 |
| ...Σκυλοφιλοσοφίες ! Juan |
Γι αυτό το λόγο, επιλέξαμε ν αποταθούμε στον πλέον ειδικό, στον δικηγόρο κ. Γιώργο Μαρή, ειδικό σε θέμα οπλοχρησίας, ο οποίος εξηγεί τα όρια και τα περιθώρια του νόμου.
“Ο νόμος 3169/2003 για την χρήση όπλων απο αστυνομικούς ειναι σαφής παρότι η συγκεκριμένη περίπτωση επίθεσης σκύλου σπάνια: επιτρέπεται λοιπόν ο πυροβολισμός από τον Αστυνομικό ( και απο τον Λιμενικό σύμφωνα με τον κανονισμό 68/2004) “κατά πραγμάτων” . Πρόκειται για κοινή σε όλες σχεδόν τις νομοθεσίες του κόσμου πρόβλεψη, όπου “πράγματα” θεωρούνται κυρίως τα σκυλιά που στρέφονται εναντίον αστυνομικών,τα αυτοκίνητα που οδηγούνται επιθετικά κατά αστυνομικών καθώς και τα σκάφη με τα οποία γίνεται προσπάθεια εμβολισμού σκάφους, συνήθως κατά του Λιμενικού.
Η τελευταία περίπτωση, δηλαδή οι προσπάθειες εμβολισμού σκαφών του ΛΣ από κακοποιούς και λαθροδιακινητές δυστυχώς έχουν πληθύνει τελευταία στο Αιγαίο ( περιπτώσεις Χίου και Κω) φέρνοντας σε δεινή θέση το ΛΣ που όμως τις αντιμετωπίζει με αποφασιστικότητα αλλά και κάνοντας νόμιμη χρήση των όπλων του, τουλάχιστον στα μέχρι σήμερα περιστατικά. Τα σκυλιά, τα αυτοκίνητα και τα σκάφη στις ανωτέρω περιπτώσεις ειναι μέσα επίθεσης κατά Αστυνομικών και Λιμενικών και αντιμετωπίζονται ως οιονεί οπλα.
Συγκεκριμένα για την περίπτωση της επίθεσης αστυνομικού από σκύλο, ο νόμος (Ν 3169/2003) ειναι σαφής στο αρθρο 3 παρ.4 του Ν 3169/2003: “..ο πυροβολισμός κατά πραγμάτων επιτρέπεται,ιδίως σε περιπτώσεις κινδύνου από ζώο…εφόσον έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα,ώστε να μην πληγεί άνθρωπος από αστοχία ή εξοστρακισμό του βλήματος”.
Με λίγα λόγια, οι αστυνομικοί μπορούν να πυροβολήσουν το σκυλί που τους επιτίθεται και μάλιστα επιτίθεται με εντολή του αφεντικού του, φτάνει να συνεκτιμήσουν ( σε χρόνο ταχύτητας φωτός βεβαίως) όλα τα δεδομένα της συγκεκριμένης περίπτωσης βολής: ανένδοτες επιφάνειες ( πχ άσφαλτος ή τσιμέντο) όπου μπορεί το βλήμα να εποστρακισθεί (αυτός ειναι ο σωστότερος όρος κι οχι ” εξοστρακισθεί” που αφορά τις εξορίες της αρχαίας Ελλάδας επι Κλεισθένους και οχι τα βλήματα) ,παριστάμενοι που μπορεί να χτυπηθούν από υπερδιάτρηση στόχου, κλειστοί χώροι με παιδιά κλπ.
Αν πυροβολήσεις το σκυλί από το οποίο κινδυνεύει η ζωή σου και δεν σου ” κάτσει” η όλη φάση, πας κατηγορούμενος γιατι μετά θα σου πουν “ότι δεν είχες λάβει τα απαραίτητα μέτρα”. Όπως ξέρουμε ολοι, το να είσαι αστυνομικός ή λιμενικός στην Ελλάδα είναι Ρώσικη ρουλέτα.
Το οπλο το κατέχεις,αλλά δύσκολα “την βγάζεις καθαρή” αν πυροβολήσεις, ακόμα και “δικαιολογημένα”, τουλάχιστον με τις συνθήκες που θα σε δικαιολογούσαν οι νομοθεσίες όλων των άλλων χωρών του κόσμου αν ήσουν εκει Αστυνομικός ή Λιμενικός.
Να θυμόμαστε ότι πριν τη χρήση όπλου ο νόμος δικαίως απαιτεί να έχουμε εξαντλήσει – κατά το δυνατόν – όλα τα ηπιότερα μέσα,δηλαδή να έχουμε προσπαθήσει ωστε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα να μπορεί να επιτευχθεί με άλλο λιγότερο επαχθές μέτρο.
Μεταξύ της προσβολής του εννόμου αγαθού και του επιδιωκόμενου σκοπού πρέπει να υπάρχει σχέση αναλογίας. Πρόκειται για την αρχή της αναλογικότητας που ισχύει στις αντίστοιχες νομοθεσίες όλης της Ευρώπης και κρίνεται ανάλογα με την καθε περίπτωση.
Άλλο να σου “επιτίθεται” ενα κανίς με κουδουνάκι στο λαιμό που μπορείς να το αντιμετωπίσεις με ενα μαξιλάρι καί άλλο ενα πίτ μπούλ σε διάδρομο που δεν μπορείς να διαφύγεις η να το αποφύγεις προσωρινά και να το περιορίσεις σε ελεγχόμενο χώρο αμέσως μετά.
Η ενα σκυλί που εχει ήδη φάει τις σάρκες δυο συναδέλφων σου.
Παρεμπιπτόντως, να η ανάγκη επιτέλους να επιτραπεί η χρήση χημικού σπρέι από αστυνομικούς, κάτι που επιτρέπεται σε όλες τις αστυνομίες του κόσμου για την κλιμάκωση της αμυνάς τους ή της καθε αναγκαίας αστυνομικής επέμβασης κατά ανθρώπου ή ζώου.
Η κατοχή και χρήση σπρέι απο λιμενικούς εχει προβλεφθεί στον κανονισμό 68, οχι με ξεκάθαρο ειναι η αλήθεια τρόπο, αλλά ευτυχώς υπάρχουν μια ή δυο δικαστικές αποφάσεις ( νομολογία) που το ξεκαθαρίζουν. Δεν ειναι όλα τα σπρέι κατάλληλα ( πχ πελαργονικό οξύ) για αντιμετώπιση σκύλων αλλά καποια κάπως νεότερα ειναι(πιπέρι).
Ειναι χαρακτηριστική η περίπτωση Λιμενικού των ΚΕΑ, του Αγγελου Σ. ο οποίος προς ετών έσωσε την ζωή ενός παιδιού στο οποίο επετέθη σκύλος που ειχε ξεφύγει από την επιτήρηση του αμελούς αφεντικού του, γνωστού ηθοποιού.
Ο λιμενικός έβγαλε το οπλο του ψύχραιμα, ενώ ο σκύλος ειχε ήδη αρπάξει το αριστερό του χέρι και λίγο πριν τραβήξει την σκανδάλη συνέβη το ” θαύμα”: ο σκύλος βλέποντας το οπλο υποχώρησε, λες και κατάλαβε τι θα επακολουθούσε, αλλά ξαφνικά εμφανίστηκε το “αφεντικό” που αντί να απολογηθεί και να ζητάει συγγνώμες, επετέθη φραστικά στον Λιμενικό και αμέσως μετά πήγε και τον μήνυσε γιατί απείλησε λέει το σκύλο του!
Όλα αυτά ακούγονται ίσως θλιβερά ή και αστεία, αλλά στην πραγματικότητα αποκαλύπτουν την κουλτούρα αντιμετώπισης από πολίτες και πολιτεία του ένστολου στην Ελλάδα: Πρόκειται για έναν εκ προοιμίου, εν δυνάμει κατηγορούμενο και συχνά αδίκως ένοχο , από την στιγμή και μόνο που αγγίζει την λαβή του όπλου του στη θήκη. Η κουλτούρα αυτή περνάει και στην νομοθεσία, που ουσιαστικά τον “αφοπλίζει” παρότι η πολιτεία μόνο τυπικά τον εξοπλίζει. Περαστικά στους 3 Αστυνομικούς.”
Ο κ. Γιώργος Μαρής είναι δικηγόρος που έχει διατελέσει νομικός σύμβουλος στα υπουργεία Εμπορικής Ναυτιλίας και Δημόσιας Τάξης.
