Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη Λευτεριά…
Ραγιά, καημένε μου ραγιά για σήκω το κεφάλι, τη δόξα πού ‘χες μια φορά απόκτησέ την πάλι.
«Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη λευτεριά.
Διψούν οι κάμποι για νερό και τα βουνά για χιόνια
διψούνε και για λευτεριά οι σκλάβοι τόσα χρόνια.
Κοιμούμαι μ’ ένα όνειρο, ξυπνώ με μιαν ελπίδα
να ιδώ κι εγώ μια μέρα φως ελεύθερη πατρίδα.
Ξύπνα καημένε μου ραγιά, ξύπνα να δεις τη Λευτεριά.»
Τζιαί ΕΜΕΙΣ…
«Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσει ένας αέρας
σ’ τού’ν τον τόπον πον καμένος τz̆ι εν θωρεί ποττέ δροσ̆ιάν
-
Για να φέξει καρτερούμεν το φως τz̆ιείνης της μέρας
πο ’ννά φέρει στον καθέναν τz̆ιαι δροσ̆ιάν τz̆ιαι ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
-
Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσ̆ιοί μμιάλοι καρτερούμεν
για να μας σφιχταγγαλιάσει τz̆ιαι να νεκραναστηθούμεν
-
Ξυπνητοί τz̆ιαι τz̆ιοιμισμένοι έν’ για τz̆ιείνην η καρκιά μας
που διπλοφακκά για νά ’ρτει τz̆ιαι να μείνει δα κοντά μας ..»
Εμπρός! Ολόρθοι, ατρόμαχτοι.
Μαυρίλα. Αστροπελέκι.
Μα το σπαθί γοργάστραψε,
και να! η βροντή τουφέκι!
Στην «Καρπασία» απ’ τον «Πενταδάκτυλο»,
και στην «Μεσαρκά» ως πέρα,
μια η φλόγα, μια η φοβέρα,
κι ένας ο νους. Εμπρός!
Εμπρός! Βουνά, ψηλώστε μας,
και ω θάλασσα, να η ώρα!
στοίχειωσε τα «ξίφη» μας,
και βόηθα, νικηφόρα.
Ξανά της ΕΟΚΑ η σάλπιγγα,
να πάει στα μισουράνια:
«Σταυροβουνίου» η καπλάνια
και «Κύκκου» σταυραϊτοί!»
Εμπρός, αδέρφια, ατράνταχτοι!
Κι αν πέφτει αστροπελέκι,
να! το σπαθί γοργάστραψε,
βρόντησε το τουφέκι.
«Κύπρος, Ήπειρος, Μακεδονία μας»,
εμπρός! η Ελλάδα λάμπει,
αχολογάν οι κάμποι,
καίνε οι καρδιές. Εμπρός!
Του Κ. Παλαμά ( Επίκαιρη παράφραση προσαρμοσμένη)
--------------------------
Νὰ πᾶτε ὅλοι κατ᾿ ἐχθρῶν, κατὰ τῶν Μουσουλμάνων,καὶ δεῦτε εἰς ἐκδίκησιν, τρέχετε μὴ σταθῆτε,
τὸν Μαχουμέτην σφάξετε, μηδὲν ἀναμελεῖτε,
τὴν πίστιν των τὴν σκυλικὴν νὰ τὴν λακτοπατῆτε.
