Του Υποπτεράρχου ε.α. Δημητρίου Δρόσου
(MBA, MSc, PM, MA, LLB)
Έχουμε γράψει ήδη, ότι η απόκτηση των Γαλλικών φρεγατών FDI (Bellhara) αποτελούσε την άριστη λύση επιλογής μεταξύ των υποψηφίων πλοίων επιφανείας που πρόκειται να αποκτήσει το ΠΝ. Αν και επισήμως δεν γνωρίζουμε τις εισηγήσεις του ΠΝ καθόσον δεν ακολουθήθηκαν οι διαδικασίες που προβλέπει το άρθρο 76 του ν.3883/2010 περί εισαγωγής του θέματος σε συλλογικά θεσμικά όργανα, ωστόσο από δηλώσεις
κυβερνητικών αξιωματούχων αλλά και διάφορα δημοσιεύματα στον ελληνικό τύπο, εικάζουμε και θεωρούμε σχεδόν βέβαιο ότι αυτή ήταν και η εισήγηση του ΠΝ. Ωστόσο ένα κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι το είδος των ΟΣ που θα φέρει τελικά η εν λόγω φρεγάτα.Ο Γάλλος δημοσιογράφος Michel Gabirol στη latribune.fr , δηλώνει τα εξής με τίτλο:
«Οι φρεγάτες FDI στην Ελλάδα: παιχνίδια παρασκηνίων από τις ΗΠΑ και τη Γαλλία». Συνεχίζοντας στο εν λόγω άρθρο γράφει ο δημοσιογράφος σε ελεύθερη μετάφραση, ότι υπήρξε παρασκήνιο που αφορούσε στη διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για την πώληση τριών φρεγατών FDI. Η πρόθεση παραγγελίας και υποβολής προσφορών ξεκινούσε πριν την κρίση των Aυστραλιανών υποβρυχίων μεταξύ Γαλλίας και ΗΠΑ αλλά μετά την κρίση μεταξύ ΗΠΑ και Γαλλίας λόγω AUKUS έλαβε άλλη ώθηση. Η Ουάσινγκτον φέρεται (κατά τον Γάλλο δημοσιογράφο) να είχε κλειδώσει τη διεθνή πρόσκληση υποβολής προσφορών για τον εκσυγχρονισμό του Εληνικού ΠΝ. Τελικά το Παρίσι κατάφερε να κερδίσει. Η Γαλλική Naval Group υπέγραψε πρωτόκολλο για την πώληση τριών φρεγατών FDI με την Ελλάδα. Αυτό επέτρεψε στη Γαλλία και στον Εμμανουέλ Μακρόν να αποκαταστήσουν εν μέρει το κύρος τους μετά την Αυστραλιανή υποβρύχια κρίση. Ο πρόεδρος Μακρόν θεώρησε ότι έπρεπε να εφαρμόσει εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών επιχείρηση blitzkrieg (κεραυνοβόλου πολέμου), η οποία θα μπορούσε να μετριάσει την απογοήτευση που προκλήθηκε από την απώλεια του συμβολαίου των αυστραλιανών υποβρυχίων (περίπου 15 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη Naval Group). Στη Naval Group, πριν από την αιφνίδια εγκατάλειψη του Αυστραλιανού προγράμματος υποβρυχίων από τον Αυστραλό πρωθυπουργό Scott Morrison, σχεδόν κανείς δεν πίστευε σε αίσιο τέλος με την Ελλάδα. Πόσο μάλλον που η πρόθεση της Αθήνας να παραγγείλει έξι επιπλέον Rafale θεωρήθηκε ως σήμα εγκατάλειψης των Γαλλικών φρεγατών. Η Naval Group, είχε ζωτική ανάγκη αυτό το συμβόλαιο.
Οι ΗΠΑ και η Lockheed Martin πίεσαν (κατά τον Γάλλο δημοσιογράφο) την Αθήνα. Ελάχιστες ημέρες πριν την υπογραφή της σύμβασης για την απόκτηση των Bellhara, η latribune.fr γράφει ότι, με παρέμβαση των ΗΠΑ ακυρώθηκε η παράδοση των Γαλλικών πυραύλων Cruise MdCN. Οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν να χωνέψουν το φιάσκο με την αποβολή της LM από το ΠΝ (πιστεύω ευτυχώς για την χώρα μας). Συνεπώς η Ουάσιγκτων δεν επέτρεψε στην Ελλάδα να διαθέτει ΟΣ εμφανώς ισχυρότερα του Τουρκικού ΠΝ, δηλαδή τους “naval cruise” ή όπως έχει επικρατήσει να τους λέμε “naval scalp” MdCN (Missile De Croisiere Naval).
Οι FDI θα φέρουν (κατά δημοσιεύματα του Ελληνικού τύπου) 18 α/α πυραύλους Aster βεληνεκούς 120 Km, ραντάρ SeaFire με εντοπισμό 250 km και ακτίνα 360 μοιρών και 8 πυραύλους επιφανείας-επιφανείας Exocet MM40 Block 3c βεληνεκούς 240 km. Αναμφισβήτητα το Αιγαίο «κλειδώνει» με τα εν λόγω ΟΣ. Είναι αρκετά όμως για την κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο;
Τι είναι όμως ο MdCN και τι δυνατότητες έχει;
Είναι ένας μεγάλης εμβέλειας υποηχητικός, εκτοξευόμενος, θαλάσσιος πύραυλος cruise που αναπτύχθηκε από τα συστήματα MBDA για το Γαλλικό Ναυτικό. Είναι μια Ναυτική παραλλαγή του αεροπορικού πύραυλου cruise Storm Shadow / SCALP. Σήμερα ο MdCN δύναται να εκτοξευθεί από φρεγάτες FREMM χρησιμοποιώντας τον συμπαγή κατακόρυφο εκτοξευτή A70 SYLVER ή σωλήνες τορπίλης όταν εγκαθίσταται σε υποβρύχια Barracuda με πυρηνική ενέργεια. Οι διεπαφές της πλατφόρμας MdCN είναι η κάθετη εκτόξευση από το σκάφος επιφανείας ή/ και εκτόξευση υποβρυχίων τορπιλοσωλήνων για τα Barracuda με κοινή αντίληψη του πυραύλου για τους δύο τύπους πλατφόρμας εκτόξευσης.
Το όπλο αυτό θεωρείται υποστρατηγικό και δίνει τεράστιες δυνατότητες σε κάθε Ναυτικό το οποίο τον κατέχει, διευρύνοντας θεαματικά το εύρος δράσης του. Εκτιμώ ότι δεν ισχύουν τα αναγραφόμενα από τον Γάλλο δημοσιογράφο περί παρέμβασης των ΗΠΑ και ότι είτε το ΠΝ δεν το επέλεξε αυτό το ΟΣ (λόγω υψηλού κόστους διαμόρφωσης των φρεγατών) είτε ότι τελικά θα υφίσταται το εν λόγω ΟΣ δίνοντας τεράστιο βάθος στον αεροναυτικό μας χώρο σε συνδυασμό με τα Rafale και τα υποστρατηγικά όπλα που φέρουν μαζί με τα Mirage.
Ο συνδυασμός αυτός (εφόσον τελικά αποκτηθούν οι MdCN), μαζί με τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα ΜΗ-60R (Romeo) που θεωρούνται τα κορυφαία του είδους τους παγκοσμίως, τα α/φη F-16 Viper και τα υποβρύχια κλάσης U-214 θα καταστήσει τις Ελληνικές αεροναυτικές δυνάμεις ακατανίκητες στον χώρο του Αιγαίου, της Ανατολικής Μεσογείου και εν τοις πράγμασι θα επανεργοποιήσει το ενιαίο αμυντικό δόγμα με τον έτερα πυλώνα του Ελληνισμού την Κύπρο.
Ο Ελληνικός αεροναυτικός χώρος με τη σύμπραξη της ΠΑ και ΠΝ και τα νησιά του Αιγαίου και Κρητικού Πελάγους ένεκα της πυκνότητας και της διάταξής των ως στρατηγικός χώρος θα διευκολύνει τον έλεγχο του ευρύτερου χώρου στην περιοχή με στρατηγικό βάθος προς Βαλκάνια, Εγγύς Μέση Ανατολή και ζώνη του Μάγκρεμπ. Ένας από τους κυριότερους λόγους που επέλεξε το Ισραήλ ως σύμμαχό του την Ελλάδα είναι το τεράστιο βάθος που προσφέρει ο Ελληνικός Αεροναυτικός χώρος. Αυτόν δεν πρέπει με τίποτε να τον απεμπολήσουμε, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα έχουμε κατακόρυφη απομείωση της γεωστρατηγικής σπουδαιότητας της Ελλάδας.
Η μεσοπρόθεσμη απόκτηση μίας 2ης μοίρας α/φών Rafale με υποστρατηγικά όπλα και απόκτησης νέων κορβετών θα καθιστούσε την ΠΑ και το ΠΝ απόλυτα κυρίαρχες δυνάμεις στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, με τα υφιστάμενα δεδομένα, για την επόμενη τουλάχιστον δεκαετία.
