτό σημαίνει την πλήρη εγκατάλειψη της εθνικής γραμμής περί ανάγκης επιβολής του Διεθνούς Δικαίου και προσφυγής σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα για συγκεκριμένη διαφορά. Πρόκειται, ουσιαστικά, για υιοθέτηση -εκ μέρους Τσακαλώτου- της πρότασης Ερντογάν για λύση μέσω απευθείας πολιτικού διαλόγου, με την Τουρκία να έχει μόνο να κερδίσει και την Ελλάδα μόνο να χάσει.
«Πάντα είχαμε πρόβλημα με την Τουρκία. Και τι κάνουμε όταν έχουμε ένα πρόβλημα; Βάζουμε το κεφάλι στην άμμο και λέμε ότι δεν τα λύνουμε αυτά», ήταν η εισαγωγή του Ευκλείδη Τσακαλώτου πριν πετάξει τη… βόμβα: «Και πρόβλημα είχαμε και με τον βόρειο γείτονά μας και ο Αλέξης Τσίπρας πήρε την πρωτοβουλία να λυθεί αυτό το μέτωπο. Ότι λύθηκε αυτό το μέτωπο θα σήμαινε να αρχίσουμε ένα καινούργιο μέτωπο, να κάνουμε μία συμφωνία με την Τουρκία. Πρέπει, δηλαδή, και να έχουμε μία καλή άμυνα…».
Επιχείρησε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα!
Τρομαγμένος, πιθανώς, από τις αντιδράσεις εναντίον του, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος επιχείρησε να τα «μαζέψει» με μία διευκρινιστική δήλωσή του, ακολουθώντας την πάγια τακτική της καταγγελίας «διαστρέβλωσης» των δηλώσεών του, επιχειρώντας να κάνει το άσπρο μαύρο: «Πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι διαστρεβλώνουν κάθε αναφορά στην εξωτερική πολιτική;», είπε και προσπάθησε να πείσει πώς, όταν λέει να υπάρχει «συμφωνία», με την Τουρκία, το εννοούσε όπως «χρησιμοποιεί ο κόσμος τη λέξη στην καθημερινότητά του και όχι με όρους Διεθνούς Δικαίου και διπλωματίας».
Βέβαια, το γεγονός ότι, λίγο πριν είχε αναφερθεί στη Συμφωνία των Πρεσπών, που ήταν σαφέστατα μία διακρατική συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, δεν αδυνατίζει απλά την προβαλλόμενη θέση του περί «διαστρέβλωσης», αλλά τη μετατρέπει σε… αστείο!
