 |
| Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντιστράτηγος εα |
-Η ιστορία ενός έθνους είναι, η διά μέσου των αιώνων εξέλιξη της ζωής του. Η βαθειά γνώση της Ιστορίας του έθνους μας, αποτελεί την βάση της υπάρξεώς μας. Ασκεί μεγάλη επίδραση στην διαπαιδαγώγηση, την μόρφωση, το ήθος, τον Πατριωτισμό και τον χαρακτήρα των νεωτέρων γενεών, ο δε παραδειγματισμός των πολιτικών μας από τα λάθη, πρωταγωνιστών πολιτικών παλαιοτέρων εποχών, επιδρά αποφασιστικά επ’ αυτού τούτου του μέλλοντος του έθνους των Ελλήνων.
-Η Ιστορία είναι γνωστό ότι συνθέτη πρότυπα και δημιουργεί ακόμη μια τεράστια ηθική δύναμη, την «ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ», στοιχείο βασικό και απαραίτητο, για την ιστορική συνέχεια του Έθνους των Ελλήνων.
-Την μεγάλη σπουδαιότητα της ιστορίας μας την δίδει ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ: «Η Ιστορία τοις μεν νεοτέροις των γεγηρακότων περιποιεί την σύνεσιν, τους δε πρεσβυτέρους πολλαπλασιάζει την υπάρχουσαν εμπειρίαν. Και! τους μεν πολίτας άξιους ευδαιμονίας παρασκευάζει, τους δε ηγεμόνας τω δια της δόξης αποθανατισμώ προτρέπεται τοις καλλίστοις των έργων επιχειρείν».
-Ασφαλώς δεν μπορεί τίποτε εποικοδομητικό να πραγματοποιηθεί, αφ’ ενός εάν δεν προβληματίζει, τους σημερινούς μας πολιτικούς η Ιστορία, διότι δεν γνωρίζουν τα γεγονότα και τις συνέπειες αυτών και αφ’ ετέρου δεν γνωρίζουν στην ουσία, ποιος ο ρόλος τους και ποια η αποστολή τους, σαν σύνολο, έναντι του λαού και του μέλλοντος της χώρας μας.
-Οδεύουμε σε μία σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Με αποτέλεσμα τα προηγμένα κράτη, πολύ περισσότερο και η Ελλάς δεν μπορούν πλέον ν’ αντιμετωπίσουν τις επερχόμενες συνέπειες, με αυτήν την πολιτική νοοτροπία.
-Η Διατήρηση της εθνικής ταυτότητας με την λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης απαιτεί μεγάλη συνοχή, συνέπεια, συνεννόηση και συλλογικά μέτρα της καθολικής πολιτικής εξουσίας, της πολιτείας. Θα είναι πολιτικό σύγχρονο έγκλημα στα σημερινά εθνικά θέματα και όχι μόνο , εάν δεν υπάρχει συνεχής πολιτική συλλογική προσπάθεια όλων των κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων, για την εύρεση της καλύτερης λύσης.
-Η Εποχή των ανόητων πολιτικών αντιπαραθέσεων παρήλθε. Είμαστε πλέον σε μία εποχή, που απαιτείται σοβαρό πολιτικό έργο και γι’ αυτό δεν επαρκούν μόνο οι κυβερνήσεις, απαιτείται έργο και συμπαράσταση και συνοδοιπορία όλων των πολιτικών Δυνάμεων.
-Σας υπενθυμίζω δύο μόνο πολιτικά εγκλήματα του παρελθόντος και προσφάτως, που είχε το μεν πρώτο, μεγάλες και ανεπούλωτες πληγές και απώλειες εδαφών, που η ελληνικότητά των αριθμούσε δεκάδες αιώνων, το δε δεύτερον με το ξεπούλημα της χρυσής μας κληρονομιάς, που ανοίγει τον ασκό του αιώλου, για το μέλλων της Μακεδονίας μας.
ΠΡΩΤΟΝ: Όταν ο Ελ. Βενιζέλος επέστρεφε στην Ελλάδα το 1919, με την υπογραφείσα «Συνθήκη των Σεβρών», οι τότε πολιτικοί του αντίπαλοι (αν θυμάμαι καλά) είπαν ότι αποφεύγει τις εκλογές, για κάποιους λόγους που δεν έχουν σημασία να τους αναφέρουμε σήμερα. Τότε, ο Βενιζέλος προκήρυξε εκλογές για την 1η Οκτωβρίου 1920. Στην προεκλογική εκστρατεία η αντιπολίτευση υπεσχέθη στην Ελληνικό λαό ότι, θα επαναφέρει τους στρατιώτες στα σπίτια τους(πολεμούσαν επτά χρόνια). Έτσι επεκράτησε η αντιπολίτευση και ανέλαβε την εξουσία του Κράτους. Η Οποία στην συνέχεια δεν τήρησε τις υποσχέσεις και συνέχισε τον πόλεμο και όχι μόνο αυτό, επανέφερε και τον βασιλέα Κωνσταντίνο ο οποίος ήτο σφόδρα ανεπιθύμητος από τους συμμάχους.
-Αποτέλεσμα να στραφούν οι σύμμαχοι υπέρ των Τούρκων και τότε! μία Ελλάδα ολόκληρη, άφθονη σε υγεία, πλούτο, ισχυρό Στρατό και πολιτισμό να καταστραφεί ριζικά. Επίσης ο γενναίος Ελληνικός Στρατός, ο οποίος υπήρξε πάντοτε άξιος της πατρίδος, προδόθηκε στα σαλόνια της Πολιτικής των Αθηνών.
-Συμπερασματικά λέω! Εάν, η τότε αντιπολίτευση είχε ταχθεί με τις εκτιμήσεις της κυβερνήσεως του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ο οποίος επιδίωκε ν’ απελευθερώσει μια περιοχή, στην οποία η Ελληνική παρουσία από αιώνων ήτο τόσο έντονη, ώστε και οι Τούρκοι ν’ αποκαλούν την Σμύρνη «Γκιαούρ Ιζμίρ», ποία θα ήτο σήμερα η Γεωπολιτική κατάσταση της Χώρας μας; Κι όμως οι τότε πολιτικοί αντίπαλοί των, πολέμησαν και υπονόμευσαν την πολιτική εκείνη του τότε πρωθυπουργού της χώρας.
-Το ηθικό μέρος του πολιτικού εγκλήματος της εποχής εκείνης αποκαταστάθηκε με τον θλιβερό επίλογο της Δολοφονίας των «εξ» την 28/11/22 ως υπεύθυνοι μιας τρομερής συμφοράς της χώρας μας.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Το σύγχρονο πολύ σοβαρό εθνικό ατόπημα ήταν, η υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, εδώ η Ελληνική Κυβέρνηση ετσιθελικά, μπορώ να πω, φασιστικά, χωρίς την θέληση του Ελληνικού λαού και παρά τις διαμαρτυρίες των χιλιάδων Ελλήνων δια των συλλαλητηρίων και χωρίς απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, με δρακόντια μέτρα κατά των διαμαρτυρομένων του Ελληνικού λαού και χαρακτηρίζοντας συλλήβδην τους διαμαρτυρημένους ως ακροδεξιούς, φασίστες, γερμανοτσολιάδες και ότι άλλο μπορεί να φαντασθεί κανείς, δυστυχώς παρά ταύτα, υπέγραψε το αμαρτωλό σύμφωνο των Πρεσπών, με τις γνωστές πλέον συνέπειες για την χώρα μας.
-Το κύριο όμως αίτιο της Μικρασιατικής Καταστροφής και της αμαρτωλής υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών ήταν, η έλλειψη συνεργασίας των Πολιτικών Δυνάμεων της χώρας μας.
Δυστυχώς και σήμερα, τίποτε δεν μας παραδειγμάτισε, από την ιστορία μας και συνεχίζουμε την καταστροφική πολιτική αντιπαράθεση. Προσφάτως είχαμε πρωτόγνωρες πυρκαγιές και εδώ και πολύ καιρό η Χώρα μας ταλανίζεται από την πανδημία. Οι σκεπτόμενοι Έλληνες βλέπουμε και στα δύο σοβαρά αυτά μέτωπα της χώρας μας, τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εμπλεκομένων και αντί να τους συγχαρούμε, τους κατηγορούμε με βαριές κουβέντες, που απομακρύνουν δυστυχώς ακόμη περισσότερο, την ανεκτίμητη συνεργασία.
-Το αποκαρδιωτικό που κυκλοφόρησε, από εκπρόσωπο του Ελληνικού λαού στη Βουλή, εάν δεν κάνω λάθος, ήταν “...Δεν με ενδιαφέρει εάν καούν το Καστρί και η Εκάλη, διότι εάν δεν καούν η Κυβέρνηση αυτή δεν πέφτει...”
Αυτό σημαίνει δυστυχώς! Η αλόγιστη πολιτική αντιπαράθεση θα συνεχίζεται, χωρίς την αίσθηση των συνεπειών τις, από τους πολιτικούς.
- …..Κατά τα άλλα, ο πολιτικός κόσμος στην χώρα μας,θυμίζει τους στίχους του Αλεξανδρινού: “...βαθειά κοιμάται ο Νέρων ασυνείδητος, ήσυχος και ευτυχής..”
Αντγος ε.α,Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Επίτιμος Δκτης της Σ. Σ. Ε.
