του Σάββα Ιακωβίδη*
Ο πρέσβης της Ελλάδος στην Κύπρο, Θεοχάρης Λαλάκος, αποχωρεί για να αναλάβει στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών τη θέση του πολιτικού διευθυντή. Υπηρέτησε, μεταξύ άλλων, στην Ουάσιγκτον και στην Άγκυρα. Είναι πολύ καλός γνώστης της αμερικανικής και ειδικά της τουρκικής πολιτικής. Σε συνέντευξή του στον συνάδελφο Κώστα Βενιζέλο («Φιλελεύθερος», 5/9/2021), επισήμανε αυτά που αρκετές φορές έχουμε αναλύσει:• «Πολύ πριν την εποχή Ερντογάν, η Άγκυρα ακολουθεί, με μεθοδικότητα και υπομονή, μια συνειδητά αναθεωρητική πολιτική, αποσκοπώντας στην αλλαγή του διεθνούς status quo στην περιοχή μας, είτε με την άσκηση πίεσης εκεί που αυτή αρκεί είτε με την απροκάλυπτη χρήση βίας».
Και προσθέτει:
«Η Ελλάδα και η Κύπρος διαθέτουν ένα ισχυρό διπλωματικό όπλο –το Διεθνές Δίκαιο. Είναι υποχρέωσή μας, αλλά είναι και προς το συμφέρον μας, να προτάσσουμε το Διεθνές Δίκαιο όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μονομερείς παράνομες ενέργειες, όπως αυτές που εκδηλώνονται συνεχώς από την πλευρά της Τουρκίας στη στεριά, στον αέρα και στη θάλασσα».
Αναθεωρητική Τουρκία .
Κι ευθύς αμέσως, ο κ. Λαλάκος διερωτάται: «Η πρόταξη του Διεθνούς Δικαίου είναι αρκετή; Μας είναι επώδυνα γνωστό ότι η απάντηση είναι δυστυχώς αρνητική, αφού δεν υπάρχει διεθνής μηχανισμός έτοιμος να επιβάλει τη διεθνή νομιμότητα κάθε φορά που εκδηλώνεται κραυγαλέα παρανομία, όπως το 1974 στην Κύπρο». • Και υπογραμμίζει: «Όταν έχεις έναν επεκτατικό γείτονα, είναι θεμιτό και απαραίτητο να διαθέτεις ικανή αποτρεπτική ισχύ. Παράλληλα, είναι άκρως σημαντικό να επεκτείνεις τα διπλωματικά σου ερείσματα, περιφερειακά και διεθνή».
Η Ελλάδα, έστω και αργά, κατάλαβε τι σημαίνει η αναθεωρητική, επεκτακτική και άκρως παραβατική πολιτική της Τουρκίας. Την υπέστη πέρσι το καλοκαίρι, στο Αιγαίο και στον Έβρο και, φυσικά, στην περιοχή της Κρήτης-Καρπάθου-Καστελορίζου και στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έτσι επέτεινε το εξοπλιστικό πρόγραμμά της, που όφειλε να είχε κάνει πριν από τρεις τουλάχιστον δεκαετίες.• Δεν θα κουραστούμε να το αναλύουμε: Τα γεωπολιτικά σύνορα της Ελλάδος είναι ανατολικά του ακρωτηρίου Απόστολος Ανδρέας, στο απώτατο άκρο της Κύπρου, και όχι δυτικά της Κρήτης.
Επιθετική διάταξη
Ενώ, λοιπόν, η Ελλάδα επανεξοπλίζεται και αντιστέκεται στον τουρκικό συσφιγκτήρα βόα, η κυβέρνηση και η πολιτική, λεγόμενη, ελίτ της Λευκωσίας ζουν σε άλλο σύμπαν! Η Κύπρος είναι κατεχόμενος τόπος. Απειλείται καθημερινά από τον Αττίλα. Είναι περικυκλωμένη από τον τουρκικό στόλο. Η Τουρκία διεξαγάγει παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις σε θαλασσοτεμάχια στην κυπριακή ΑΟΖ.• Οι τουρκικές δυνάμεις εισβολής-κατοχής αριθμούν πάνω από 35.000 άνδρες σε μόνιμη επιθετική διάταξη επί 24ώρου βάσεως. Τελευταία, ενισχύθηκαν με γερμανικά άρματα Leopard 2A4, αυτοκινούμενα πυροβόλα 155 χιλ. μακρού βεληνεκούς, drones στο κατεχόμενο αεροδρόμιο Λευκονοίκουκ.ά.
Και φυσικά, συνεχίζεται το τουρκικό σχέδιο δημογραφικής αλλοίωσης των ελεύθερων περιοχών, με την παράνομη προώθηση μουσουλμάνων ετοιμοπόλεμων και εμπειροπόλεμων τζιχαντιστών από τη Συρία.
Θα ανέμενε κανείς πως ένα κράτος που κατέχεται, απειλείται και διακυβεύεται η εθνική, φυσική και βιολογική επιβίωσή του, θα ενίσχυσε ανάλογα τις αμυντικές δυνατότητές του. Σε ανάλυσή του (5/7/2020), ο Μιχάλης Κοντός, Επίκουρος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, επισημαίνει:• «Η Κυπριακή Δημοκρατία οφείλει να πράττει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να διασφαλίζει την άμυνα του κυρίαρχου εδάφους της».
Νέο τουρκικό Δόγμα
Κατά καιρούς, πολλοί ειδήμονες και κυρίως στρατιωτικοί, προέβησαν σε συγκεκριμένες εισηγήσεις προς την περί άλλα τυρβάζουσαπολιτική ηγεσία της Κύπρου για την αμυντική θωράκισή της έναντι του επιτιθέμενου τουρκισμού.
Ο πρώην αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, Ηλίας Λεοντάρης, σε συνέντευξή του («Φιλελεύθερος», 10/8/2020), υπογράμμισε:
«Βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στη βελτίωση της Αεροναυτικής Διάστασης της Ε.Φ., συμπεριλαμβανομένης της Έγκαιρης Προειδοποίησης και της Αντιαεροπορικής Άμυνας». Προπάντων στην οργάνωση υπηρεσίας στρατιωτικών πληροφοριών αφού σε περίοδο κρίσης, η έγκαιρη και αξιόπιστη γνώση των κινήσεων του εχθρού αποτελεί δύναμη για το στράτευμα.
Εξάλλου, ο Φοίβος Κλόκκαρης, αντιστράτηγος ε.α. και πρώην υπουργός Άμυνας της Κύπρου, σε ανάλυσή του (13/2/2020) επισήμανε: • «Το νέο δόγμα της Τουρκίας βασίζεται στην εκμετάλλευση της ενδυνάμωσης της στρατιωτικής ισχύος της για να προκαλεί κρίση και τετελεσμένα με επιχειρήσεις επί του εδάφους, στη θάλασσα και στον αέρα, προς εκμετάλλευση τους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, από θέσεως ισχύος».
Και σε μόλις πρόσφατη ανάλυσή του (1/9/2021, Ινφογνώμων), προειδοποίησε για πολλοστή φορά:
«Η Κύπρος διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο επιβίωσης. Η πτώση της θα έχει ως συνέπεια να ακολουθήσει και εκείνη τού Καστελλορίζου, Ανατ. Αιγαίου και Δυτ. Θράκης (Εθνικός Όρκος Τουρκίας). Ο αμυντικός χώρος Ελλάδας – Κύπρου είναι ενιαίος και η τουρκική απειλή, η μέγιστη κατά του Ελληνισμού. Για την αντιμετώπιση της, επιβάλλεται σύνταξη και υλοποίηση πανεθνικής στρατηγικής εθνικής επιβίωσης, στη βάση της ενίσχυσης της δυνατότητας αντίστασης του Ελληνισμού. Αυτό επιβάλλει την ύπαρξη πολιτικής βούλησης να ενισχυθεί άμεσα η στρατιωτική ισχύς (την μόνη που υπολογίζει η Τουρκία)».
Βάναυση υποτίμηση
Πολιτική βούληση… Τέτοιο… προϊόν δεν παράγεται στον κυπριακό πολιτικό χερσότοπο. Από την εποχή του Μακαρίου, όλοι οι Πρόεδροι, πλην Κληρίδη, που μπλόφαρε και έχασε με τους S-300, απαξίωσαν την ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της Κύπρου. • Η διαχρονική, βολική πολιτική της Λευκωσίας, ολέθρια και καταστροφική, είναι ο κατευνασμός, η εξημέρωση του τουρκικού θηρίου με συνεχείς, μονομερείς υποχωρήσεις και η φρούδα προσδοκία ότι ο αδηφάγος Αττίλας, στο πρόσωπο του αδίστακτου Ερντογάν, θα συναινέσει σε λειτουργική και βιώσιμη, δημοκρατική και ευρωπαϊκή λύση στο Κυπριακό.
Οι ηγέτες της Κύπρου ουδέποτε άκουσαν τι καθημερινά διακηρύσσουν, από τη δεκαετία του ’50, οι Τούρκοι: Επανάκτηση, έλεγχος και τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση της νήσου και του Ελληνισμού. Βρισκόμαστε στο παρά ένα της τουρκοποίησης.
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της μυωπικής αντίληψης της ηγεσίας της Κύπρου για τους εφιαλτικούς κινδύνους που την απειλούν, αρκεί να διαβάσει τις παρακάτω δηλώσεις του προέδρου Αναστασιάδη. Σε συνέντευξή του στο Euronews (24/2/2020), είπε τα εξής πρωτοφανή:
«Καμιά φορά η στρατιωτική αδυναμία είναι η δύναμη που αποτρέπει συγκρούσεις. Φανταστήκατε να ήμασταν σε θέση να αμυνθούμε στρατιωτικά (κατά της Τουρκίας); Αυτό που επεδίωκαν ήταν μια πρόκληση κρίσης. Όταν είσαι αδύναμος αμυντικά, δεν θα αντιδράσεις κατά τον τρόπο που επιλέγει ο αντίπαλος, αλλά, δυστυχώς, (η Τουρκία) επιδιώκει και παραμένει μια δύναμη, η οποία συνεχώς προκαλεί… Εν πάση περιπτώσει, αισθανόμαστε αρκούντως ασφαλείς, έχουμε ασπίδα μας το Διεθνές Δίκαιο, τις συμμαχίες που έχουμε συνάψει και συνεπώς δεν θεωρώ ότι (οι Τούρκοι) θα αποτολμήσουν».
Η πολιτική κατευνασμού
Αλλ’ είναι και ο Υπουργός Εξωτερικών, Ν. Χριστοδουλίδης. Αίφνης, είδε… φως! Σε δηλώσεις του (10/7/2020) και αναφερόμενος στην πολιτική του κατευνασμού, είπε πως όλες αυτές οι συνταγές δοκιμάστηκαν στο παρελθόν και είδαμε που έχουν οδηγήσει την ανθρωπότητα και την Ευρώπη. «Το μόνο που έχουν ως αποτέλεσμα είναι περαιτέρω αποσταθεροποίηση». • Σε άλλες δηλώσεις του κατά καιρούς παραδέχτηκε πως, η ανυπαρξία στρατιωτικής ισχύος αποδυναμώνει τις όποιες διπλωματικές προσπάθειες της ελληνικής πλευράς έναντι των Τούρκων.
Αυτοί είναι ξεκάθαροι. Από το 1956 (εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ, Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου προς Μεντερές), μέχρι σήμερα. Ο Ομέρ Τσελίκ , εκπρόσωπος Τύπου του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, σε δηλώσεις του (9/2/2021), με ωμότητα είπε:
«Ο τουρκικός στρατός εκεί (στην κατεχόμενη Κύπρο) είναι μόνιμος και δεν θα αποσυρθεί. Ο τουρκικός στρατός βρίσκεται εκεί ως ειρηνευτική δύναμη. Μερικές φορές λένε πως πέρασε η μόδα των εγγυήσεων και της παρουσίας του στρατού εκεί. Ούτε η μόδα των εγγυήσεων πέρασε, ούτε και εξέλειπαν οι λόγοι για την παρουσία του τουρκικού στρατού εκεί».
Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη στην Κύπρο του Αμερικανού Γερουσιαστή Μενέντεζ και τις δηλώσεις του ότι θα αγωνίζεται μέχρι να φύγει και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης, ο Τσελίκ, ειρωνεύτηκε (2/9/2021) ότι • «ο Μενέντεζ δεν θα δει τους Τούρκους στρατιώτες να εγκαταλείπουν την Κύπρο. Δεν θα μπορέσει να το δει. Ονειρεύεται λάθος. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ο εγγυητής της ειρήνης εκεί. Δεν βρίσκονται εκεί για το τίποτα».
Τουρκοφρενής διζωνική
Τι απάντησε η Λευκωσία; Τίποτε απολύτως, επειδή ο πρόεδρος Αναστασιάδης και τα κόμματα ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ σκίζονται κυριολεκτικά για συνομιλίες που δεν μπορούν να διεξαγάγουν, εξαιτίας του φοβερού ανισοζυγίου ισχύος και της αμυντικής απίσχνανσης της Κύπρου. • Δεν μελέτησαν τον Θουκυδίδη. Δεν πήραν κανένα μάθημα από το Σύμφωνο του Μονάχου, το ΝαγκόρνοΚαραμπάχ, τη Συρία, τη Λιβύη και το Αφγανιστάν. Δεν διδάσκονται από την τουρκική κατοχή της νήσου.
Χειρότερα: Αντιμετωπίζουν τον Τούρκο ως… Ευρωπαίο Δούκα, με τον οποίο πιστεύουν ότι θα λύσουν το Κυπριακό διά της τουρκοφρενούς διζωνικής, η οποία είναι το τελευταίο στάδιο της τουρκοποίησης της Κύπρου. Ο αποχωρών Έλληνας πρέσβης προειδοποίησε: • «Όταν έχεις έναν επεκτατικό γείτονα, είναι θεμιτό και απαραίτητο να διαθέτεις ικανή αποτρεπτική ισχύ. Παράλληλα, είναι άκρως σημαντικό να επεκτείνεις τα διπλωματικά σου ερείσματα, περιφερειακά και διεθνή».
Οι Ν. Αναστασιάδης, Αβ. Νεοφύτου, Στ. Στεφάνου και Ν. Παπαδόπουλος δεν ακούν. Δεν θέλουν να καταλάβουν. Αδυνατούν να σχεδιάσουν μία νέα στρατηγική σωτηρίας και απελευθέρωσής της Κύπρου. Και, βέβαια, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό τους πώς και με ποια μέσα θα αποτρέψουν και θα εξουδετερώσουν τον εφιάλτη της τουρκοποίησης του κυπριακού Ελληνισμού.
*Πρώην Αρχισυντάκτης-Διευθυντής – Αρθρογράφος-αναλυτής στην κυπριακή εφημερίδα «Η Σημερινή» -ΜΑ στις Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Πανεπιστημίου Λευκωσίας-Πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Δημοσιογραφίας της Lille – Université Catholique de Lille–France
