“Το νου σας”! Η προτροπή του Α/ΓΕΕΘΑ Κων.Φλώρου προς τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων έγινε το μεσημέρι της Παρασκευής, ώρες πριν τη δήλωση Μπάϊντεν για την Γενοκτονία των Αρμενίων . Ο Α/ΓΕΕΘΑ κάλεσε τους Αρχηγούς σε σύσκεψη καθώς υπάρχει ανησυχία για “σπασμωδικές κινήσεις” από την πλευρά της Τουρκίας, μετά από τις δυσμενείς εξελίξεις που έχει να αντιμετωπίσει το καθεστώς Ερντογάν σε μία σειρά θεμάτων.
Ποια είναι αυτά:
•Ψυχρότητα στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Η ανακοίνωση αποκλεισμού της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί.
•Τελεσίγραφο από τη Ρωσία για την υπόθεση της Ουκρανίας στην οποία η Τουρκία θέλει να εμπλακεί με την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού.
Τι έχει μείνει στον Ερντογάν για να “πουλήσει” στην κουρασμένη από την διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική κρίση τουρκική κοινή γνώμη; Εθνικισμό. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να προκαλεί εγρήγορση στις ελληνικές ΕΔ.
Παρά τα προβλήματα που έχει ο Ερντογάν και στις Ένοπλες Δυνάμεις του, τίποτα δεν αποκλείει μια σπασμωδική ενέργεια του με τη πρόκληση “θερμής κρίσης” στα ελληνοτουρκικά.
Έτσι κι αλλιώς οι ελληνικές ΕΔ έχουν αυξήσει το βαθμό ετοιμότητας τους, αμέσως μετά από τα όσα έγιναν στην Άγκυρα με τις δηλώσεις Δένδια-Τσαβούσογλου.
Η κοινή συνέντευξη τύπου μεταξύ Δένδια και Τσαβούσογλου σίγουρα άφησε μία πικρή γεύση στους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ. Πολύ πιθανόν γιατί δεν περίμεναν μια ευθεία απάντηση από πλευράς του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών. Ίσως γιατί δεν έχουν συνηθίσει να ακούν την αλήθεια στο ιδιαίτερο καθεστώς «εικονικής δημοκρατίας» που εφαρμόζει ο Ερντογάν. Αυτό βέβαια που έθιξαν ιδιαιτέρως και πρόβαλλαν μάλιστα με πηχυαίους τίτλους τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, είναι πρώτον η δήθεν λεκτική επίθεση που εξαπέλυσε ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, αγνοώντας υποτίθεται ότι επρόκειτο για επίσημη συνέντευξη τύπου, κατά τη διάρκεια της οποίας είθισται να προκρίνεται η γλώσσα της διπλωματίας και ν’ αποφεύγονται οι οξείς χαρακτηρισμοί, και δεύτερον ότι επέλεξε να εκδηλώσει αυτή την επίθεση όντας φιλοξενούμενος μιας χώρας την οποία έβαλε στο στόχαστρό του. «Ήρθε για διάλογο έκανε καβγά» έγραψαν οι τουρκικές εφημερίδες, αναφερόμενες στην κοινή συνέντευξη τύπου Δένδια – Τσαβούσογλου.
Λησμόνησαν φαίνεται ότι λίγες ώρες πριν την πραγματοποίηση της επίσκεψης του, ο Ερντογάν απειλούσε θεούς και δαίμονες, ανακοινώνοντας τις προθέσεις του τα τουρκικά πλοία ερευνών να πραγματοποιήσουν υποθαλάσσιες έρευνες σε περιοχές που περικλείει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Ούτε βέβαια ότι την ίδια ώρα που διεξάγονταν επίσημες συνομιλίες μεταξύ των δύο πλευρών, το ερευνητικό Barbaros έπλεε διαμέσου του Αιγαίου προς την Ανατολική Μεσόγειο, με σκοπό να παραβιάσει για μία ακόμη φορά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου. Άλλη μία ακόμη ένδειξη καλής θελήσεως από την Τουρκία, που τα τουρκικά μέσα ξέχασαν να επισημάνουν όταν έσπευσαν να επιτεθούν στις δήθεν προκλήσεις του Έλληνα ΥΠΕΞ.
Τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς φυσικά δεν αξιολογήθηκαν ούτε βεβαίως θα περίμενε κάποιος εχέφρων το αντίθετο. Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να αρθρώσει στέρεα επιχειρήματα που να δικαιολογούν το γεγονός ότι καθημερινώς τα τουρκικά αεροσκάφη, μαχητικά, κατασκοπευτικά, ελικόπτερα ακόμα και drones πραγματοποιούν παραβάσεις και παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου, οι οποίες κλιμακώνονται και σε υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά! Υπάρχει δίκαιο που θα μπορούσε να εντοπίσει έστω και κάποιο ελαφρυντικό στην παραβατική και κυρίως απρόκλητη συμπεριφορά της Τουρκίας;
Στερούμενη αντιλόγου λοιπόν, η τουρκική επιχειρηματολογία έστρεψε τα βέλη της σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση, εστιάζοντας κυρίως στη θαρραλέα κατ’ αυτούς στάση του Τούρκου ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου, ο οποίος παρά τις προκλήσεις (!!) του Έλληνα ομολόγου του, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων αποστομώνοντάς τον. Πολύ ωραία και «αντικειμενικά» όλα αυτά, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι προκλήσεις προέρχονται από αυτούς που αμφισβητούν και διαστρεβλώνουν τις διεθνείς συνθήκες, είτε πρόκειται για τη Συνθήκη της Λωζάνης, είτε για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, από αυτούς που θέλουν να επιβάλλουν τετελεσμένα, από αυτούς που εκβιάζοντας με το πρόσχημα ενός διαλόγου εφ’ όλης της ύλης προσπαθούν να αποσπάσουν οφέλη, και τελικά χρήζουν άμεσης και ειλικρινούς απάντησης, θα λέγαμε, όπως κι έγινε δηλαδή.
