Μοιάζει παράδοξο ότι ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε την συμφωνία για την αγορά των γαλλικών φρεγατών και την αμυντική συνδρομή μεταξύ Ελλάδας-Γαλλίας, την ίδια ημέρα μιλούσε δημοσίως για “μεγάλες διαφορές” με την Τουρκία οι οποίες για να επιλυθούν απαιτούν κάποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις. Συγκεκριμένα στην συνέντευξη που παραχώρησε χθες στην Ελληνική Τηλεόραση από το Μουσείο του Λούβρου αναφέρθηκε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Αφού δήλωσε αισιόδοξος για γενικότερη συνεργασία με την Τουρκία «που προϋποθέτει -πάνω από όλα- σεβασμό του γείτονα, σχέσεις καλής γειτονίας», πρόσθεσε: «Και μια επί της αρχής συμφωνία ότι οι μεγάλες διαφορές μας με σημαντικότερη, κυριότερη, το ζήτημα της οριοθέτησης των Θαλασσίων Ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο μπορούν να λυθούν μόνο με πρόσβαση στο ένα εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας για την επίλυση τέτοιων θεμάτων, που είναι το Διεθνές Δίκαιο».
»Δεν υπάρχουν άλλοι κανόνες για να λύνονται αυτά τα ζητήματα, παρά μόνο το Διεθνές Δίκαιο. Εμείς αποδείξαμε και στην περίπτωση της Ιταλίας, και στην περίπτωση της Αιγύπτου ότι μπορούμε να κάνουμε τέτοιου είδους συμφωνίες. Συμφωνίες που απαιτούν, ναι, θα το πω ανοιχτά και κάποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις, προκειμένου να μπορούμε να πετύχουμε τελικά λύσεις που θα είναι προς όφελος όλων».
Υπενθυμίζεται ότι παραδοσιακά η Ελλάδα αναγνωρίζει μία διαφορά με την Τουρκία την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και ακολούθως της ΑΟΖ. Ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να διευκρινίσει ποιες είναι οι άλλες “μεγάλες διαφορές”. Επιπλέον, τι υποχωρήσεις να κάνει η Ελλάδα η οποία δεν διεκδικεί τίποτε από την Τουρκία, έναντι της Τουρκίας που βάζει θέμα ακόμη και για κατοικημένα ελληνικά νησιά.
Χάγη και αλλαγή δόγματος
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός αφήνει να εννοηθεί ότι θα δεχόταν επί τη βάση του Διεθνούς Δικαίου παραπομπή των ελληνοτουρκικών διαφορών στην Χάγη. Από την στιγμή που διατυπώνεται από τον πρωθυπουργό, πρόκειται για αλλαγή του βασικού δόγματος που διέπει την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής.
Στο πρόσφατο παρελθόν όταν προέκυψε θέμα για “διαφορές με την Τουρκία”, έγινε διόρθωση από την τότε κυβερνητική εκπρόσωπο, Αριστοτελία Πελώνη ότι «μία διαφορά έχουμε την οριοθέτηση». Εν τέλει μήπως ισχύει η δήλωση του Γιώργου Γεραπετρίτη ότι η κόκκινη γραμμή για την Ελλάδα είναι τα έξι μίλια; Εάν όμως η Ελλάδα σκοπεύει να απεμπολήσει δικαιώματά της μέσω “διαλόγου και παραπομπής στην Χάγη”, τότε ίσως να μην χρειάζονται τα πανάκριβα εξοπλιστικά και η αμυντική συνδρομή.
----------
Ανάρτηση από τον Μιχάλη Τσολάκη
