Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης*
Να τοποθετήσουμε όλοι μια μεσίστια Σημαία. Γιατί η χώρα πενθεί, η χώρα είναι οργισμένη. Η χώρα λοιπόν, εκφράζει και την απέχθεια της στην πολιτική ελίτ που κυβερνά, τοποθετώντας παντού μεσίστια την Ελληνική σημαία.
Η εικόνα της μεσίστιας Ελληνικής σημαίας σε κάθε μπαλκόνι, σε κάθε κτίριο, ας γίνει το σύμβολο και η έκφραση του κοινού μας πένθους, της συλλογικής οδύνης για αυτήν την εθνική μας τραγωδία με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη (μιας και αυτοί κυβερνούν τα τελευταία δύο χρόνια).
Ας αναλογιστούν και οι ίδιοι όχι μόνον τα πολλά λάθη τους, αλλά και τις παραλήψεις τους.Ωστόσο, η μεσίστια σημαία συμβολίζει κάτι πιο μεγάλο, κάτι πιο ουσιαστικό. Η μεσίστια σημαία απεικονίζει την μονίμως πλέον βαριά καρδιά των Ελλήνων. Την, γκρίζα διάθεση της ελληνικής κοινωνίας. Το δράμα των πολλών, που αγωνίζονται υπο δυσχερείς συνθήκες για καθημερινή επιβίωση, χωρίς όμως μέχρι σήμερα πραγματική προοπτική και ελπίδα. Οι μεσίστιες αυτές σημαίες δεν μπορούν παρά να εκφράζουν την σημερινή Ελλάδα, όπως την κατάντησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πενθούσα, καθηλωμένη, σκυφτή και συνάμα οργισμένη, αλλά στο βάθος και αποφασισμένη να απαλλαγεί από τους δυνάστες της με πλήρη έπαρση της σημαίας μας (200 χρόνια από τον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και αυτός ο αγώνας θα μας εμπνέει στη μάχη μας κατά των λογής ελιτ) .
Αναντίλεκτα αυτοί που κυβερνούν, επιδίδονται χωρίς αιδώ και χωρίς πειθώ σε επικοινωνιακές παραστάσεις (παλιά μου τέχνη κόσκινο). Μικροί άνθρωποι- κατώτεροι/μικρότεροι των περιστάσεων -με μικρούς χειρισμούς (ποιοτικά άθλιους) και ακόμα μικρότερα (χείριστα θα έλεγα) αποτελέσματα. Επικαλούνται συνεχώς χρόνιες παθογένειες ή ακραίες καιρικές συνθήκες (έφτασαν να ανακαλύψουν 6 μποφόρ όταν είχαμε μόλις 2 μποφόρ). Συνειδητά ψευδόμενοι ή καθ΄ έξιν ψεύτες;
Για αυτούς πάντα φταίνε οι άλλοι (ενώ οι ίδιοι κυβερνούν-έχουν δηλαδή και το καρπούζι και το μαχαίρι) εγκαλούν την αντιπολίτευση . Ξεχνούν ότι τις παθογένειες τις υπέθαλψαν οι ίδιοι ως αντιπολίτευση. Ότι τις ανέχθηκαν και, ακόμα χειρότερο, τις νομιμοποίησαν ως κυβέρνηση. Δείτε για παράδειγμα ότι Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προστασίας έκαναν τον Αρχηγό της Αστυνομίας (την περίοδο της καταστροφής στο Μάτι) και Αρχηγό του Πυροσβεστικού Σώματος τον κατηγορούμενο και εκ των υπευθύνων της Πυροσβεστικής για την φωτιά στο Μάτι Σ. Κολοκούρη . Είναι τυχαίο ότι ουδείς Νεοδημοκράτης πολιτικός δεν τολμά να εμφανιστεί στο Μάτι πλέον ;
Ξεχνούν ότι το κράτος ως θεσμός (και στο πλαίσιο της αστικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας) υπάρχει για να προστατεύει τον πολίτη όχι στην κανονικότητα αλλά στην ώρα την έκτακτη, την απρόβλεπτη, στην ώρα του κινδύνου. Αγνοούν την ευθύνη, αδυνατούν τη συγγνώμη, τρέμουν τον καταλογισμό. Με απύθμενο θράσος επιχειρούν ακόμα μια εξαπάτηση των Ελλήνων. Αυτή τη φορά, όμως, έφτασαν στο τέλος του δρόμου. Στο βάθος του κατήφορου. Οι θεομπαίχτες χρησιμοποιούν θεωρίες ότι τάχα μου: «Οικοσυστήματα πεθαίνουν και αναγεννιούνται επί αιώνες τώρα, ότι τα δάση καίγονται και αναγεννιούνται και ξαναφιλοξενούν την ζωή για την οποία τάχθηκαν….» ότι οικολογία είναι «να αφήσουμε τη φύση να αναγεννηθεί…» λες και λειτουργεί σε κενό χωρίς την όποια ανθρωπογενή παρουσία, χωρίς την υπαρκτή σχέση φύσης – ανθρώπου.
Αλλά ας μιλήσει ο Βρετανός φυσιοδίφης-ο γκουρού της οικολογίας- Sir David Attenborough (ο πλέον ειδικός) σε συνέντευξή του στο BBC (17. 1. 2020): « Αυτή την ώρα που μιλάμε, η νοτιοανατολική Αυστραλία καίγεται. Γιατί; Επειδή οι θερμοκρασίες της Γης αυξάνονται”, “Αυτό είναι μια μεγάλη διεθνής καταστροφή. Και το να λες,” δεν έχει να κάνει με το κλίμα, αλλά είναι μια φυσική επιλογή: καίγονται και αναγεννιούνται τα δάση, είναι προφανώς ανοησία…..Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα βρίσκεται πίσω από τη υπερθέρμανση του πλανήτη “. Αναμφισβήτητα η μελέτη της οικολογίας της φωτιάς χωρίς ανθρώπους είναι μια υποθετική άσκηση, όπως η μελέτη των ιδανικών επιφανειών χωρίς τριβή χωρίς καμία πρακτική εφαρμογή .
Η Ελλάδα, όμως δεν αντέχει άλλο να πορεύεται μεσίστια. Δεν το αντέχουμε άλλο. Η μεσίστια χώρα ενδεχομένως να έχει μέσα της και μια παραίτηση. Κάτι σαν αποδοχή του μοιραίου. Χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς ψυχή και ισχυρό φρόνημα. Αποτέλεσμα της χειραγώγησης που έχουμε υποστεί.
Με μεσίστια σημαία όμως δεν πάμε πουθενά. Και αυτό αφορά τη συνολική μας πορεία, αλλά και τον δημόσιο βίο μας. Αφορά την λειτουργία της δημοκρατίας, των θεσμών και βεβαίως την οικονομία και τα εθνικά μας ζητήματα. Το ερώτημα απευθύνεται σε όλους μας: Μέχρι πότε θα μένουν οι εντός μας σημαίες μεσίστιες; Μέχρι πότε θα παίζουμε το παιγνίδι ντόπιων και ξένων ελίτ να διχαζόμαστε πάνω από τις στάχτες και τους καπνούς ; Μέχρι πότε θα συναινούμε (ακόμα και σιωπηλά) στο να κρατούνται καθηλωμένες οι τεράστιες δυνατότητες της χώρας; Μέχρι πότε θα συμβιβαζόμαστε με ένα κράτος που υπηρετεί ΜΟΝΟΝ την ντόπια και ξένη ελίτ; Με μια μεσίστια Πατρίδα;
Αυτήν την εικόνα, αυτήν τη μεσίστια θλιβερή πραγματικότητά θα την αλλάξουμε. Θα συγκρουστούμε με ό,τι κρατά μεσίστιες τις σημαίες. Θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε πλήρως τη γεωπολιτική σπουδαιότητα, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας. Τον δυναμισμό, τη δημιουργικότητα, το φιλότιμο των Ελλήνων. Θα υψώσουμε ξανά στον ιστό της την ελληνική σημαία. Αυτό γιατί πιστεύουμε στις δυνάμεις μας, στις δυνάμεις της κοινωνίας που είναι και ο μέγιστος κριτής.
*Πολιτικός Αναλυτής, skouterisd@gmail.com, @skouterisd1
