Του Τάκη Ψαρίδη
Δεν έχω ξαναδεί τέτοια αλαζονική και πρωτίστως επικοινωνιακή «συγνώμη». Μια «συγνώμη» υποκριτική και καθ’ υπαγόρευσιν των επικοινωνιολόγων του που βλέπουν να «καίγεται» το προφίλ του. Δεν υπάρχει «συγνώμη» όταν εσύ ο ίδιος την επόμενη στιγμή διατρανώνεις και αυτοθαυμάζεσαι ότι όλα τα διαχειρίστηκες «άριστα». Συγνώμη που είμαι τόσο καλός, τέλειος και αποτελεσματικός δεν υπάρχει. Συγνώμη χωρίς λύπη, συντριβή και ενσυναίσθηση δεν υπάρχει και αυτά τα συναισθήματα απουσίαζαν παντελώς από το πρόσωπο του.
Ούτε και εχω ξαναδεί, σε καμιά χώρα του κόσμου, έναν τόσο αδίστακτο «επιτελείο» να σχεδιάζει ολόκληρη την αντιμετώπιση μιας καταστροφής, όχι στην βάση μιας αποτελεσματικής κατάσβεσης, αλλά στη βάση της επικοινωνίας σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων του.
Διότι αυτό ακριβώς είναι το δόγμα, εκκενώνουμε τους οικισμούς και ας καούν τα πάντα. Και ο πιο αφελής, ανεξαρτήτως κομματικού χρωματισμού, καταλαβαίνει ότι πίσω του κρύβεται η διαιώνιση του αφηγήματος για το Μάτι που έφερε αυτό το «επιτελείο» στην εξουσία.
Όπως όμως αποδείχτηκε πάνω στις «καμένες πατρίδες», η εκκένωση των οικισμών χρειάζεται μεν στην μεγάλη ανάγκη, αλλά η τυφλή εκκένωση είναι περισσότερο καταστροφική. Πολλά χωριά και σπίτια σώθηκαν επειδή δεν έφυγαν οι κάτοικοι και πολέμησαν μόνοι τους χωρίς καμία βοήθεια. Άλλα κατακάηκαν γιατί έφυγαν, ενώ θα μπορούσαν να είχαν σωθεί.
Και επειδή γίνονται συγκρίσεις που δεν πρέπει να γίνονται, τότε στο Μάτι, εκτός από την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού και την ανικανότητα των υπευθύνων, η επικοινωνιακή διαχείριση ήταν κάκιστη και θλιβερή. Σήμερα, ενώ η ανεπάρκεια και η ανικανότητα παραμένει και μάλιστα χωρίς το πιστόλι της Τρόικας και των μνημονίων στον κρόταφο, η επικοινωνιακή διαχείριση είναι «άριστη», με υποκριτικές «συγνώμες», προπαγάνδα και προσπάθεια ελέγχου της ενημέρωσης. Η απαγόρευση ερωτήσεων απ τους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια της καταστροφής είναι πρωτοφανής για ευρωπαϊκή χώρα και καταγγέλλεται από την ΕΣΗΕΑ.
Τότε στο Μάτι κάηκαν 102 άνθρωποι μέσα σε μία ώρα εγκλωβισμένοι στα αδιέξοδα στενά με την ευθύνη αυτών που σήμερα προήχθησαν σε ανώτερες θέσεις. Σήμερα καίγεται μια ολόκληρη ζωή μέσα στην «άπλα» και στην «άνεση» των 8 ημερών. Και στο Μάτι και στην σημερινή πρωτοφανή στην ιστορία υπερκαταστροφή, η αιτία είναι η κλιματική αλλαγή. Η ανεπάρκεια και ανικανότητα είναι σχεδόν η ίδια και αλλάζει μόνο η επικοινωνιακή διαχείριση. Επομένως κάθε σύγκριση υπέρ ή κατά της μιας ή της άλλης τραγωδίας, δείχνει μόνο κομματικό φανατισμό, διχασμό και μίσος.
Προφανώς και προέχει η ανθρώπινη ζωή. Αυτό όμως δεν σημαίνει να σώζονται οι άνθρωποι και να καίγεται η ζωή των ανθρώπων. Η ζωή δεν είναι μόνο η αναπνοή ενός έμβιου όντος όπως ο άνθρωπος, δεν είναι μόνο η «γυμνή ζωή», αλλά είναι -και κυρίως είναι, όλα αυτά που την συνθέτουν και την κάνουν ανθρώπινη. Και από αυτήν την άποψη όποιος λέει, εντάξει δεν κάηκαν άνθρωποι, αποκαλύπτει την ηλιθιότητα του φανατισμού του που με το φίλτρο του βλέπει και την ζωή και τον άνθρωπο.
https://www.anoixtoparathyro.gr/
___
Μιχάλης Τσολάκης / Efenpress
