Εάν και εφ όσον η Γαλλία εγγυηθεί την Ελληνική εδαφική ακεραιότητα , η ενδιάμεση λύση για τις φρεγάτες είναι δευτερευούσης σημασίας.
Juan
Ολοκληρώθηκε άλλος ένας γύρος διαπραγματεύσεων μεταξύ της ελληνικής και της γαλλικής πλευράς για τη προοπτική απόκτησης των τεσσάρων νέων φρεγατών τύπου Belharra, του προγράμματος Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής (ΕΜΖ) των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ 200 ΗΝ καθώς και της ενδιάμεσης λύσης. Η γαλλική αποστολή παρουσίασε στο ΠΝ τα τελικά κόστη και τις δυνητικές επιλογές διαμόρφωσης και εξοπλισμού των πλοίων ώστε να υπάρχει μια σχετική ευελιξία.
Αδιαμφισβήτητα, το ασθενές και αδύναμο σημείο της γαλλικής πρότασης είναι η ενδιάμεση λύση, η οποία δεν είναι αξιόλογη σε καμία περίπτωση αφού πρόκειται για πλοία με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα επιχειρησιακής ζωής και οπλικά συστήματα που σε μεγάλο βαθμό δεν υποστηρίζονται. Οι Γάλλοι προσφέρουν στο ΠΝ το πλοίο «Jean Bart» της κλάσης Cassard καθώς και το «Latouche-Tréville» της κλάσης Georges Leygues. Τα πλοία επισήμαναν οι Γάλλοι προ να παραδοθούν στο ΠΝ θα υποστούν γενική συντήρηση και επισκευή από τη Naval Group.
Τα δεδομένα
Η γαλλική πλευρά ανέφερε αναλυτικά τα κόστη για το ΠΝ τα οποία είναι τα ακόλουθα. Το κόστος ναυπήγησης των τεσσάρων φρεγατών τύπου Belharra άνευ όπλων και σύμβασης τεχνικής υποστήριξης ανέρχεται στο ποσό των 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Πρόκειται για τις FDI όπως τις ζητά το γαλλικό ναυτικό με την ακριβή γαλλική διαμόρφωση. Το τελικό κόστος διαμορφώνεται στα 4,080 δισεκατομμύρια ευρώ όπου συμπεριλαμβάνονται το πακέτο των όπλων (βασικός φόρτος) και της τεχνικής υποστήριξης πενταετούς διάρκειας.
Επίσης, στη παραπάνω τιμή περιλαμβάνεται και ο ΕΜΖ των ΜΕΚΟ. Η διαμόρφωση των πλοίων περιλαμβάνει δύο εκτοξευτές Α50 για συνολικά 16 βλήματα Aster 30. Η παραπάνω τιμή δεν περιλαμβάνει επιπρόσθετους εκτοξευτές (συνεπώς παραπάνω βλήματα αεράμυνας περιοχής ή μέσης ακτίνας) καθώς και όπλο εγγύς άμυνας (Close In Weapon System).
Οι Γάλλοι δέχονται τις προσθήκες που ζητά το ΠΝ με το τελικό κόστος να ανέρχεται στα 4,750 δισεκατομμύρια ευρώ όπου συμπεριλαμβάνονται το πακέτο των όλων των όπλων (βασικός φόρτος βλημάτων αεράμυνας Aster 30, τορπιλών, αντιμέτρων, πυρομαχικών του πυροβόλου) και της τεχνικής υποστήριξης πενταετούς διάρκειας. Στη τιμή των 4,750 δισεκατομμυρίων ευρώ περιλαμβάνεται και ο ΕΜΖ των ΜΕΚΟ 200 ΗΝ.
Σε αυτή τη περίπτωση το ΠΝ θα διαθέτει δυνητικά μια Belharra με τέσσερις εκτοξευτές Sylver A50 για συνολικά 32 βλήματα Aster 30 καθώς και εγκατάσταση και ολοκλήρωση του RAM στα πλοία καλύπτοντας τη διαρκή και πάγια απαίτηση του ΠΝ για Close In Weapon System. Δυνητικά το ΠΝ μπορεί να στραφεί σε μια Belharra με 16 βλήματα Aster 30 καθώς και 16 MICA NG.
Παρατηρείται όμως μια δυσκινησία των Γάλλων ως προς το τελευταίο, γεγονός που οφείλεται συγκεκριμένα στην Naval Group και στη καθυστέρηση να απαντήσει ως προς την ολοκλήρωση των όπλων στο τακτικό σύστημα των πλοίων σε συνεργασία με την MBDA παρά τη θέληση της τελευταίας να βρεθεί άμεσα λύση και να διασφαλιστεί μια ανταγωνιστική πρόταση για το ΠΝ με συνδυασμό βλημάτων αεράμυνας περιοχής και μέσης ακτίνας.
Από πλευράς MBDA υπάρχει μια εξαιρετική συνεργασία πολλών ετών με το ΠΝ και αυτό έχει αποδώσει καρπούς στις διαπραγματεύσεις με τους Γάλλους της MBDA να κατανοούν και να συμμερίζονται τι ζητά και τι θέλει το ΠΝ. Εφόσον αφαιρέσουμε το ποσό των 400 εκατομμυρίων ευρώ που αφορά τις ΜΕΚΟ 200 ΗΝ τότε το κόστος των νέων πλοίων με τις αλλαγές που ζητά το ΠΝ είναι στα 4,350 δισεκατομμυρίων ευρώ με πακέτο όπλων (32 βλήματα Aster 30, RAM, τορπίλες MU90 και βλήματα πυροβόλου) και σύμβασης ανταλλακτικών.
Εκτός εξίσωσης παραμένουν οι MdCN (Scalp Naval). Ο ΕΜΖ των ΜΕΚΟ προτείνεται να υλοποιηθεί από την Thales Hellas και τις επόμενες ημέρες θα έχουμε αναλυτικά τις αλλαγές που περιλαμβάνει.
Οι Γάλλοι επισημαίνουν επίσης πως τα πλοία δύναται να ναυπηγηθούν στην Ελλάδα εφόσον βρεθεί βιώσιμη λύση και τα ναυπηγεία είναι σε θέση να ναυπηγήσουν πλοία αφού πρώτα έχουν λύσει τα προβλήματα όπως έμπειρο τεχνικό προσωπικό και τα κατάλληλη τεχνική υποδομή. Από πλευράς πολιτικής ηγεσίας αυτό που απαιτείται είναι η άσκηση πίεσης στη γαλλική κυβέρνηση για την παροχή μιας αξιόλογης ενδιάμεσης λύσης.
Σε γενικές γραμμές το πλέον αδύναμο σημείο της γαλλικής πρότασης είναι η ενδιάμεση λύση η οποία δεν ικανοποιεί σε καμία περίπτωση το ΠΝ. Δεδομένης της αποστολής του LoR (Letter Of Request) στις ΗΠΑ η όποια απόφαση παρθεί μετατίθεται χρονικά αφού οι γραφειοκρατικές διαδικασίες των ΗΠΑ είναι σύνθετες και χρονοβόρες.
