Ήταν πρωί της 29ης Μαΐου του 1943, ημέρα Πέμπτη και στην πόλη της Αταλάντης έφτασαν Ιταλοί από τη Λιβαδειά.
Πριν λίγες ημέρες, στις 23 Μαρτίου 1943 είχαν εγκαταλείψει την πόλη, αλλά η επιστροφή τους έδειχνε ότι δεν θα ήταν για καλό.
Κύκλωσαν την πόλη και στόχος τους ήταν να προχωρήσουν σε ενέργειες καταστολής και εκδίκησης για την αυξανόμενη δράση των αντιστασιακών στην περιοχή. Το ιταλικό τάγμα πυρπόλησε σπίτια και πυροβολούσε όσους προσπαθούσαν να διαφύγουν.
Οι πρώτοι νεκροί ήταν ο Ταξιάρχης Αγραδάς, ετών 27, και ο Νικόλαος Χυμευτός, ετών 34.
Έπειτα συνέλαβαν άλλους οκτώ νέους της Αταλάντης.
Τα ονόματα των συλληφθέντων:
Θεόδωρος Ζεκεντές, ετών 18,
Σωτήρης Κατσαρός, ετών 19
Σπύρος Κοτσικόνας, ετών 22,
Γιώργος Μανωλάκης, ετών 30,
Δημήτρης Χασιώτης, ετών 33,
Ηλίας Γιαννούκος, ετών 37,
Βασίλης Λαπατσώρας, ετών 50,
Θανάσης Τετριμέλης.
Με ψεύτικες διαβεβαιώσεις προς τον τότε πρόεδρο της Αταλάντης Ηλία Καρδάρα, ο Ιταλός συνταγματάρχης και ο πρώην φρούραρχος Αταλάντης υπολοχαγός Λιμπρίνο, είπαν ότι οι συλληφθέντες θα ανακριθούν, αλλά κατά τη μεταφορά τους προς τη Λιβαδειά, στο δρόμο και λίγο έξω από την Αταλάντη, στη θέση “Περιβολάκια”, το καμιόνι σταμάτησε και τους κατέβασαν, όπου έγινε και η εκτέλεση.
Σαν από θαύμα ο ένας τους ο Θανάσης Τετριμέλης, γλίτωσε, καθώς τα βλήματα που τον έριξαν κάτω, τον πήραν στη μέση και στην πλάτη.