Η γερμανική Deutsche Welle «αδειάζει» τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις καταστροφικές πυρκαγιές, που υποστήριξε ότι το αίτημα για βοήθεια προς άλλες χώρες «κατατέθηκε εντός ωρών από τη στιγμή που η πραγματικότητα ξεπερνούσε τις δυνάμεις μας».
Όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ της δημοσιογράφος της Deutsche Welle η οποία βρίσκεται στην Εύβοια και μεταδίδει τις προσπάθειες της πυρόσβεσης, η κυβέρνηση καθυστέρησε να ζητήσει βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πολιτικής Προστασίας.
«Ασφαλώς και η βοήθεια ήρθε αργά» τονίζει και προσθέτει ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα εάν είχε έρθει νωρίτερα βοήθεια από άλλες χώρες, ωστόσο δεν ζητήθηκε νωρίτερα, πιθανόν για λόγους «εθνικής υπερηφάνειας».
Η απάντηση Κ.Μητσοτάκη
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου το μεσημέρι της Πέμπτης, ερωτηθείς εάν το ελληνικό αίτημα καθυστέρησε, ο Κυρ. Μητσοτάκης απάντησε: «Το αίτημα κατατέθηκε εντός ωρών» και πρόσθεσε μεταξύ άλλων: «Ο μηχανισμός κινητοποιήθηκε. Η βοήθεια ήταν πολύ σημαντική» ενώ υποστήριξε πως ακόμα και ο ίδιος πήρε τηλέφωνα: «Προφανώς σηκώθηκαν πολλά τηλέφωνα, προφανώς και από εμένα, για να έχουμε αυτή τη βοήθεια», ανέφερε χαρακτηριστικά.
1.008.740 στρέμματα δάσους έγιναν στάχτη
Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία για τον αριθμό των εκτάσεων που αποτέφρωσε η πύρινη λαίλαπα τις τελευταίες δύο εβδομάδες στη χώρα μας. Σύμφωνα με τα δεδομένα του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS), που επικαιροποιήθηκαν χθες, από τις 29 Ιουλίου έως τις 12 Αυγούστου κάηκαν στην Ελλάδα 1.008.740 στρέμματα!
Όπως αναφέρει, οι εκτάσεις που είχαν καεί μέχρι και την Τετάρτη αφορούν:
δασική βλάστηση, 192.700 στρέμματα
θαμνώδεις εκτάσεις, 99.600 στρέμματα
γεωργικές περιοχές, 90.650 στρέμματα
χορτολιβαδικές εκτάσεις, 77.720 στρέμματα
τεχνητές ζώνες, 4.350 στρέμματα
εκτάσεις με αραιή βλάστηση, 800 στρέμματα
«Λάθος η μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική»
Καταπέλτης το πόρισμα του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ για τη διαχείριση των πυρκαγιών
Η αντιμετώπιση των πυρκαγιών με την επικέντρωση των προσπαθειών στη συλλήβδην εκκένωση οικισμών, χωρίς τοπικά κριτήρια, αποτελεί λανθασμένη επιλογή, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ. Παράλληλα, η εκτός ισορροπίας εμμονή στην εκ του αέρος καταστολή έχει ως αποτέλεσμα τη συνεχή αύξηση της καταστροφής.
Το ινστιτούτο, με την πολυετή ερευνητική γνώση και πρακτική εμπειρία σε δασικά θέματα, χαρακτηρίζει ως βασικό και τραγικό λάθος την απόφαση μεταφοράς της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία πριν από 23 χρόνια (το 1998, από την κυβέρνηση Σημίτη), που είχε ως αποτέλεσμα τραγικές αντιπυρικές περιόδους με πρωτοφανείς καταστροφές (1998, 2000, 2007, 2009, 2018) και απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Εξηγεί ότι ο μόνιμος αντιπυρικός σχεδιασμός μιας μεσογειακής χώρας όπως είναι η Ελλάδα θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τρία σκέλη: την πρόληψη, την καταστολή και την αποκατάσταση. Ειδικά όσον αφορά τη δασοπυρόσβεση (καταστολή) δεν έχουν γίνει σοβαρά βήματα οργάνωσης και επιτελικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, μετά το μεγάλο λάθος του 1998.
Παρά τη μεγάλη ενίσχυση σε μέσα και προσωπικό, μια σειρά από αδυναμίες που προέρχονται από τον τρόπο δομής και λειτουργίας, και που δεν βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου, όπως θα ήταν αναμενόμενο ύστερα από 23 χρόνια, μειώνουν σε μεγάλο βαθμό τόσο την αποτελεσματικότητα όσο και την αποδοτικότητα του μηχανισμού.
Σύμφωνα με το ινστιτούτο, η πεισματική εμμονή σε λανθασμένες προσεγγίσεις, καθώς απορρίπτεται οποιαδήποτε κριτική είτε εκ των έσω του μηχανισμού είτε από τρίτους, οφειλόμενη κατά πολλούς σε σκοπιμότητες, εμποδίζει τη γρήγορη διόρθωση των σφαλμάτων.
Στο σκέλος της πρόληψης εμπλέκονται, όπως σημειώνει, κυρίως οι Δασικές Υπηρεσίες ή ό,τι έχει απομείνει από αυτές, καθώς έχουν αποδεκατιστεί σε προσωπικό. Παρά τις υποσχέσεις, εδώ και μια δεκαετία δεν έχει γίνει καμία πρόσληψη δασικών υπαλλήλων, πλην εποχικού προσωπικού την περίοδο 2017-2018.
Οι περισσότερες δασωμένες εκτάσεις είναι εκτός διαχείρισης επί αρκετές δεκαετίες. Χαρακτηρίζει λυπηρό η άλλοτε ακμαία Δασική Υπηρεσία, που στο παρελθόν έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανασυγκρότηση της ρημαγμένης υπαίθρου και της προστασίας της δημόσιας περιουσίας, να εγκαταλείπεται στον βωμό μιας στρεβλής ανάπτυξης.
Όσον αφορά την αποκατάσταση, το πρώτο μέλημα πρέπει να είναι «να γίνουν όλες οι απαραίτητες μελέτες και δράσεις σταθεροποίησης των ευδιάβρωτων εδαφών, ώστε να μην έχουμε απώλεια εδάφους. Το αν στη συνέχεια θα πρέπει να προβούμε σε αναδάσωση θα εξαρτηθεί από την εκτίμηση της φυσικής αναγέννησης.
Η επιλογή των ειδών προς φύτευση δεν μπορεί να αφεθεί σε αφελείς αντιλήψεις που αγνοούν τα βασικά δεδομένα της δασικής οικολογίας. Χωρίς οργανωμένα φυτώρια, με ανύπαρκτο προσωπικό και υποδομές, δεν είναι δυνατόν να γίνεται συζήτηση για αναδασώσεις, έστω και εθελοντικές».
