Πολλά λέγονται και γράφονται, για αυτό το συμβολικό απόφθεγμα του Λούθηρου. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει και ένα συμβολικό ανέκδοτο:
Όταν ο Πανάγαθος αποφάσισε να πλάσει τους πρωτόπλαστους ανθρώπους, έπλασε την ζύμη, την ζύμωσε και άρχισε εν σοφία να πλάθει καθ΄ εικόνα και ομοίωση το ανθρώπινο είδος …. Μερόνυχτα διόρθωνε αυτό το πρόπλασμα και όταν τελικά κατάφερε εν σοφία να πλάσει τους πρωτόπλαστους ανθρώπους, την ζύμη που του περίσσεψε την έβαλε στην άκρη και άρχισε να ετοιμάζει και άλλη ζύμη που αφορούσε το ζωϊκό βασίλειο … Πλάθοντας και το ζωϊκό βασίλειο, προτού ολοκληρώσεις αποφάσισε να πάει να ξεκουραστεί και έβαλε δίπλα, από την ζύμη που περίσσεψε από τους ανθρώπους και την ζύμη που περίσσεψε όταν έπλασε τα ζώα …. Ξυπνώντας το πρωϊ και βλέποντας τις δύο ζύμες, δεν θυμόταν ποια ήταν για το ανθρώπινο είδος και ποια για τα ζώα, για να μπορέσει να συνεχίσει να πλάθει τον ωραίο αυτό κόσμο …, όπου άνθρωποι και ζώα θα συζούσαν αρμονικά. Αποκαμωμένος αποφάσισε να σμίξει τις δύο ζύμες, για να ολοκληρώσει και το υπέροχο ζωϊκό βασίλειο, με την σκέψη ότι θα κατέληγε να φτιάξει και κάποια ζώα ανθρωπόμορφα, που θα ζούσαν στην ζούγκλα ….ξεχωριστά από τους ανθρώπους.
Όντως έφτιαξε και τα ανθρωπόμορφα ζώα της ζούγκλας και τα άφησε ελεύθερα στο δικό τους ζωϊκό βασίλειο…. , αλλά μερικά από αυτά δραπέτευσαν και έσμιξαν με τους ανθρώπους ….
Η οργή του θεού ήταν απερίγραπτη, αλλά σαν Πανάγαθος αδυνατούσε να καταστρέψει αυτά τα ανθρωπόμορφα ζώα. Ξεχείλισε περισσότερο η οργή του, όταν οι πρωτόπλαστοι αμάρτησαν, αλλά και για το λάθος του να σμίξει τις δύο ζύμες …. Τους έδιωξε όλους από τον Παράδεισο όπου ζούσαν αρμονικά και καταράστηκε τα ζώα να έχουν άγρια ένστικτα και να ζουν ξεχωριστά πλέον από τους ειρηνικούς ανθρώπους όπως τους ήθελε. Απλά για να ξεχωρίζουν τα ανθρωπόμορφα ζώα, που δραπέτευσαν και έσμιξαν με ανθρώπους, με τα άγρια ένστικτα τους πλέον τα ονόμασε …, όπως ο Λούθηρος από θεία επιφοίτηση συμβολικά τους αποκαλεί …. « Ο λαός της οργής του Θεού», ο οποίος δυστυχώς μέχρι σήμερα ζει ανάμεσα μας …..
«Τούτων δε των βαρβάρων τινές μεν γυμνοί το παραπάν βιούντες, κοινάς έχουσι τας γυναίκας και τα τέκνα παραπλησίως ταις των θρεμμάτων αγέλαις, ηδονής δε και πόνου την φυσική μόνο αντίληψη ποιούμενοι των αισχρών και καλώς ουδεμίαν λαμβάνουσιν έννοιαν».
«Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, ήταν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ΄ όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν».
Γλάδστων, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, 1876.
Το συμπέρασμα δικό σας, ποιος είναι ο βάρβαρος λαός της οργής του Θεού …..
Η έκφραση « οργή του Θεού» είναι συμβολική ότι τελικά όλες οι εχθρικές δυνάμεις θα καταστραφούν, όλα τα κακά θα χαθούν. Αυτή είναι η μοναδικότητα της δικαιοσύνης του Θεού.
Π.Β.
Αναρτήθηκε από Αντώνη Αντωνά
