 |
| Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλάνίδης Αντιστράτηγος εα |
Είναι ένα τεράστιο πολιτικό πρόβλημα της Ελλάδος, που κατά καιρούς, ακόμη και στο μακρύ παρελθόν το επισήμαναν και συνεχίζουν να το επισημαίνουν με άρθρα τους καταξιωμένοι Έλληνες πολίτες. Αλλά! Αυτοι που πρέπει να προσπαθήσουν και να απαλλάξουν την Πολιτική Βαβυλωνία της Πατρίδος μας, δυστυχώς είναι αλλού οι σκέψεις των.
Τα κόμματα εξουσίας, και όχι μόνο αυτά, για να δώσουν βαρύτητα στις θέσεις των, επικαλούνται ως κίνητρα την υπηρεσία των έναντι του Ελληνικού Λαού και κάποια άλλα αποκλειστικά των εργαζομένων.
Οι έξω από τα κομματικά ποιμνιοστάσια Έλληνες, ειλικρινά θέλουν να πιστεύουν ότι, όλοι οι πολιτικοί της χώρας μας θέλουν το καλό των Ελλήνων, και κατ’ επέκταση των εργαζομένων. Ο αιώνιος καημός των είναι, γιατί δεν συνεργάζονται;
Τα πολιτικά όμως κόμματα παρουσιάζουν ένα χάος επαφής μεταξύ των, για την επίλυση των προβλημάτων της χώρας μας ώστε, κάθε ένα κόμμα να προσπαθεί να πείσει τον Ελληνικό λαό, ότι μόνο αυτό είναι ικανό και το μοναδικό που διαθέτει τον Μεσσία εκείνο ο οποίος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τον Ελληνικό λαό και ιδίως τους εργαζομένους.
- Το εκάστοτε κόμμα που είναι στην εξουσία, για την προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων που ταλανίζουν την χώρα μας με την πολιτική νοοτροπία που επικρατεί, αδυνατεί να επέμβει στην ουσία των μεγάλων προβλημάτων( Οικονομικά, την μίνιμη εξ ανατολών απειλή, η Λαθρομετανάστευση, το Δημογραφικό, η αύξηση της εφηβικής εγκληματικότητος), λόγω χάριν στα μεγάλα κρατικά και κομματικά έξοδα, στις τεράστιες περιουσίες, που περισσότερες δημιουργήθηκαν ανέντιμα, εγκληματικά και εις βάρος του φορολογούμενου λαού. Διότι από ό,τι ξέρουμε, μετά την μεταπολίτευση, η Ελλάς δεν είχε εξωτερικό χρέος, γιατί και πώς έγινε αυτό το τεράστιο εξωτερικό χρέος; Γιατί χρεωθήκαμε αφού δεν παράγουμε ανάλογα; Πού πήγαν τα χρήματα αυτά; Πώς κατάντησε η χώρα μας να έχει πολλούς, πάρα πολλούς πάμπλουτους και από την άλλη πλευρά αυτή να είναι ένα πάμπτωχο και καταχρεωμένο κράτος; Απάντηση δεν υπάρχει.
Ποιοι λοιπόν είναι αυτοί που κατάντησαν την Ιστορική αυτή χώρα σ’ αυτήν την κατάσταση; Ασφαλώς οι Πολιτικοί ηγέτες της χώρας μας, Πρωθυπουργοί, Υπουργοί και Βουλευτές των τελευταίων δεκαετιών. Και! Ερωτά ο Έλλην ο σκεπτόμενος, φορολογούμενος και μη προνομιούχος Έλληνας, αυτοί οι υπεύθυνοι για το τεράστιο και εγκληματικό χρέος της πατρίδος μας, που σε λίγο οι συνέπειές του θα είναι ίσως τεράστιες, αυτοί που κατάντησαν την Δημοκρατία Οχλοκρατία, αυτοί που αποκλειστικά είναι υπεύθυνοι για την έξαρση των εγκληματικών πράξεων στην φιλήσυχη χώρα μας· Δεν προβληματίζονται; Δεν έχουν τύψεις; Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είναι ακατάλληλοι για ηγέτες ενός Ιστορικού λαού που πραγματοποίησε το Έπος του 40; Δεν του κατατρέχουν οι ερρυνίες;
Φαίνεται η προσπάθεια και το πάθος ν’ ανέλθουν οι Πολιτικοί μας στην εξουσία ή να γίνουν Βουλευτές, δεν αφήνουν περιθώρια σ’ αυτούς για τέτοιες ευαισθησίες για να εκτιμήσουν με εθνική λογική την πραγματικότητα. Άρα! Το κομματικό συμφέρον είναι υπεράνω όλων, αλλά καταστροφικό.
Πώς αλλιώς να δικαιολογήσει κανείς αυτήν την πολιτική ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ στη χώρα μας;
- Όταν υπάρχουν από την μία πλευρά πολιτικά κόμματα στον τόπο μας, τα οποία αυτοαποκαλούνται προστάτες του Ελληνικού λαού και προπαντός των μη προνομιούχων εργαζομένων και με σημαία την «Καταπάτηση των Νόμων της πατρίδος στα πεζοδρόμια…» προσπαθούν να πείσουν τον νοήμονα Έλληνα ότι έτσι υπηρετούν τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού· Και! από την άλλη, η αδικαιολόγητη συμπεριφορά των μεγάλων Συνδικάτων, σε μοναδική πλέον αποστολή την κάθοδο του δύσμοιρου Ελληνικού λαού σε πορείες, απεργίες και ταραχές θεωρώντας ως πρώτιστο επιτυχίας της αποστολής των, την κάθοδο σ’ αυτές μυριωτέρων.
Όταν τα τελευταία χρόνια που παρακολουθούμε την εξουσία, βγήκε κάποια αντιπολίτευση, να συγχαρεί την Κυβέρνηση για κάποιο νόμο, μέτρο, ενέργεια, ποτέ! Αλλά! ούτε και καμία Κυβέρνηση συνεχάρη την Αντιπολίτευση, για κάποια πρόταση την οποία και να δηλώνει στη Βουλή, ότι θα την υιοθετήσει. Σύμφωνα με την λογική, έχει αυτός ο τόπος πολιτική απάντηση;
- Εάν δεν αλλάξει η πολιτική νοοτροπία στην χώρα μας, εάν δεν αναβαθμισθεί το πνευματικό, ηγετικό, πατριωτικό και ουσιαστικών αρχών και αξιών πολιτικό επίπεδο, εάν δεν υπάρχουν πρότυπα, να προβάλλονται· πολιτικών, επιστημόνων και λοιπών κοινωνικών Ομάδων προσωπικότητες, με τα οποία πρέπει η νεολαία μας να μεγαλώνει και να «διδάσκεται», η Πατρίδα μας κινδυνεύει να μην έχει πλέον μέλλον.
Έσπειραν τα κόμματα μηδενισμό και αμοραλισμό, χωρίς περίσκεψη, και τώρα θερίζει τις συνέπειες ο μη προνομιούχος Ελληνικός λαός.
«Τον άρχοντα τριών δει μέμνησο
- πρώτον μεν ανθρώπων άρχει
- δεύτερον κατά νόμον άρχει
- τρίτον ουκ αεί άρχει». (ΑΓΑΘΩΝ)
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Δκτης της Σ. Σ.
