 |
| Γράφει η Φανούλα Αργυρού |
Οι βιασμοί αποτελούν και μορφή γενοκτονίας, με δικαστική απόφαση
Χωρίς αιδώ, οι πάντες, εντός και εκτός Κύπρου, συμπεριφέρονται σαν να μη διαπράχθηκε ποτέ ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των Τούρκων κατά την τουρκική εισβολή, οι εκατοντάδες βιασμοί Ελληνοκυπρίων γυναικών
Καθώς ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η διαπραγματευτική του ομάδα ετοιμάζονται να μεταβούν εκ νέου στη Γενεύη, μαζί με τον ειδικό σύμβουλο του Γ.Γ. του ΟΗΕ Νορβηγό Έιντε, προσβλέποντας να κλείσουν το Κυπριακό με συμφωνία που θα αναγνωρίζει την παράδοση της μισής μας πατρίδας στους Τούρκους, τι συμβαίνει στον κόσμο;
1) Ο γηραιότερος Βρετανός στη νομική ιστορία της χώρας, 101 ετών, ο Ραλφ Κλαρκ, συνταξιούχος οδηγός φορτηγού στη Βρετανία, καταδικάστηκε την περασμένη εβδομάδα από δικαστήριο στο Birmingham για κακοποίηση και βιασμό δύο νεαρών αδελφών κοριτσιών μεταξύ 1974 και 1983 και συνολικά βρέθηκε ένοχος για 21 κατηγορίες σεξουαλικών εγκλημάτων που διέπραξε πριν από δεκαετίες. Ένα από τα θύματά του ήταν μόλις 4 χρονών...
«Ίσως κάποιοι να αμφισβητούν την ουσία παραπομπής σε δίκη ενός 101χρονου άνδρα, αλλά η ηλικία δεν αποτελεί υπεράσπιση εναντίον της δίωξης, το τι είναι σημαντικό είναι να εξασφαλιστεί δικαιοσύνη για τα θύματα ανεξάρτητα από την ηλικία του κατηγορουμένου», δήλωσε η αστυνομική ερευνήτρια της αστυνομικής δύναμης των West Midlands, Έμα Φάνον, και πρόσθεσε:
«Τα θύματά του, αθώα παιδιά, ήταν αναγκασμένα να ζήσουν μια ζωή υποφέροντας από τα τραύματα που τους επέβαλε με τις ακατονόμαστες σεξουαλικές κακοποιήσεις του, έπρεπε τελικά να πληρώσει για τα εγκλήματά του και ευχαριστώ τα θύματα για το θάρρος τους να αποκαλύψουν τι τους είχε συμβεί και να δράσουν, ποτέ δεν υποτιμούμε το θάρρος που χρειάζεται να μιλήσει ένας». (Independent, 16.12.2016).
Η διεθνής πρακτική
2) Τα διεθνή δικαστήρια καταδικάζουν κατηγορουμένους για βιασμό εν καιρώ πολέμου, αναγνωρίζοντας το έγκλημα του βιασμού ως έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας, ως έγκλημα πολέμου, ως έγκλημα παραβίασης των Συνθηκών της Γενεύης του 1949, ότι ο βιασμός ισοδυναμεί με βασανισμό, και ότι ο βιασμός μπορεί να συνιστά και μια μορφή γενοκτονίας.
Παραδείγματα, οι δίκες και αποφάσεις για εγκλήματα τόσο στην πρώην Γιουγκοσλαβία όσο και στη Ρουάντα, όπου καταδικάστηκαν ένοχοι για βιασμούς σε φυλάκιση επί ζωής, ως ένοχοι για εγκλήματα πολέμου, παραβιάσεων Συνθηκών της Γενεύης του 1949 με αποφάσεις που υποστηρίζουν πλέον ότι οι βιασμοί μπορούν να συνιστούν και ένα είδος γενοκτονίας.
Αυτή, κύριε Έιντε, είναι ιστοσελίδα των Ηνωμένων Εθνών που εκπροσωπείς!
http://unictr.unmict.org/en/news/appeals-chamber-delivers-judgement-bizimungu-case
Βιασμοί Ελληνοκυπρίων γυναικών το 1974
Στην Κύπρο, δυστυχώς, για 42 χρόνια δεν τόλμησε κανένας να προσάψει κατηγορίες στην κατοχική δύναμη για τους 800 και πλέον βιασμούς Ελληνοκυπρίων γυναικών. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι πέρασαν τόσα χρόνια και δεν υπάρχουν μαρτυρίες. ΛΑΘΟΣ. Και μαρτυρίες υπάρχουν και στοιχεία υπάρχουν στα αρχεία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Υπάρχουν οι εκθέσεις που έστελνε τη μία μετά την άλλη ο μ. Ζήνων Ρωσσίδης, μόνιμος αντιπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας στα Ηνωμένα Έθνη, τεκμηριωμένες με ονόματα, χωριά, πόλεις, ημερομηνίες και βαρβαρότητες. Μία τέτοια, ημερομηνίας 6 Δεκεμβρίου 1974, εξασφάλισα τότε και δημοσίευσα το 2000 στο αγγλικό μου βιβλίο «Conspiracy or Blunder?». Σήμερα υπάρχουν αποδεσμευμένες και αναρτημένες στις ιστοσελίδες του Αρχείου του ΟΗΕ.
Καταθέσεις δόθηκαν και στο Συμβούλιο της Ευρώπης και, όταν βρήκε ένοχη την Τουρκία για τα εγκλήματά της, η απόφαση αφέθηκε να διαρρεύσει στους «Κυριακάτικους Τάιμς» του Λονδίνου, οι οποίοι δημοσίευσαν στις 23.1.1977 με πρωτοσέλιδους τίτλους τις βαρβαρότητες των Τούρκων. Με αποτέλεσμα να αφηνιάσουν κυριολεκτικά οι Τούρκοι και το Φόρεϊν Όφις να προσπαθεί απεγνωσμένα να ανακαλύψει τον «ένοχο» της διαρροής!
Η δε βρετανική «Σαν», 5 Αυγούστου 1974, με πρωτοσέλιδο τίτλο «ΒΑΡΒΑΡΟΙ - Ντροπή τους», κατέγραψε προσωπικές μαρτυρίες που μάζεψε και έστειλε για βιασμούς και δολοφονίες με ονόματα ο τότε ανταποκριτής της στην Κύπρο Iain Walker... Ειδικές αναφορές και στο δίγλωσσο βιβλίο της «Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο», ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ - BLOODY TRUTH, και άλλα...
Πλήρης μυστικότητα
Το παρελθόν όμως φυγείν αδύνατον, σας έχει φτάσει όλους, κυρίες και κύριοι, στην Κύπρο, δεν μπορείτε να ξεφύγετε. Η απόφαση για να μην απαιτήσει το θύμα δικαιοσύνη για τους βιασμούς, όπως και για τα άλλα εγκλήματα των Τούρκων το 1974, ήταν τόσο τουρκική όσο και βρετανική προτροπή, με τη συγκατάθεση της δικής μας πλευράς. Ο Ντενκτάς τον Σεπτέμβριο του 1974 είχε απαιτήσει ΠΛΗΡΗ ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ (total secrecy) για τους βιασμούς...
Όμως, η ένοχη αυτή σιωπή και αποφυγή δικαιοσύνης για τα θύματα των βιασμών Ελληνοκυπρίων γυναικών, παιδιών και ανδρών από τους Τούρκους το 1974 και μετέπειτα εγκλωβισμένων μας, θα είναι μια ντροπή που θα βαραίνει όλους, τόσο δικούς μας - διαδοχικές κυπριακές κυβερνήσεις, πολιτικούς και τις χιλιάδες των δικηγόρων στο νησί (που σε αναλογία πληθυσμού ίσως η Κύπρος να έχει τους περισσότερους ως «νήσος των δικηγόρων», μάλιστα διπλωματούχους βρετανικών πανεπιστημίων) - όσο και τους αξιωματούχους του ΟΗΕ από τον τότε Γ.Γ. Αυστριακό πρώην Ναζί Κουρτ Βάλντχαϊμ μέχρι τον σημερινό Μπαν Κι Μουν και τους αντιπροσώπους του, όπως κακή ώρα τον Νορβηγό Έιντε με τα συγκρουόμενα φιλο-τουρκικά συμφέροντα...
Δικαστικές αποφάσεις
Κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου. Παραθέτω ορισμένες δικαστικές αποφάσεις στην Αγγλία. Εσείς, γιατί προστατεύετε, κυρίες και κύριοι, την ένοχη Τουρκία;
«Όσο ανώτερος ή απασχολημένος μπορεί ένας να είναι, κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου», Δικαστής Morison, 1988.
«Κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου», Lord Justice Judge 2001.
«Στην κοινοβουλευτική μας δημοκρατία κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου», Δικαστής Lord Steyn (ανώτερος δικαστής) 2004.
Στην υπόθεση της δολοφονίας της Eileen Doherty στις 30 Σεπτεμβρίου 1973 στο Μπέλφαστ, είπε το 2013 ο δικαστής Justice Horner:
«Η δολοφονία είναι δολοφονία. Η πάροδος του χρόνου είτε 5 είτε 55 χρόνια σε καμία περίπτωση δεν αλλοιώνει τη σοβαρότητα τέτοιου εγκλήματος. Σαράντα χρόνια μετά παραμένει ένας τραγικός χαμός. Επηρέασε όλους όσοι την γνώριζαν, τον αρραβωνιαστικό της, τις αδελφές της, την οικογένεια και φίλους της...
Η πληγή παραμένει, η ανάγκη για δικαιοσύνη συνεχίζεται, η επιθυμία τους να τιμωρηθεί ο ένοχος δεν άλλαξε. Μια άξια κοινωνία απαιτεί όπως όποιος έκανε τέτοιο απάνθρωπο έγκλημα, απαντήσει για το έγκλημά του στο δικαστήριο... Είναι απαραίτητο σε μια πολιτισμένη κοινωνία να επικρατεί το κράτος δικαίου... Παρόλο που ο κατηγορούμενος δεν πάτησε τη σκανδάλη που την σκότωσε, ήταν μέρος της όλης υπόθεσης. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν διστάζω να τον βρω ένοχο για την δολοφονία της Eileen Doherty».
Πόσο άξια και πολιτισμένη είναι άραγε η κυπριακή κοινωνία; Ντροπή σε όλους σας, που θα μεταβείτε ξανά στη Γενεύη. Εκεί όπου, ειρωνικά, γεννήθηκαν οι Συνθήκες του 1949... Πώς θα ονομάσετε, κυρίες και κύριοι, τη «λύση» σας δίκαιη (just), χωρίς την απονομή δικαιοσύνης;
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Λονδίνο, 17.12.2016
